Welkom allemaal vanuit het diepst van mijn hart hier in de nieuwe yoga school bij de opening van de expositie van het magische werk van Tashi Norbu.

Hoe zijn wij hier samen terecht gekomen en wat is eigenlijk onze connectie?

Dalai Lama

Een paar maanden geleden stuurde Tashi mij via Facebook privé een berichtje: 'Are You Love'. 'We are all love, stuurde ik terug.'

Ik kreeg een smiley van Tashi en Tashi kreeg een smiley van mij. Van Tashi kreeg ik eveneens woorden van de
Dalai Lama: 'There is a true feminist movement in Budhism that relates to the goddess TARA. Following her cultivation of bodhicitta, the bodhisattvas motivation, she looked upon the situation of those striving towards full awakening and she fell that there where to few people who attained Buddha hood as a woman So she vowed. I have develloped bodhicitta as a woman. For all my lifetimes along the path'.

Tja en toen noemde Tashi my Tara. Ik was diep geraakt en niet eens zozeer dat hij in mij een boeddhisthische godin herkende maar omdat ik net in een rouwfase zat omdat onze witte golden retriever hond genaamd TARA haar lichaam net verlaten had.

Expositie

Onze ontmoeting liet niet lang op zich wachten. In zijn atelier in Wormer werd ik nog dieper geraakt door zijn kunst en zijn 'zijn'. Op de vraag of ik samen met hem deze expositie wilde openen, kon ik natuurlijk geen nee zeggen, al kreeg ik een klein beetje stress toen ik een smsje kreeg van een vriendin, gitariste, die ik gevraagd had om ons te begeleiden vandaag.

Haar antwoord was dat doe ik maar niet want ik heb geen podiumervaring met dit soort dingen, een beetje te spannend. Hm, ik ook niet bedacht ik me toen.

Dankbaar

Dankbaar ben ik dat ik deel uitmaak van de lerarenfamilie van de nieuwe yoga school, dankbaar dat ik deel uitmaak van de mensenfamilie, al zijn wij als mensen wel de weg van het HART de afgelopen eeuwen kwijtgeraakt en zijn we vergeten wie we daadwerkelijk zijn. Allemaal Boeddha's in vele verschillende kleuren vormen en maten.

Maar gelukkig is de tijd aangebroken om te ontwaken en zijn ons grote geschenken gegeven om daarmee te helpen o.a vanuit de wijsheid van het Tibetaanse boeddhisme de Yoga, meditatie en ook vanuit Hollandse songteksten waarmee ik ben opgegroeid.

Oergrond

Teksten van mijn opa Willy Alberti die voor mijn geboorte in het jaar 1968 het lied 'de glimlach van een kind' opgenomen heeft. Het is bijna dertig jaar geleden dat hij zijn lichaam verlaten heeft maar zijn liefde heeft ons nooit verlaten wat hier op zijn oergrond in de Jordaan, zelfs in de Laurierstraat waar hij vele jaren gewoond heeft, zo duidelijk voelbaar is.

Teksten van mijn moeder Willeke Alberti, die gelukkig haar lichaam nog niet verlaten heeft en hopelijk een heel oud overgrootomaatje mag worden.

Voordat we naar het sanskriet gaan, herhaal ik een mix van hun teksten. Je kunt het gebruiken als een geleide meditatie als je dat fijn vindt.

Liefde klein maar wat een woord
Liefde is wat bij ons mensen hoort
Hij die leeft en nog hart voor een medemens heeft
Die kent de rijkdom die liefde heet
Ik hou van jou mooi Amsterdam
Waar ik als kind ter wereld kwam
Stad met je mooie grachten
Jij bent steeds in mijn gedachten
En als ik denk aan de Jordaan
Zie ik de ouwe Wester staan
Dan heb ik nooit berouw
Dat ik van Mokum hou

De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft
De glimlach van een kind dat nog een leven voor zich heeft
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet
Maar met liefde geluk en plezier in het verschiet

Samen zijn, is samen lachen samen huilen
Leven door dicht bij elkaar te zijn
Samen zijn is sterker dan de sterkste storm
Gekleurder dan het grauwe om ons heen
Want samen zijn ja met z'n twee
Dat wil toch iedereen

Zeilen op de wind van vandaag
De wind van gisteren brengt ons niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je mag zeilen op de wind van vandaag
Waar is de zon die mij doet verwarmen
Waar zijn jou armen en waar is de bron
Waar is het licht dat eindelijk zal schijnen
Dat de kou doet verdwijnen
Ik zoek jouw gezicht

Zolang er maar Liefde is
(Liefde Alleen)
Jacques Brel/Carmen Sars) 1999

Zolang er maar liefde is
Dan heb je iets te verdelen
Iets weg te geven
De dag dat je gaat
Dan is alles verstaan
Alles vergeven
‘t Unieke van ‘t leven
Dat is waar ‘t om gaat
Want de liefde alleen
Is in vrede te delen
In vrijheid te geven
Aan hem en aan haar
Want de liefde alleen
Verduisterd het aanzien
Gekocht van de duivel
Met ‘n kus van verraad
t Is de liefde alleen
Verlicht al het lijden
Kan jouw ziel bevrijden
In je strijd, in je nood
Zolang er maar liefde is
Dan heb je iets te verdelen
Aan hen die niet weten
En vergeten zijn
Verzacht je het afscheid
Haalt brand uit je tranen
Wast bloed uit de aarde Verlicht je de schuld
Want de liefde alleen
Geneest het verscheurde
Tempert ‘t vuur
Dat van hem, dat van haar
Want de liefde alleen
Die van jou, die van mij
Verlicht onze dagen
Onze nachten en jaren
‘t Is de liefde alleen
Die je ‘t unieke van ‘t leven
‘t Oneindig bestaan
Kan laten beleven
Hier kijk naar mij
Kijk naar elkaar
Ga voor de waarheid
Dat is liefde voor mij