Als je een belangrijke zakelijke beslissing moet nemen, maar tegelijkertijd last hebt van stress, is het beter dat je deze beslissing even uitstelt, want stress beïnvloedt het afwegingsvermogen.
Wie gespannen is, concentreert zich vaak alleen op de positieve details. 'Dat is niet meteen iets wat je verwacht', aldus co-auteur Mara Mather van de University of Southern California.
'Stress wordt meestal geassocieerd met negatieve ervaringen, dus zou je denken dat je je vooral op de negatieve gevolgen focust'.
Foute beslissing
Wetenschappers hebben aangetoond dat juist het omgekeerde gebeurt. Wanneer mensen in de stress zitten, door hen bijvoorbeeld een presentatie te laten geven, gaan zij zich concentreren op de positieve informatie.
De negatieve feedback wordt vaak genegeerd. Dat lijkt op het eerste gezicht positief, maar dat is het zeker niet.
Wie een moeilijke beslissing moet maken en tegelijkertijd stress heeft, kan de negatieve gevolgen uit het oog verliezen. Zo zal een gespannen persoon bijvoorbeeld een job aannemen voor het hoge salaris, terwijl hij de lange termijn vergeet en zich daardoor in een moeilijke positie manoeuvreert.
Verslaving
Volgens de onderzoekers is het ook te verklaren waarom mensen met stress gevoeliger zijn voor verslavingen. Ze denken namelijk alleen aan de goede gevoelens die ze door alcohol of sigaretten krijgen, niet aan de negatieve gevolgen voor hun gezondheid. 'Ze focussen zich op de beloning en kunnen daardoor verslavingen moeilijk weerstaan', bevestigt Mather aan Science Daily.
Mannen reageren anders dan vrouwen
Tenslotte bleek dat mannen en vrouwen anders reageren op stress. Gestresste mannen nemen meer risico’s, waar gestresste vrouwen juist voorzichtiger worden. Mather linkt dat aan eerder onderzoek, waaruit bleek dat mannen en vrouwen in moeilijke tijden anders reageren. Zo zijn mannen bereid om te vechten, terwijl vrouwen steun zoeken in hun relaties.
Een op de drie werknemers heeft last van stress, voortkomend door verstoorde slaap of een psychische uitputting. Dit is onderzocht door het internationale onderzoek, uitgevoerd door het Franse
'Institut de Médecine Environnementale' (IME), in samenwerking met het Brusselse
'Institute of NeuroCognitivism' (INC) bij 7.025 actieve werknemers.
Oorzaken
Het gaat onder meer om een overmatige emotionele betrokkenheid bij het werk, demotivatie door gebrek aan erkenning, een gebrek aan zingeving en teamgeest en een onaangepaste vorm van communicatie door de managers.
Onmogelijke verwachtingen
Tot slot wijzen de onderzoekers naar de 'niet-biocompatibele' organisatie als oorzaak van stress. Dit houdt in dat de baan en de organisatie niet in overeenstemming zijn met het menselijk functioneren. Het betreft dan bijvoorbeeld 'onmogelijke opdrachten', waarbij de werknemer een verantwoordelijkheid heeft zonder er voldoende informatie of autonomie voor te krijgen.
Neem bovenstaande dus ter harte voordat je een beslissing gaat nemen in een stressvolle situatie.
Je hebt enorm veel zin om weg te gaan, tot rust te komen en in een andere omgeving te zijn.
Het zijn de laatste weken voor de vakantie; deadlines komen in zicht, klantvragen stapelen zich op, problemen lijken juist nu op te doemen dus trek je een enorme eindsprint om alles voor de vakantie af te ronden.
Avonden en weekenden offer je hiervoor op. De eindsprint lijkt inmiddels wel een marathon. En dan nog alles thuis regelen. Tegen de tijd dat je op vakantie gaat, heeft de stress zich flink opgebouwd en is het werk toch niet af.
Dan maar je laptop mee om de laatste dingen nog even goed af te ronden. En zodoende blijf je ‘connected’ met je werk en je team.
Eindelijk ben je op de vakantiebestemming… krijg je enorme hoofdpijn, ben je een week ziek of kun je de eerste dagen alleen maar stuiterend rondlopen, afgewisseld met het checken van e-mails. Dit tot grote ergernis van je kinderen en/of lief. Herkenbaar?
Ontspannen?
Kunnen we eigenlijk wel ontspannen op vakantie gaan? Met de komst van smartphones en tablets zijn we 24/7 bereikbaar en online. Disconnecting? No way! Terwijl wetenschappelijke onderzoeken duidelijk zijn; vakantie is cruciaal voor rust, herstel en om zaken vanuit een ander perspectief te kunnen zien.
Toch geloven veel mensen dat blijven werken tijdens vakantie goed is voor hun overall performance.
Het probleem is eigenlijk dat we vakantie onvoldoende als werk behandelen.
Wanneer je een belangrijke taak krijgt op je werk, maak je een plan, definieer je heldere rollen en verantwoordelijkheden, reserveer je tijd in de agenda en overleg je met alle betrokkenen. Met de vakantie in zicht richten veel mensen zich alleen op de to-do lijst; alles moét af voor de vakantie.
Een persoonlijke voorbereiding op de vakantie is geen onderdeel van deze to-do lijst. Ook niet hoe je straks ontspannen de vakantie kunt ingaan of hoe je je team goed laat functioneren als je weg bent.
Door de oplopende stress om het werk af te krijgen, kun je minder goed onderscheid maken tussen hoofd- en bijzaken. Met als gevolg dat je doorbikkelt waardoor je doodmoe op vakantie gaat. En zo manage je eigenlijk de Return-On-Investment (ROI) van je vakantie slecht.
Hoe kun je je voorbereiden op je vakantie? En toch je werkzaamheden voldoende afwikkelen? Is een digitale detox tijdens je vakantie echt nodig? Als je toch aangesloten wilt blijven, wat kun je dan het beste doen?
Wat werkt voor jouw specifieke situatie?
Drie tips voor een relaxte vakantie
Bekijk eens rustig welke afspraken je ook na de vakantie kunt doen in plaats van alles voor je vakantie gestresst te willen afhandelen.
Neem 2 dagen vrij voordat je weggaat met vakantie om je voor te bereiden, uit te rusten en je koffer te pakken. Zo raakt niemand van je gezin overspannen en jijzelf ook niet.
Liever minder tijd op je vakantie adres en dan optimaal genieten. Werk dus niet door tot de laatste dag om vervolgens doodmoe in een auto of vliegtuig te stappen. Dat is garantie voor hoofdpijn of ruzie met je lief.
Overweeg een digitale detox; geen computers mee en continue smartphones aan. Maak afspraken met je lief, gezin of reisgenoten hoeveel tijd je digitaal wilt besteden tijdens je vakantie. Beleef je je vakantie op het moment zelf of via het plaatsen van foto’s op Facebook.
Je hebt van die periodes in je leven dat het je moeite kost om naar je werk te gaan.
Dit kan door allerlei oorzaken komen, privé- of werkomstandigheden.
Om gemotiveerd te zijn en te blijven om je dag te beginnen en met een fijn gevoel naar je werk te gaan,
geven we hier een aantal tips die je goed door de dag heen kunnen helpen. Niets is fijner om goed gemotiveerd aan het werk te gaan.
Slaap voldoende
Als je slaperig achter je bureau zit, kun je niet optimaal werken. Als je merkt dat het dikwijls gebeurt dat je te moe bent overdag, probeer dan je slaapgewoontes eens te veranderen. Probeer als je opstaat een lach op je gezicht te toveren.
Douche
Neem eens 's morgens een koude douche. Deze tip vergt wat wilskracht, het douchen met koud water. Je zult zien hoe wakker je hiervan wordt.
Gezond ontbijt
Start de dag met een gezond ontbijt, want als je niet goed eet, zul je gedurende de dag sneller last hebben van een energiedip.
Voor degenen die van koffie houden!
Soms heb je juist dat extraatje nodig om op te starten. Verwen jezelf met een kopje koffie. De caffeïne zorgt voor energie. Is de koffie op kantoor niet zo lekker, neem dan je eigen koffie mee in een thermoskan.
Uitzicht
Het is moeilijk om gemotiveerd en opgewekt te blijven als je in een donkere kamer moet werken. Zelfs wanneer het niet mogelijk is om voor een raam te zitten, probeer toch te werken in een ruimte waar je zicht hebt op de buitenwereld.
Beweeg!
De hele dag op je stoel zitten, leidt tot een vermindering van energie en dit heeft dan weer invloed op je motivatie. Probeer elke dag iets actiefs te doen. Een kleine wandeling van 20 minuten heeft al een positieve invloed. Laat je bloed stromen.
Maak een lijstje
Voor de dagelijkse taken op het werk gebruik je een agenda en/of een takenblad en werk de taken systematisch af.
Uitdaging
Als je geen uitdaging hebt om naar toe te werken, is het moeilijk om gemotiveerd te blijven. Kies een doel of uitdaging en werk daaraan. Als je dit moelijk vindt, kies dan kleine doelen die gemakkelijk haalbaar zijn.
Grote doelen kun je opsplitsen in kleine stappen.
Beloon jezelf
Als je een doel of mijlpaal bereikt hebt, is het altijd fijn om jezelf te belonen. Zo blijf je ook gemotiveerd.
Verwen jezelf met een boek of trakteer jezelf op een etentje.
Hulp vragen
Het is geen schande om hulp te vragen en het is gemakkelijker om bepaalde zaken te communiceren en gemotiveerd te blijven als je collega’s op de hoogte zijn.
Muziek
Tijdens de vakantieperiode is het meestal rustiger op kantoor. Misschien is dit de ideale periode om eens wat te experimenteren met muziek en volumes. Iedereen heeft wel bepaalde liedjes die aanstekelijk werken en het humeur onmiddellijk een boost geven.
Focus op het eindresultaat
Er is altijd licht aan het einde van elke tunnel. Als het wat te moeilijk wordt, focus je dan op het eindresultaat. Probeer deze te visualiseren.
Blijf positief
Negatieve gedachten kunnen je echt verlammen. Laat de kleine molshopen geen bergen worden! We krijgen allemaal met wat tegenslagen te maken. Laat je niet intimideren door de kleine molshopen; in elke fout of tegenslag zit een belangrijke les.
Voorbereiding
Leg, voor dat je naar huis gaat, alles klaar voor de volgende dag. Een goede voorbereiding kan erg motiverend werken en hierdoor word je veel geruster wakker. Wie goed voorbereid is, kan elke uitdaging aan.
Als je weet dat er een belangrijke dag op kantoor voor de deur staat, probeer je dan zoveel mogelijk voor te bereiden.
‘Ik weet echt niet meer wat ik eraan moet doen’,
zo verzuchtte de manager.
‘Mijn medewerksters praten inmiddels niet eens meer met elkaar, laat staan dat er nog van enige samenwerking sprake is'.
Binnen deze organisatie worden in gezamenlijk overleg besluiten genomen en afspraken gemaakt over wie wat moet doen. Ook geldt een zeer informele manier van omgang. Dit klinkt op zich als zeer wenselijk en een ideale werkomgeving.
Toch is er een situatie binnen een bepaald team ontstaan waarbij de medewerksters meer over elkaar dan met elkaar praten. De leidinggevende krijgt vrijwel wekelijks een collega op de koffie met de nodige klachten over de houding en gedrag van een andere collega.
Zet hij de dames in kwestie bij elkaar om te praten, dan kunnen geen van beiden zich in de situatie herkennen. En eigenlijk gaat het inmiddels van kwaad tot erger.
Tijdens een teamoverleg constateert Renee in de rol van samenwerkcoach direct al dat de dames er een buitengewoon vriendelijke en aardige wijze van communiceren op nahouden. Te vriendelijk en aardig, want hun hele houding spreekt een totaal andere taal.
Aansluitend voert Renee individuele gesprekken om erachter te komen wat er aan de hand is. Ja en toen kwamen de verhalen over elkaar pas goed los, met behoorlijk veel kritiek op de manier van werken en opmerkelijk genoeg ook hoe ze het thuis moeten aanpakken.
Hoezo zakelijk? Je bent haar leidinggevende toch niet? Hoezo privé? Daar heb je toch helemaal niets mee te maken? Wat blijkt: de dames zitten vrijwel de hele dag in dezelfde ruimte en hebben eigenlijk onvoldoende werk te doen. Hierdoor is er alle tijd om te kletsen over van alles en nog wat.
En het blijft niet bij kletsen alleen, ze hebben ook adviezen over hoe de ander bepaalde zaken moet aanpakken. Maar als goedbedoeld en stevig onderbouwd advies in de wind wordt geslagen, dan reageert de adviesgever beledigd en bespreekt dit weer met een van de andere collega’s.
Gecombineerd met het ontbreken van duidelijke richtlijnen over de gewenste werkwijze doet iedereen maar wat en sommigen doen zelfs inmiddels wat minder en komen de dag wel door met Facebook en Nu.nl.
De individuele gesprekken brachten ook nog andere persoonlijke zaken aan het licht, die een goede samenwerking in de weg stonden. Door gerichte adviezen, met zelfs in een enkel geval doorverwijzing naar een therapeut, is gelijk gestart met een verzakelijking van de omgangsvormen.
Verder is deze problematiek vervolgens tijdens een teambijeenkomst bespreekbaar gemaakt. De manager was hoogst verbaasd en nog verbaasder toen de dames aangaven zich in het geschetste beeld te herkennen.
Op basis van de grootste irritatiepunten zijn samenwerkafspraken gemaakt over de samenwerking gekoppeld aan heldere sancties (zowel positief als negatief). In vervolgsessies zijn werkwijze en -processen inhoudelijk vormgegeven als basis voor een meer professionele samenwerking.
Het is goed dat deze collega’s zich beseffen dat er een groot verschil is tussen vriendelijk met je collega’s omgaan en als ‘vrienden’ met je collega’s omgaan. Collega’s kies je immers niet zelf.
In 2012, tijdens mijn opleiding tot
Klassiek Homeopaat, heb ik een werkstuk geschreven over het homeopathische middel
Lac Leoninum.
Ik vond het zeer bijzonder om onderzoek te doen naar het gedrag van de leeuw in relatie met de symptomen die bij dit waardevolle homeopathische middel passen.
Ik wil graag een stukje hierover met jullie delen in dit blog.
Sinds de jaren negentig is het scala aan homeopathische middelen uitgebreid van zo’n 300 middelen naar meer dan 6000 middelen. Op basis van specifieke kenmerken van een patiënt schrijven wij, homeopaten, een middel voor dat hij of zij nodig heeft en dat passend is op het totaalbeeld van de patiënt.
Je zou homeopathische middelen grofweg kunnen indelen in vier groepen: a) Planten, b) dieren, c) mineralen of d) nosoden.
Mensen die een plantenmiddel nodig hebben, hebben heel andere thema’s in hun leven, karakter, ziektebeeld en manier van dingen ervaren dan mensen die een bijvoorbeeld een dierenmiddel nodig hebben. Kort door de bocht kun je bij 'plantenmensen' stellen dat zij zich vaak en snel gekwetst voelen.
Bij mensen die een dierenmiddel nodig hebben, zie je vaak dat zij zich gekleineerd of gepasseerd voelen,
met het gevoel er niet tegen te kunnen vechten.
Kenmerkend voor een dierenmiddel is dat hem altijd iets is aangedaan door een ander. En zo kunnen we een middel uit het mineralenrijk ook typeren.
In de homeopathie is een vrij moderne stroom die de Lac middelen vertegenwoordigt. Deze homeopathische middelen zijn gemaakt uit moedermelk van zoogdieren.
Wanneer tijdens de anamnese duidelijk is geworden uit welke groep het middel moet komen (planten, dieren, mineralen, etc.) dat bij de patiënt past, gaan we vervolgens verder differentiëren.
Stel de analyse wijst naar een dierenmiddel, dan kunnen we aan de hand van de thema’s in het ziektepatroon van de patiënt kijken welk specifieke middel uit het het dierenrijk het beste past. Zoogdieren, reptielen, vogels, insecten hebben allemaal hun eigen kenmerken en klachtenpatronen.
Het thema bij de Lac middelen is vaak een moederthema. Het heeft letterlijk te maken met 'Bonding' tussen kind en moeder. En vooral het gebrek hieraan.
Je ziet vaak dat mensen een gebrek aan vertrouwen hebben opgebouwd. Of een tijd gescheiden zijn geweest van hun moeder, geen borstvoeding hebben gehad, niet gewenst waren of om wat voor reden dan ook niet hebben kunnen hechten.
Een van de Lac middelen is Lac Leoninum. Symptomen bij Lac Leoninum kunnen zijn:
Woede, gevoel anderen te willen helpen/beschermen en vooral kinderen, moeite met authoriteit, zeer boos zijn wanneer men de schuld van iets krijgt, dictoriaal, respect eisen of problemen ervaren wanneer men niet gerespecteerd wordt, verhoogde dorst, verhoogd libido. Macht willen of angst om macht kwijt te raken. Angst zwak en eenzaam te zijn. Boos wanneer men trots of gekrenkt is, dromen over verantwoording.
Hoge bloeddruk, rusteloosheid, moeite met uit bed komen, uren lang kunnen slapen, eczeem.
Je ziet in het middel veel kenmerken van de leeuw zelf terug. Voor leeuwinnen is het belangrijk in een roedel te kunnen leven, wanneer ze verstoten worden zullen ze eerder sterven. Dit kenmerk vind je ook weer terug in de klachten die personen ervaren welke het middel Lac Leoninum nodig hebben.
Deze klacht kan lijken op een relatie hebben met een 'verstoting' tijdens het leven van de persoon die dit middel nodig heeft.
Wil je meer weten over over dit onderwerp en/of middel neem dan vrijbljivend contact met mij op artemis-homeopathie.nl
Er was eens een soldaat die boven alles van jagen hield. Het gebeurde op een zekere dag dat een manklopende leeuw hem tegemoet kwam, die zijn poot aan hem toonde.
De soldaat stapte van zijn paard en trok een scherpe doorn uit zijn poot en smeerde zalf op zijn wond.
De leeuw genas en rende naar het woud.
De koning van dat koninkrijk jaagde in hetzelfde bos. Hij vond de leeuw en en voedde hem vele jaren.
Jaren later kwam de soldaat in opstand tegen de koning en werd gevangen genomen. De koning gaf als vonnis de soldaat aan de leeuw te voeren en de leeuw geen ander voedsel te bieden.
Toen de leeuw de soldaat zag, naderde hij en toen hij hem herkende, beschermde hij hem. Zo wachtte de leeuw 7 dagen en nachten totdat de koning de soldaat weer tot zich riep.
Volgens onze rots in de branding Van Dale betekent management ‘het leiden van een bedrijf of instelling’.
Maar ja wat is dat leiden dan?
Richting geven, iemand aan de hand meenemen of zeggen wat iemand moet doen.
Helaas blijken in veel gevallen managers gepromoveerde medewerkers te zijn die geen idee hebben wat hun nieuwe taak inhoudt en daardoor alleen zitten te wachten totdat hun medewerkers problemen hebben met collega’s van een andere afdeling en dan heel blij zijn dat ze het werk mogen overdoen.
Naast het feit dat niet iedereen even duidelijk weet wat managen eigenlijk betekent, zijn er ook nog diverse vormen van. Deze worden in het algemeen ook in het Engels aangeduid waardoor je dubbel niet meer snapt waar het om gaat.
Te denken valt aan:
Authentic management oftewel gewoon je (botte, simpele, directe, afwezige, ouderwetse?) zelf zijn en vinden dat iedereen daar maar vooral blij mee moet zijn.
Collegial management; dit is een vorm waarbij de tot manager gepromoveerde medewerker op dezelfde manier met zijn collega’s blijft omgaan, alleen dan in een grotere kamer met meer salaris.
Competency management; het wordt al wat ingewikkelder, gaat kennelijk over het managen van succesvol werkgedrag (dat is toch eigenlijk waar het hele managen om gaat?).
Gelukkig doemen er steeds nieuwere varianten van managen op zoals:
management by walking around
management by fear of als variatie by shouting around
en wat mij persoonlijk aanspreekt is de populaire variant ‘management by absence’ (dan wordt er namelijk gewoon hard doorgewerkt)
Binnen echt grote organisaties kunnen we een nieuwe en uitermate efficiënte wijze van managen observeren en dat is ‘management by mailing around’.
Deze echte mailmanager zit de hele dag achter zijn email en stuurt zijn medewerkers eenregelige opdrachten, zegt zijn bilaatjes en trilaatjes (hierover in een volgende artikel meer) per e-mail af en CCt alle e-mails die hij zelf ontvangt naar de rest van de organisatie wel of niet voorzien van afgekorte boodschappen.
En natuurlijk BCCt hij daar waar hij kan om zijn superieuren te laten zien hoe hij goed hij alles onder controle heeft. Mocht het fout gaan dan heeft het in ieder geval niet aan zijn communicatie gelegen.
En als de echte mailmanager dan onverhoopt toch aan een vergadering deelneemt, dan zit hij continu zijn e-mails te lezen en natuurlijk te verwerken met nog kortere boodschappen via zijn smartphone.
Wil je weten hoe je deze mailmanager of een van de ander benoemde moderne managers het beste kunt overleven en wellicht hem zelfs wat effectiever gedrag kunt aanleren, neem eens contact op met mij voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
De belofte is in ieder geval een hilarisch moment van herkenning en wie weet kun je wat extra ondersteuning gebruiken.
Mocht je - en dat valt natuurlijk nauwelijks voor te stellen – jezelf als mailmanager herkennen en daar verandering in willen brengen, dan ben je natuurlijk ook van harte welkom.
