Ik was erbij. Jaren geleden alweer. Bij de eerste provinciale beursvloer van Nederland.

Een heel bijzondere beursvloer, namelijk voor gesloten beurzen.

Maatschappelijk Betrokken Ondernemen noemen ze dat.

Ik mag...

Op de beursvloer gingen maatschappelijke organisaties en bedrijven met elkaar (onder)handelen. De eersten dienden een vraag in; bedrijven deden een aanbod. Vervolgens werden op de beursvloer vraag en aanbod bij elkaar gebracht. Ik heb er drie matches gemaakt en geen cent verdiend. En ging meer dan tevreden weer naar huis.

En ik mag nu voor Vluchtelingenwerk Drenthe een aantal coaches nóg wat meer vaardigheden bijbrengen.
Ik mag ook mensen coachen die werkzaam zijn voor Stichting De Hofstede uit Assen. De Hofstede is een ‘sociale onderneming die investeert in mensen met een grote achterstand tot de arbeidsmarkt.’ En in ruil daarvoor mag ik gebruikmaken van hun faciliteiten.

… snoezelen

En ik mag snoezelen. In ruil voor een teamcoaching op een van de buitenlocaties van De Brink uit Vries, mag ik snoezelen. Jazeker, snoezelen. Wat dat is? Geen flauw idee. Ze doen dat voor (of met?) hun bewoners, zintuiglijk en verstandelijk gehandicapten. In een snoezelunit. En ik mag ook. Geen geld, maar snoezelen.

Maatschappelijk Betrokken Ondernemen, handelen met gesloten beurzen. Een geweldige uitvinding, vind ik. Het zou verplicht moeten worden. Elk bedrijf doet minstens een keer per jaar iets gratis en vrijwillig voor een maatschappelijke organisatie. Gewoon, verplicht vrijwilligerswerk voor bedrijven. Een contradictio in terminus? Tja, als de maatschappij er bij gebaat is. Doe jij ook mee? En dan ga ik binnenkort lekker snoezelen...

Deze blog is één van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook mijn Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in het webwinkeltje