Ik heb mij verdiept in de zogenaamde 'vechtscheidingen' en loyaliteitsconflict kind(eren).

Ik ken heel veel vaders (een aantal persoonlijk) die na de scheiding verstoten zijn van hun kinder(en) doordat hun ex de kind(eren) manipuleert en hersenspoelt zodat het lijkt alsof de kind(eren) zelfstandig de beslissing hebben gemaakt om hun vader niet meer te zien.

In de meeste gevallen overkomt dit de vader maar er zijn ook gevallen waarin de moeder dit overkomt en verstoten is van haar kind(eren). De gevolgen zijn triest voor zowel de verstoten ouder als voor het kind.
De verstoten ouder gaat door een levenslang rouwproces. De kind(eren) krijgen problemen in de sociaal emotionele psychische ontwikkeling en krijgen last van een identiteitsstoornis en loyaliteitsconflict.

Een kind bestaat immers voor 50% uit de moeder en voor 50% uit de vader. Indien een gefrustreerde ouder ervoor zorgt dat het kind zodanig beïnvloed wordt dat het kind ten onrechte wordt gehersenspoeld dat de vader slecht is en zijn/haar vader leert af te wijzen, leert het kind in werkelijkheid dat het 50% van zich/haarzelf afwijst.

Dit heeft als gevolg dat het kind problemen in zijn/haar ontwikkeling krijgt en later kans heeft op depressieve klachten, identiteitsstoornis, géén relaties kan aangaan, niet leert hoe met conflicten om te gaan, onvoldoende zelfvertrouwen en zelfbeeld ontwikkeld.

Een vechtscheiding impliceert 2 vechtende partijen. Uit mijn ervaring blijkt dat er in die situatie vaak de verzorgende frustrerende ouder vecht en dat de andere niet verzorgende ouder juist meewerkend is en open staat voor oplossingen. Dit lijdt tot een conflictsituatie die het kind en de meewerkende ouder enorm beschadigt. Dit is psychische kindermishandeling en emotionele mishandeling van de niet verzorgende ouder.

In een vechtscheiding is het kind altijd de dupe

Het conflict tussen ouders is het probleem. Met de juiste professionele begeleiding kan het conflict opgelost worden zodat een kind beide ouders in zijn/haar leven houdt. Indien één van de ouders blijft tegenwerken, zal er op een andere manier moeten worden ingegrepen om het kind te redden uit de negatieve beïnvloeding en verstoring van de persoonlijke emotionele psychische ontwikkeling.

Dit is voor de ontwikkeling van de identiteit van een kind van essentieel belang. De tegenwerkende frustrerende ouder heeft zelf wellicht psychische problematiek en zal goed begeleid moeten worden om emotioneel en psychisch stabiel te worden zodat deze ouder een betere ouder voor het kind wordt en zodat deze ouder weer normaal contact kan hebben met de vaak juist meewerkende ouder.

Verlies nooit het belang van je kind uit het oog! Wat gun jij jouw kind? In liefde opgroeien of in haat en nijd met alle schadelijke gevolgen van dien? Het is nodig dat de frustrerende ouder professionele hulp krijgt en natuurlijk het kind ook. Leren inzichten krijgen dat je jezelf beschadigt als frustrerende ouder en de niet verzorgende ouder en het kind beschadigt.

Leren dat je beiden altijd ouders blijft en dat het voor het kind essentieel is dat het kind bij beide ouders opgroeit en omgang heeft met beide ouders zodat het kind een stabiele psychische mind ontwikkeld.

Ooit heb je samen gekozen om een kind te willen, was er gelijkwaardig ouderschap en waren jullie samen gelukkig. Een scheiding is een emotioneel proces, zoek hulp om jouw emoties te verwerken zodat je een betere ouder wordt.

Ook na een scheiding is gelijkwaardig ouderschap in het belang van het kind!

Facebook

Foto