NB: in dit artikel wordt over de mailmanager in de M-vorm gesproken, dit neemt niet weg dat er natuurlijk net zoveel vrouwelijke mailmanagers zijn.
Managers die zich afvragen waarom hun werknemers zo vaak naar het toilet gaan, kunnen opgelucht ademhalen.
De kans is groot dat ze daar mediteren.
Uit een verschenen Nederlandse enquête blijkt dat het toilet in de top drie staat van de meest favoriete meditatieplekken.
Een andere plek waar werknemers graag mediteren is achter hun bureau. Meer dan de helft doet het echter stiekem omdat ze er niet over durven praten met hun leidinggevende.
Het onderzoek is uitgevoerd door het Nederlandse Bridgeman opleidingsinstituut dat wereldwijd methoden in kaart brengt die bijdragen aan bewuster leven en werken.
Arbeidsrecht
'Meditatieplekken zouden een arbeidsrecht moeten worden', pleit Robert Bridgeman, directeur van het instituut. 'Net zoals dat geldt voor kolfruimtes'.
Deze week presenteert hij zijn boek Rust waarin hij nieuwe technieken uit de doeken doet waarmee mensen direct tot rust komen.
Bridgeman reisde hiervoor de hele wereld over en ging in de leer bij boeddhistische meesters, indianenstammen en hersenwetenschappers aan de Stanford University.
Wereldwijde trend
De gemiddelde tijd die werknemers per dag op het werk mediteren is 20 minuten, zo blijkt uit het onderzoek. Werkdruk is de belangrijkste reden voor ontspanningsoefeningen.
Voor bedrijven in de Verenigde Staten, Duitsland en Azië zijn mediterende werknemers al jaren een vertrouwd verschijnsel. Er is zelfs sprake van een wereldwijde trend onder multinationals zoals Google, Samsung en SAP die met wetenschappers ontwikkelde meditatieprogramma’s aanbieden onder werktijd.
Helder denken
Managers hoeven overigens niet te vrezen dat hun mediterende werknemers de organisatie tekort doen. 'Regelmatig mediteren kan juist zorgen voor minder stress en positievere gedachtestroom',
aldus Marieke van Vugt, onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen naar de effecten van mindfulness op gedrag.
'Mindfulness-oefeningen maken je bewuster van gedachtenpatronen en kunnen ervoor zorgen dat je minder vast komt te zitten in negatieve gedachten en je positiever en helderder gaat denken. Voor werknemers binnen organisaties is dat natuurlijk niet onbelangrijk'.
Overgewaaid naar Nederland
Ook Nederlandse bedrijven sluiten aan bij de internationale meditatietrend op het werk. Automatiseringsbedrijf Ordina heeft al enkele jaren een speciale ruimte waar medewerkers wekelijks yoga volgen en in groepjes mediteren.
'Vitaliteit en verminderen van stress is een belangrijk thema binnen ons bedrijf', aldus initiatiefnemer en projectleider Albert Hoevelaken 'We zien mindfulness als middel voor ontwikkeling van emotionele intelligentie. Het zorgt niet alleen voor stressreductie. Mensen leren beter naar elkaar luisteren, wat bijdraagt aan creatieve samenwerking'.
Kleinste kamertje
Bridgeman is internationaal pionier op het gebied van mindfulness in het bedrijfsleven. Hij werd door het, binnen het Amerikaanse Google opgerichte Search Inside Yourself Leiderschapsinstituut, als enige Nederlander gecertificeerd om hun gerenommeerde programma te introduceren in Europa en Azië.
Dit programma helpt de emotionele intelligentie van medewerkers te vergroten en is ontwikkeld in samenwerking met wetenschappers van de Stanford University in San Francisco.
Ook Nederlandse bedrijven kunnen nu dus profiteren van deze ontwikkeling, zodat werknemers niet langer hun toevlucht hoeven zoeken tot het kleinste kamertje op kantoor.
In de huidige economie zit de potentie om je leven te veranderen.
Ik hoor overal mensen klagen over het niet kunnen vinden van een baan.
Wat ik opmerkelijk vind, is dat er veel mensen zijn met een goede opleiding die verandering willen maar niet weten hoe ze dat moeten bereiken. Ze blijven herhalen wat er slecht is aan de huidige banenmarkt en kijken niet naar andere mogelijkheden.
Ik probeer de mensen te laten inzien dat de tijd waarin wij ons afhankelijk konden opstellen naar een werkgever allang voorbij is. Bovendien is er een heel groot aanbod van werkzoekende, de kans dat je wordt aangenomen, is zeer klein.
Creëren
Uitbuiting van werkgevers naar potentiële werknemers is dan ook geen verrassing. Als jurist durven ze me nog steeds te benaderen om op mijn niveau te werken voor een salaris waar ik echt mijn bed niet voor uitkom.
Omdat ik mezelf ben gaan waarderen en mijn doelen heb gedefinieerd, heb ik precies dat aangetrokken waarin ik mijn wildste dromen in kan waarmaken. Er zijn oneindig veel mogelijkheden om het leven van je dromen te creëeren.
Ik zeg creëren want je zult het echt zelf moeten doen. En zoals het ernaar uitziet, kunnen we dat maar beter ook doen.
Weet wat je waard bent en maak duidelijk wat je van het leven wilt. We zijn hier niet om geleefd te worden door een systeem. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden.
We zijn te slim geworden, we zijn te hoog ontwikkeld in bewustzijn, we willen leven vanuit ons hart en geld verdienen.
Eigenlijk wist ze niet meer of ze die promotie nog wel wilde in die organisatie.
Met haar leidinggevende had ze een ‘goed’ gesprek gehad en er waren veel toekomstmogelijkheden, maar... tja eigenlijk begon het toen juist verkeerd te gaan.
Na dit functioneringsgesprek volgden namelijk nog vele andere gesprekken met deze leidinggevende,
die zichzelf kennelijk de opdracht had gegeven om Carolien persoonlijk te coachen.
Verbeterpunten werden benoemd en uitvoerig toegelicht aan de hand van praktijkvoorbeelden. Of Carolien deze wel herkende. Nou en of!
Hoewel een aantal zaken inderdaad waren voorgevallen, sommige overigens al jaren geleden, waren er zeker geen problemen door ontstaan en was alles opgelost. En ze had er zelf goed van geleerd.
De wijze waarop deze voorbeelden nu werden besproken en uitgemeten, raakte Carolien emotioneel zwaar.
Ze werd onzeker, ging daardoor fouten maken en raakte het plezier in haar werk kwijt.
Dit werd gelukkig opgemerkt en Renee werd gevraagd haar verder te ondersteunen. Al snel bleek dat door het feit dat de aandachtspunten zoveel aandacht kregen, Carolien zich was gaan afvragen of ze überhaupt nog wel iets goed had gedaan en een bijdrage had geleverd aan het resultaat van de organisatie.
Het is een gegeven dat hetgeen energie krijgt groeit, dat geldt ook voor de zaken die je juist wilt verminderen. Op zich is het natuurlijk prima dat aandachtspunten worden benoemd, maar dit moet wel op de juiste wijze worden gedoceerd en niet uit proportie worden getrokken.
Vervolgens gaat het erom samen met de coach te bepalen welk ander gedrag tot succes zal leiden.
Zonder dergelijke praktische handvatten zal het voor de persoon in kwestie heel moeilijk zijn om zichzelf te verbeteren.
Zonder direct op de genoemde verbeterpunten in te gaan, heeft Renee eerst Carolien haar sterke punten laten zien. Immers juist op basis hiervan was ze aangemerkt als management-talent!
Samen is gewerkt aan het verbeteren en versterken van deze punten en is een plan opgesteld om te werken aan haar interne profilering. Dit laatste wordt met name vaak door vrouwen minder goed opgepakt met als risico dat successen onvoldoende worden geclaimd.
Tussen de sessies door is Carolien aan de slag gegaan met oefeningen om haar helemaal in haar kracht te zetten. Al snel kwam de zelfverzekerdheid van Carolien weer terug en was ze eigenlijk verbaasd dat ze zich zo had laten meenemen in de negativiteit.
Ook kwam het plezier in haar werk weer terug. Een happy end? Nee, helaas bleek haar leidinggevende niet in staat om zijn beeld los te laten. En keer op keer werd Carolien door hem gewezen op punten die volgens hem anders moesten.
Het feit dat hij dit ook publiekelijk begon te doen, werd door Carolien als buitengewoon onprettig ervaren.
In overleg met Renee is ervoor gekozen om een sessie te beleggen samen met de leidinggevende.
Het werd een wat wonderlijke bijeenkomst waarin hij vol verve zijn betoog deed en vervolgens bij ieder punt aangaf welke positieve progressie hij zag. Wilde hij nu echt alleen maar gehoord worden? Kennelijk wel,
want na deze bijeenkomst was zijn houding naar Carolien veranderd.
Zo blijkt tot slot ook het belang om de omgeving goed mee te nemen in een dergelijk proces. Carolien heeft inmiddels haar promotie gemaakt en is binnen een andere afdeling binnen de organisatie gaan werken.
De geschetste situatie is gebaseerd op waargebeurde feiten. Vanwege privacyoverwegingen is Carolien een verzonnen naam en zijn details rond de organisatie weggelaten. Indien gewenst, is een volledige referentie op te vragen.
Naast het beoefenen van lachyoga kun je heel veel zelf doen om een lach op je gezicht te toveren.
Lachen is gezond toch?
Gebruik deze 19 tips om gezonder én vrolijker door het leven te gaan.
Wees speels
Speelsheid, gek blijven op pretparken en achtbanen. Mijn nichtje van 10 (zie foto) en ik doken in de Efteling direct de Python in. Allebei genoten we van het gevoel van snelheid en het over de kop gaan. Heerlijk gillen, zelfs als het niet echt nodig is. Ze is ook grappig, dat zie je hier.
Vind nieuwe hobby’s
Mijn allergrootste hobby is leren. Dat is handig, want er valt zo ontzettend veel te leren. Een van de leukste dingen die ik geleerd heb is gebarentaal.
Een tijdje volgde ik samen met mijn dochter een cursus. Omdat ik geen toepassingen had, is het meeste weer weggezakt. Ik weet nog de gebaren voor koffie, thee, suiker en melk.
Ik lonk trouwens al jaren naar een opleiding bij Sonneveld opleidingen. Tot nu toe kwam er steeds iets tussen, maar wie weet.
Ga bij nieuwe clubs
De laatste club waar ik me bij aangesloten heb, is Toastmasters. Dit is een wereldwijde organisatie met clubs van 20-40 personen waar mensen leren speechen en waar zij hun leiderschapsvaardigheden ontwikkelen en aanscherpen.
In Nederland zijn er zo’n 20 clubs. Zelf zit ik in de Nijmegen/Arnhemclub. Maar omdat ik lid ben, mag ik over de hele wereld aanschuiven, speeches aanvragen en meedoen met de taken die er iedere bijeenkomst liggen.
Probeer nieuwe dingen, ontdek
Iets heel nieuws voor mij is mijn tuin. Echt, ik ben iemand zonder groene of met blauwe vingers. Ik snap er niks van. Resultaat na een paar jaar in dit huis, wederom een oerwoud met alleen maar gras wat meer dan twee kontjes hoog was.
De maat was vol. Dus ik heb mijn tuin opnieuw aan laten leggen door iemand die snapt dat ik er niets van snap. En ineens zit er een structuur in die ik wel snap.
In de afgelopen weken heb ik vaker in de tuin gewerkt dan de afgelopen vier jaar. Nog even en ik ga het nog leuk vinden ook.
Geef jezelf toestemming om te lachen
Dat is voor mij niet zo ingewikkeld. Iedere keer als ik naar de lachclub ga, een lachworkshop geef, als iemand me een gek verhaal vertelt, als ik iets zie waar mijn hersens een grappig verhaal van maken, dan lach ik.
Maar het begint met jezelf toestemming geven. Niet inhouden. Niet wachten totdat iemand lacht en het ok is als jij ook lacht. Gewoon doen. En je zult zien, hoe meer je lacht, hoe meer je lacht.
Wees bereid om te lachen als je het nodig hebt
Er zijn momenten dat je het nodig hebt om te lachen en vaak is dan een automatische lach niet bij de hand.
Net zoals jezelf toestemming geven, begint het bij bereid te zijn om de lach toe te laten in je leven.
Als je niet bereid bent om het te doen, om het te aanvaarden, om het avontuur aan te gaan, dan gebeurt er niets.
Lach als anderen lachen, de lach is heerlijk om te delen
Als je goed terugkijkt op een avond met vrienden dan is er vast ook gelachen. Lachen verbindt. Samen met anderen lachen is heerlijk. Doe het dan ook zo vaak mogelijk.
Kijk naar comedy’s op televisie of dvd
Zoals je misschien weet ben ik gek op de Lama’s. De grap zit hem in de verrassing. Daar kan ik in mijn eentje echt heel hard om lachen.
Ook bij bepaalde shows van Bert Visscher zoals die met de bekende sketch met bloemenverkoper 'je moet ze wel schuin afknippen' of hele oude sketches van André van Duin ben ik uitgelachen.
Omdat ik al een paar jaar geen televisie meer kijk, weet ik niet precies wat tegenwoordig zo leuk is dat ik er hardop om zou lachen. Maar er is vast wel iets.
Luister naar grappige radioprogramma’s
‘s Morgens in de auto, in het kleine half uurtje dat ik onderweg ben naar mijn werk, luister ik graag naar Mattie en Wietze van Qmusic. Zij hebben altijd pret.
De gekste onderwerpen snijden ze aan, ze zijn open en eerlijk – zo komt het in ieder geval over – en ze zien de grap in dingen. Meestal moet ik wel meelachen.
Begin vorig jaar schreef ik er ook een stukje over, dat ging heel speciaal over de geluksmomentjes. Ook die hebben ze nu nog iedere ochtend.
Ruil hilarisch video’s of boeken met vrienden
De meeste gekke dingen die ik gezien heb komen doordat vrienden mij daarop wezen. Het is niet dat ik dat zelf allemaal tegenkom. Niet alleen ruilen maar ook samen kijken is leuk.
Met vrienden heb ik gekeken en gelachen met Brigitte Kaandorp en ook Lenette van Dongen ontdekt. En wat dacht je van mijn boekje Lachyoga? Misschien niet super hilarisch, maar wel met een handleiding om te blijven lachen.
Probeer verschillende lachgeluiden uit
Kijk, daarvoor is de lachclub uitermate geschikt. Of de badkamer. We oefenen allerlei soorten lach,
van kerstman tot ezel, van dijenkletser tot heksenlach. Alles is mogelijk.
Streef ernaar tenminste 5 minuten per dag te lachen
Als je bewust 5 minuten per dag lacht, zul je merken dat je steeds gemakkelijker lacht. Je helpt je lichaam en je geest om positiever, gezonder en gelukkiger te zijn.
Zoals mensen ook al aangeven bij een lachworkshop, als ik vraag waarom we zouden lachen, voelen we ons vrolijker als we lachen. Je hoeft je dus niet vrolijk te voelen om te lachen. Alleen de bereidheid (punt 6) en het doen is genoeg.
Ik lach op dit moment iedere ochtend met een lachcollega uit het oosten van het land. Om 7 uur spreken we af, zetten we skype aan en gaan we lachen. Dat kan jij ook.
Vraag een vriend of vriendin om met je te lachen. Spreek een vast moment af via skype (dan kun je elkaar zien) en lach 5 minuten. Probeer dit eens een week. Of 5 dagen. Ga jij die uitdaging aan?
Lach ook als je alleen bent (fake it until you make it)
Het gevleugelde gezegde van alle lachclubs in de wereld. Fake it until you make it. Het is wetenschappelijk aangetoond dat je lichaam het verschil niet weet tussen echt of nep lachen.
Dus ook als je doet alsof dan gaat je lichaam aan de slag alsof het echt is. Het maakt endorfine voor je aan,
het laat je bloed sneller stromen, het zorgt ervoor dat er meer zuurstof in je lijf wordt opgenomen en het maakt je vrolijker. Hoe handig is dat?
Kijk naar hoe kinderen spelen, kopieer hun ideeën
Kinderen lachen gemiddeld nog zo’n 300 keer per dag, volwassenen gemiddeld nog maar zo’n 15 keer. Dit zijn getallen die genoemd worden, het wetenschappelijke onderzoek heb ik daarvoor niet gevonden. Maar dat kinderen meer lachen dan volwassenen, dat is wel duidelijk.
Kinderen spelen en lachen. Volwassenen werken en lachen niet. Dat is het verschil. Pas ontdekte ik via Monsieur Bart een website vol spelende volwassenen, Escape Adulthood. Misschien ook iets voor jou?
Draag een glimlach, het brengt je dichterbij een echte lach
Mensen die glimlachen worden aardiger gevonden. Als mensen je aardiger vinden, doen ze ook aardiger tegen je. Ze zullen eerder 'ja' zeggen in plaats van 'nee' en je krijgt meer korting, meer extra’s en meer gedaan van mensen, waarbij iedereen blij is en blij blijft. Dat brengt je vanzelf dan weer tot een echte lach.
Doe iedere dag iets geks, iets ongebruikelijks
Ken je hem nog, Emil Ratelband? Hij zei het jaren geleden al. Om uit de put, uit de sleur en uit de dagelijkse saaie routine te stappen, moet je iets DOEN. Nou zeg, hij schreeuwde nogal. Maar hij heeft wel gelijk. Doe iets.
We zitten teveel stil (ik ook), teveel op de bank, op school, op kantoor en in de auto. Kom in beweging en voel dat je leeft.
Daag jezelf uit om andere dingen te proberen
Doe iets anders dan anders. Neem spontaan een dag vrij en ga naar een pretpark, rijd de deur uit en ga een ijsje eten in een dorp 15 kilometer verderop, leer buikdansen, stuur een chocoladetelegram naar iemand die je lief vindt. Het maakt niet uit.
Maar iets anders doen dan anders maakt dat je weer moet opletten, dat je geprikkeld wordt om andere zintuigen te gebruiken en dat je nieuwe verbindingen maakt in je hersenen. Zo houd je ook die grijze massa jong.
Deel gênante verhalen met vrienden
Truth or dare. Als jij kunt lachen om je gênante verhalen dan geef je anderen toestemming om dat ook te doen. En bij vrienden kan het. Zij kennen je, begrijpen je en zullen je altijd steunen. Anders zijn het geen vrienden toch?
Gênante momenten zoals je dochter die in de winkel heel hard tegen je zegt: 'mamma, die mevrouw lijkt wel een heks' terwijl ze wijst op een mevrouw met zwart vettig haar en een pukkel op haar neus. En jij die met een rood hoofd mompelt dat ze dat soort dingen niet mag zeggen, ook al zijn ze waar.
Herinner tijden dat je dubbel lach van de lach
Denk eens terug aan een tijd dat je de slappe lach had met vrienden of vriendinnen. Ik had een grote periode op de lagere school waarin de slappe lach aan de orde van de dag was. Heerlijk. Als ik daar nog aan terugdenk dan moet ik al weer lachen. Herinneringen ophalen helpt dus. Geniet er van!
Heb jij nog tips voor ons om te lachen? Ik ben benieuwd!
De kans is dan groot dat je de wijsheid van je hart niet of onvoldoende raadpleegt als het op werk aankomt. Vooral niet als je een verantwoordelijke hectische baan hebt.
De kans is sowieso groot omdat we niet gewend zijn om dat te doen. Als je je loopbaan met energie en zelfvertrouwen wilt voortzetten, doe je er goed aan naar je hart te gaan luisteren.
De weg naar:
zelfvertrouwen
zelfwaardering
energie
onvermoeibaar zijn
in flow zijn
waardering uit je werkomgeving
je ideale baan
Start vanuit je hart!
Je hart wijst je namelijk feilloos de weg. Recent wetenschappelijk onderzoek laat zelfs zien dat je hart seconden eerder dan je hersenen doorheeft dat er ‘gevaar’ dreigt.
De wijsheid van je hart laat zich niet evenaren door je verstand noch door je buikgevoel; het hart stuurt een signaal naar de hersenen, de hersenen sturen signalen naar je lijf.
Succesvol
De afgelopen periode heb ik drie vrouwen op verantwoordelijke posities binnen het bedrijfsleven mogen begeleiden bij hun zoektocht naar meer energie en zelfvertrouwen.
De oplossing voor hun problematiek vonden ze alledrie door te luisteren naar de wijsheid van hun hart.
In enkele maanden tijd zetten ze alledrie nieuwe stappen in hun professionele leven.
Burn-out
De een liep volkomen vast in haar werk. Ik noem haar Ria. Ze koerste regelrecht op een burn-out af. Ze was vermoeid tot op het bot en werd steeds vaker geplaagd door zware hoofdpijnen.
Al haar energie stopte ze in haar baan waar ze zich overigens niet gewaardeerd voelde, haar vrijetijdsbesteding bestond uit bankhangen en bijslapen. Haar zelfvertrouwen en zelfwaardering was ze kwijt.
Afgedankt
Ook Jolanda had weinig zelfvertrouwen meer. Ze stak haar energie in solliciteren naar banen die ze volgens haar CV heel gemakkelijk aan zou moeten kunnen. Ze werd weliswaar uitgenodigd voor sollicitatiegesprekken, maar daarop kwam geen succesvol vervolg.
Dat deed haar energiepeil en zelfvertrouwen bepaald geen goed. Ze dacht dat ze te oud (en afgedankt) was voor de huidige arbeidsmarkt.
Geen vertrouwen
Irma zat vast. Ze was uitgekeken op haar werk. Ze wilde iets anders. Ze wist alleen niet wát en had geen vertrouwen in zichzelf dat ze haar professionele leven succesvol in een andere richting kon sturen.
Haar zelfwaardering was zo laag dat ze eigenlijk nog maar bezig was anderen ter wille te zijn.
