Comfortabel en gevaarlijk, het lijken tegenstellingen. Toch gaan ze heel goed samen.

Met name in je eigen comfortzone die ook gevaarlijk kan zijn.

Of is het daarbuiten gevaarlijk? Voor mij of voor jou?

Goed toeven

Moet ik wéér uit mijn comfortzone, daar waar het zo goed toeven is. Het voordeel van wachten op het oordeel van een uitgever is dat je dat heerlijk in je comfortabele comfortzone kunt doen. Maar voor het benaderen van een volgende uitgever moet ik er uit.

Moet ik anderen een oordeel laten vellen over mijn kindje, mijn manuscript: is het goed genoeg? Ik wil er zo graag in geloven. Maar als ik er niet mee naar buiten treed, zal ik nooit antwoord krijgen op die vraag. Het moet dus maar.

Gevaarlijk

Die comfortzone is tegelijk gevaarlijk. Hoe prettiger het er toeven is, hoe minder initiatieven ik neem om naar buiten te treden. Wat wel nodig is. Schrijven is één, dat wat je hebt geschreven aan de man of vrouw brengen is een ander verhaal. En ja, dat kun je ook doen door deel te nemen aan een verhalenwedstrijd.

Bovendien is dat goed om op te vallen. Deze week las ik op Facebook: ‘In samenwerking met uitgeverij
Nijgh & Van Ditmar en nrc.next organiseert Lowlands de derde Grote Lowlands Schrijfwedstrijd.’

Nijgh & Van Ditmar zoekt op deze manier naar ‘vers literair talent’. Zou ik dat kunnen zijn? En nee, het verhaal hoeft niets met Lowlands te maken te hebben.

Herkenning

Maar waar schrijf je dan over? Kan ik de 65.000 woorden van mijn verhaal terugbrengen tot 1200 à 1700?
Dat lijkt op het formuleren van een elevatorpitch: in 60 seconden zeggen wat je doet en waarom iemand juist bij jou moet zijn, terwijl je er wel een dag over kunt vertellen.

Dat heb ik trouwens inmiddels geleerd, na tien jaar in dit vak. Sterker nog, ik kan het in een paar seconden:
ik coach op werkplezier en schrijf over levensplezier. Vrijwel altijd volgt er dan een vrolijke blijk van herkenning.

Winnen

Daarmee heb ik echter nog steeds geen kort verhaal. Ik zou er een kunnen schrijven over hoe je dat doet, een kort verhaal schrijven. Met prachtige volzinnen, schitterende woordcombinaties, verrassende wendingen en een boeiend personage. Zou dat een winnend verhaal opleveren? Of zal ik een van mijn drie eerder geschreven inzendingen waar ik (nog) nooit een prijs mee won, verfraaien? Lastige keuzes.

Morgen treed ik uit mijn comfortzone, gevaarlijk of niet en ga ik nog een uitgever benaderen. Daarna start ik met het bepalen van het onderwerp van mijn inzending voor de verhalenwedstrijd. Ik ben benieuwd wat het wordt.