Nieuwe processen, leren, ontwikkelen, transfor-maties… Ze horen er maar bij in het leven.

Op dit moment zelfs heel dichtbij; in mijn eigen leven.

Tja waarom ook niet in mijn eigen leven?

Bij baby’s gebeurt er van alles in het 1e levensjaar en gaat het in sneltreinvaart. Gelukkig was daar het boek:
Oei ik groei! Was je baby een beetje uit z’n hum, dan pakte ik mijn ‘bijbel’ erbij en wist ik wat er aan zat te komen.

Waar ik op moest letten en hoe lang deze fase kon duren. En vooral de herkenning: nee dit is niet gewoon zeuren, het is een sprongetje in de groei, ontwikkeling… dus extra hangen bij mama en veel kusjes en knuffels geven! Alleen… dat boek is beperkt tot… jaar en daarna mag je het ‘zelf’ uitzoeken.

Een kind is uniek

Een kind leert en ontwikkelt zich natuurlijk elke dag. Boeken genoeg over geschreven, maar dan vooral over
‘de uitzonderlijke gevallen’. Een kind is uniek en sommige kinderen doorlopen hun jeugd als ‘gewoon’,
maar leert en ontwikkelt ondertussen elke dag. Die vallen dan net buiten de boot?

Hoe doe je dat als ouder, moeder, opvoeder dan? Ga je maar af op het: geen bericht is goed bericht? Ik hoor het wel als er iets is op school? Een beetje in de vrouwenbladen lezen, met andere moeders praten… Dat soort dingen. Met herkenbare items als: 'o gelukkig dat doet die van mij ook' en 'o gelukkig dat doet die van mij niet'!

Groter worden

Dan ben je nog op de basisschool… het puberen moet nog beginnen en het jong volwassen worden ook. Met alle obstakels, gelukkige momenten en gevoelens en verantwoordelijkheden die daar bij horen. Tot ik moeder werd, liep het voor mij best rustig. De gewone dingen, huisje boompje beestje en een leuke baan. Een vakantie naar Egypte, tjonge dat was ook een sprongetje a la Oei ik groei.

Al een keer oververmoeid geweest, maar goed dat kwam door de wisseldiensten, vol continue-rooster van mijn toenmalige functie. Of zat daar iets anders achter. Vanaf toen werd heel leuk werk doen minder belangrijk,
want dat had ik al gedaan en dat kon ik niet meer doen.

En ja de hypotheek moest wel betaald, dus dan maar iets wat op leuk leek. Trouwen, omdat je al zo lang bij elkaar was en het is handig met oog op de kinderen die we wilden en verder leuke vakanties en geld moest rollen.
En daar is tie weer: tot ik moeder werd.

Hallo transformatie, ontwikkelen, nieuw proces en vooral leren!

Dit was voor mij een megasprong! Alles wat ik daarvoor belangrijk vond, was niet meer belangrijk. Mijn kind was er, het aller aller aller belangrijkste in de hele wereld, in het Universum! Een beste ‘Oei ik groei’ sprong maakte ik, terwijl mijn kind op dat moment het boekje ook nauwgezet volgde.

Heerlijk zo’n baby-bijbel! Is er tenminste iets duidelijk! En daarna transformatie op transformatie volgde.
Qua eerste tekenen van economische crisis, BAM, ik had mijn ontslag te pakken! Want ja net moeder, dus ja parttime en dus jaha... Duur! 

Bedankt voor je 4 jaar inzet, toedeloe! En vanaf toen werd het ‘m niet meer. Tijdelijke contractjes, ondertussen kind erbij, thuis de boel op losse schroeven, want minder geld dus stress. En ja die transformatie was nog niet met mij klaar, want ik ging weer leren, dingen doen waar ik gelukkig van werd, naast mijn kinderen.

Want kinderen zijn super en de mijne natuurlijk de aller liefste leukste knapste enz enz. maar ik ben geen entertainment moeder. Mijn aanleg, interesse en talent voor mediumschap, tekenen en coaching werd steeds meer een onderdeel van mijn leven.

En terwijl ik groeide, mijn kinderen groeiden, ging mijn relatie de verkeerde kant opgroeien en hield het helaas op. Ook dat is transformeren en dikke ‘oei- ik groei’ sprongen… foi! Hier ook wel weer wat boeken hoor: Scheiden of blijven, De doe- het- zelf-bijbel voor gescheiden moeders, enz enz.

Heel interessant en leerzaam. En ondertussen omgaan met je schuldgevoel naar je kinderen, het falen, het lang over je grenzen laten gaan, het verdriet… Vooral negeren en doorgaan. Mega moeilijk vond ik dat en vind ik dat nog wel eens. Dat leren en ontwikkeling blijf je inderdaad maar gewoon doen, merkte ik.

Liefde van m'n leven gevonden

Na al dat doorrennen, want geen tijd voor mijn gevoel over de scheiding en alles wat daarbij komt kijken,
want kinderen en daar moet voor gezorgd worden, is het nu mijn beurt. Au-ik –groei-sprongen zijn nu dagelijkse kost, wat een tranen en ongelukkige gevoelens komen er voorbij en zullen voorlopig ook dagelijkse kost blijven.

Gelukkig heb ik de liefde van m’n leven gevonden die mij bijstaat. Gelukkig zijn mijn kinderen de allerliefste, leukste, knapste, schattigste enz enz. Gelukkig heb ik een goede praktijk gevonden waar dit medium,
deze tekencoach zich 'heerlijk' zelf kan laten behandelen.

En mijn eigen praktijk Esther Foppen - Tekenen en meer - loopt op dit moment juist supergoed, heel veel herkenning en mensen die na een consult/workshop helemaal blij en tevreden naar huis gaan. Werken bij Puur Medium is ook een waardevolle uitbreiding van mijn werkzaamheden. Mensen helpen, inzichten verkrijgen en achter de schermen meehelpen… heerlijk!

Hopelijk wordt dat ‘Au-ik-groei’ snel een ‘Oei-ik-groei’! Een mens is tenslotte nooit uitgeleerd.