Stichting Oppepper4All maakt dromen waar voor de chronisch zieke mens.
Ieder maakt een droom op zijn manier waar; soms door het maken van mooie tassen of andere prachtige zaken, dan weer door het realiseren van schitterende exotische reizen.
Oppepper4all handelt in - soms laatste - wensen voor zieke mensen. Dat is onze missie in dit leven.
Gerard en Lineke Berentsen zijn als echtpaar de drijvende kracht achter deze wensstichting, die ultieme wensen van chronisch zieke mensen in vervulling laat gaan. Tot nu toe 240 stuks!
Wij (beiden 66 jaar) zijn redelijk gezond en willen de kracht in ons doorgeven aan hen die even een zetje nodig hebben.
Onbezoldigd werk
Wat bezielt deze gepensioneerde mensen, waarom deze inzet nog op een latere leeftijd?
Ze zijn de droom van iedere WMO-ambtenaar (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) en ieder MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) onderneming.
Onbezoldigd en zonder dat er een cent subsidie bij gaat, geven zij samen met zo’n honderd vrijwilligers invulling aan prestatieveld 5 van de WMO.
‘Bevordering van deelname aan het maatschappelijk verkeer, met name voor kwetsbare groepen,' zoals chronisch zieken van alle leeftijden, waar Stichting Oppepper4all zich voor inzet. Een soort Doe-een-Wens/Make a Wish Stichting, maar dan voor alle leeftijden. Ieder mens zijn - soms laatste - wens in vervulling zien gaan.
Andere organisaties stoppen bij 18 jaar, maar je zult maar 19 of 81 jaar zijn! Wij zijn er voor alle leeftijden en alle soorten van ziektes, zoals: MS, kanker, astma, reuma, NAH (niet aangeboren hersenletsel), genenziekten etc.
Het onstaan van de stichting
Oppepper4All is ontstaan uit onvrede over het te weinig ‘emotionele’ beleid in de gezondheidszorg. Je leeft niet op brood alleen, is ons motto.
Een burgerinitiatief van renteniers, gepensioneerden en net afgestudeerde jongelui zonder baan, die de noodzaak van dit goede doel van harte onderschrijven. ‘Gewoon beginnen en laten zien dat praktisch idealisme werkt,' zeiden beide oprichters in 2006.
Praktijkvoorbeelden
Jarenlang werkte Lineke als verpleegkundige in ziekenhuizen en later als wijkverpleegkundige. In die laatste baan werd ze de ‘stopwatch cultuur’ spuugzat.‘Tien minuten voor een insuline-injectie, vijf minuten voor het aantrekken van steunkousen.
Je belt aan, iemand moet met de rollator naar de deur komen, terwijl jij al met een half oog op de klok kijkt. Voor een praatje was nauwelijks tijd en het lijkt me sterk dat het nu verminderd is.
Die cultuur, daar voelde ik me zó door gekrenkt. Dat je in je beroepspraktijk door alle protocollen niet meer zelf je tijd kunt indelen. Of uren lang achter je bureau zit om formulieren in te vullen in plaats van aan het bed te staan.
Geef de mensen in de zorg hun ‘liefde’-werk terug, daarvoor heb je je ingezet en ben je gaan studeren! Soms maak je vreselijk schrijnende dingen mee.
Geldkwestie
Op vrijdagmiddag een telefoontje uit het ziekenhuis: een terminale patiënt wilde thuis sterven en was al onderweg.
De thuiszorgorganisatie voelde zich financieel voor het blok gezet en meneer moest per kerende ambulance terug naar het ziekenhuis.
Later is hij gelukkig tóch nog thuis gekomen. Alles moet gehaast, alles is een geldkwestie. Daar kan ik me boos over maken;
waar blijft het gevoel, het menselijke gezicht, de persoonlijke aandacht en de menselijke maat?
Beleidsmakers en bestuurders hebben toch zelf ook familie? Laat ze eens gaan praten en een dagje meelopen met de mensen op de vloer en dit vertalen naar een humaan beleid met oprechte aandacht voor de minderbedeelde mens.
Achter 'tralies' zitten
Nieuw onbehagen over de zorg bekroop Gerard en Lineke, toen ze in hun eigen omgeving te maken kregen met demente familieleden in het verpleegtehuis.
Het is zo erg als mensen gedwongen achter de 'tralies' zitten. In een gevangenis heb je het soms nog beter met vertier en persoonlijke begeleiding. Zeker chronisch zieken kunnen wel een Oppepper gebruiken, om de moed erin te houden.
Samen bedachten Gerard, die werkzaam was als vervoerkundige en organisator en Lineke toen deze Stichting. Daarin draait alles om persoonlijke aandacht.
Hen even alle sores te laten vergeten en net als ieder ander met het gezin één dagje onbekommerd laten genieten. Kracht laten opdoen voor een vaak onzekere toekomst!