Ria, Jolanda en Irma zijn 50, 52 en 53 jaar. Ria heeft ontslag genomen en heeft inmiddels een andere baan waar ze helemaal in haar element is en bulkt zozeer van energie en zelfvertrouwen dat ze daarnaast een pittige opleiding is begonnen. Ze is ook weer gelukkig in haar liefdesrelatie.
Opluchting
Jolanda is aangenomen in een hele verantwoordelijke baan waarin ze haar kwaliteiten, kennis en vaardigheden alsook haar ambitie om leiding te geven aan een organisatie kwijt kan.
Irma weet tot haar grote opluchting in welke richting ze haar carrière wil sturen, is overtuigd van de haalbaarheid ervan en heeft inmiddels de eerste stappen met succes gezet. Ze verwacht binnen het jaar te switchen naar de baan waarin ze zich de komende 15 jaar heerlijk kan uitleven.
Hoe?
Hoe kun jij leren naar de wijsheid van je hart te luisteren zodat je energiek en vol zelfvertrouwen je professionele leven kunt voortzetten? Graag geef ik je 7 tips.
1. Vraag jezelf eens af over welke kwaliteiten je van nature beschikt en maak er een lijstje van. Laat gewoon wat activiteiten of taken die je veelvuldig op je werk doet de revue passeren. Consulteer daarbij je hart.
Je hart gaat ervan jubelen als je op het gebruik van je natuurlijke kwaliteiten stuit. Wijs he? En als je het nog even niet in je hart kunt voelen, let dan op of je er rechtop van gaat zitten of er juist van inzakt. Laat je niet afleiden door de gedachte dat jouw kwaliteiten niet zo bijzonder zijn. Je zit goed.
2. Laat je anders helpen door mensen in je omgeving die je vertrouwt. Vaak zijn onze natuurlijke kwaliteiten voor onszelf zo moeilijk grijpbaar geworden dat we hulp van anderen nodig hebben om ze te benoemen.
Vraag het dus! In je hart kun je voelen of ze ‘raak’ schieten.
3. Erken dat je je natuurlijke kwaliteiten waarschijnlijk behoorlijk goed hebt ontwikkeld. Wat je van nature gemakkelijk afgaat, doe je namelijk graag en ongemerkt vaak. En als je iets graag en vaak doet, word je er als vanzelf steeds beter in.
(Je hebt de status van meesterschap bereikt zonder dat je er erg in had. Hoe gemakkelijk was dat?)
4. Onderzoek de talenten, vaardigheden en belangstelling die je gedurende je werkzame leven bewust hebt ontwikkeld. Zowel op het gebied van werk als hobby. Zet alles op een rij. Loop ze dan stuk voor stuk na terwijl je je aandacht bij je hart houdt.
Dan ontdek je bijvoorbeeld dat je weliswaar een kei bent geworden in administratieve taken, maar dat je hart er niet van opspringt en je energie er dus niet van gaat stromen. Schrap dergelijke zaken van je lijst.
5. Identificeer patronen en combinaties in deze twee lijsten. Blijf opletten hoe je hart reageert. Ik durf te wedden dat als je na enig gepuzzel het type werk ontwaart waarin jouw natuurlijke kwaliteiten en je meest geliefde vaardigheden en talenten bij elkaar komen je hart een sprongetje maakt.
6. Zet behapbare stappen in de richting van de uitslag totdat je er bent. Ben je aan het solliciteren of wil je gaan solliciteren? Pas je CV daar dan helemaal aan zodat die duidelijk laat zien dat je meer dan gekwalificeerd bent voor jouw ideale baan. Trouwens, doe dat maar sowieso.
7. Check alle kleine en grotere beslissingen die je in je nieuwe richting neemt met je hart. Hoe vaker je dit doet, hoe beter je erin wordt. Uiteindelijk zul je ontdekken dat je het raadplegen van de wijsheid van je hart zelfs je grootste natuurlijke kwaliteit is.
Als je je aan het bovenstaande houdt, kan het niet uitblijven dat je energie en zelfvertrouwen met de dag zullen toenemen.
Het boek 'Alles wat je moet weten over de overgang' is een van de betere boeken, leest makkelijk en gaat alle knelpunten langs die bij de overgang kunnen voorkomen.
Kunnen privé-zaken afhandelen op je werk jou je baan gaan kosten?
Tijdens kantooruren heb je vaak de beste gelegenheid om je privé-paperassen en (achterstallige) betalingen te regelen.
De tijd waarin dat het meest gebeurt, is in de ochtenduren. Maar ook in de middaguren is men nog vrij actief met privé-zaken.
Er zijn tal van andere zaken waarbij je je kunt afvragen of die nadelig voor je kunnen uitpakken wanneer je op je werk zit.
Reden voor ontslag?
Kun je bijvoorbeeld ontslagen worden als je te vaak een rookpauze neemt?
Niet aan je werk gerelateerd surft op internet?
Om de haverklap een toiletbezoek neemt?
Privé belt?
Blijft hangen in de koffiehoek?
Het te vaak nemen van een rookpauze is, in deze tijd van de anti-rookcampagnes, vaak een doorn in het oog van de niet-rokers. Het geijkte commentaar is dan ook altijd: weet je hoeveel tijd je per dag kwijt bent met roken? Zeker anderhalf uur per dag! Werk je pauze dus maar door, dan compenseert dat mooi.
Ergens hebben ze natuurlijk gelijk, maar ik zou dan in hun plaats diezelfde tijd ook wat anders gaan doen.
De werkgever kan het roken gaan verbieden en doe je het dan toch, ja, dan is er wel een goede reden voor ontslag. Je onttrekt je aan de regels van het bedrijf.
Het niet gerelateerd aan je werk surfen op internet is ook een reden voor ontslag. Helemaal wanneer je sekssites zou bezoeken. Voor zover bekend hebben de meeste bedrijven deze sites al geblokkeerd.
Ook hier geldt dat het voor een werkgever moeilijk te controleren is hoe vaak en waar naartoe je surft.
Veelal wordt de IT-afdeling ingeschakeld om dit voor hem uit te zoeken. Of het een goede reden is voor ontslag, dat hangt van de werkgever af.
Het te vaak naar het toilet gaan, kan nooit een reden voor ontslag zijn, mits het misbruikt wordt.
Je toiletbezoek kan een medische kwestie zijn. Maar er zijn ook altijd mensen die een toiletbezoek als excuus gebruiken om eventjes langs een collega te lopen om wat bij te kletsen.
Ook de toiletruimte zelf is vaak een ontmoetingsplaats voor een leuk praatje. Het is voor een werkgever dus moeilijk te bepalen om welke reden je zo vaak die richting opgaat. Hij kan je er wel op aanspreken en de reden vragen. Is het niet medisch, dan is het aan hem welke maatregelen hij gaat treffen.
Privé bellen is meestal niet zo'n punt, mits het niet een paar uur per dag is en zeker wanneer je er je directe omgeving mee stoort. Het zijn vaak de collega's die hier een punt van maken, want de werkgever kan niet echt zien of je nu aan het werkt bent of niet.
Wordt er melding van gemaakt, dan is het wederom aan de werkgever wat hij hiermee doet.
Het blijven hangen in de koffiehoek wordt ook door heel veel gedaan, maar dat hoeft niet te zijn omdat het dan over flauwekulletjes gaat. Vaak wordt deze plek gebruikt om informatie en wetenwaardigheden met betrekking tot het bedrijf door te geven. Ook hier kan natuurlijk misbruik van gemaakt worden.
Wat wordt als echt fout gezien?
Natuurlijk zijn er genoeg redenen om je wel te kunnen ontslaan en meestal is dat dan op staande voet.
De meest voorkomende redenen zijn:
Herhaaldelijke afwezigheid zonder goede reden.
Ongehoorzaamheid.
Diefstal, verduistering en fraude.
Agressie, geweld en beledigingen.
Het bezigen van een concurrerende activiteit.
Dronkenschap.
Seksuele intimidaties.
Tot slot: waarom zouden we het onszelf nu zo moeilijk maken. Pas je aan aan de werkcultuur van het bedrijf.
Je mag tegenwoordig in je handen knijpen als je nog een baan hebt!
En wil je toch je eigen gang gaan, dan kun je beter iets voor jezelf beginnen, zodat je je aan niemand hoeft te verantwoorden.
Hoe voorkom je dat je iedere dag de chaos onder controle krijgt en na het uitgeblust thuiskomen op de bank ploft?
De balans tussen werk en privé is ver te zoeken.
Ontdek de tips voor een betere balans tussen werk en privé.
Geen balans, chaos en uitgeblust?
Balans is het antwoord op veel van onze problemen. Berggeiten zijn er goed in, wij minder. We streven het na, maar we lijken er nooit te komen.
Je wilt succesvol zijn op je werk, je wilt je huishouden op orde houden, gezond eten, voldoende sporten,
je sociale contacten onderhouden, je kinderen en je partner ondersteunen, mediteren,
persoonlijke ontwikkeling doen en af en toe tijd voor jezelf hebben.
En dat lukt niet. Want het leven gaat te snel en de tijd glipt door je vingers. En ondertussen voel je je te moe om te sporten of zelfs maar aan je hobby te beginnen.
Laten we eens kijken hoe we dit kunnen omkeren.
Je hebt maar één leven
Er is geen ‘werk leven’ of ‘privé leven’. Er is gewoon je leven.
De balans tussen werk en privé, gaat meestal over het gebrek aan vrije tijd. Dan wel over het gebrek aan energie om die schaarse vrije tijd op een zinvolle manier in te vullen.
Je leven is een serie aan gebeurtenissen. Onafhankelijk van waar je je bevindt en wat je doet. Ieder moment is dat wat het is, meer is er niet.
De kunst is dus om beter te worden in leven. Om je leven te zien als één geheel en je energie te verdelen, je tijd slimmer in te delen, beter te genieten en effectiever op te laden.
Laten we eens kijken hoe je dat doet.
Balans bereik je niet – balans is een vaardigheid
Precies. Als kind gingen we vaak met het gezin een weekend naar Center Parcs. Ik vond het geweldig,
lekker zwemmen en struinen door het bos. En lopen over de smalle balk over een van de vijvers in het park.
Mijn oudere zus stapte op de balk en liep vol zelfvertrouwen naar de overkant. Ik probeerde hetzelfde, maar ik kreeg het niet voor elkaar. Na twee stapjes viel ik om en besloot ik niet verder te lopen. Ik was al vaak genoeg in sloten gevallen.
Op een smalle balk balanceren is een vaardigheid. Er is geen moment dat je simpelweg in balans bent. Je moet continu blijven balanceren. Je corrigeert jezelf iedere seconde.
En je raadt het al: zo werkt het ook met de balans tussen werk en privé.
Hoe beter je bent in balanceren, des te dichter je bij de ideale balans blijft.
Je moet continu corrigeren om in balans te blijven. Maar als je te heftig corrigeert, sla je te ver over naar de andere kant waardoor je hevige ups en downs ervaart.
Hoe sterker je ups en downs, des te minder balans je ervaart. Je ervaart periodes van enorme gelukzaligheid en periodes van hevige stress en chaos.
Als je een echte pro bent in balanceren, dan blijf je altijd in de buurt van de ideale situatie. Zelfs als het leven je een duwtje geeft. Dit noemen we veerkracht. Je bent zó goed in balanceren dat je zelfs op die balk blijft staan als hij op zijn grondvesten schudt.
En waar moet je beginnen als je beter wilt leren balanceren in het leven? Bij je energie. Hoe meer energie en levenslust je hebt, des te makkelijker het is om in balans te blijven. Hoe je je energie slimmer beheert, leer je in Plop!, mijn praktische eCursus voor meer balans, energie en levenslust. Maar voordat je enthousiast met Plop! aan de slag gaat... moment, ik heb nog een paar nuttige tips.
Doe minder – word een project-minimalist
Hoe meer je probeert te doen, des te lastiger het wordt om balans te vinden tussen werk en privé.
Zie het zo: je loopt als circusclown (klopt, ik heb ook een hekel aan clowns) jonglerend over een smalle balk. Hoe meer projecten en verplichtingen je hebt, des te meer ballen je moet hooghouden.
Jongleren met 1-3 ballen is geen probleem. Maar als het er meer worden dan groeit de kans dat er dingen mis gaan.
De kans wordt groter dat je ballen laat vallen, waardoor je van de balk af moet stappen om de boel op de rapen. Hierdoor raak je dus ontzettend uit balans.
Als het je wel lukt om de ballen hoog te houden, dan kost dit je ontzettend veel energie. Stel je eens voor dat je balanceert terwijl je met tien ballen jongleert. Dat is topsport. Je moet intens focussen, waardoor je continu gespannen bent.
Het is mogelijk om de balans te bewaren terwijl je ontzettend veel projecten en verplichtingen hebt. Maar dat is een vaardigheid die je moet trainen. Als je merkt dat je je vaak overweldigd voelt, dan is het belangrijk dat je de uitdaging een tandje eenvoudiger maakt. Zodat je deelneemt aan een wedstrijd die je kunt winnen.
Doe minder. Doe de dingen die echt bijdragen aan je levensgeluk. Doe de rest niet.
Werk aan je perfectionisme. Je kind hoeft niet de meest fantastische traktatie uit te delen op school.
Je hoeft niet altijd de beste te zijn op kantoor. En je hoeft niet aanwezig te zijn bij elke sociale verplichting.
Maak je leven minder gecompliceerd. Zoek naar manieren om tijd te besparen en complexiteit weg te nemen. Kook bijvoorbeeld in dubbele porties, schrap onnodige stappen uit je werkproces,
automatiseer taken, schakel hulp in etc.
Hoe minder ballen je hoog houdt, des te makkelijker het is om de balans tussen werk en privé te bewaren.
Plan vaker en plan beter voor meer balans
Vraag je je af hoe CEO’s en presidenten hun leven op orde houden? Planning.
Management goeroe Brian Tracy claimt dat iedere minuut die je besteedt aan plannen, 10 minuten scheelt tijdens het uitvoeren van het werk. In hoeverre dat klopt weet ik niet, maar dat plannen je tijd en rust oplevert is zeker.
Wat doe je als je plant? Je denkt goed na en ontwikkelt een plan. Vervolgens kun je stoppen met nadenken en je plan simpelweg uitvoeren. Dat geeft ontzettend veel rust en controle.
Het klinkt logisch, maar het is echt een game-changer als je op zoek bent naar balans.
Hoe beter je je leven organiseert, des te meer ballen je kunt hebben. En des te beter je tegen een stootje kunt.
Maar ook plannen vereist oefening. Hoe vaker je het doet, des te beter je er in wordt.
Speel altijd, overal
Neem het leven niet zo serieus. Zoals ik al zei: je hebt maar één leven. Als het je doel is om er zoveel mogelijk van te genieten, geniet er dan van.
Geniet van je leven terwijl je werkt en geniet van je leven als je niet werkt. Het leven is één lange stroom van bewustzijn. Door het op te delen in werk en privé maak je het lastiger voor jezelf om mindful, tevreden en gelukkig door je dagen te gaan.
Leef zoveel mogelijk in het moment, wat je ook doet.
Geniet van kleine fijne dingen. Zoals een gesprekje met een collega of een avond met een goede vriendin.
Trap lol, lach elke dag.
Speel vaker. En maak van je werk een spelletje. Geef jezelf leuke uitdagingen. Probeer het sneller te doen, beter, liefdevoller of met meer aandacht. En speel met kinderen, rol van de duinen, nodig je vrienden uit voor een avondje Twister. Doe gek, het leven is al normaal genoeg.
Houd stress buiten de deur door momenten te nemen om te herstellen. Neem tijd om simpelweg te lummelen, om leuke dingen te doen, om te spelen en te lachen. Met minder stress vind je de balans veel sneller.
Leef met meer plezier, dan wordt die balans tussen werk en privé een stuk minder uitdagend.
Lekker blijven balanceren
Balans is een vaardigheid, geen eindbestemming.
Train jezelf om er beter te balanceren en merk hoe je leven minder chaotisch en minder gespannen wordt.
Je krijgt de touwtjes weer in handen en ervaart meer rust, kalmte en energie.
Ga je er fluitend naar toe of is het voor jou vooral wachten op het weekend?
Werken is aan de ene kant natuurlijk voor de meesten financieel noodzakelijk, maar zou het niet mooi zijn als er een beetje meer plezier vanaf kon, ook al is je huidige werk nog lang niet je droombaan?
Er zijn 3 factoren die deel uitmaken van gelukkig werken (Onno Hamburger)
Plezier kunnen hebben (met je collega’s).
Het kunnen inzetten van je talenten en kwaliteiten.
Je werk als zinvol ervaren.
Om plezier op je werk te kunnen ervaren, is de sfeer met je collega’s en je leidinggevenden belangrijk. Heerst er een 'klaagsfeer' onder collega’s? Probeer er dan niet aan mee te doen. Meegaan in het algemene weegeklaag
'ik heb geen zin' is dodelijk voor jouw werkplezier. Wees vriendelijk en attent, maar geef indien nodig ook duidelijk je grenzen aan.
Vraag je je af 'Wat doe ik hier eigenlijk'? In zo’n situatie kun je stiekem de beslissing nemen om zo spoedig mogelijk deze baan op te zeggen en ergens anders het geluk te zoeken. Het gevolg van dit 'innerlijke ontslag' is dat je je werk nog maar halfslachtig, waardoor je steeds minder plezier en voldoening ervaart.
Bovendien is een andere baan geen garantie dat de situatie essentieel gaat veranderen.
Onderzoek in de Positieve Psychologie heeft aangetoond dat maar 10% van ons geluksniveau met je omgeving te maken heeft, dus ook met je werk. Voor 40% wordt geluk door je persoonlijkheid en je levenshouding bepaald. Daarom gaat het bij deze tips vooral over jou!
7 Tips om gelukkiger te werken
Ken jezelf
Wat is echt belangrijk voor je (je waarden), wat zijn je talenten en je kwaliteiten? Dat helpt jou bij het bepalen wat voor werk je leuk vindt en waarom. En pas als je jouw talenten kent, kun je erop sturen om deze in te brengen misschien al in je huidig werk.
Werk aan je zelfvertrouwen en laat jezelf zien.
Weet wat je sterke kanten zijn maar ontken ook niet je zwakke eigenschappen. Geef je fouten toe, zeg wat je nodig hebt, hoe je je werk wilt doen en ook wat je niet kunt of wilt doen; wees proactief en vriendelijk.
Probeer iets nieuws
Meld je voor een nieuw project, een nieuw klusje of voor een cursus. Kom met eigen verbeterpunten,
wees creatief in het verzinnen van oplossingen.
Weet wat je waard bent
Steek je kunnen niet onder stoelen en banken, vrouwen doen dit helaas vaak. Werk je hard, vraag dan om een salarisverhoging. Een beetje assertiviteit kan geen kwaad!
Zoek een hobby
Krijg je op dit moment niet veel voldoening uit je werk, zoek het dan in je vrije tijd. Zo weet je steeds meer wat je echt wilt doen en heb je meer ruimte om te experimenteren.
Neem 100% verantwoordelijkheid voor je werk dat je op dit moment doet.
Ga niet halfslachtig te werk. Dat alleen al zorgt ervoor dat je minder gelukkig bent.
Ben je geneigd de huidige omstandigheden te vergelijken met hoe het er in de ideale situatie uit zou zien?
Je kunt er beter over nadenken welke concrete stappen je zou kunnen ondernemen om de situatie te verbeteren.
Als je echt het gevoel hebt dat je aan een nieuwe baan toe bent en je hebt er helderheid over hoe die eruit moet zien, is het meestal makkelijk om van baan te veranderen. Als je weggaat vanuit frustratie zou het kunnen dat in je volgende baan dezelfde situatie gaan ontstaan.
Werk dus eerst aan je wensen en kwaliteiten. Wat is wat je echt wilt?
Vreemd want je had vanochtend écht je wekker nóg een half uurtje vroeger gezet zodat je extra veel tijd had.
Je ging lekker onder de douche, checkte daarna de klok en zag dat je nog voldoende tijd over had. Maar dan opeens is die tijd voorbij en is het al véél later dan jij had ingeschat. Opeens heb je nog maar vijf minuten om de laatste dingen te doen terwijl je daar altijd minimaal een kwartier over doet.
En zo ren ik altijd weer de deur uit met mijn tas en mijn jas achter me aan, onderweg bedenkend wat ik misschien wel vergeten ben. Net als voor mij is dit een standaard concept voor veel mensen.
Hoeveel voorbereidingstijd we ook hebben, we komen altijd op het laatst tijd tekort waardoor we altijd vijf minuutjes te laat komen. Niet erg te laat, maar altijd wel een klein beetje (en soms een beetje meer). En ook al vinden we dat zelf helemaal niet fijn, het gebeurt. En het gebeurt al jaren.
Zelf heb ik de hoop opgegeven dat het ooit beter wordt en vier ik gewoon elke keer als het me wél lukt om rustig te vertrekken en op tijd te kunnen zijn.
Diana DeLonzor bevestigt die gedachte, want zegt: ‘De meeste mensen die te laat komen, komen dat altijd. Er is veel onderzoek naar gedaan en het lijkt alsof de mensen die te laat komen dat ‘ingeprogrammeerd hebben’ en dat dat diep geworteld in de hersenen zit'.
En eigenlijk zijn wij hartstikke leuk. Dat is dan weer het goede nieuws!
We zijn optimistisch
Mensen die te laat komen zijn optimistisch. Ze geloven er namelijk in dat ze meer taken in die bepaalde tijd kunnen stoppen dan mogelijk. Dat is proberen om zoveel mogelijk uit die tijd te halen. Dat is een optimistische instelling.
