Zaterdag 5 april jl. reed ik in mijn auto richting Almere. Ik had me ingeschreven voor de cursus 'Update lokale anesthesie', gegeven door prof.dr. R.R.M. Bos.
Tijdens de cursus horen we dat we in de toekomst geen opdracht meer nodig hebben van de tandarts voor het uitvoeren van bepaalde handelingen,
o.a. verdoving geven (boren van kleine gaatjes en röntgenfoto’s). Nu moeten we eerst toestemming vragen aan de tandarts.
Mondhygiënist
Dit is goed nieuws voor de mondhygiënist, het moet alleen nog goed gekeurd worden door de 2e en 1e Kamer. Het is nu zo als ik iemand wil verdoven dat ik de tandarts moet bellen/mailen voor toe-stemming. Natuurlijk wil je dat de tandarts op de hoogte is van wat je doet. Want een goede samenwerking met de tandarts is erg belangrijk. Dat ervaar ik zelf ook, niets is leuker dan dat. Je wilt juist overleggen!
Discussie
Er is veel discussie, maar ik begrijp het wel want dat gevoel herken ik. Toen de assistentes taken van de mondhygiënisten gingen overnemen. Ik begreep het niet, hoe kan een assistente het werk doen van een mondhygiënist die een 4 jarige HBO opleiding heeft gevolgd? Er zijn assistentes die ook verdoving geven, röntgenfoto’s maken, zelfs gaatjes boren. En nu is het de mondhygiënist, die taken van de tandarts mag overnemen…
Weet door wie je wordt behandeld
Ik vind het belangrijk dat je weet door wie je wordt behandeld (assistente, preventieassistente, mondhygiënist, tandarts). Vraag het, dan kun je zelf beslissen of je het wilt ja of nee. Juist met al deze veranderingen moet je weten bij wie je in de stoel ligt.
Samenwerken
Het allerbelangrijkste is de patiënt. Die moet de juiste zorg krijgen. En ik weet zeker dat wij mondhygiënisten en tandartsen dit willen. Wij moeten meer met elkaar praten en behandelingen op elkaar afstemmen. Het is toch geweldig dat je als mondhygiënist de tandarts kan bellen voor overleg en omgekeerd.
Tandartsen
Gelukkig heb ik tandartsen in mijn omgeving waar ik goed mee kan overleggen. En daar ben ik erg blij mee! Als ik iets niet vertrouw weet ik dat ik kan bellen/mailen. En dat is een fijn gevoel. Het is nog niet zover, maar als het dan zover is... Laten we dan met een GLIMLACH samenwerken en het allerbeste willen voor de patiënt.
Want die staat centraal!
