Hoe kun je in hemelsnaam zoveel spullen verzamelen?

Dat vroeg ik mij af nadat ik de 21ste vuilniszak in de stortbak kieperde.

Tien jaar geleden emigreerden we naar de Antillen. We moesten hier in Nederland een vrijstaand huis,
een boot, drie motoren en twee auto’s kwijt zien te raken, want stoer verbrandden we alle schepen achter ons.

Als je het doet, doe het dan helemaal en niet half. Inmiddels wonen we weer in Nederland.

Toen we vertrokken, hadden we alles gereduceerd tot 10m3 dat naar Curaçao verhuisde. De rest gaven we weg of verkochten we. Dat voelde goed en we hebben veel familieleden en vrienden blij gemaakt.

Zo af en toe kom ik nog weleens iets tegen in hun huis. Iets dat niet meer bij mij past. Afstand nemen van spullen, van dingen; hoe moeilijk kan het zijn?

De Japanse ‘opruimgoeroe’ (echt, dat is een beroep), Marie Kondo is plots een wereldhit.  Zij leert je op te ruimen, schijnt. Haar motto is: ‘ooit komt nooit'.  Voor als je toch nog iets wilt bewaren en misschien later weg wilt doen. Kortom: als je nog te gehecht bent aan het hebben.

Kondo aait haar kamerplanten en droogt haar shampooflessen na het douchen af.  Ze hebben allemaal een ziel volgens haar. En: niets in mandjes doen, dat is toch nog verkapt niet weggooien.

Opruimen
 

Het makkelijkste om weg te doen, is kleding, aldus K. Daarna boeken, want deze hebben als doel kennis over te brengen aan de lezer en niet in een kast stoffig te wezen.

Een gouden tip van haar is de volgende. Neem iets in je handen waaraan je twijfelt om het weg te doen en vraag jezelf af of je er gelukkig van wordt. Voel je er niets bij, mik het dan onmiddellijk weg.

Word je er wel gelukkig van, dan vraag ik mij echt af of je daadwerkelijk gelukkig kan worden van een ding. Maar dat terzijde.

Ik denk dat ik zo’n 300 boeken heb weggegeven aan mijn lieve vriendin die samen met haar zoon een tweedehands alles-winkel bestiert. Zo’n gezellige allegaar-zaak waar je kunt internetten, werken, lezen, luieren en tweedehands spullen kopen.  Zij verkoopt alle boeken voor een euro per stuk.

Moeite had ik er wel mee, eerlijkheidshalve. De boeken waren onderdeel van verschillende fasen in mijn leven. De heksenfase (16 boeken over rituelen, maanstanden en dansen rond een boom). De Feng Shui-fase
(12 boeken over waar de boze geesten in en om je huis wanen). De Heleen van Royens en Saskia Noorts,
de spirituele tuinboeken (heb al 10 jaar geen tuin meer) en noem maar op. ‘Vrienden’ die ik altijd even uit de kast kon grijpen.

Dat mijn spulletjes een tweede leven krijgen en mijn vriendin mede daardoor haar oergezellige tent kan bestieren, geeft mij geluk. De heb- en graaicultuur moest maar eens een geef- en deeleconomie worden.

Opdat al onze kinderen nog kunnen profiteren van een positieve maatschappij. Sprak de kinderloze schrijfster.