Uit wetenschappelijk onderzoek is weer bewezen dat optimistische mensen vaak gelukkiger zijn en minder stress ervaren. Mensen die gelukkig zijn, zijn vaak productiever op werk, creatiever en werken beter samen.
We hebben oog voor het grote geheel
Daarnaast is uit een ander onderzoek naar voren gekomen dat mensen die altijd iets te laat komen net iets relaxter zijn. Ze doen rustiger aan en concentreren zich niet op de kleine dingetjes die er niet echt toe doen. Nee, ze kijken naar het grote plaatje. De toekomst die vol mogelijkheden zit en nog zo ontzettend veel te bieden heeft.
We genieten van het moment
Tijd is relatief. We doen dingen op ons eigen manier. In Duitsland is punctualiteit erg belangrijk. In Spanje is mañana ook goed. In Nederland was het altijd wel redelijk gebruikelijk om op tijd te komen, maar ja, dat verandert met de jaren misschien ook nog wel, want dit paar minuutjes te laat is in de meeste gevallen geen enorm probleem.
En... in die paar minuutjes hebben mensen die te laat komen nog net even extra genoten van de activiteit daarvoor of nog even de moeite genomen om de buurman hallo te zeggen die net terug was van vakantie óf nog een extra minuutje zon gepakt.
Als je alleen maar op je horloge aan het kijken bent, dan vergeet je te genieten. Daarom heb ik ook geen horloge meer (haha).
Dus, laten we de laatkomers waarderen en onze positieve punten vooral. We zijn namelijk hartstikke leuk en het heeft niets met jou te maken. Het leven leidt ons gewoon teveel af en als we ons daar niet meer druk om maken wordt het leven pas écht heel fijn.
Dan is het dus mogelijk om een blog om te bouwen tot een kort verhaal.
En dan moet ik dat ook kunnen. Misschien zijn alle blogs die ik in deze serie schreef niet even geschikt, maar de meeste vast wel.
Daar ga ik mee aan de slag.
Onderzoek
Even googelen en je komt van alles tegen over hoe je korte verhalen schrijft en uit welke basiselementen ze bestaan: je begint met een inleiding/introductie, vervolgens een beginnende actie, een opbouwende actie,
een climax, een dalende actie en tot slot een besluit.
Even oefenen, het begin:
Een metershoge houten kubus midden in een weiland, gras dat te lang niet gemaaid is. Zes vierkante tafeltjes met elk twee stoelen en een aantal kubusvormige krukjes. Twaalf vrouwelijke deelnemers, blank, variërend in leeftijd van halverwege de dertig tot net gepensioneerd.
Een ranke schrijfdocente. Een uitzicht dat een vergezicht is, met sloten, een paar bomen vol blad, nog meer weilanden, zwart-witte koeien. Vanuit beide ooghoeken zie je de laatste huizen van het dorpje op het Groningse platteland.
Eind augustus, zaterdagmorgen 10 uur. Hier zullen verhalen worden geschreven naar aanleiding van foto’s. Lugubere verhalen soms. Zoals het mijne.
Bouwstenen
In mijn blogs beschrijf ik vrijwel nooit een setting, ze bevatten meestal geen scenes, geen dialogen en ze gaan altijd over mij, over wat ik zie of ervaar, wat ik ergens van vind of hoe ik mij iets herinner.
Om ze te kunnen verbouwen tot korte verhalen heb ik de volgende bouwstenen nodig: een setting, een dialoog, een tijdsaanduiding wellicht, een spanningsboog en hooguit één scene waarin dit alles is vervat.
Ik zal dat doen zoals ik geleerd heb op de workshop van Sanneke van Hassel, in die kubus op het Groninger platteland. Net als toen neem ik een foto aan de hand waarvan ik het personage beschrijf, dan de setting en tenslotte de tijdsaanduiding, waarna het verhaal bijna als vanzelf ontstaat.
Al mijn blogs had ik al voorzien van een foto, maar ik heb geen flauw idee of ze hiervoor geschikt zijn. Dat zie ik wel per blog. Mijn vierde bundel wordt een verhalenbundel. Hoop ik.
Je bent lang uit het arbeidsproces en gaat solliciteren.
Hoe doe je dit? Waar moet je op letten? Wat trek je aan?
Ik wil je wat tips geven bij je zoektocht naar werk en je sollicitatie. Je ziet een vacature waarop je wilt solliciteren? Verdiep je in het bedrijf waar je gaat solliciteren. Schrijf een goede cv.
In je cv staan je werkervaring, opleidingen en vaardigheden.
Een cv is vaak als volgt opgebouwd:
Persoonlijke gegevens
Profiel
Werkervaring
Opleidingen
Nevenactiviteiten
Vaardigheden en competenties
Interesses en hobby's
Referenties
Schrijf een goede motiverende sollicitatiebrief
Een sollicitatiebrief heeft meestal een aantal vaste onderdelen. Pas wel elke brief aan op de vacature waarop je reageert.
Openingszin
Geef aan op welke vacature je reageert en waar je deze hebt gevonden.
Motivatie
Beschrijf wat je aanspreekt in de functie, waarom je de baan graag wilt en waarom je juist bij deze organisatie wilt werken. Probeer zo enthousiast mogelijk over te komen.
Jezelf verkopen
Vertel waarom je geschikt bent voor deze functie. Wat heb je te bieden? Overtuig de werkgever met voorbeelden uit de praktijk. Welke (werk)ervaring en kwaliteiten kun je goed gebruiken in de functie?
Noem ook je successen. Wees wel eerlijk, overdrijf het niet.
Afsluiting
Laat de werkgever aan het eind van je brief merken dat je graag op gesprek wilt komen. Sluit bijvoorbeeld af met: 'Graag licht ik mijn cv en brief in een persoonlijk gesprek toe'.
Uitnodiging eerste gesprek?
Kom op tijd! Let op je uiterlijk: de juiste kleding, sieraden, make-up en haar. Meer dan de helft van alle sollicitanten wordt afgewezen op basis van de eerste indruk, zo is uit onderzoek gebleken.
Je uiterlijk en kleding spelen hierbij een belangrijke rol, besteed hier dus voldoende aandacht aan.
Bovendien voel je jezelf ook zelfverzekerder als je goed gekleed bent. Dat straal je dan ook uit tijdens het sollicitatiegesprek, wat je kansen op de baan vergroot.
Kleed je niet te sexy. Dus geen diep decolleté, te hoge hakken of een te korte rok. Dat is erg onprofessioneel en zal je niet aan een baan helpen.
Draag kleding die comfortabel voelt en goed past. Het is niet slim om ondergoed te dragen dat duidelijk zichtbaar is door je bovenkleding.
Draag sieraden met mate. Sieraden die geluid maken of veel bewegen leiden af van het gesprek.
Maak je netjes op, maar houd het subtiel. Een natuurlijke look werkt het beste.
Kleed je naar de uitstraling en het imago van het bedrijf waar je solliciteert. Zorg dus dat je van te voren weet wat de heersende dresscode is. Een van de eerste inschattingen die diegene die het gesprek leidt doet, is kijken of je binnen de bedrijfscultuur past.
Neem altijd een notitieblok mee en een pen en maak aantekeningen. Wees positief, ook over vorige werkgevers. Luister goed, geef duidelijke antwoorden en stel vragen. Stuur een bedankbrief zodat je je onderscheidt van andere sollicitanten.
Wachten bijvoorbeeld tot het uitgevers behaagt mij te laten weten wat ze van mijn manuscript vinden.
Bij de een duurt dat zes tot acht weken, bij de ander drie maanden en een derde zegt helemaal niets en laat mij al bijna vier maanden in spanning achter.
Gelukkig is wachten iets anders dan niets doen. Van Dale zegt: Wachten is blijven op een plaats tot iemand of iets komt. Dus ik wacht helemaal niet, ik doe andere dingen in de tijd die ik eerder aan schrijven besteedde.
Concert
Zo is er aanstaande zondagmiddag een concert in mijn coachingsruimte. Het heeft Duo Jersey behaagt hun try-out met lekkere luistermuziek bij ons te houden (een voorproefje).
Vriendin en collega Anja Eijzenga zingt onder begeleiding van gitarist Hans Nieuwburg. Daar kun jij ook bij zijn, meer informatie vind je hier. Wel even aanmelden graag bij Anja (in verband met de grootte van de stukken appeltaart die mijn moeder gaat bakken).
Tweede of vierde?
Daarnaast zou ik alvast kunnen beginnen aan mijn tweede roman, waarvoor de ideeën ruimschoots opborrelen in mijn drukke hersenpan. Ik kan bijna niet wachten om ermee aan de slag te gaan. Toch denk ik dat het niet handig is.
Ik zal er nog een keer helemaal doorheen moeten aan de hand van de redactionele opmerkingen van een uitgever. In die tijd verdwijnt boek nummer twee tijdelijk uit beeld.
Daarom is het wellicht handiger en verstandiger om te beginnen met herlezen, redigeren en herschrijven van de 39 blogs die aan deze voorafgaan en die mijn vierde blogbundel gaan vormen.
Op dat herschrijven zit ik helemaal niet te wachten. Er zullen blogs zijn die ik minder goed vind dan ten tijde van het schrijven ervan.
Oogkleppen
Blogs redigeren voelt anders dan een manuscript redigeren. Mijn blogs hebben namelijk al honderden lezers bereikt, óók die blogs die minder goed zijn. Er is namelijk niemand die meeleest voordat ze de lucht ingaan,
ik bepaal zelf wanneer ik ze goed genoeg vind.
Maar nu moeten mijn oogkleppen af, ik zal onder ogen zien wat ik eerder schreef. Er zullen blogs afvallen en aan andere zal ik sleutelen tot het mij behaagt ze toe te laten tot mijn vierde blogbundel.
Je werkt al zolang je je kunt herinneren bij hetzelfde bedrijf, op verschillende afdelingen.
Dan worden er meerdere reorganisaties en overnames aangekondigd.
Ook onze afdeling kwam keer op keer ter sprake maar zoals je wel vaker denkt: dit overkomt mij niet.
Toch krijg je op een gewone maandagmorgen te horen dat je boventallig bent. Met andere woorden: over een half jaar ben je werkeloos. Daar sta je dan… met een brok in je keel, mond vol tanden, vol emotie. 24 Jaar was ik er werkzaam.
Je komt in een soort van rouwproces en een rollercoaster van emoties: verdriet, boosheid, teleurstelling, angst. Alles gaat er door je heen. En vooral ook de vraag: waarom? Hoe moet het nu verder?
Ontslag
Ontslagen worden staat in de top 5 van de meest traumatische gebeurtenissen, naast echtscheiding,
ernstige ziekte en de dood van een dierbare. Ik kan uit eigen ervaring m.b.t. echtscheiding en de dood van een dierbare zeggen dat het inderdaad in de top 5 thuishoort.
Met emoties wordt maar even rekening gehouden bij het bedrijf waar je werkt, voor diegenen die overblijven gaat het immers gewoon verder, 'business as usual'.
Veel (niet alle) leidinggevenden zijn zich daarvan amper bewust, zeker als ze eenzelfde ervaring niet hebben doorgemaakt. Er rust daarom een grote verantwoordelijkheid op hun schouders, hoewel ook de mensen die zelf met ontslag worden bedreigd zich zouden moeten wapenen voor het kunnen opvangen van de enorme klap die ontslag vrijwel altijd is. Arboartsen kunnen daarin zeker een ondersteunende rol vervullen.
Emotioneel proces
Dat is het vervelende, emotionele stuk van het boventallig worden! Maar er is ook licht aan het einde van de tunnel!
Zelf heb ik ervaren dat er meer is dan het eerste en enige bedrijf waar je destijds bent gaan werken. Dit is niet zonder slag of stoot gegaan en alle bovengenoemde emoties zijn zeker voorbij gekomen.
Het is een proces waar je doorheen moet. Maar als je daar eenmaal doorheen bent en je openstaat voor nieuwe situaties in je leven kan het je ook veel geluk en plezier brengen. Waar deuren sluiten, gaan andere deuren open.
Je wordt gedwongen om naar jezelf te kijken, waar sta ik, wat wil ik en wat vind ik nou echt leuk om te doen? Waar word ik blij van en geeft me energie?
Er zijn allerlei instanties die gespecialiseerd zijn bij boventalligheid. Bij het vinden van een nieuwe baan of voor omscholing:
Er kan best wel eens teveel van mij zijn en andere keren te weinig. Meestal is het teveel trouwens.
Dan probeer ik (wat meer) naar de achtergrond te verdwijnen.
Waar ik overigens niet heel bedreven in ben.
Heel soms mag er meer van mij zijn, bijvoorbeeld als ik voorlees uit eigen werk. Dan mag ik me uitdrukkelijker laten zien, wat over het algemeen vrij gemakkelijk gaat. Bescheidenheid is niet mijn tweede natuur en zeker niet mijn eerste. Maar dat terzijde.
Stopknop
Momenteel werk ik aan de allerlaatste ronde van mijn manuscript. Lex reageerde op mijn vorige blog
(38 De tweede afwijzing) dat ik de tekst ook niet ´kapot´ moet redigeren. Dat was de eye-opener, de stopknop die ik nodig had. Komend weekend stuur ik mijn afgeronde manuscript naar nog een aantal uitgevers.
Spanning met een vleugje humor
Afgelopen weekend heb ik in één ruk mijn manuscript herlezen. Op pagina 62 ervoer ik de feedback die ik van meerdere proeflezers kreeg: 'Het duurt wel lang voor er iets gebeurt'. Tot nu toe heb ik gepoogd dat te ondervangen door flink te schrappen.
Maar nu snap ik (eindelijk) dat ik er wat aan toe kan voegen, zoals een stukje boosheid, een paar onverwachte wendingen, wat spanning en een extra vleugje humor.
Ik moet toegeven dat Johan Bordewijk mij dat eerder al had ingefluisterd: Laat hoofdpersoon Lysbeth eens boos worden. Dat vond ik niet bij haar passen, maar ik heb me nog eens ernstig in haar verdiept en een paar momenten kunnen creëren waarop haar frustratie en machteloosheid zo groot worden, dat ze boos wordt en daarnaar handelt.
Toevoegen in plaats van schrappen, meer in plaats van minder.
Seriemoordenaar
Verder vond ik de reden voor de naamwisseling niet al te geloofwaardig, dus heb ik nog een Nederlandse seriemoordenaar (ja, die hebben we) ten tonele laten verschijnen. Niet dat er gemoord wordt hoor, maar puur als aanleiding tot.
En als dat alles verwerkt is, als ik nog wat eerder geschrapte stukken herplaatst heb, als de inhoudsopgave is aangepast, dàn is het klaar!
Welke successen heb jij dit jaar dan al bereikt met je bedrijf?
Wil je dit jaar graag (nog) meer succes hebben?
Dat kan! En dat hoeft niet veel te kosten, integendeel.
Regelmatig vraag ik ondernemers: ‘Wat doe je aan marketing?’ Niet zelden krijg ik daarop de reactie: ‘Marketing? Oh reclame bedoel je? Ik plaats af en toe een advertentie. Het kost me veel geld, maar heeft me eigenlijk nog geen klanten opgeleverd’.
‘Nieuwe marketing’ kost je niets
Wist je dat je als kleine ondernemer aan marketing kunt doen zonder daar ook maar een cent voor te betalen? Dat heet ‘nieuwe marketing’ en het is bij uitstek geschikt voor zzp’ers en andere ondernemers met een klein bedrijf.
In deze weblog serie ga ik je de komende weken meer over ‘nieuwe marketing’ vertellen. Maar dan vooral hoe jij er in de praktijk gemakkelijk gebruik van maakt.
Kies een specifieke doelgroep en wees uniek
Voordat je aan ‘nieuwe marketing’ gaat doen, moet je een specifieke doelgroep kiezen waar jij ‘specialist’ voor wilt worden. Bedenk welke behoefte/probleem je doelgroep heeft. Hoe zorg je ervoor dat jouw product of dienst dat probleem op een unieke en onderscheidende manier oplost?
Leuk vinden, vertrouwen en kopen
Tegenwoordig koopt een klant niet meer omdat hij of zij een advertentie of reclame heeft gezien
(‘oude marketing’). Iemand komt naar je toe omdat een vriend, vriendin of familielid goede ervaringen heeft met jouw bedrijf. Jouw bedrijf werd hem of haar aanbevolen.
Met ‘nieuwe marketing’ ga jij ervoor zorgen dat die persoon jouw bedrijf ook leuk gaat vinden en gaat vertrouwen. Lukt dat dan zal hij of zij ook een keer bij je gaan kopen. En is je nieuwe klant tevreden dan zal deze je bedrijf op zijn of haar beurt ook weer aanbevelen bij anderen. Zo krijgt je nieuwe klanten zonder dat je er zelf achteraan moet.
Zet de juiste communicatiemiddelen in
Mensen moeten je bedrijf leuk gaan vinden en gaan vertrouwen. Hiertoe moet je wel de juiste communicatiemiddelen inzetten. Doe je dit optimaal dan zul je succes gaan hebben met je bedrijf. Hoe je dat doet? Lees verder, het is niet heel ingewikkeld. Maar je moet het wel heel consequent gaan doen.
Ik ga ervan uit dat je een goede, zoekmachinevriendelijke website hebt voor je bedrijf. Heb je die nog niet,
vraag me dan een paar tips hiervoor: studiomooon@live.nl.
Aan je website ga je vervolgens vier dingen toevoegen:
Een nieuwsbrief database
Als kleine ondernemer heb je een database nodig waarin je je contacten kunt bijhouden. Dat klinkt ingewikkeld maar het is eigenlijk heel gemakkelijk. Je kunt het doen in Excel of nog makkelijker in een gratis nieuwsbriefprogramma zoals www.mailchimp.com.
Zorg dat mensen die op je website komen of die je tijdens het netwerken spreekt zich gemakkelijk kunnen inschrijven om je nieuwsbrief te ontvangen en beloon ze bijvoorbeeld met een kortingsbon of e-book met tips.
Zo laat je je database steeds verder groeien. Dit bestand is enorm waardevol; het bestaat uit potentiële klanten die je regelmatig een nieuwsbrief mag sturen.
Een nieuwsbrief
Heb je een account aangemaakt op www.mailchimp.com voor een nieuwsbrief database? Ga dan vervolgens ook elke maand op dezelfde dag een nieuwsbrief met voor je doelgroep interessante inhoud versturen. Dit kan heel gemakkelijk vanuit Mailchimp.
Maak een sjabloon aan in de huisstijl van je bedrijf. Schrijf kort, gericht op je doelgroep en geef vooral tips waar je doelgroep iets aan heeft. Let op: de nadruk ligt dus NIET op promotie.
Echter aan het einde van je nieuwsbrief plaats je één, maximaal twee promoties voor een product of dienst dat aansluit bij de tips die je gaf.
Veel ambassadeurs
Heb je tevreden klanten? Laat deze klanten je aanbevelen bij andere mensen of bedrijven. Er is geen betere klant dan iemand die uit doorverwijzing naar je toekomt. Blijf ervoor zorgen dat jouw product of dienst van hoge kwaliteit is. En vraag na levering altijd of je klant tevreden is.
Is dat onverhoopt niet zo, los het op. Is de klant tevreden, vraag dan altijd: ‘Ken je 2 andere mensen die ook interesse zouden kunnen hebben in… mag ik hen volgende week eens vrijblijvend bellen?’ De kans is heel groot dat het lukt.
Ziezo. Je hebt weer twee potentiële klanten binnen handbereik. Vergeet niet je klant te bedanken met een kadootje (bijvoorbeeld kortingsbon) voor zijn doorverwijzing.
Social media
Social media staan hier als laatste, maar zijn erg belangrijk. Waarom? Social media zijn online platforms waar vrienden informatie en tips met elkaar delen. Doe je aan ‘nieuwe marketing’ dan is dit de ideale plek om actief te zijn. Bovendien zijn social media gratis en groeien ze op dit moment enorm.
Doe je nog helemaal niets met social media of heb je er zelfs een weerstand tegen? Begin toch eens voorzichtig met Facebook, Twitter en/of Linkedin. Zet je ze optimaal in dan kun je met beperkte inspanningen 80% van je omzet halen uit social media.
Continue stroom van klanten
Zo, dat valt best mee toch? Wat heb je te verliezen? Ga er gewoon eens een half jaar mee aan de slag voor jouw bedrijf. Voor veel andere kleine ondernemers werkt het enorm goed en ook voor mij persoonlijk, maar bouw het geleidelijk op.
Zorg dat je elke week een a twee uur bezig bent met je database, je nieuwsbrief, je ambassadeurs en social media. Dan heb je een systeem waarmee je zorgt voor een continue stroom van (nieuwe) klanten en dus succes!
Start nu met jouw succesvolle bedrijf
Ben jij het ook zat om achter klanten aan te zitten? Heb je ook een hekel aan acquisitie? Wil je geen geld meer uitgeven aan advertenties, maar wil je wel meer succes met je bedrijf?
Dat kan. Ga direct aan de slag met ‘nieuwe marketing’. De komende weken schrijf ik er meer over.
Waar kun je aan merken dat je baan op de tocht staat?
Niemand is meer zeker in deze tijd of jij niet de volgende bent die ontslagen gaat worden.
Maar waar merk je dat aan?
Er wordt wel hard geroepen dat de economie weer aantrekt, maar als je de politiek volgt en luistert naar wat de media voorschotelt, dan is en blijft het voor ons allen onzeker en begin je toch wat nerveus op je bureaustoel heen en weer te schuifelen.
Het zal toch niet…? Maar misschien zal het wel, je kunt maar beter realistisch zijn. Daarom: Waaraan kun je enigszins merken dat je baan op de tocht staat.
