Nederland heeft de afgelopen weken bewezen dat de energie van een 'collectief verdriet' bestaat en dat wij, zonder misschien persoonlijk getroffen te zijn door diep leed, de pijn van anderen echt voelen in onze eigen cellen.

Door alle emotionele gebeurtenissen zijn we van onze 'gronding' geslagen.

Ons ingebouwde veiligheidssysteem is aangetast; wij staan op 'scherp'. Er wordt gerammeld aan de wortels van ons fundament.

Wortelstelsel

Het 'wortelstelsel' en leefsysteem van mens en boom heeft vele gelijkenissen. In goede gezondheid zijn ze goed geaard, hebben hun wortels diep in de grond verankerd, beschikken over een gezonde stam(lijf) en aan hun bovenkant (hoofd) herkennen we het soort. Net als de mens is de boom groot, klein, iel, stevig of gedrongen en heeft vele soorten kruinen.

In uitdrukkingen als 'hoge bomen vangen veel wind' wordt de boom gebruikt als metafoor voor de mens.

Hoe levend, symbolisch gesproken, onze eigen 'boom'? Ons eigen lichaam? Staat het stevig in de aarde, in goede vruchtbare grond, in de juiste omgeving? Staat een 'bijzonder' soort misschien in totaal ongeschikte bodem?

Wordt onze 'boom' regelmatig gemest en voorzien van de juiste hoeveelheid water? Bestaat er risico van uitdroging, vitamine- of mineraal tekorten of is de omgeving te warm, te kil, te koud, te droog?

Ontaard raken

Wanneer wij ons ergens niet thuis voelen, kunnen we niet aarden en op den duur letterlijk 'ontaard' raken.
We verliezen onszelf. Onze wortels blijven aan de oppervlakte liggen als teken voor niet geaard-zijn en proberen verderop een nieuwe ankerplaats te vinden.

Oppervlakkigheid is hier geboren, tenzij er in de grond gezocht wordt naar meer 'diepte', een zoektocht naar een 'thuis'; we zoeken geborgenheid. Onze wortels zijn bepalend voor ons (wel)zijn, onze authenticiteit, in de 'grond' verantwoordelijk  voor een gezond en tevreden leven.

Hebben onze wortels geen goede aarding gevonden, dan kunnen de noodzakelijke voedingsstoffen niet uit de grond worden gehaald en raakt onze 'boom' ondervoed. De bast zal al snel zijn ongezonde staat verraden en ook aan de kruin met bladeren (hoofd en haar) is de slechte gesteldheid af te lezen. De boom verpietert en gaat dood.

Oude bomen en oude mensen, die ondanks hun diepe wortels toch verplaatst moeten worden, zullen dit niet zonder schade overleven. De wortels zullen scheuren en geen voeding meer op  nemen. Door ouderdom zal door verplaatsing geen kracht meer zijn voor de ontwikkeling van nieuwe wortelgroei. De wortels sterven af en door ondervoeding zal de boom het leven langzaam opgeven.

Parasieten

Zo werkt ook ons menselijk lichaam, van voet tot kruin. Het wordt duidelijk hoe het leven van een mens verloopt, die zich niet thuis voelt in zijn omgeving. Wie zijn wortels niet verankert op de plek waar hij zich vestigt,
zal langzaam ondervoed raken, ziek worden of in het ergste geval, sterven door gebrek aan vitaliteit en stabiliteit.

Ook bestaat de kans dat 'ongegronde' wortels elders in de aarde steun gaan zoeken waar zij zich wel 'thuis' denken te gaan voelen. Dit 'thuis' kan overal zijn. Wortels kunnen zich ook ontwikkelen als parasieten, door verder te leven op andermans wortelsysteem, zonder dat de ander dit direct in de gaten heeft.

Op den duur verzwakken beide wortelstelsels en wordt het tijd om te 'kappen' met de  wortels van de 'in'-woner. De afgewezen 'visite' zal een nieuwe weg moeten zoeken. Vinden zij opnieuw andere, sterke wortelstelsels dan herhaalt het hele proces zich.

Tijdens deze tijdelijke 'ontaarding' zal de 'parasiet' zich belabberd en eenzaam voelen omdat ze gewend was altijd in afhankelijkheid gevoed te worden.

Onze 'gronding'

In het dagelijks leven zie je precies wie er een duo-wortelschap is aan gegaan. Degene die wortelt bij de ander zal copy gedrag vertonen en geen authenticiteit uitstralen. Hij laat zich voeden door de ander, wordt vaak de ander, krijgt het zelfde uiterlijk en kopieert soms ook nog andermans innerlijk.

Wie zichzelf niet kan voeden vanuit zijn eigen wortels, raakt ondervoed doordat de voeding  de 'bladeren' niet kan bereiken. Door verlies van 'bladeren', verantwoordelijk voor de fotosynthese, raakt hij depressief.

Dit levensproces, waar ons leven totaal van afhankelijk is, stopt, waardoor het hele 'hoofd'-systeem door giftige stoffen vervuilt. Deze 'vervuiling' veroorzaakt mogelijk zwaarmoedigheid, hoofdpijn en depressie.

Een goede gezondheid is dus afhankelijk van een goed functionerend eco-systeem van wortels tot bladeren. Verstoring van dit proces maakt de mens en de boom ziek en zij gaan dood. Voor ons mensen is dit 'aarden' of 'gronden' belangrijker dan wij denken.

Ons hiervan bewust worden voorkomt veel ellende. Het is echt van levensbelang steeds stil te staan bij onze 'gronding'.

Oefening

Visualiseer een koord vanuit de stuit naar het middelpunt van de aarde. Niet meten, gewoon doen.

Visualiseer ook wortels vanuit de voeten die in de aarde 'wortelen'. Visualiseer nu dat er energie vanuit de aarde omhoog stroomt, door onze voeten en benen naar ons bovenlichaam en via onze kruin naar de 'kosmos'. Vertrouw erop dat de elkaar ontmoetende aarde- en lichtenergie samen zorgen voor een natuurlijke voeding. Hiermee kunnen wij onszelf in leven houden zonder afhankelijk te zijn van andere (wortel) bronnen.

Nu kunnen wij bouwen aan een eigen geaardheid, een eigen persoonlijkheid, een eigen groei op een eigen plek waar wij ons eindelijk 'thuis' kunnen gaan voelen. Leven vanuit ons eigen systeem in gezondheid en onafhankelijkheid.

Zelf 'standig' denken, zelf 'standig' vinden, zelf 'standig' voelen. Nu wij meeleven met zovelen kunnen we dit doen vanuit mededogen zonder mee te lijden. Elkaar ondersteunen vanuit authentieke wijsheid en vruchtbare aarde. Steun vanuit onze eigen Essentie.