We kunnen soms zo boos worden op een ander door bepaalde situaties die dan plaatsvinden en die we niet leuk vinden.

En zo kunnen we ook verdrietig of bang worden door iets wat een ander gevoelsmatig met jou heeft gedaan.

En dus beginnen we te wijzen. Die heeft dat gedaan. Die heeft ervoor gezorgd dat ik me zo voel.

We neigen eerder het probleem te zoeken in de ander
dan binnenin onszelf                   

Door te wijzen, voelen we ons er meestal niet beter door. We voelen dan meestal alleen maar meer irritaties en frustraties. Het werkt als een boomerang die steeds terugkomt. In de meeste gevallen wordt het gevoel alleen maar erger. Dus door te wijzen naar een ander, verdwijnt niet het gevoel, de emotie wat je kreeg waardoor je bent gaan wijzen. Het gevoel, de emotie blijft binnenin jezelf toch nog aanwezig omdat die ander (naar wie jij wijst) er niet op reageert zoals jij dat zou willen. Dus daar gaat duidelijk iets niet goed. Er wordt niets opgelost namelijk.

Het gevoel communiceert ook met ons                                                                            

Gevoelens communiceren niet in woorden zoals we dat doen vanuit ons verstand, wanneer we denken.
Het gevoel laat zich vaak zien in dromen. Dat kunnen dromen zijn wanneer je slaapt, maar dat kan ook dagdromen zijn. 'Dagdromen is eigenlijk ook een soort visioen'. Maar ook communiceert ons gevoel d.m.v. de emoties die wij kennen. Het is dus heel belangrijk dat we ook naar onze emoties luisteren.

Dus wanneer je naar iemand wijst omdat je vindt dat die ander verantwoordelijk is voor jouw gevoel.
En vervolgens word je alleen nog maar bozer, verdrietiger of angstiger. En dus je emotie wordt versterkt i.p.v. verminderd. Dan wil die emotie jou duidelijk iets vertellen. En dat is jouw gevoel dat met jou communiceert.
Het komt niet voor niets steeds weer bij je terug. Het hoort bij jou en niet bij de ander.

De oplossing zit altijd binnenin jezelf                                                     

Het is een gezegde dat iedereen kent. En ik wil vanuit mijn eigen ervaring delen dat dit gezegde er niet voor niets is. Het is de enige weg naar onbeantwoorde levensvragen en oplossingen. Het zal je zoveel meer rust brengen in het leven.

Wijzend naar de ander....  Kijkend naar jezelf.
Door jou voel ik me nu.....  Wat zorgt ervoor dat ik hier zo heftig op reageer?

Het wijzen naar een ander zal ik geen enkele opzicht voor een oplossing gaan zorgen. De situatie zal blijven zoals die is.

Kijkend naar jezelf zal daarentegen wel voor antwoorden en oplossingen kunnen zorgen. Je gaat anders tegen het leven aankijken. En er gaan tevens hele nieuwe deuren voor je open. Niemand anders, behalve wijzelf zijn verantwoordelijk voor ons eigen gevoel. En hoe dat we daarmee omgaan. Wijzen heeft daarom geen enkele zin, want elke vinger die men wijst naar een ander, die wijst het dubbele terug naar zichzelf.