De signalen
Je krijgt geen uitnodiging meer voor belangrijke vergaderingen
Het kan een vergissing zijn, maar grijp direct in. Leg uit waarom jouw inbreng in die vergadering belangrijk is.
Als je het gevoel krijgt dat je inbreng er niet toe doet., is het tijd dat je langzamerhand gaat zoeken naar een andere uitdaging.
Je krijgt geen verantwoordelijkheden meer
Je invloed neemt af. Reageer proactief en zorg dat je nieuwe verantwoordelijkheden binnenhaalt. Neem deel aan vrijwillige bijeenkomsten en ga naar de bedrijfsuitjes en vrijdagmiddagborrels. Zorg dat je niet vergeten wordt.
Je projecten worden stopgezet
Check waar je prioriteiten liggen, neem dit op met je baas en zoek nieuwe projecten, neem zelf het initiatief.
Verandering in het management
Een nieuw management gaat gepaard met personeelswisselingen. Waarom? Omdat ze graag een 'eigen team' om zich heen verzamelen. Pas je aan in de nieuwe organisatie, Zorg dat je uitvindt wat het nieuwe management voor ogen heeft en overtuig dat jij je daarin kan vinden.
Onbegrip
Als je merkt dat je werkzaamheden niet meer op één lijn liggen en niet op prijs gesteld worden, probeer je dan te verplaatsen in wat je baas voor ogen heeft. Blijf communiceren. Zorg dat je regelmatig bij je baas binnenloopt, zodat je weet wat er speelt en je zeker weet dat je constructief aan hetzelfde doel blijft werken.
Je bedrijf kiest een bepaalde strategie
Op zich is het goed dat je je hebt uitgesproken, maar als het om fundamentele koerswijzigingen gaat, loop je het risico in het verkeerde kamp te worden ingedeeld of, erger nog, dat het management je beschouwt als iemand die niet over de vaardigheden beschikt die bij de nieuwe koers horen.
Sta voor wat je zegt en doet: als het zover komt, maak dan een lijstje van bedrijven die wel jouw koers varen en probeer daar gesprekken te regelen.
Slechte relatie met een collega
Als je een slechte relatie hebt met een collega, laat dit nooit blijken. Dit kan tegen je gebruikt worden. Investeer juist in die relatie, zorg dat hij/zij zich er bewust van is dat je moet samenwerken. Eén van de manieren om dat te stimuleren, is een goede relatie op te bouwen omdat jullie werkafhankelijk zijn.
Onredelijke eisen
Als je manager dingen van je eist die helemaal niet kunnen, dan kunnen er twee dingen aan de hand zijn: of je manager heeft geen flauw benul en dan kun je hem maar beter zo snel mogelijk opvoeden of hij/zij probeert je bewust te laten falen, om je vervolgens te kunnen wippen.
Vooral in dat laatste geval heb je een probleem. Als het niet lukt duidelijk te maken dat de eisen onredelijk zijn, kun je alleen nog proberen na te gaan waar die eisen vandaan komen, om te zien of je zelf wellicht nog een alternatieve oplossing kunt aandragen. Lukt dat niet, schrijf je dan maar alvast in op een heleboel netwerksites.
Je krijgt een coach
Laat je niet misleiden, het kan een investering zijn in je toekomst. Het kan ook een formaliteit zijn; een manier om zich in te dekken voor een eventuele ontslagprocedure ('we hebben het geprobeerd, maar het heeft niet geholpen').
In beide gevallen is het goed om met je manager te gaan praten, waarom je een coach hebt toegewezen gekregen en welk resultaat hij/zij daarvan verwacht. Zorg vervolgens dat je ruimschoots aan die verwachtingen voldoet. Doe je voordeel met alles wat je baas én je coach je vertellen.
Je maakt fouten
Je kunt er zeker van zijn dat je eruit vliegt als je vaak fouten maakt en je dit herhaaldelijk overkomt. De enige tip die wij dan nog voor je hebben, is te zorgen dat je secuur te werk gaat en fouten zoveel mogelijk probeert te vermijden.
Bedrijf in rode cijfers
In zo'n geval is niemand veilig. Dit betekent dat je je CV zo aantrekkelijk mogelijk moet maken en netwerken tot je erbij neervalt. Probeer te voorkomen dat je met de ratten het zinkende schip moet verlaten.
Heb jij dat weleens meegemaakt?
Met gekruiste benen kruipen naar het toilet omdat je zo hard moet lachen dat je (bijna) in je broek plast?
Aan een groep waar ik les aan gaf, stelde ik de vraag: 'Wat is lachen?'
Daar kwamen prachtige antwoorden op als contact, energie, gezondheid, ontspanning, magie, vrijheid, warmte en zo nog twintig dingen.
Een van de antwoorden was 'incontinentie'
Incontinentie van boven en van onderen. Ik herken het van de slappe lach met mijn vriendin. Tranen met tuiten en met gekruiste benen richting het toilet strompelen.
Een herinnering ook aan een stoïcijnse dochter die staat te kijken of haar moeder stapelgek is geworden. Kinderen vinden het maar raar als die ouders zo raar doen.
Maar, wat gebeurt er nu eigenlijk als je in je broek plast van het lachen?
Wanneer je lacht dan ontspannen je spieren. Bij sommige mensen zelfs zo sterk dat dit cataplexie heet.
Hun spieren ontspannen zo krachtig dat ze neervallen. Er zijn stammen in Afrika bekend waar ze met bijna de hele stam liggen te rollen over de grond van het lachen. Uren of soms dagen lang.
Normaal
Bij normaal gezonde mensen en in onze doe-maar-normaal-dan-ben-je-al-gek-genoeg cultuur, kan een slappe lach ook wat slappe spieren veroorzaken. Week in de benen, niet meer overeind kunnen blijven staan en tja,
de blaas ontspant gewoon uit zichzelf.
Daar kun je weinig tegen doen. Grappig he, het heet ook slappe lach met een reden.
Je brengt in je fysieke systeem het nodige in beweging. Je geeft je organen een interne massage met al dat lachen waardoor die beter gaan functioneren. Je bloed gaat sneller stromen, je stofwisseling wisselt wat af en de zuurstof giert door je lijf. Zuurstof is het transportmiddel voor de voedingsstoffen in je lijf.
Cellen
Stel je maar eens voor als je lacht dat al je cellen meelachen. Ja, ook die van je blaas. En dat die allemaal heerlijke, verse, frisse en schone zuurstof met de juiste voedingsstoffen opnemen. En dat je lijf dan al die afvalstoffen die erin zaten en door je cellen weer naar buiten geduwd zijn door je uitademing afvoert.
Wist je dat je meer dan 70% van je afvalstoffen afvoert door je uitademing? En hoe kun je nu beter uitademen dan door te lachen. Het is zo simpel.
Blaas
Gierend van de lach. Een half woord, een scheve blik. Lachen om niks en om alles tegelijk. Je blaas die zelf zijn tranen van de lach laat stromen.
Wat zou je kunnen doen om je blaas te vertellen dat ie niet alles moet laten lopen? Nou, naast niet lachen heb ik dat nog niet gevonden, wie het weet mag het me vertellen.
De uitgever die ik als derde benaderde, stuurde mij vorige week mijn tweede afwijzing:
'We hebben uw manuscript 'Als zelfs mijn naam niet van mij is' met belangstelling gelezen, maar moeten u helaas berichten dat we het niet zullen uitgeven.
De redactie is van oordeel dat het niet voldoende past binnen ons literaire fonds'.
Ze wensen mij succes bij mijn pogingen mijn werk elders onder de aandacht te brengen. Dat is dus even slikken en weer doorgaan. (Nee, van de tweede uitgever heb ik nog niets gehoord.)
Vragen?
Want ik snap het wel, het kan nog veel beter. Daarom ben ik wederom begonnen met herschrijven, vooral naar aanleiding van de commentaren van de leden van mijn schrijfgroep onder leiding van Johan Bordewijk.
Eerst maar eens het aantal vragen terugdringen.
Ik ben gek op vragen stellen (ik schreef er al eerder over in Blog 35: Uitzonderlijk zonderling consequent),
ik ben niet voor niets coach (in werkplezier) geworden. En na mijn studie sociologie heb ik serieus overwogen als Onderzoeker aan de slag te gaan.
In mijn manuscript onderzoekt mijn hoofdpersoon een heleboel en neemt zo de lezers mee op onderzoek langs familieleden, filosofen en een travestiet. Tot nu toe heb ik zo ongeveer de helft van het aantal vragen kunnen omzetten in beweringen en twijfels.
Maar…
Verder hou ik niet van kiezen. Daardoor komen er veel tegenstellingen in mijn manuscript voor, te herkennen aan 'maar', dat er maar liefst 525 keer in staat. Dit aantal heb ik inmiddels teruggebracht naar 270.
Veelal kon het gewoon weggelaten worden, waardoor de tegenstelling soms nog krachtiger werd. Soms ook verdwenen er zinnen of zinnetjes. Alles ten dienste van het verhaal uiteraard.
Ikke niet!
Maar ik ben niet de hoofdpersoon van mijn boek. Ik schrijf niet over mezelf. Toch zul je altijd wat of veel van de schrijver terugvinden in een boek. Zo ook in het mijne. De kunst is vervolgens om dat literair verantwoord te verwoorden.
Daar ben ik momenteel druk mee bezig. Het verhaal staat, de vorm ook, vind ik. Nu alles nog mooier neerzetten. Ik ga nog even door voordat ik de vierde uitgever benader.
De tranen zitten hoog en je loopt continu rond met een brok in je keel.
Wist je dat het letterlijk is?
Wist je dat het letterlijk is, verdriet dat hoger zit? Bedenk maar eens hoe je adem haalt als je verdrietig bent en hoe je adem haalt als je lacht. Voel je het verschil?
Het leven is soms klote. Life sucks. En soms lukt het echt niet om de mondhoeken omhoog te bewegen en trekken ze als vanzelf naar beneden. De zwaartekracht wint het van jouw verlangen om je goed te voelen.
Hoe vind je de weg naar de lach weer terug?
Om het verdriet, je depressie of de pijn minder te voeden kun je heel eenvoudig dit doen:
Stop met kijken naar en lezen van het nieuws
Nieuws is nieuws omdat er iets gebeurt dat niet normaal is. Dingen die niet goed zijn voor mensen.
Rampen, ongelukken en geweld. Gelukkig is dat niet normaal. Ongelukkig is dat er zoveel aandacht aan besteed wordt dat je zou kunnen gaan denken dat dit normaal is.
Denk je dat je wat mist als je niet de krant of nu.nl leest of het journaal kijkt? Welnee. Mijn ervaring is dat Facebook mij op de hoogte houdt van wat er echt belangrijk is in de wereld en wat mensen werkelijk bezighoudt en als het echt heel belangrijk is dan hoor ik het zeker.
Toen in 2001 de vliegtuigen het WTC in New York invlogen, werd ik zelfs opgebeld door een vriend die me dit wilde laten weten.
Niet geconfronteerd worden met nieuws kan afkickverschijnselen veroorzaken. Maar het went. En het geeft rust. Probeer het maar eens een week.
Hulp zoeken
Modder en tob niet in je eentje rond. Ga ook niet jarenlang naar dezelfde dokter. Als dat jaren duurt dan lijkt het erop dat die je niet echt verder helpt. Praat dus niet alleen met vrienden en familie maar ook met vreemden in de vorm van hulpverleners. Zij hebben er voor geleerd en kunnen je vaak op een andere manier helpen dan je familie.
Wat mij opvalt is dat mensen vaak alleen hulp zoeken bij instanties die vergoed worden door de verzekeraar. Maar die zijn lang niet altijd de juiste persoon of club voor je. Kijk dus ook eens wat je echt zou willen (laten) doen en probeer iets voor jezelf over te hebben.
In plaats van een enorme tv aan te schaffen - waarvoor je al zappend de realiteit van alledag kan ontvluchten - zou je je eigen zorg in kunnen kopen. Ik doe dat wel en dat bevalt me uitstekend. Wat mij helpt zijn bijvoorbeeld shiatsubehandelingen en het doen van familieopstellingen.
Ik geef mezelf toestemming om goed voor mezelf te zorgen. En als ik vriendelijker en liever ben voor mezelf dan ben ik al snel minder verdrietig, minder depressief en ervaar ik minder pijn.
Lachclub
Serieus. De lachclub helpt je echt. De lach is een sociale bezigheid, door het samen te doen ben je in ieder geval niet meer alleen. De lachclub is er niet alleen om een potje te lachen. Het is bedoeld als sociale omgeving waarin je verdriet er mag zijn.
Het kan zelfs zijn dat het verdriet, doordat je in het nu komt en je gedachten wegzappen, even helemaal verdwijnt. Kun je gewoon weer lekker lachen, hoe fijn is dat.
In de lachclub leer je lachen zonder reden. Ik ken talloze verhalen van mensen die door de lachclub uit hun depressie zijn gekomen, die hun verdriet de baas werden en het leven weer konden hanteren.
Een verhaal moet kloppen, hoe onwerkelijk de werkelijkheid soms is.
En wat er in de dagelijkse realiteit gebeurt,
kan ongeloofwaardig zijn in een roman.
Maar pertinente onzin, dat is wel het ergste.
Als je bijvoorbeeld te trots bent om je verhaal aan iemand voor te leggen die er wel of meer verstand van heeft. Hier moet je allemaal rekening mee houden als je een roman schrijft of een verhaal instuurt voor een verhalenwedstrijd. Tenminste, als je wilt winnen. En dat wil ik.
Kenner met verstand
Dus leg ik mijn verhaal voor aan een kenner, op de voorlaatste dag voor het verlopen van de inzendtermijn.
Ik vraag zwager Ron van Jachthaven Lauwersmeer om de boottechnische kant van mijn verhaal eens kritisch onder de loep te nemen. En dat heb ik geweten.
Ron heeft er namelijk verstand van, hij heeft veel gezeild, verkoopt grote zeilboten en wordt nogal eens ingehuurd als zeilschipper. Hij mailt mij een uitgebreide uiteenzetting over masten die breken of 'overboord' gaan, over verbindingen met de buitenwereld via VHF, SSB of EPIRB inclusief uitleg, over vuurpijlen die geen vuurwerk zijn, over traagheidsmomenten en een golfdal. Het is duidelijk dat ik hier de leek ben.
Onschuld, onbenul en onzin
Vanuit mijn onschuld en onbenul heb ik onwaarheden verkondigd, sterker nog, pertinente onzin. Nou ja, ik wist niet beter, dat maakt ze misschien minder erg. Het zou pas kwalijk worden als ik er niets mee deed, met die onwaarheden. Maar zo zit ik niet in elkaar. Dus op de laatste dag van inzenden verwerk ik het commentaar dat ik kreeg, ik heb nog een paar uur te gaan.
Nippertje
Waar ik ook blij van werd: 'Wat mij eigenlijk niks aangaat, ik vind sommige dingen wel wat een cliché'.
En passant wijst hij er zo nog even een paar aan in mijn verhaal. Ik hou niet van clichés, maar blijkbaar komen ze toch zomaar in mijn zelf geschreven tekst terecht.
Dankzij Ron kan ik die er nog mooi even uithalen, waardoor de tekst mooier wordt. En zonder fouten.
Nog een paar uur te gaan. Ik hou wel van dat nippertje, dat scherpt de geest.
Summertime bij Madrista betekent Summershoot, Zomerlichtfestival, Vintage & Brocantefair, Designermarkt en voorbereiden voor Flavourites live.
Genoeg te doen!
Op een feestje van mijn vorige werkgever ontmoet ik Jean, een oud collega. Het toeval treft dat deze heer een geweldige cameraman is. Mijn onderhandelingstechnieken in de strijd gegooid en guess what... we gaan een promofilmpje maken voor Madrista.
Het is mijn taak om voor een locatie, muziek, modellen en Madrista-producten te zorgen. Tevens wordt me gevraagd na te denken over een aantal filmshots.
De dag is aangebroken, het is bewolkt maar droog. Nog snel wat boodschappen halen voor de lunch en wat lekkers voor bij de koffie. Eva oppikken en naar de locatie van de shoot, kasteel Wijnandsrade, waar het andere model Jolien woont.
Jean de cameraman arriveert met zijn assistent Jordy rond de klok van 10.00 uur. Het is nog steeds helemaal bewolkt, maar een klein stukje blauw probeert door de wolken heen te dringen. Eerst maar aan de koffie met vlaai. Een half uur later komen we met z’n allen naar buiten en het is bijna niet te geloven, maar het hele wolkendek is verdwenen.
We hebben het ideale weer voor onze summershoot, so let’s get this party started. Ik heb enkele shots bedacht maar Jeanke neemt geen genoegen met 2 shots. Dus improviseren en mijn creativiteit ook hier eens laten opborrelen.
Een geluk is dat ik zelf regelmatig de foto’s schiet van mijn modellen en een eigen beeld heb wat betreft de achtergronden. Dit kan ik nu goed gebruiken. Al snel blijkt dat Jean en ik op één lijn zitten en we zijn dan ook met z’n allen apetrots op het resultaat.
Geschreven door: Brigitte Korps
In the meantime krijg ik een uitnodiging om deel te nemen met een stand op de life-style market bij een nieuw Zomerlicht festival . Een gezellig gratis openlucht festival waarbij het publiek kennis maakt met talentvolle regionale artiesten, singer-songwriters, DJ’s en muziekbands. Heerlijk eten & drinken, verrassende theater acts, diverse workshops en nationaal bekende artiesten.
Tegelijkertijd wordt ik benaderd voor een Vintage & Brocante fair . Deze fair wordt dit jaar voor de 2e keer georganiseerd. Vorig jaar was het een groot succes en ik verheug me om deel te nemen. Ook ben ik uitgeloot voor een nieuwe Designermarkt.
Waar ik echt naar uitkijk is de super coole beurs Flavourites live in Amsterdam. De aanmelding is inmiddels rond en de dames die steeds vol enthousiasme voor Madrista op de foto gaan heb ik uitgenodigd een paar daagjes mee te gaan naar dit top event in Amsterdam.
De aanmelding is rond en via Airbnb heb ik een gezellig huisje gehuurd waar we met z’n allen kunnen verblijven. De inrichting van de stand is zo goed als rond en nieuwe winterwolletjes zijn al gearriveerd.
Als je wilt weten waarom mensen doen wat ze doen, stuur ze dan naar een coach.
Vooral als blijkt dat ze onlogisch dingen doen met ongewenste consequenties.
Het blijft een intrigerende vraag waarom iemand doet wat ie eigenlijk niet wil en zowel in mijn coachen als in mijn schrijven, komt ie met grote regelmaat terug. En nu komt deze vraag mij heel goed van pas, want ik loop vast. Ik kom er niet uit.
Perspectief
Mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd gaat over Suzie en Steve. Hem heb ik inmiddels scherp voor ogen.
Het deel dat ik vanuit zijn perspectief beschrijf, is zo goed als klaar.
voor zover een verhaal ooit klaar kan zijn, maar dat terzijde
Het lukt me echter niet om haar helder voor de geest te krijgen. Ze maakt namelijk een voor velen ongebruikelijke keus die ook ik niet kan vatten. Ik ben dan ook nog lang niet tevreden over het deel dat ik vanuit haar oogpunt schrijf.
wat in elk geval betekent dat ik nu anders en hopelijk beter schrijf dan drie jaar geleden, toen ik de eerste versie van dit verhaal aan een jury voorlegde
Ik begrijp niet waarom ze doet wat ze doet of beter, waarom ze deed wat ze deed en dacht zoals ze dacht. En als de schrijver het niet snapt dan de lezer al helemaal niet. Dan komt die prijs nooit binnen handbereik.
Achterhoofd
Dus ben ik mijn Suzie gaan coachen door haar te bevragen zoals ik zou doen als ze hier aan mijn coachtafel zou zitten. Om te kunnen antwoorden, kruip ik in haar huid met de gebeurtenissen uit het verhaal in mijn achterhoofd. Op die manier leer ik haar motieven en drijfveren kennen, kan ik haar volgen, denken, voelen en schrijven vanuit Suzie.
Show, don't tell
Ik hoef niet uit te leggen hoe ze is en waarom ze is zoals ze is. Als het goed is, ontdekt de lezer dat zelf uit hoe ze denkt, voelt en handelt, maar vooral uit de ingrijpende keuze die ze maakt. Show, don't tell noemen ze dat in schrijverskringen. Daar doe ik graag aan mee.
Zo en dankzij deze uitweiding kan ik nu weer verder met mijn verhaal.
Laat je dit gebeuren dat een ander ervoor zorgt dat je doet wat diegene zegt, terwijl je daar geen zin in hebt?
Laat je toch over je heen lopen? Lees de onderstaande tips hoe je je rug recht houdt en je grenzen aangeeft.
Je verdient beter
Je hebt het vast al eens gehoord in je omgeving: 'Weet je, je moet niet zo over je heen laten lopen'! Je weet dat ze gelijk hebben en je hebt geen flauw idee wat je eraan kunt doen.
Aan de ene kant vind je het misschien eng om je grenzen aan te geven, om ineens steviger uit de hoek te komen. Aan de andere kant vind je het misschien lastig om te herkennen wanneer je als voetveeg wordt gebruikt.
Ik heb laatst iemand in mijn omgeving moeten uitleggen dat het niet normaal is als je ex-partner tegen je schreeuwt en je uitscheldt. Zij was er zo aan gewend dat ze het niet serieus meer nam. Maar ze liet het wel elke dag over zich heen komen.
De voetveeg zijn went. En de kans is groot dat je zit verweven in vaste patronen met de mensen die je gebruiken als voetveeg. Hoe doorbreek je deze patronen? En hoe zorg je ervoor dat je de respectvolle behandeling afdwingt die je verdient?
De reactie van je omgeving
De mensen die over jou heen lopen doen dat omdat:
Zij dominante trekjes hebben.
