Bij ons in Amsterdam zeiden we vroeger weleens wanneer we als kind uitgescholden werden:
'Wat je zegt ben je zelf.
Met je kop onder lijn 10,
met je kop onder lijn 11,
wat je zegt ben je zelf'.
Het was maar een riedeltje dat we gedachteloos opzeiden. Het heeft flink wat jaren geduurd voordat ik ontdekte dat er een kern van waarheid in de eerste zin zit.
Dat ging zo
Jaren geleden volgde ik een weekend Spiegelogie bij Willem de Ridder. Ik was niet erg happy in die tijd en ik verlangde naar een leven waarin ik gelukkig kon zijn met wie ik was. Ik wilde meer avontuur en nieuwe dingen over mezelf en het leven ontdekken.
Tijdens dit weekend legde de Ridder ons met veel humor uit dat we allemaal een spiegel voor een ander zijn en de ander een spiegel voor ons. 'Wat je zegt ben je zelf' vertelde de Ridder ons.
Oefeningen
Wat we in een ander zien, kunnen we alleen maar zien omdat we het van ons zelf kennen. We deden een oefening hiermee. In een rondje gaven we elkaar om beurten een compliment en deze gaf hetzelfde compliment wat ik hem of haar gaf aan mij terug.
We vertelden de ander dus in feite wat we mooi of leuk aan onszelf vonden. Zo liet hij ons ervaren hoe waar zijn motto was en het raakte me diep. Hij liet me zien dat wat we van een ander vinden ook in ons zelf zit.
Wat je van jezelf niet kent kun je in iemand anders niet herkennen. Omdat ik gewend was vooral in anderen het goede te zien en het mindere in mijzelf, was dit echt een eyeopener voor me.
Maar als de ander je zonkanten weerspiegelt, dan ook de schaduwzijden. Zo werd ook duidelijk dat wat ik anderen verweet niet anders kon zijn dan iets wat ik in mijzelf niet wilde zien. Om die les te leren was een weekend niet voldoende.
De andere kant is ook waar
Omdat het lastig is om eerlijk te oordelen over jezelf en je teleurstellingen, boosheid, ongeduld (en ga zo maar door) toch een weg wil vinden, worden we allemaal een kei in projectie. Niet ik ben drammerig, koppig of manipulatief, maar je collega, je manager, je partner of vul maar in… Maar ook hierbij geldt: 'Wat je zegt ben jij zelf'.
Als je de weg van bewustwording volgt, zul je meer schaduwkanten in jezelf gaan ontdekken. Het zal je meer gaan opvallen wanneer je hard over een ander oordeelt. Wanneer je uit de verbinding raakt. Wanneer je niet trouw bent aan jezelf. Of hoe je bijvoorbeeld telkens probeert de zaken naar jouw hand te zetten.
De kunst is om dan de moed te hebben om er eerlijk naar te kijken en ervan te leren. Alsof jij jezelf een spiegel voorhoudt waarin zon- én schaduw worden geprojecteerd.
In ons leven trekken we mensen aan die we nodig hebben als spiegel voor onszelf. Het zijn familieleden, onze partner, vriendin, collega, een toevallige ontmoeting. Maar ook degenen die ons op de proef stellen, ons irriteren, degenen die ons met onszelf confronteert. Ze dagen ons uit om meer over onszelf te ontdekken en ons te blijven ontwikkelen.
Dat kan knap pijnlijk zijn, maar op de lange duur hebben je er veel bij te winnen. Je relaties verbeteren en je wordt een vollediger mens. Het helpt je om te kunnen kiezen hoe je je wél wilt gedragen, want alleen wat bewust ervaren wordt kunnen we veranderen.
Ik nodig je uit om eens goed te kijken naar jouw zon- en schaduwkanten om zo meer te ontdekken over wie jij bent als je in de spiegel kijkt. Ik lees er graag over in het commentaarveld hieronder.
