Net als ieder ander heb ik vele kwaliteiten, wachten valt daar echter niet onder.

Hoewel ik er soms baat bij heb, het kan mooie gedachten opleveren.

Maar dat terzijde.

Wachten

Ledigheid is des duivels oorkussen, heb ik geleerd en wat is wachten anders dan ledigheid? Daarom besteed ik die tijd nuttig doch vooral aangenaam door kond te doen van mijn bezigheden tijdens het wachten op het oordeel van de volgende uitgever.

Ik vlij schoffel en emmer in de kruiwagen die ik kordaat ter hand neem om mij naar een groene hoek van ons erf te begeven, alwaar ik neerzijg op mijn hurken onder de eeuwenoude linde boven de jonggroene bladeren van het vermaledijde zevenblad.

Fanatiek begin ik die ongekroonde onkruidkoningin, voorzichtig en stevig tegelijk, uit de grond te trekken om deze met wortel en al in de emmer te deponeren. Het geluid van brekende wortels klinkt mooier en donkerder dan het korte knakken van de stengels.

Overwoekeren

Mijn gedachten hierbij zijn evenwel minder verheven dan de hier gebruikte woorden. Wat ben ik aan het doen? Dat wat ik niet mooi vind, vernietigen. Minutieus. Wie bepaalt trouwens wat onkruid is? En onkruid is toch ook leven?

Maar ik wil niet dat mijn zelf geplante planten overwoekerd worden. Eigen planten eerst. De andere moeten weg. Dood. En ik was mijn handen in het zeepsop van de onschuld.

Tijdens de koffie valt mijn oog op een interview met politiek filosoof Eva Meijer in dagblad Trouw, onder de kop: 'Ganzen vergassen is massamoord'. Ik lees: 'Ganzen zijn individuen met een uitgesproken persoonlijkheid.'

En ik lees dat onderzoekers er nog niet zo zeker van zijn dat het vergassen helpt om het aantal ganzen blijvend terug te dringen. Ze lijken net zo onverbeterlijk als zevenblad. Waar je overigens heerlijke soep of hartige taart van kunt maken. Heb ik gelezen.

Wieden

Wat wordt nu de volgende stap? Dat we geen onkruid meer mogen doden? Dat ook zevenblad recht van leven heeft, zelfs in onze tuin? Sla ik door? Of doen politiek filosofen dat?

Wie het weet mag het zeggen. Ik ga ondertussen nog even wat onkruid wieden. Wachten duurt me te lang.