Jij een gewillig slachtoffer bent.
Deze mensen lopen wel over jou heen, maar ze lopen niet over alle andere mensen in hun leven heen. En dat komt omdat die andere mensen niet over zich heen laten lopen.
Hoe jij je gedraagt, bepaalt hoe anderen zich gedragen tegenover jou. In die zin kun je de mensen in je omgeving beschouwen als een spiegel van jouw innerlijke wereld. Hoe lager jij over jezelf denkt, des te slechter mensen je behandelen.
Grenzen worden gerespecteerd
Ja, zelfs de mensen die jou als voetveeg gebruiken. Momenteel respecteren ze jouw grenzen niet (dat geldt waarschijnlijk ook voor jou). Maar ze respecteren wel grenzen van andere mensen, van bedrijven en overheden.
Grenzen die goed worden bewaakt, worden niet zomaar overgestoken. Als jij beter wordt in het aangeven en bewaren van jouw grenzen, dan wordt je omgeving beter in respectvol met jou omgaan.
Behoud je grenzen
De persoon in mijn omgeving die regelmatig (telefonisch) werd uitgescholden door haar ex, dacht dat zij geen aandeel had in zijn gedrag. Totdat ik haar de volgende truc uitlegde:
Iedere keer als iemand over je grens dreigt te gaan, geef je dit duidelijk en rustig aan.
Je blijft kalm en rustig en je waarschuwt 2-3 keer. Leg uit dat je de conversatie beëindigt als de ander zijn gedrag niet aanpast.
Na de derde keer stap je uit de situatie.
Heel simpel: 'Als je tegen me gaat schreeuwen, praat ik niet met je' (blijft schreeuwen). 'Stop met schreeuwen, anders hang ik op' (blijft schreeuwen, hangt op).
Sinds ze dit doet, zijn de schreeuw- en scheldtelefoontjes gestopt. Ze handhaaft haar grenzen en de ander heeft het ermee te doen. En de ander zal zich al snel aanpassen om de communicatie te kunnen hervatten. Het is als het aftrainen van een hond. Na een paar keer begrijpt hij het en hoef je niets meer uit te leggen.
Kom op voor jezelf
Zoals ik al schreef: hoe slechter je over jezelf denkt, des te slechter de mensen in je omgeving je zullen behandelen. Het is belangrijk dat je beseft dat jij goed genoeg bent. Dat je niet hoeft te veranderen, dat je niets hoeft te doen om liefde te verdienen.
Bouw je zelfvertrouwen op. Hierdoor word je niet alleen assertiever, je zult ook merken dat je leven leuker en makkelijker wordt.
Vrouwen huilen meer dan mannen en lopen promoties mis omdat ze 'te emotioneel' zijn,
las ik in juni in het artikel ’waarom tranen geen teken van zwakte zijn '.
Tranen
Ik denk terug aan het moment dat mijn directeur in mijn jaargesprek wilde vastleggen dat ik mijn emoties meer moest beheersen. Ik vroeg hem of hij bedoelde dat ik niet meer mocht lachen. Maar hij bedoelde natuurlijk dat ik niet meer mocht huilen als er erge dingen gebeurde met mijn collega's of als iemand me vroeg hoe het met me ging terwijl ik in scheiding lag of net een dierbare was verloren. Tranen waren voor thuis. Dat waren emoties. Ik vroeg hem hoe het zat met zijn eigen emotionele gewoonte om briesend naar buiten te stormen om de tuinman uit te schelden als die goede man het waagde om met de maaimachine onder zijn raam te komen lawaaien als hij aan het werk was, zijn medewerkers uit te schelden als ze zonder kloppen zijn kamer binnentraden om hem te waarschuwen dat er ergens (meestal figuurlijk) brand was en ronduit beledigend te doen tegen collega's die hem niet snel genoeg begrepen. Het kon allebei natuurlijk niet, maar boos worden stond voor hem voor kracht en huilen voor zwakte. En op je werk moet je sterk zijn. Pffffffffffff.....
Je begrijpt dat de opmerking over mijn te verbeteren gedrag op het werk geschrapt is uit mijn dossier. En hoe grappig dat mijn baas mij voortaan betrapt vanonder zijn gefronste voorhoofd aankeek als hij weer eens boos wilde uitvallen. Maar ik heb niet meer gehuild in zijn bijzijn... ik keek wel uit!
Huilen op het Werk
Huilen vinden mensen lastig. Huilen wordt vaak gezien als een zwaktebod. Of als manier om te manipuleren. De bekende krokodillentranen. Maar faketranen lijken helemaal niet te bestaan. Ad Vingerhoets is 's werelds enige huilhoogleraar. Ik had nog nooit van de man gehoord, maar hou nu al van hem. Omdat hij onderzoek doet naar huilen en daar mooie dingen over zegt. Dingen die wetenschappelijk onderbouwd zijn en aansluiten bij wat ik altijd al dacht. Tranen zijn helemaal geen zwaktebod! Het is een teken dat we verankerd zijn in onze omgeving en dus betrokken zijn bij wat daarin gebeurt. En we durven ons dus te laten raken en dat te delen met... diezelfde omgeving. Zo werken tranen verbindend en bekrachtigend. Niks zwaktebod. Het is sterk!
En... wat blijkt? Hoe geëmancipeerde we zijn, hoe meer we huilen... Ik dacht het al. Als we namelijk geëmancipeerd zijn, zijn we onszelf. Durven we te voelen wat we voelen en te doen wat we doen. En in sommige gevallen is dat huilen. Van verdriet, van schrik, van opluchting. Er zijn allerlei redenen waarom mensen huilen. Huilen is communicatie. Huilen is actie. Huilen doen we als we ons vrij genoeg voelen. Huilen is dus eigenlijk ook geluk.
Waar ik het over heb? Mijn schrijfgroep gaf dinsdagavond feedback op de tweede versie van mijn inzending voor de Grote Lowlands Schrijfwedstrijd. Unaniem waren ze: er staan teveel vragen in. Gek als ik ben op statistiek, liet ik Word en mijn mobiel uitrekenen hoe de verhoudingen waren. Dertig vragen in een tekst van 1518 woorden en 127 regels betekent één vraagteken per vijftig woorden en per vier regels. Best veel. Dezelfde feedback had ik ook al op mijn manuscript gekregen. Nog eens tellen en rekenen levert een bizar resultaat op. 1234 vragen in 5085 regels en 63.177 woorden (zonder inhoudsopgave en bijlage) is, wederom, één vraagteken op 50 (nou ja, 51) woorden en 4 regels. Zonderling consequent ben ik.
Vragen
Hoe dat kan? Ik ben bloednieuwsgierig en gek op vragen. Ik verdien er zelfs mijn brood mee. Coachen is voor een groot deel vragen stellen, de juiste vragen op het juiste moment in de juiste intonatie. Ook mezelf bevraag ik graag, ik hou van onderzoek. Na mijn afstuderen (sociologie) heb ik serieus overwogen mijn leven te wijden aan wetenschappelijk onderzoek. Maar dat leek mij ook wel een beetje saai. Uiteindelijk werd ik coach, waarbij ik mijn coachees begeleid bij hun ontdekkingstocht naar meer werkplezier. En blijkbaar heb ik nogal de neiging om mijn lezer ook bij de hand te nemen in de zoektocht naar antwoorden op héél veel vragen. Ook mijn blogs vullen zich nogal eens met dilemma’s.
Beweren
Maar waar een coach vraagt, beweert en vertelt een schrijver. Daarom zet ik een deel van mijn vragen om in veronderstellingen en beweringen en tel opnieuw. Nog zestien over van de oorspronkelijke dertig. Terwijl ik voor mijn gevoel vrijwel alle vragen heb aangepast. Niet dus. Ik ga er nog een keer doorheen en ten slotte blijven er negen over. Acceptabel vind ik.
Nu mijn manuscript nog. Zou het me lukken om die 1234 vragen terug te brengen naar ruim 400? Ik ga mijn best doen. De volgende uitgevers die ik wil benaderen moeten nog even wachten op een wat stelliger manuscript.
Is je dochter bezig met een redactionele opleiding en/of wil ze meer ervaring opdoen in online media, lees dan snel verder!
Wij zoeken namelijk een enthousiaste stagiaire die ons kan aanvullen.
FemNa40.nl is weliswaar een site voor de 40 plus vrouw maar toch hebben we haar nodig als leuke stagiaire. FemNa40.nl is het online lifestyle magazine voor de vrouw van 40 plus. Wij schrijven over beauty, fashion, reizen, eten & drinken, seks en relaties.
FemNa40.nl is vanaf begin september op zoek naar een redactionele stagiaire. Maar ook voor het onderzoeken waar de vrouw van 40 plus nu behoefte aan heeft. Het gaat om een stageplek van 40 uur in De Hallen in Amsterdam. Wij zijn aangesloten bij EEN Media en werken nauw samen met Ze.nl.
Vindt je dochter het leuk om onderzoek te doen en artikelen te schrijven én om mee te denken over de site? Heeft zij het lef om interviews af te nemen? Kan ze zelfstandig werken, zit ze bomvol ideeën, is ze creatief en neemt ze graag initiatief? Dan zijn wij op zoek naar haar!
Wat bieden wij?
Een professionele en gezellige werkomgeving met een informele sfeer. Veel ruimte voor eigen inbreng en ideeën, een gezellig ervaren team om mee samen te werken.
Laat haar een mailtje met CV, motivatie én een femNa40.nl-gerelateerd proefartikel naar info@femna40.nl sturen. Voor meer informatie kun je ook altijd even mailen. Wie weet zit zij dan binnenkort wel bij ons op de redactie!
Wil jij ook zo graag anderen veranderen? Zodat ze bijvoorbeeld net zo goed worden als jij?
Of net zo gaan denken als jij? Nee? Nou, ik wel.
Ik zou namelijk graag zien dat anderen net zo positief in het leven staan als ik. Want dan zijn we allemaal blije mensen. En dat is fijn, vind ik. Dan krijgen we een blijere wereld. Maar op de een of andere manier lukt me dat niet zo goed, anderen veranderen.
Optimist
Ik ben een rasoptimist. Lao Tse zei het ook al, lang geleden: ‘Het is beter een kaars te ontsteken dan te klagen over de duisternis'. Bijna altijd en vrijwel overal zie ik het positieve. En dat is best handig. Vind ik. Hoewel ik daardoor ook wel eens de realiteit uit het oog verlies. Zegt men.
Ik kan er dan ook niet zo goed tegen als mensen nogal negatief zijn. Daar ben ik zelfs een beetje allergisch voor. Maar ik weet inmiddels dat ik iets kan leren van mensen voor wie ik allergisch ben.
Pessimist
En dus kom ik steeds weer geboren pessimisten tegen. Of ze worden spontaan pessimist, omdat ze niet tegen mijn onverwoestbare optimisme kunnen. Omdat ik dus iets van ze kan leren wil ik ze begrijpen en accepteren zoals ze zijn. Dat valt niet altijd mee, maar toch.
Accepteren
En weet je wat nu zo leuk is? Ineens zijn deze mensen niet meer zo negatief! Of ik ervaar het niet meer als zodanig, dat kan natuurlijk ook. En daar word ik vervolgens weer blij van. En zij ook. Leuk, hè? Door hen te accepteren en te laten zijn wie ze zijn, worden pessimisten toch ’n klein beetje optimistischer.
Tenminste, in mijn ogen. En daar hoef ik eigenlijk niets voor te doen. Gewoon, niet meer tegen verzetten. Simpel, toch?
Proberen
Probeer het ook maar eens. Gewoon, je verzet opgeven tegen alles wat je niet kunt veranderen en de wereld ziet er anders uit. Wedden?
Winnen geeft naamsbekendheid en dat is best handig voor een debuterend schrijver.
Maar wat onderscheidt het winnende verhaal van het niet-winnende?
Blij
Mijn manuscript is inmiddels onderweg naar het bureau van de derde uitgever (nee, van nummer twee heb ik nog niets gehoord en het verhaal over nummer één schreef ik eerder). En, jaja, alle drie mijn blogbundels zijn opgenomen in het assortiment van de Drentse bibliotheken. Eentje is er zelfs al uitgeleend. Ik ben blij.
Winnen
Dan mijn inzending voor de Lowlands Schrijfwedstrijd met uitgeverij Nijgh & Van Ditmar: waar zal ik het over hebben en vooral, wat is een goed kort verhaal? En wat doen winnaars wat ik niet doe? Ik lees het winnende en een net-niet-winnend verhaal uit 2014, beide nogal verschillend van elkaar. Dat brengt me niet verder.
Waarom iemand wel of niet wint, vind je misschien ook niet zozeer in de verhalen zelf als wel in de juryrapporten, ontdek ik. Mooie voorbeelden hiervan staan op Limnisa.com, waar Pauline Slot de jurering van een Kortverhaalwedstrijd voor haar rekening neemt.
´Een kort verhaal is een vak apart. Het onderwerp moet zich lenen voor een vertelling die maar een paar bladzijden beslaat. Tegelijk moet daarin een ontwikkeling voelbaar worden'. En ´ze boeien, voeren ons in een paar pagina’s een wereld binnen waarin iets opmerkelijks gebeurt'.
Over de eerste prijs: ´geestig, prachtig geobserveerd’, bij de tweede prijs spelen ´taal en sfeer de hoofdrol´ en over de derde prijs staat er: ´zorgvuldige zinnen en heel beheerst in de vertelling'. Zo, ik weet wat me te doen staat, net zo fraai schrijven dus. Ik wil winnen namelijk.
Zelfvoldaan
Op zoek naar ideeën pak ik mijn drie eerder geschreven korte verhalen. O, wat was ik zelfvoldaan toen ik ze afrondde en vlak voor de deadline instuurde. Dat was ik trouwens ook met élke voorgaande versie. Tot ik er de volgende dag opnieuw naar keek en bleek dat het nog beter kon.
Desondanks viel ik nooit in de prijzen. Van een van deze drie, ‘Zee-kind’, vind ik nog steeds dat het verhaal staat. Ik zal het verfraaien met prachtige volzinnen, schitterende woordcombinaties, verrassende wendingen en met nog wat extra gelaagdheid.
Eens zien of het deze keer gaat lukken. De aanhouder wint namelijk. Zeggen ze.
Met z’n tweeën fietsen we terug, ‘s avonds na de vergadering.
‘Wat reageerde hij fel, hè?’ ‘Nogal. Zo ken ik hem helemaal niet'.
‘Nee? O jee, zou het dan mijn schuld zijn? Dit is al de tweede keer dat hij zo doet als ik iets voorstel.’
De roos
Thuis denk ik er verder over na. Het is mooi meegenomen dat je als coach theorieën kent over communiceren. Ik kan twee dingen doen: me blijven verbazen of naar mijn eigen gedrag kijken. Doe ik iets waardoor hij zich uitgedaagd voelt om zo te reageren? Ik ken hem nog maar kort, dus ik weet niet hoe hij ‘normaal’ reageert.
De Roos van Leary schiet me te binnen. Leary heeft ontdekt dat mensen soms vrij voorspelbaar reageren, dat het ene gedrag het andere uitlokt. Vaak is het zo dat als de een zich bijvoorbeeld leidend opstelt,
zijn gesprekspartner volgt. En omgekeerd ook: als de een afwacht, is de kans groot dat de ander het voortouw neemt. En wie zich aangevallen voelt, kan makkelijk in de verdediging schieten.
De vergadering
Weer terug naar de vergadering. Heb ik mij aanvallend opgesteld? Ik ging ervan uit dat mijn voorstel algemeen geaccepteerd zou worden. Ik kon me niet indenken dat iemand het er niet mee eens zou zijn. En dat bleek ongetwijfeld uit mijn taalgebruik en mijn houding.
Daarmee ging ik voorbij aan het feit dat er ook andere opvattingen mogelijk zijn. Wellicht voelde mijn mede-bestuurslid zich gedwongen om zijn mening bij te stellen. Het maakt niet uit of dat mijn bedoeling was, hij kan het wel degelijk zo ervaren hebben en daarom uit zijn slof zijn geschoten.
De keuze
Ik kan behoorlijk overtuigend zijn en daarbij weinig ruimte laten voor alternatieven. Voortaan houd ik daar rekening mee, wetend dat er ook nog andere keuzemogelijkheden zijn. Hoop ik.
Paula Laning is Coach in Werkplezier en schreef eerder de blogbundels ‘leuk? ja! tja…’, ‘abc z’ en
‘Afvallen door Groeien’, verkrijgbaar in haar webwinkel.
Comfortabel en gevaarlijk, het lijken tegenstellingen. Toch gaan ze heel goed samen.
Met name in je eigen comfortzone die ook gevaarlijk kan zijn.
Of is het daarbuiten gevaarlijk? Voor mij of voor jou?
Goed toeven
Moet ik wéér uit mijn comfortzone, daar waar het zo goed toeven is. Het voordeel van wachten op het oordeel van een uitgever is dat je dat heerlijk in je comfortabele comfortzone kunt doen. Maar voor het benaderen van een volgende uitgever moet ik er uit.
Moet ik anderen een oordeel laten vellen over mijn kindje, mijn manuscript: is het goed genoeg? Ik wil er zo graag in geloven. Maar als ik er niet mee naar buiten treed, zal ik nooit antwoord krijgen op die vraag. Het moet dus maar.
Gevaarlijk
Die comfortzone is tegelijk gevaarlijk. Hoe prettiger het er toeven is, hoe minder initiatieven ik neem om naar buiten te treden. Wat wel nodig is. Schrijven is één, dat wat je hebt geschreven aan de man of vrouw brengen is een ander verhaal. En ja, dat kun je ook doen door deel te nemen aan een verhalenwedstrijd.
Nijgh & Van Ditmar zoekt op deze manier naar ‘vers literair talent’. Zou ik dat kunnen zijn? En nee, het verhaal hoeft niets met Lowlands te maken te hebben.
Herkenning
Maar waar schrijf je dan over? Kan ik de 65.000 woorden van mijn verhaal terugbrengen tot 1200 à 1700?
Dat lijkt op het formuleren van een elevatorpitch: in 60 seconden zeggen wat je doet en waarom iemand juist bij jou moet zijn, terwijl je er wel een dag over kunt vertellen.
Dat heb ik trouwens inmiddels geleerd, na tien jaar in dit vak. Sterker nog, ik kan het in een paar seconden:
ik coach op werkplezier en schrijf over levensplezier. Vrijwel altijd volgt er dan een vrolijke blijk van herkenning.
Winnen
Daarmee heb ik echter nog steeds geen kort verhaal. Ik zou er een kunnen schrijven over hoe je dat doet, een kort verhaal schrijven. Met prachtige volzinnen, schitterende woordcombinaties, verrassende wendingen en een boeiend personage. Zou dat een winnend verhaal opleveren? Of zal ik een van mijn drie eerder geschreven inzendingen waar ik (nog) nooit een prijs mee won, verfraaien? Lastige keuzes.
Morgen treed ik uit mijn comfortzone, gevaarlijk of niet en ga ik nog een uitgever benaderen. Daarna start ik met het bepalen van het onderwerp van mijn inzending voor de verhalenwedstrijd. Ik ben benieuwd wat het wordt.
Ken je dat? Heel veel te doen, maar waar te beginnen?
Ik heb een oplossing gevonden. Een focus-lijstje.
Even de tijd nemen, met de benen op tafel en focussen.
Dit levert al op zeer korte termijn tijdwinst op.
Tijd die anders verloren gaat met steeds weer moeten kiezen.
Formuleren
Focussen door categorieën te formuleren die ik vervolgens van een prioriteit voorzie. En waar ik al mijn bezigheden in onderbreng.
Voorbeeld? Ik ben coach, maar ook ondernemer. En daar vallen veel verschillende activiteiten onder zoals (uiteraard) coachen. Maar ook netwerken, opdrachten binnenhalen, schrijven (zoals dit), administratie, etc.
Zeven
Al deze activiteiten verdeel ik over maximaal zeven categorieën (meer kan een mens niet te overzien,
schijnt het). Coachen komt op de eerste plaats, want daar verdien ik mijn brood mee. Maar na elk afgerond traject, moet er natuurlijk wel een volgende klaar staan.
Dus netwerken en acquisitie zijn de tweede prioriteit. Als ik mijn administratie goed op orde heb, verlies ik daar geen tijd mee. Administratie komt op de derde plaats.
Kiezen
En weet je wat hier zo leuk aan is? Door te focussen kan ik veel beter kiezen. Kiezen hoe ik mijn tijd besteed. Iedere keer als zich iets nieuws aandient, leg ik het naast mijn focus-lijstje en bepaal ik in welke categorie het valt. En dan weet ik meteen of ik het nu ga doen of later. Of wellicht helemaal niet.
Benen op tafel
Revolutionair voor mij, want ik vind (bijna) alles leuk namelijk. En ik kan er nu voor kiezen iets niet te doen.
Ik hoef niet alles te doen wat er op mijn pad komt. Dat is een hele verademing. En dat alleen maar doordat ik even de benen op tafel heb gelegd. Heerlijk, toch?
Paula Laning is Coach in Werkplezier en schreef eerder de blogbundels ‘leuk? ja! tja…’, ‘abc z’ en
‘Afvallen door Groeien’, verkrijgbaar in haar webwinkel.
Tijd, soms een vriend, soms een vijand van de ondernemer. Wanneer we 50, 60 of meer uur per week in ons bedrijf stoppen (en wie telt de uren in het begin?), hebben we dan nog tijd voor andere belangrijke zaken in ons leven.
Leef je om te werken of werk je om te leven?
Is het belangrijk om je bedrijf te runnen, voldoende inkomen te hebben, een zinvolle tijdsbesteding en invulling van je leven te hebben? Waarschijnlijk allemaal ja. Of heb je een gezin dat af en toe ook aandacht wil?
