Ja ja ja, we weten het nu wel. De Plantage is open. Prachtige nieuwe toko bij Artis.
Binnenkort blogpost, natuurlijk.
Maar je zou bijna vergeten dat dezelfde eigenaren naast Dauphine, Eye en Riva ook nog steeds
Café Restaurant Amsterdam hebben. Bijna.
Want bij dit ‘Enfant Terrible’ blijven wij terugkomen.
Dit is een plekje met geschiedenis. Niet alleen de onze, maar ook Industriële Revolutie- en duinwater voor alle Amsterdammers-geschiedenis.
Het restaurant huisvest aan het watertorenplein, in de machinekamer van het voormalige pompgebouw uit 1900. Een technisch tijdschrift uit 1941 schreef: 'de goedgevulde en symmetrische machinekamer maakte op den binnentredende bezoeker een grootschen indruk en gold als een sieraad voor de stad Amsterdam.'
Ik zeg: welkom.
Welkom in Cafe Restaurant Amsterdam
Maar wij mogen Cradam zeggen. Cradam is géén zien en gezien worden. Géén hotspot en al helemaal géén hipsterheaven. Eigenlijk is Cradam vooral erg lawaaiig en druk. En voor een gastvrije golf aan aandacht hoef je hier ook al niet heen. Waarvoor dan wel?
Voor lekker en ongecompliceerd eten op een prachtige plek. Houten tafeltjes die voor je neus nog even snel van een nieuw papieren ‘kleed’ voorzien worden? Hier kunnen wij het hebben. Basic bordjes met sobere opmaak? Ons doet het allemaal aan ons geliefde Bouillon Chartier in Parijs denken.
Bediening die soms wat understaffed en onhandig lijkt? Gaan wij ons vanavond écht niet mee bezig houden. Hier ga je heen voor zo’n avondje waarop je heerlijk met je dierbaren bijpraat, elkaar weer eens diep in de ogen kijkt, telefoons van tafel blijven en je verder niets extra’s nodig hebt.
Behalve iets te smikkelen, dan
De kaart is groot en zelfs de opmaak is Frans bistro-ish. Oeufs durs mayonnaise voor €3,75. Wat je daarvoor krijgt? Een koffieschoteltje met een hardgekookt ei en gelige mayo. Precies: comme il faut. Alsof we zo weer aan de Rue du Faubourg Montmartre zitten.
U wilt meer? Dat kan. Want ze hebben ook kreeft, King Crab en kaviaar. Maar daarvoor komen wij hier niet.
Wij komen voor de gebakken kalfshersentjes met salie (€7,75) en de Boudin Noir (€7,85). Heerlijke Franse bloedworst met gecarameliseerde appel. No nonsense en gigantisch goed van smaak.
Als hoofdgerecht eet ik hier - heel avontuurlijk - altijd hetzelfde. Steak frites voor 15 euro. 'Met wat bearnaise erbij, alstublieft.' Oh oh oh, die bearnaise! Lobbig, mooi zuur en natuurlijk in een rvs saus-schenk-kannetje. Hiervoor schuift zelfs Nienke Hofkamp haar geliefde mayo aan de kant. (Het is maar goed dat snackbars nog geen patatjes bearnaise verkopen…).
Daar tegenover staat dan wel dat dit de enige plek is waar ik áltijd mijn überbasic side-salad opeet. En de dessertkaart? Profiteroles, natuurlijk. En Colonel: ‘gewoon’ citroenijs met ‘gewoon’ wodka. Gewoon goed. Gevalletje niets-meer-aan-doen. Oh, jawel; vragen of je de huisgemaakte chocoladetruffels ook to-go mee kan krijgen.
Anti-snobistisch smullen
Bij Cradam vergeten ze nog weleens je brood en boter. Bij Cradam kladden ze ‘ROKEN!’ op je tafelkleed als je tussen de gangen door even samen naar buiten gaat. Bij Cradam rijden ze met karren vuile vaat tussen de tafels door. Dat kun je vreselijk vinden. Of vreselijk charmant. Geniet ervan!
Wat? Cafe-Restaurant Amsterdam.
Waar? Watertorenplein 6.
Wanneer? Elke dag open, maar diner is hier leuker dan lunch.
Weetje? Ook de wijnen gaan hier voor prima prijzen.
Wel lunchen? Check deze lunch-spots dan eens.