Het lijkt eenvoudig
Zo eenvoudig als het klinkt was het niet, want Lineke en haar echtgenoot moesten het wiel grotendeels opnieuw uitvinden. Maar ze lieten zich niet uit het veld slaan.
En zo gingen in de afgelopen zeven jaar dankzij hun Stichting zo'n 240 wensen in vervulling. Een ziek kind was een dag brandweerman, een ander ging vliegen boven zijn school.
Een hoogbejaarde pianiste ging nog één keer naar het Concertgebouw en werd in de artiestenfoyer door orkestleden onthaald. Dionysia, een jonge vrouw van 16 jaar, die 1 dag een glamorous leven wilde lijden.
En wat te denken van Nils van 10 jaar, die samen met zijn broertje en zieke zusje pannenkoeken bakt in Grand Hotel Huis ter Duin in Noordwijk? Ferrari-rijder en voetballer Nico was deze hele dag chauffeur van Nils. Ieder draagt met plezier zijn steentje bij!
Oppepperdagen
Alle dagen worden, naast de ultieme wens, aangekleed met cadeautjes, speciaal limovervoer, een privé fotoalbum en een afsluitend etentje. De ene keer is het een patatje met frikandel en de andere keer een 5-gangen diner in Krasnapolsky.
Er zijn geen kosten of bijdrage voor het gezin aan verbonden. Het geld is afkomstig van donateurs, acties georganiseerd door vrijwilligers, giften van particulieren, bedrijven en organisaties.
Fondsenwerving
De Stichting draait iedere cent tweemaal om, niemand wordt betaald en men doet zelf de fondsenwerving en dat maakt dat beiden en hun hulptroepen dag in dag uit lopen te bedelen.
Vaak praat Gerard zich de blaren op de tong om fondsen - lees geld - binnen te halen en zaken om niet gedaan te krijgen.
‘We kunnen wensen alleen laten uitkomen door ze te laten sponsoren, want erg veel middelen hebben we zelf niet meer.
Veel giften voor een wensvervulling zijn in natura. Een etentje, het vervoer, een bloemetje e.d. Als het kan schakelen we mensen uit de lokale gemeenschap en uit de regio in. Als je mensen bij een verwenmoment betrekt, zien ze hoe dankbaar het is en wat een Oppepper betekent voor de persoon die hem krijgt.
Uiteindelijk vinden alle betrokkenen het leuk om mee te doen. Ook de verkeerspolitiemensen, die ons begeleiden als we met een heel gezelschap dwars door Den Haag rijden en alle stoplichten op groen lijken te springen.We staan nog iedere dag verbaasd over zoveel liefdadigheid en medewerking van personen en bedrijven. Ook dit kan nog steeds anno 2013.
ANBI erkend
Inmiddels heeft Oppepper4all zoveel bekendheid en geloofwaardigheid gekregen, dat de stichting erkend is als ANBI, een door de Belastingdienst erkende Algemeen Nut Beogende Instelling. Jouw royale gebaar en jouw gulle gift is daardoor fiscaal aftrekbaar voor de gever en de Stichting hoeft geen successierecht of schenkingsrecht te betalen over schenkingen.
Zo hopen wij aan meer fondsen te komen, want in het ‘bedelen’ gaat veel tijd zitten. Fondsen mogen dan moeilijk aan te boren zijn en vrijwilligers niet altijd eenvoudig te charteren, waardering krijgen zij wel van hun initiatief. Renate Dorrestein,
Job Cohen, Aleid Wolfsen, Violet Falkenburg en nog wat Bekende Nederlanders zitten in het Comité van aanbeveling.
Hebben jullie zelf eigenlijk een allerliefste wens?
Ja, we willen de honderden - vaak aangrijpende - aanvragen uit het hele land vervullen en willen ontzettend graag alle ernstig chronisch zieke mensen helpen en in 2014 een landelijke uitrol mogelijk maken.
Wat hebben we daarvoor nodig? Vrijwilligers bieden zich met veel enthousiasme aan, maar niet alles is om niet te verkrijgen!
Wij zoeken enkele sponsors die ons jaarlijks met een bepaald bedrag willen sponsoren en op die manier Oppepper4all helpen hun missie in dit leven te verrichten. Uiteraard zijn alle bijdragen welkom, iedere euro draagt bij aan het doel. Fijn om te geven, fijn om te krijgen.
‘Dat wordt dan onze Oppepper,' aldus Gerard en Lineke Berentsen. Kijk op www.oppepper4all.nl en druk op de knop adoptie of donatie; allen zijn je zeer dankbaar!
Word vriend of donateur en je ontvangt een wensbeer thuis.
Geplaatst door: Gerard Berentsen, Oprichter