En misschien is het zinvol om af en toe 'de boel de boel' te laten en voor ontspanning te kiezen. De boog kan tenslotte niet altijd gespannen staan.
Kruis in de agenda
Ik heb geleerd in een management cursus dat je eerst de kruizen in je agenda zet op de tijdstippen waarop je van jezelf mag ontspannen. Oftewel NIKS doet, niks hóeft te doen. Voor alle actieve ondernemers een lastige opgave, die kruizen plaatsen en vooral het niets doen.
Pas daarna ga je de agenda invullen met tijden of dagdelen voor afspraken en andere zaken. Ik kan je echter verzekeren dat dit altijd weer mooie momenten en soms inzichten en ideeën gaat opleveren en kan je aanraden om dit vooral wel te doen.
Ontspanning versus inspanning
De tijd die je besteedt aan inspanning en de tijd die je aan jouw onderneming besteedt, die is meestal vele malen hoger dan die je aan ontspanning besteedt. Know you’re numbers, ken je getallen.
De getallen die aangeven hoeveel inspanning je moet leveren, hoeveel acties je moet doen om tot het gewenste resultaat te komen. Ken je je getallen? Kan ik je helpen om deze in kaart te brengen?
Tijdens haar wielercarrière leed Leontien zelf aan een eetstoornis (Anorexia Nervosa).
Het eeuwige gevecht met eten, de weegschaal en met jezelf.
Een eetstoornis isoleert, het vervreemdt je van familie en vrienden en put je zowel geestelijk als lichamelijk uit.
Een eetstoornis is een psychische ziekte waarvan de gevolgen soms pas na jaren zichtbaar worden. Meer dan 100.000 mensen (meisjes en jongens) kampen met een eetstoornis en ieder jaar komen er 1300 bij.
Het Leontienhuis
Iemand die zelf een eetstoornis heeft (gehad), begrijpt hoe het is om 24/7 met eten bezig te zijn en wat het effect daarvan is op je leven. Vanuit haar eigen ervaring wil Leontien mensen ondersteunen die nog midden in de eetstoornis zitten.
Omdat ze dit niet alleen kan, heeft ze Het Leontienhuis opgericht. Dit is een inloophuis waar mensen met een eetstoornis terecht kunnen voor ondersteuning en begeleiding door ervaringsdeskundige vrijwilligers die inmiddels zijn hersteld.
Het Leontienhuis is geen behandelinstelling; dit betekent dat er geen artsen of therapeuten aanwezig zijn.
Zij kan wel extra ondersteuning bieden naast je behandeling.
Het Leontienhuis bevindt zich in een prachtig verbouwde boerderij in de Gemeente Zuidplas. De boerderij heeft verschillende ruimtes waaronder spreekkamers, een yoga ruimte, een creatieve ruimte, een ruimte voor presentaties en natuurlijk een prachtige ruime keuken met uitzicht op landerijen. Inmiddels is al begonnen met een uitgebreid programma:
Een motivatie groep
Een nazorg groep
Een groep voor meisjes tussen de 15 en 18
Een groep voor vrouwen van 40 plus
Verschillende groepen voor ouders en naasten
Informatiebijeenkomsten voor ouders en naasten
Inspiratiebijeenkomsten van Leontien
Yoga
Ook is er gelegenheid om mee te lunchen, een goed gesprek te hebben, iets creatiefs te doen of een film te kijken met anderen. Op dit moment wordt door vrijwilligers nog hard gewerkt aan de tuin; wanneer deze klaar is kunnen ook daar allerlei leuke activiteiten plaatsvinden.
Ik ben daar op gesprek geweest en werd ontvangen door de Algemeen Manager Fieke Thijs. Het was een zeer mooi en inspirerend gesprek in de ‘keet’ want de verbouwing was nog in volle gang. De missie is geweldig,
je wordt gemotiveerd, ook als je nog niet onder behandeling bent.
Ervaringsdeskundigen
Het Leontienhuis biedt hulp en ondersteuning door ervaringsdeskundige vrijwilligers. Zij zijn zelf hersteld van een eetstoornis, soms na jaren. Ook ouders en naasten van mensen die zijn hersteld van een eetstoornis werken als vrijwilliger bij Het Leontienhuis om andere ouders en naasten te steunen.
Zij weten als geen ander hoe het is om een kind of partner te hebben die worstelt met een eetstoornis.
Vrijwilligers
Natuurlijk zijn er nog veel vrijwilligers nodig. Niet alleen mensen die zelf hersteld zijn van een eetstoornis kunnen zich aanmelden als vrijwilliger maar ook ouders en naasten, gastvrouwen, klusjesmannen, schoonmakers of mensen die een leuke workshop willen geven.
Nieuwe vrijwilligers kunnen zich aanmelden bij Fieke Thijs fieke@leontienhuis.nl
Lees ook de autobiografie van Leontine van Moorsel 'De rit van mijn leven' waarin ze openhartig vertelt over angsten, verdriet, obsessies, moed en kracht.
De eerste klanten zijn een feit, dan alleen nog maar werk uitvoeren.
Hoera! De eerste klanten zijn binnen
Nadat je de eerste klanten hebt binnengehaald, denk je dat je 'alleen nog maar' hoeft te werken, maar niets is minder waar. Je mag werken voor deze klanten of soms met deze klanten.
Daarnaast blijft het belangrijk om de PR acties te doen, de sociale media bij te houden, de administratie. Kortom er komt alleen maar meer werk bij.
Hoera, ik ben een ondernemer?
Ik bevind mezelf op een punt waar ik me afvraag waaróm ik ondernemer ben geworden en waarom ik dit leuk vind. Hmmm, wat is jouw antwoord op deze vraag? Denk je er wel eens (stiekem) over om weer in loondienst te gaan? Of is dit op het moment dat je klanten hebt écht een gepasseerd station?
Wanneer je voor jezelf weet waarom je ondernemer bent geworden en wat je daar vooral leuk aan vind, dan is het leuk en lijkt het geen werk meer. Flierefluitend ga je naar je volgende klanten en groei je naar een vast inkomen.
Pfff de druk van de financiële ketel?
Op het moment dat je voldoende klanten hebt om een reeël inkomen voor jezelf uit je bedrijf te halen (wat voor iedereen verschillend is natuurlijk), wordt het ondernemen pas echt leuk. De druk is van de financiële ketel en de ontspanning komt erin. Dit is vaak een punt waarop de klanten bijna 'als vanzelf' binnengehaald worden.
Stichting De Hofstede is niet meer, de stekker is eruit, het geld is op.
Daarom nog deze blog uit de oude doos,
zodat algemeen bekend is dat de stichting een zeer positieve bijdrage aan onze maatschappij heeft geleverd en dat voorgoed in de annalen staat.
Normaal?
Hier op het erf van de boerderij lopen momenteel heel veel mannen rond, die boompjes, struiken en hagen planten. Er zijn ook begeleiders bij, ze kunnen het namelijk niet alleen. Ze staan ver van de arbeidsmarkt af zoals dat heet en kunnen niet ‘normaal’ functioneren.
Maar ja, wat is normaal? Ze passen (nog) niet in een reguliere baan en dus hebben ze begeleiding nodig van hun begeleiders van Stichting De Hofstede uit Assen. Daar leren deze ‘deelnemers’, zo worden ze genoemd,
om weer naar behoren te functioneren in onze maatschappij.
Ze hebben allemaal het nodige meegemaakt en kunnen daarom niet helemaal meekomen met de rest van de omgeving.
Ruilen maar
En waarom zijn ze hier? Ze zijn onderdeel van een ruilrelatie tussen stichting De Hofstede en mij. We ruilen coaching voor tuinwerk. Ik mag de begeleiders coachen die zelf de deelnemers weer coachen en begeleiden.
En in ruil daarvoor komen zij, de deelnemers dus, met hun begeleiders hier om ons te helpen de tuin eens goed onder handen te nemen.
Te koop
Maatschappelijk Betrokken Ondernemen noemen ze dat, zeg maar MBO. Wij zijn dus aan het MBO-en.
Maar het is gewoon ouderwetse ruilhandel waar geen (euro)cent aan te pas komt. En dat is mooi vind ik, dat je elkaar op zo’n manier kunt helpen.
Dat deze mensen werkervaring op kunnen doen zonder dat er al te veel druk op staat. En moet je daarmee te koop lopen? Moet dat op mijn website, dat ik aan MBO doe? Is wel goed voor mijn imago? Maar ja, het ‘gewone’ coachen is ook ruilhandel, maar dan voor geld, zoveel anders is het niet.
En nee, daar hoef ik niet mee te koop te lopen. Dus staat het niet op mijn website, maar wel hier want erover schrijven is ook leuk.
Hallo, ben ik in beeld? Hoe kom je in beeld bij je potentiële klanten?
Je kunt natuurlijk altijd adverteren, maar dat kost veel geld en meestal ontbreekt het daaraan bij een startende ondernemer.
Dus zul je een goedkopere en creatievere manier moeten vinden om in beeld te komen bij je doelgroep.
Dit kan door PR acties. Hoe wat en waar je die inzet, is natuurlijk helemaal afhankelijk van wat voor product of dienstverlening je verkoopt en waar je doelgroep zich bevindt.
Sparren met ondernemers
Wanneer je hierover wil sparren, mag je me altijd bellen of mailen, dan kunnen we hiervoor een afspraak maken. Ik heb inmiddels diverse ondernemers geholpen met het (mede) vormgeven of wegwijs maken in de veelheid van ideeën die ze hadden. Hierdoor komen ze tot nieuwe inzichten die hen weer verder helpen in de ontwikkeling van het bedrijf.
Meer social media
Ik heb het al eerder in een blog genoemd, sociale media zijn normaal gesproken gratis en veelzijdig in te zetten bij het vinden van klanten en je PR acties. Per social media kanaal kun je verschillende teksten en afbeeldingen (info grafics) gebruiken om interesse op te wekken van je potentiële klanten.
Er zijn inmiddels vele bedrijven en coaches te vinden die vele malen beter uit kunnen leggen dan ik hoe je het optimale resultaat uit sociale media kunt halen. Ik verwijs je dan ook graag naar hen bij deze.
Net als ieder ander heb ik vele kwaliteiten, wachten valt daar echter niet onder.
Hoewel ik er soms baat bij heb, het kan mooie gedachten opleveren.
Maar dat terzijde.
Wachten
Ledigheid is des duivels oorkussen, heb ik geleerd en wat is wachten anders dan ledigheid? Daarom besteed ik die tijd nuttig doch vooral aangenaam door kond te doen van mijn bezigheden tijdens het wachten op het oordeel van de volgende uitgever.
Ik vlij schoffel en emmer in de kruiwagen die ik kordaat ter hand neem om mij naar een groene hoek van ons erf te begeven, alwaar ik neerzijg op mijn hurken onder de eeuwenoude linde boven de jonggroene bladeren van het vermaledijde zevenblad.
Fanatiek begin ik die ongekroonde onkruidkoningin, voorzichtig en stevig tegelijk, uit de grond te trekken om deze met wortel en al in de emmer te deponeren. Het geluid van brekende wortels klinkt mooier en donkerder dan het korte knakken van de stengels.
Overwoekeren
Mijn gedachten hierbij zijn evenwel minder verheven dan de hier gebruikte woorden. Wat ben ik aan het doen? Dat wat ik niet mooi vind, vernietigen. Minutieus. Wie bepaalt trouwens wat onkruid is? En onkruid is toch ook leven?
Maar ik wil niet dat mijn zelf geplante planten overwoekerd worden. Eigen planten eerst. De andere moeten weg. Dood. En ik was mijn handen in het zeepsop van de onschuld.
Tijdens de koffie valt mijn oog op een interview met politiek filosoof Eva Meijer in dagblad Trouw, onder de kop: 'Ganzen vergassen is massamoord'. Ik lees: 'Ganzen zijn individuen met een uitgesproken persoonlijkheid.'
En ik lees dat onderzoekers er nog niet zo zeker van zijn dat het vergassen helpt om het aantal ganzen blijvend terug te dringen. Ze lijken net zo onverbeterlijk als zevenblad. Waar je overigens heerlijke soep of hartige taart van kunt maken. Heb ik gelezen.
Wieden
Wat wordt nu de volgende stap? Dat we geen onkruid meer mogen doden? Dat ook zevenblad recht van leven heeft, zelfs in onze tuin? Sla ik door? Of doen politiek filosofen dat?
Wie het weet mag het zeggen. Ik ga ondertussen nog even wat onkruid wieden. Wachten duurt me te lang.
Hoe staat het met je creativiteit? Durf je de gebaande paden te verlaten?
Durf je van de nood een deugd te maken? Zoals ze in Gasselte hebben gedaan?
Gasselte? Ja, Gasselte.
Sluipverkeer
Daar hebben ze de afsluiting van de N34, langs het dorp, aangegrepen om reclame voor hun dorp te maken.
Ik las in de krant dat ondernemers en inwoners uit het dorp de handen ineen hebben geslagen. Om Gasselte eens goed op de kaart te zetten bij al die verkeerssluipers.
Zo werden er pepermuntjes uitgedeeld. En waardebonnen voor een gratis tweede kopje koffie bij vrijwel alle horecagelegenheden in het dorp. Kijk, dat noem ik nou van de nood een deugd maken.
Een leuke deugd. Dat sluipverkeer komt er toch wel. En je kunt het gaan verfoeien of met open armen ontvangen. Ik vind dit in elk geval een sterk staaltje van creativiteit. Of van Out Of The Box denken.
Andere ogen
Tja en wat kan ík daar nu mee? Als ik iets tegen kom wat ik niet leuk vind en wat ik toch niet kan veranderen, dan kan ik natuurlijk proberen om er eens met andere ogen naar te kijken.
Met Gasselte-ogen. En dan kan ik wellicht een heel andere oplossing vinden, die ook nog eens veel prettiger is.
Is dit iets om in de vakantie te proberen? Om met Gasselte-ogen naar iets vervelends te kijken? Bijvoorbeeld in plaats van mopperen op lawaaiige buren samen een feestje bouwen?
Of de reistijd naar een verre vakantiebestemming niet zien als verloren tijd maar als onderdeel van de vakantie? En dan gewoon leuke dingen doen onderweg?
Best lastig als starter om 'de boer op te gaan' en koude acquisitie te doen zoals dat zo mooi heet.
Ontmoeten? Hoe, wat en waar ontmoet je potentiële klanten?
Dit is een vraag waar veel starters mee kunnen worstelen in het begin. Ga je zomaar op allerlei gelegenheden, zakelijk en privé, je idee vertellen? Ja, zeker doen. Hoe meer mensen ervan weten, des te meer kunnen ze doorvertellen aan potentiële klanten.
Hoe kom je dan aan je klanten?
Heb je je doelgroep bepaald? En zo ja, waar bevindt die zich? Wanneer je je doelgroep hebt bepaald, kun je je afvragen waar die personen of bedrijven zich bevinden en je ook op die locaties of gelegenheden gaan mengen onder je doegroep personen.
Dit zou bijvoorbeeld op een of meerdere van de inmiddels vele zakelijke netwerkgroepen kunnen zijn.
De ontbijtsessies, open coffee clubs en dergelijke zijn haast niet meer te tellen in een regio. Er is een enorme keuze in ieder geval, wat het ook lastig kan maken om te bepalen waar je met je startende bedrijf nu echt thuis voelt.
Tip: gewoon doen! Ga naar diverse bijeenkomsten, ervaar de sfeer, praat met mensen over je bedrijf en kijk wat het je oplevert. Meestal niet direct klanten, maar zeker naamsbekendheid en misschien zelfs leads.
Social media
Na de ontmoeting kun je dan in contact blijven via social media. LinkedIn veelal zakelijk, maar de positie van Facebook is niet meer weg te denken en een prima medium om in beeld te komen en te blijven (later meer hierover).
Je kunt acties gaan posten op de social media, die o.a. gelezen worden door de mensen die je op de netwerkbijeenkomsten hebt ontmoet. In mijn geval kwam ik zo aan mijn eerste klanten.
Daarna nog regelmatig in kleine advertenties in de plaatselijke krant, op social media en in de netwerkbijeenkomsten mijn 'gezicht' en logo laten zien. De kracht van herhaling is enorm belangrijk.
Een van de leukste momenten vind ik het wanneer een van mijn tevreden klanten een nieuwe klant aanbrengt. Dat is het moment waarop het iets makkelijker wordt.
Uit het leven van een startende ondernemer… 'never a dull moment'.
Ik: ‘Ja. Ja, doe maar.’
Hij: ‘Fijn, regelen we'.
Ik: ‘Maar ik heb haast, want mijn parkeerkaartje is al afgelopen.’
Hij: ‘Geeft niet, ik loop wel even met u mee'.
Verdwenen
En zo had ik ineens een zaterdagabonnement op de Volkskrant (VK), vraag me niet waarom. We lezen al het Dagblad van het Noorden (DvhN) en Trouw. Sinds een maand probeer ik nu in het weekend drie dikke zaterdagkranten te lezen.
De VK kwam tot vorige week het laatst aan bod en verdween daardoor nogal eens, deels ongelezen, in de oud-papier-doos onder de keukentafel.
Weg is hij nooit
Vertwijfeld heb ik me de afgelopen tijd afgevraagd of ik mijn geld niet beter had kunnen besteden.
Nee, het antwoord op die vraag is nee. Zondag pakte ik namelijk de VK als nummer twee. En pas toen ontdekte ik de uitgebreide VK-boeken, maar liefst twintig pagina’s met boekrecensies.
De prachtigste zinnen staan erin: ‘Ik zal de gordijnen sluiten en degene die ik lief heb kussen', Remco Campert. En: ‘Zulke wederkomsten bewijzen dat een schrijver heel wel zoek kan zijn. Voorgoed onvindbaar zelfs.
Maar weg is hij nooit', Arjan Peters.
Wachten
Mooie zinnen en de kracht van de combinatie van mooie woorden, kan ik dat ook? Of hoe gaat de volgende uitgever mijn manuscript beoordelen? De monsterenvelop is op de bus met mijn bijna 100 A4-tjes dubbelzijdig geprinte manuscript erin, evenals de synopsis en een brief met de beschrijving van mijn doelgroep en mijn ideeën over promotie en verkoopbaarheid. Het wachten is begonnen.
Schrappen
Ondertussen ga ik verder met de laatste correctieronde van mijn items voor de Scheur-je-los-kalender 2016. Een aantal van mijn eerder geschreven blogs over coaching en persoonlijke ontwikkeling heb ik hiervoor sterk ingekort.
Schrijven is schrappen, alles wat eruit kan gaat eruit tot alleen de kern overblijft. Daar gaat het om, de kern. Maar dan wel in hele mooie zinnen, net als in de VK-boeken. Toch blij dat ik dat abonnement heb genomen.
Doe jij wat je wilt? Of heb jij ook nog onvervulde dromen op de plank liggen?
Wellicht is de tijd aangebroken om iets mee te gaan doen? Maar misschien ook niet.
Lijstjes en tellen maar
Cees probeert al jaren lang zijn eigen bedrijf van de grond te krijgen. Hij heeft al een paar klanten die hij naast zijn reguliere werk bedient. Maar het is allemaal zeer onbevredigend. Hij heeft nergens meer tijd voor en zit niet lekker in zijn vel. En dan komt hij bij mij.
Ik vraag hem om een lijstje te maken van alles wat belangrijk is in zijn leven. Waar besteedt hij zijn tijd aan? Vervolgens vraag ik hem om aan te geven hoe hij zijn tijd verdeelt over deze bezigheden. Wat kost de meeste tijd op een schaal van 1 tot 10?
Daarna mag hij alle activiteiten op het lijstje van een prioriteit te voorzien. Wat is voor hem het belangrijkste? Hij puzzelt even en dan staat het er. Hij schrikt. Wat blijkt? Die dingen die echt belangrijk zijn, krijgen bepaald niet de meeste tijd van hem. Dit is niet wat hij wil en niet hoe hij wil leven.
Ontslag genomen
Twee weken later komt een vrolijk grijnzende Cees mijn praktijk binnen. Hij heeft zijn ontslag ingediend en gaat nu verder met zijn eigen bedrijf. Bovendien neemt ie nu meer tijd voor zijn partner. En sport ie weer.
En hij voelt zich er uitstekend bij.
Wat is er hier gebeurd? Het enige wat hij heeft gedaan is zich bewust worden van hoe zijn leven eruit ziet.
En dat het logisch is dat hij zich daar niet lekker bij voelt. Deze bewustwording was voldoende om hem tot actie over te laten gaan. En eindelijk zijn droom waar te maken.
En jij?
En hoe staat het met jou? Doe jij precies wat je wilt? Of is het ook tijd om wakker te worden? Ik ben benieuwd.
Dit blog is een van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan,
beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boek is te bestellen in haar webwinkel.
De zaak omdraaien kan heel nuttig zijn; eens aan de andere kant gaan staan en kijken wat er gebeurt ook.
Doe jij dat weleens? Zou je dat een keer willen proberen wellicht?
Oefenen, oefenen, oefenen
Groot, breed en imposant. En hij legt op vrijwel elk woord de nadruk. Daardoor wordt hij als nogal dominant ervaren, vertelt hij. Nu wil hij leren hoe hij op een niet bedreigende manier feedback kan geven aan de mensen die voor hem werken.
Dus gaan we oefenen: recente situatie erbij, wat zeg je normaal? En hoe zou je het vinden als iemand zoiets tegen jou zegt? Dan vallen hem de schellen van de ogen. Nee, dat zou hij niet prettig vinden. Oké, we doen het over.
Hoe zou je het anders kunnen zeggen? En hoe zou jij het vinden als iemand het zó tegen jou zou zeggen?
