Ik word gebeld door Janny. Ze vraagt of ik haar huis wil behangen. Ze had over mij gehoord van een klant. Ze praat vlot en doordacht. We maken een afspraak.
Een paar dagen later sta ik voor haar deur. Een zeer vrolijke Janny van rond de dertig doet de deur open.
'Ah, de klusvrouw,' zegt ze vriendelijk en vraagt mij om binnen te komen.
Paars?
'Leuk huis,' gebruik ik als standaardzin. Waarom ik dat zeg weet ik niet. Ze vraagt of ik koffie wil. 'Ik ben sinds kort gescheiden en ben klaar voor een nieuw leven,' zegt ze als ze met de twee kopjes binnenkomt. 'Ik ben helemaal klaar met al die tranen.
Weg met het verleden en op naar een nieuwe toekomst'!
'Ik zit sinds een paar weken op Yoga en we behandelen de zeven chakra's. Ik wil mijn huis paars, als de kleur van het kruin-chakra, het hoogstepunt!' Ik knik en heb zo mijn twijfels. Paars?
Ze vraagt of ik nog een bakje wil. 'Ik heb gehoord dat jij zo goed kunt behangen, daarom wil ik alleen jou.
Ik vertrouw die bouwvakkers niet, die maken er alleen maar een puinhoop van en doen nooit wat je vraagt. Ik ben zó blij dat jij het wilt doen!'
Dag gesprekje!
Langzaam voel ik mijn ego opstaan en neem haar complimenten met beide handen aan. Normaliter is het professioneel om even een gesprekje aan te gaan met iemand die nét gescheiden is en haar huis paars wil behangen.
Dat heet een fase, een periode waarin je dingen doet die je normaal niet zou doen. Dat gesprekje wordt direct weggeblazen, want ik zit tot aan mijn strot klem in mijn ego. Al had ze gewild dat ik de muren met toiletpapier had behangen...
Vriendinnen
Na de koffie rekenen we uit hoeveel rollen behang ze nodig heeft (één rol is drie banen). Het voelt alsof we vriendinnen zijn. Laaiend enthousiast zegt ze dat ze – kan mij het schelen – paars behang gaat kopen.
'Kies maar uit welke kleur je wilt,' zeg ik lachend vol vertrouwen. 'Behang je ook op patroon?,' vraagt Janny met lichtjes in haar ogen. 'Tuurlijk,' zeg ik alsof het niets is.
We spreken een prijs af en een datum. Ze moet werken als ik kom behangen. Ik krijg de huissleutels.
Lachend fiets ik naar huis. Alleen jij... gonst het door mijn hoofd. Ik wil dat alleen jij die klus doet, ha!
Maar twee lagen behang
Ik kom aan op de afgesproken dag. Ze heeft de huiskamer leeggemaakt. Zelfs de vloerbedekking heeft ze opgerold. Ik zie de behangtafel en de ladder klaarstaan.
Met de gehuurde afstomer stoom ik het oude behang af. Hier en daar zitten rot stukjes die ik met een plamuurmes afsteek.
Het gaat vrij vlot. Er zitten maar twee oude lagen behang op de muren. Ik prop het oude behang in de extra grote vuilniszakken en zet ze in de tuin.
Ik veeg de kamer aan en doe een doosje behangerslijm in een emmer koud water. Met een houten lat roer ik het spulletje stevig door elkaar. Het moet 20 minuten staan, voordat ik het kan gebruiken. Ik loop de muren na of ze goed schoon zijn. Er zijn geen grote gaten in de muren, dus ik hoef niet te plamuren.
Honderden balletjes!
Ik haal een rol behang uit de tas en schrik me te pletter. De kleur is pimpelpaars met honderden balletjes.
Op patroon. Mijn ego neemt de benen en wat overblijft is een zwaarmoedig gevoel.
Mijn goede zin zakt per minuut. Ik rol het behang uit, meet met een rolmaat de maat op en snij met een stanleymes langs een metalen liniaal de stroken op maat. Ik laat de stroken 5 cm langer zodat ik het later,
als het behang gedroogd is, langs de plinten af kan snijden.
Het is op patroon, dus het is een kwestie goed opletten. Ik rol de banen uit en smeer de lijm flink in met een stoffer. Vooral de randen zijn belangrijk. Ik vouw het behang dubbel en wacht even met plakken.
De lijm moet goed in het behang trekken. Ik smeer per keer drie stroken in. Als het behang zwaar en nat aanvoelt, is het klaar voor gebruik.
Het is wel paars he?
Na twee uur zie ik scheel van de felle kleur paars en de balletjes duizelen door mijn hoofd. Regelmatig moet ik stoppen om in de tuin even op adem te komen. 'Ja, he he... tuurlijk wil ze mij deze klus laten doen,' denk ik vals. 'Welke idioot gaat hier aan beginnen!'
Ik fiets naar de benzinepomp om een paar snickers te kopen om energie te krijgen. Een appel helpt niet meer. Twee dagen loop ik te emmeren, wat een hell of a job! Ik zie er zelf bijna paars van!
Het eindresultaat is een kermis. Die avond belt ze me op en zegt: 'Hoi Karin, het ziet er superstrak uit, maar het is wel paars he?'
Ik weet niet of Janny het later nog heeft veranderd door eroverheen te schilderen.
Tip van de klusjuf
Dat wat je op de rol behang in de winkel ziet, wil niet altijd zeggen dat het werkelijk wordt zoals je denkt.
Vooral drukke patronen kunnen je aanvliegen. Daarom adviseer ik: neem altijd een staal mee, plak hem op je muur en probeer het in zijn geheel te zien.
Ik heb een goeie site gevonden met bijzonder goede behangtips: www.behangen.net/benodigdheden
Succes met behangen!
