Als klein meisje was ik een grote fan van legende Marilyn Monroe. Ik had mijn roze kamer met vlinderbehang vol hangen met posters en spiegels met daarop mijn grote voorbeeld afgebeeld.

Haar prachtige gezicht was voor mij het schoon-heidsideaal. Zelfs toen ik 11 was kreeg ik mijn eerste parfum met de naam Marilyn Monroe.

Ooit wilde ik worden zoals zij. Net zo mooi en met de zelfde prachtige witte jurk, en met dezelfde wenkbrauwen.

Natuurlijk was ik mij totaal niet bewust van het tragische leven wat deze vrouw geleefd had, laat staan dat zij op haar 36ste stierf. Want als je 11 bent is 36 ook stokoud.

Verschillende fases doorlopen

Naarmate de jaren verstreken werden haar posters oud en lelijk en ineens was ik over mijn Marilyn Monroe fase heen en werd deze plaats bruut ingenomen door Wham en Duran Duran. Als tiener ging ik verschillende fases door.

Van het meisje dat een prinses wilde zijn, tot aan de rebelse tiener die het liefste op legerkistjes liep en zwarte lippenstift op wilde. Wilde ja! Mijn vader verbood dit natuurlijk en ik was dan ook wel weer zo braaf dat ik het dan ook niet deed.

Toen kwam de collage shawl en de boblijn. Ineens waren we van rebels naar kak gegaan. Ach, laten we zeggen dat ik alle stijlen gehad heb. Goddank ben ik in de veertig en bepaal ik nu mijn eigen stijl. Hoewel…

Schoonheidsbeurtje

Gistermorgen had ik een afspraak bij een nieuwe schoonheidssalon in Amersfoort met de prachtige naam
I Shine Today. Deze salon is van een vrouw die ik eigenlijk al heel lang ken via een gemeenschappelijke vriendin. Tijdens een verjaardag vertelde ze mij dat ze haar salon ging openen en dat ik zeker maar eens een kijkje moest nemen.

Mij rot prakkiserend wat ik daar voor behandeling zou ondergaan besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en mijn wenkbrauwen te laten verven. Op zich niet zo spannend natuurlijk, maar voor mij wel. ‘Don’t touch my eyebrows is mijn lijfspreuk'.

Ik ben normaliter de enige die mag epileren, kleuren en eraan mag zitten, maar ach zoveel vrouwen doen het, waarom ik dan niet. De grote vraag kwam: ‘Wat wil je met je wenkbrauwen?’ Nou daar had ik natuurlijk allang over nagedacht. Ik wil puntige wenkbrauwen ala Marilyn Monroe. Weet je wel? Wenkbrauwen die zo staan, zodat het lijkt alsof je direct een ooglift hebt gehad. Waardoor je meteen veel zwoeler uit je ogen kijkt.

Overgeleverd aan de uiterst vakkundige schoonheidsspecialiste Shirley lag ik in haar stoel. Eerst werden de uitgebleekte haartjes vakkundig gekleurd om ze vervolgens daarna in shape te epileren en te harsen.
Hoewel ik dacht dat ik gemarteld zou worden en daarom dit nooit door een ander laat doen, was het een aangename behandeling.

Shirley bleef maar kijken en plukken. Totdat ze uit de grond van haar hart zei: Jij bent geen punt! Hoezo, ik ben geen punt? Nog net niet pruilend lag ik in haar stoel. Ik wil Marilyn Monroe wenkbrauwen... Ik wil, ik wil, ik wil… ‘Je bent gewoon geen punt', zei ze nogmaals. ‘Je bent rond'. Hoezo, ik ben rond, na uitleg over de anatomie van mijn gezicht beaamde ik: ‘Okay ik ben rond'.

Resultaat

Het resultaat was prachtig! Tevreden stapte ik in mijn auto en al rijdend bedacht ik mij dat het ook wel heel stom was op een schoonheidsideaal te willen lijken ala Marilyn Monroe van toen ik fucking 11 was. Wat dacht ik nou toch op mijn 42ste om een punt te maken over mijn wenkbrauwen. Acceptatie komt met de jaren, zo ook bij mij. Ik ben geen Marilyn Monroe en ik heb ook geen puntige wenkbrauwen. Ik ben gewoon Denise met ronde wenkbrauwen.

Eenmaal thuisgekomen bekeek ik het resultaat. Het ziet er prachtig uit. Tevens dook ik in het archief Marilyn Monroe. Even kwam het meisje van 11 weer in mij boven. Ze was een prachtige vrouw met mooie wenkbrauwen. Nog steeds is zij voor velen het ideaal. Laat dat maar een eerbetoon zijn aan Marilyn Monroe. Een vrouw met een tragisch leven.

Ik heb een geweldig leven, weliswaar met ronde wenkbrauwen en de keiharde conclusie dat ik geen punt ben (haha).

Selfie met het resultaat!