Nee, ook nog niet prettig. Maar wel beter. We oefenen nog even door. Tot hij de juiste manier vindt en de juiste toon.
Als hij drie weken later terug komt, is zijn tevredenheid alleen maar toegekomen. Het was eerst even lastig geweest, maar het ging hem steeds beter af. En nu gaat het al bijna vanzelf.
Zelf gedaan
Wat hebben we gedaan? Het was een soort omgekeerde empathie. Dus niet: probeer je in te leven in de ander, maar draai de zaken eens om: hoe voelt het als iemand tegen jou zegt wat jij tegen die ander zegt?
Af en toe krijg ik nog een mailtje van hem waarin hij vertelt dat hij nog vrijwel dagelijks profijt heeft van het geleerde. En het mooiste van alles is dat hij het zelf bedacht heeft en zelf uitgevoerd. Ik heb slechts de juiste vragen gesteld. Mooi vak toch, coach?
En jij?
Hoe staat het bij jou? Draai jij de zaken weleens om, om zodoende de omgekeerde empathie toe te passen? Maar misschien weet jij ook altijd wel wat je moet zeggen en op welke toon. Dat kan natuurlijk, niet iedereen hoeft hetzelfde te leren.
Dit blog is een van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan.
Beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boek is te bestellen in haar webwinkel.
Je gaat toch niet bloggen over je afwijzing?
Dat vertel je aan intimi, maar niet breeduit op internet en aan alle abonnees op je blog?
De eerste afwijzing - Hoofdstuk 28
Maar als daar nu iets van te leren valt. Want dat is een van mijn doelen bij aanvang van elke nieuwe blogserie, het zou mooi zijn als de lezer er iets aan heeft. Van afwijzingen en teleurstellingen kun je veel leren.
Bij dezen: de eerste de beste uitgever wil niet verder met mijn manuscript.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven twijfels te hebben gehad over de christelijke signatuur van de uitgever die mij werd geadviseerd. Maar als deze betrokken blijkt bij de totstandkoming van het glossy magazine JEZUS! met de ongelovige Arthur Japin als hoofdredacteur, kan ik best de christelijke achtergrond van mijn hoofdpersonage in de strijd gooien.
Afweersysteem
De synopsis (korte samenvatting van verhaal en personages en uitleg van de structuur) ging met twintig pagina’s tekst naar de uitgever. Vrijwel tegelijk met de afwijzing treedt mijn psychologisch afweersysteem in werking: wanneer mensen bijvoorbeeld niet krijgen wat ze willen, maken ze als vanzelf de negatieve dingen minder negatief en geloven ze dat het eigenlijk best goed is wat hen overkomt.
Zo ook bij mij. Na even balen, schieten allerlei gedachten door mijn hoofd: natuurlijk willen zij mijn boek niet, het gaat over een afvallige. En: ik wil geen christelijke uitgever, want dan word ik meteen in die hoek gezet.
Maar ook: als ik andere pagina’s had meegestuurd en een betere synopsis had ik een positievere beoordeling gehad.
Aanpassen maar
Dat laatste daagt me uit. Blijkbaar heb ik de structuur niet duidelijk genoeg uitgelegd, daar gaat namelijk een deel van de kritiek over. Ik voeg twee zinnen toe aan mijn synopsis.
‘Deel I is doorspekt met documenten waaruit blijkt hoe Lysbeth is opgevoed en opgegroeid, hier de tien Geboden genoemd. Deze Geboden komen in deel II terug maar dan doet ze juist datgene wat daarmee in tegenspraak is.’ Nu gaat het goed komen.
Beatles
Het eerste boek van Harry Potter werd door meerdere uitgevers geweigerd voor het een doorslaand succes werd. Hetzelfde geldt voor The Beatles.
Ik heb verloren. Vloog er in de eerste ronde meteen al uit. Nou ja zeg.
Denk je dat je goed bezig bent, denkt een ander er heel anders over...
Ik had mij aangemeld voor de Jonge Ondernemers Prijs van het Noorden, voor ondernemers die niet langer dan 5 jaar geleden gestart waren. En die vonden dat ze het goed deden. Ik vond dat ik een hele goede ondernemer was. Ik zou winnen.
Acht jaar geleden alweer
Dus schrijf ik, zoals gevraagd wordt, leuke verhalen over hoe goed ik ben als ondernemer, hoe creatief,
hoeveel lef ik heb en doorzettingsvermogen, wat mijn visie is en wat mij onderscheidt van andere ondernemers.
Ik ga winnen.
Die eekhoorn toch
Vervolgens mag ieder zich in drie minuten presenteren. Om een onvergetelijke indruk achter te laten, kom ik al voorlezend de zaal in. Over een eekhoorn die naar de top van de boom klimt, weet dat ie valt als ie nog een stap doet en toch deze stap zet. Niet valt.
Niet snapt waarom hij die stap zet. Om vervolgens, tot zijn eigen stomme verbazing, nóg een stap te zetten.
En wel valt. Zijn staart en neus breekt. En ik leg de link met wat ik doe, mensen coachen die niet doen wat ze willen. Of juist wel doen wat ze niet willen.
Voldaan verlaat ik even later de zaal. Ik ga winnen.
Ikke niet?
Namen worden genoemd. Van de ondernemers die doorgaan naar de volgende ronde. Ik ben er niet bij. Hoe kan dat? Zijn er ondernemers die zich nóg beter kunnen presenteren? Blijkbaar. Zegt dat iets over mij?
Nee. Het geeft aan dat er mensen zijn die nóg beter zijn. In ondernemen. Tja, dat kan.
Ik wil beginnen als ondernemer, maar hoe start ik nu eigenlijk met mijn bedrijf?
Nu de naam van mijn bedrijf bekend is, althans voor mij, gaan er een aantal stappen in werking.
Starten en veel geregel
Het geregel van een startende ondernemer, naast het ondernemen wat je eigenlijk wilt gaan doen, neemt veel tijd in beslag. Het is dan ook belangrijk om hiervoor voldoende tijd te nemen.
Eventueel kun je via de Kamer van Koophandel of locale instanties ondernemerscoaches hiervoor als hulpbron inschakelen. Verstandige tip van een ervaren collega-ondernemer die ik graag ter harte neem.
Ondernemersplan schrijven volgens de handleiding van de KvK.
Verken de markt en bepaal de strategie.
Maak een financieel plan en bekijk of je financiering nodig hebt.
Bedenk een bedrijfsnaam en een rechtsvorm.
Zorg dat je administratie voldoet aan de eisen. Dus… administratiekantoor zoeken en… vinden voor het doen van het jaarwerk en de inkomstenbelasting.
Gevonden; check!
Stel algemene voorwaarden op en kijk of je bedrijf voldoet aan alle eisen (indien van toepassing natuurlijk).
Schrijf je in bij de Kamer van Koophandel. November 2012; check!
Hier krijg je meteen allerlei informatie over waar je mee te maken krijgt als startende ondernemer. Handig!
Aanmelden belastingdienst, ehm moet dat (geintje), dit regelt de KvK voor mij. Makkelijker kunnen ze het niet maken.
Ga op zoek naar klanten en maak een plan voor de toekomst.
Nu gaat het pas echt beginnen.
Randgeneuzel en verder
Nadat al dit 'randgeneuzel' zoals ik het noem achter de rug is, is het tijd om echt zaken te gaan doen. Pff dat valt niet mee. Ik mag het allemaal zelf bedenken, maar moet het allemaal zelf doen om het van 0 af van de grond te krijgen.
Soms overvalt me het gevoel… was ik maar in loondienst gebleven, dan was het veel gemakkelijker.
Gewoon van 9 tot 5 werken, je 'ding doen', dan ben je klaar met je werk, ga je naar huis en ben je vrij.
Als ondernemer ben je in principe nooit vrij, want ideeën en 'to do lijstjes' poppen de hele dag (en in mijn geval soms halve nachten) op in je hoofd en zorgen dat het lijkt alsof je 24/7 met je bedrijf bezig bent.
Het houdt me 'van de straat' is een uitdrukking die ik nogal eens gebruik tegen mensen, maar zonder dollen,
ik zou echt niet meer in loondienst willen of kunnen en deze vrijheid opgeven.
Het kwartje valt nu dat met deze vrijheid de verantwoordelijkheid komt van het opzetten van een eigen bedrijf. Het lukt niet zonder grote inspanning, maar ik ga ervoor.
Begin met het eind in gedachten. We hebben het al drie weken over dingen die raken aan je dromen, maar wat zijn nou die dromen?
Sommige mensen weten het precies. Top! Maar niet iedereen heeft het zo helder op zijn netvlies.
Daarom deze week een oefening om bij je verlangen te komen.
De oefening komt uit het boek ‘De 7 eigenschapen van effectief leiderschap’ van Stephen Covey. De titel wekt de suggestie dat het een boek is voor leiders in hoge functies, maar niets is minder waar. Dit is een boek voor jou en mij, over leiderschap in jouw leven. Maar dat terzijde.
Deze oefening heet: begin met het eind in gedachten
Pak een pen en papier en zoek een fijne, stille plek op. Zorg dat je niet gestoord wordt. Adem diep in door je neus en uit door je mond. Voel je lichaam. Nu ga je in gedachten naar een begrafenis. Je rijdt erheen, parkeert, loopt naar de aula, ontmoet familie, vrienden en bekenden, hoort stemmige muziek. Je loopt naar de kist… en ziet jezelf.
Dit is jouw begrafenis. Je gaat zitten en ziet op het programma dat er vier sprekers zijn: één familielid,
een goede vriendin, een collega en iemand van een organisatie waarbij je betrokken was,
een vereniging, vrijwilligerswerk, misschien de kerk.
Wat zou je willen dat ze over je gaan zeggen? Wat voor een vrouw was je, wat voor partner, moeder, dochter, vriendin, collega, wat voor mens?
Welke karaktereigenschappen wil je dat ze noemen? Welke daden wil je dat ze zich herinneren, wat heb je bijgedragen? Welke prestaties zouden ze beschrijven, welke resultaten? Wat heb je gecreëerd, wat laat je achter? Neem de tijd om het je helemaal voor te stellen. Schrijf het dan op.
Nu weet je wat echt belangrijk voor je is. Dit is jouw definitie van succes. Wat heb je opgeschreven? Wat heb je bereikt? Wat heb je bijgedragen? Zit je droom daarbij? Zie je een lijn of een centraal thema? Hoe past wat je vandaag doet in de context van jouw doel?
Alles wordt tweemaal geschapen. De eerste creatie is de voorbereiding, de tweede is de praktijk. Bij het starten van een bedrijf bedenk je eerst wat, voor wie, hoe en dan pas ga je het in de praktijk brengen.
Bij het bereiden van een maaltijd bedenk je eerst wat je wilt maken, wat je daarvoor nodig hebt, in welke volgorde je te werk gaat en dan ga je koken.
Maak nu de eerste creatie van jouw droom. Wat is je droom? Heeft hij een tijd, een plaats en hoeveelheid?
Hoe ziet het eruit, wat zijn de afmetingen, kleur, textuur?
Of bij een activiteit: waar, wanneer, wat is de duur, de frequentie? Hoe zie jij eruit als je je doel bereikt, hoe voel je je, wat heb je aan, waar ben je, wie is er bij je, hoe reageren mensen?
Ik nodig je uit om de komende week tijd door te brengen met je droom. Schrijf erover in je dagboek, maak een visionboard, praat erover. Met het groeien van de eerste creatie groeit waarschijnlijk ook je plezier in de droom, je enthousiasme.
Nu zou ik het echt ontzettend leuk vinden om reacties te krijgen. Om jullie dromen te horen en de dingen waar jullie tegenaan lopen. Durf jij het aan om als eerste te reageren?
Ik vind het ook heel leuk als je dit blog deelt met je vriendinnen. Misschien kunnen jullie samen aan het werk met jullie dromen. Dank je wel voor het lezen!
Het is nu bepaald door mij. Het wordt een bedrijf vanuit al mijn werkervaringen: administratieve ondersteuning in de breedste zin van het woord. Nu nog verder uitwerken hoe en wat ik allemaal voor diensten ga aanbieden.En hoe ga ik dat dan vormgeven?
Tekens op mijn pad
De geijkte administratiekantoren hebben een zakelijke uitstraling. Wil ik dat ook? Ik ben immers geen administratiekantoor. Ik ga maar eens een flinke wandeling maken om mijn hoofd leeg te maken en inspiratie in de buitenlucht op te doen. Let op de tekens op je pad werd eens tegen mij gezegd en dat ga ik doen.
Inspiratie uit de natuur
Vlakbij mijn huis is een stukje oeroude natuur. Het bestaat uit een stroompje met daarnaast een aangelegd gebied voor waterzuivering. Veel rietplanten en paden, haast niet te zien dat het is aangelegd. Ik maak foto's voor 'later'.
Ik loop verder en heb ineens de naam voor mijn bedrijf. Dit Oude Diepje wordt... Drentse Diepte. Iets met groei. Dat gaat het worden.
Heel blij en geïnspireerd, wandel ik weer naar huis.
Nooit meer voor een baas werken, gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Ga ik dan mijn werkervaring inzetten of liever gezegd omzetten tot daar een nieuw bedrijf ontstaat?
Of ga ik een heel nieuw idee lanceren?
Keuzevrijheid
Wat voelt het gewéldig dat ik helemaal zelf mag weten wat ik ga doen, hoe en wanneer. Al die keuzevrijheid maakt dat ik in de veelheid van ideeën moet gaan schrappen. Of ga ik alle ideeën samenvoegen in mijn bedrijf? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Dilemma
Ja, ik ben eruit wat het gaat worden met mijn eigen bedrijf. Althans... dat dacht ik, totdat ik er met anderen over sprak en iedereen zijn/haar mening erover gaf. Twijfels rijzen; ben ik op de goede weg? Is een eigen bedrijf écht wat ik wil? En hoe gaat ik dat dan allemaal regelen en vormgeven?
Tegenwoordig koopt iemand niet iets door een getoonde reclame, maar omdat een goede bekende hem of haar iets aanbeveelt.
Met social media maak je daar juist gebruik van.
Social media: dé platforms waar mensen delen
Social media zijn online platforms waar je informatie met elkaar kunt delen op een makkelijke en leuke manier. Tekst, geluid, foto’s, video. Informatie, inspiratie, meningen en ideeën. Als ondernemer ken je inmiddels Facebook, Twitter, Linkedin, Pinterest en YouTube wel.
Op social media staat de websitebezoeker centraal. Hij of zij bepaalt wat er geplaatst wordt. Zijn of haar vrienden, familie, collega’s en anderen kunnen daarop reageren.
Mening vrienden, familie, collega’s is waardevol
Mensen praten op social media dus eigenlijk over dingen die zij belangrijk vinden. Dat doen ze met vrienden, familie en collega’s maar ook met andere ‘gelijkwaardige personen met dezelfde normen en waarden’ die ze er ter plekke leren kennen.
Ieder mens denkt onbewust: ‘Mensen die zijn zoals ik kan ik vertrouwen’. Social media is dé plek om dingen te delen met mensen die je vertrouwt. Ook als ‘dingen’ ervaringen met een product, dienst of bedrijf betreffen. Voel je ‘m al? De waarde van social media?
Mening van ondernemer/bedrijf maakt geen indruk meer
Als een persoon uit de vertrouwenskring van iemand vertelt over een goede ervaring met jouw product,
dienst of bedrijf, zal de ander dit onthouden. Helemaal wanneer de ander zelf ook behoefte heeft aan/op zoek was naar een soortgelijk product/dienst.
De mening van de ander maakt heel veel indruk, veel meer dan jouw ‘promotie’ over je product, dienst of bedrijf. Als ondernemer kun je hier op social media gebruik van maken. Doe je dat goed, dan zie je dat terug in meer klanten en meer omzet.
Ik hoop niet dat je mij te brutaal vindt om een vraag te stellen, het is geen strikvraag. De vraag is wat jouw belangrijkste bezit is.
Is het liefde, je passie, wandelen in de natuur of trek je het liefst een glas goede wijn open?
Wat bedoel ik hiermee
Het is tijd. Ja, gewoon: tijd. In de zin van seconden, uren, dagen, weken, maanden, jaren… Ja, ik leg het maar even uit, want ik ken je een beetje (en mezelf). Tijd kan immers allerlei betekenissen hebben.
Intelligentie
De beste vraag die je jezelf kunt stellen, is dan ook: Wat doe je met je tijd? Als je tot de categorie ‘slimme vrouw’ behoort, is de kans groot dat je veel tijd onvruchtbaar verdoet. En voor je zo slim bent dat je je inmiddels afvraagt: 'Over welk type intelligentie hebben we het hier: IQ, EQ of SQ*? Ik heb het hier niet over je emotionele intelligentie maar over je mentale vermogens.
Hardleers
Je bent waarschijnlijk nogal snel van begrip en tegelijkertijd ook nogal hardleers. Dat laatste kost je slagvaardigheid en dus tijd. Je bent immers geneigd om lekker zoveel mogelijk ideeën en informatie te verzamelen die heerlijk te doorgronden en om tot delicaat superieure besluitvorming te komen, wik en weeg je wat af.
Je blijft komma’s verschuiven en als je al met ‘iets’ komt, is dat zo doorwrocht dat je voor anderen de plank misslaat: je spreekt of schrijft geen klip en klare taal. Ze kunnen je niet volgen.
Vertrouwen
En wat doe jij? Je herhaalt je aanpak (dat bedoel ik met hardleers). Als het even tegenzit door nog meer (bij nader inzien toch ook belangrijke) informatie te vergaren, nog dieper te graven. Dat komt omdat je bent gaan vertrouwen op je mentale vermogens. Dat vermogen moet en zal je soelaas bieden, het is immers het beste wat je hebt, denk jij.
Waardering
Het is ergens in je jonge jaren begonnen. Je ontdekte dat je goed kon nadenken en oogstte daarmee ongetwijfeld waardering uit je omgeving. En omdat je er goed in was, ging je dat dus vaker doen. Want daar houden we van: iets doen waar we goed in zijn. Als vanzelf ben je er ook steeds beter en beter in geworden.
Intuïtie
En naarmate je ouder wordt, levert het je (zelfvertrouwen en zelfwaardering) toch niet op wat je ervan verwacht had. Maar gelukkig beschik je over nog iets beters. Iets dat je ongelooflijk veel tijd gaat besparen en je het succes in je werkleven gaat brengen dat je wilt: je intuïtie.
Nu je in de tweede helft van je leven bent, kun je ook de ervaring hebben dat je intuïtie steeds meer je aandacht probeert op te eisen. Dat is niet voor niets. Je intuïtie wil je behulpzaam zijn. Die heeft ook ‘door’ dat er al heel wat zand door jouw zandloper is gegaan.
Gecalculeerd
Zie je intuïtie als een computer die dag en nacht (ook als je slaapt), jaar in jaar uit, al jouw indrukken, vaardigheden, kennis, ervaring, emoties, inzichten en wat dies meer zij, heeft opgeslagen en verwerkt. Zo af en toe spuugt die computer op basis van dit alles - soms desgevraagd, soms ongevraagd - een gecalculeerde uitkomst in de vorm van een ‘ingeving’ je bewustzijn in.
Amoebe
Je intuïtie is vele malen sneller dan je brein. Die kan ook een veel grotere complexiteit aan. Wat je onbewuste (intuïtie) allemaal tegelijkertijd kan doorrekenen, inschatten en overzien, is weergaloos. Je brein kan in dat opzicht gezien worden als een soort amoebe; ja sorry daar ging ooit mijn eerste biologiewerkstukje over.
Tandenborstel
Luisteren naar je intuïtie is dus, zeker als je geen tijd in overvloed hebt, slimmer en getuigt vooral ook van wijsheid. Ook al omdat het volgen ervan leidt tot meer geluksgevoel en verwaarloosbare gevoelens van twijfel. Dat zeg ik niet alleen, dat blijkt ook uit serieuze wetenschappelijk onderzoeken naar intuïtie.
Volgens die onderzoeken ben je uitstekend in staat de kleur van je tandenborstel te kiezen, maar kun je de grotere beslissingen in je leven beter aan je onbewuste overlaten omdat die je steevast de kortste weg naar de beste keuze wijst.
Traktatie
En nu komt het mooie. Hoe vaker je een beroep doet op je intuïtie, hoe vaker je wordt getrakteerd op een slimme ‘uitslag’. Soms gelijk al en soms na een paar dagen. Het grote voordeel is dat je al dat denken en malen aan je innerlijke computer kunt overlaten, terwijl je de nodige slaap inhaalt en ondertussen geniet van allerlei mooie momenten in je leven.
Verwachting
Wat kun je dus verwachten van het luisteren naar je intuïtie?
een besparing van tijd omdat je razendsnel een ingeving krijgt die is gebaseerd op jarenlange indrukken, kennis, inzichten, vaardigheden, emoties en ervaring
je gaat ervaren dat na enige oefening je gelukkiger bent en meer succes hebt dan je ooit met al dat gewik en geweeg hebt bereikt
je komt van de weeromstuit op het spoor van datgene wat jouw vervulling geeft zodat je weet waar je wel en niet (meer) je tijd aan wilt geven
je zelfvertrouwen en je zelfwaardering groeien met de dag. (en dat werd ook tijd)
Wat is het toch lastig om te kiezen wanneer je hoofd vól zit met de meest uiteenlopende,
prachtige ideeën.
Veelheid aan ervaring
Wanneer je zoals ik een administratieve achtergrond hebt, daarna commerciële en zelfs call center functies hebt vervuld. En met al deze brede ervaring .... zo de WW ingerold.
Uitzichtloos of toch...kansen
Daar ben ik dan met ál mijn ervaring bij de digitale vacaturebank van het UWV aanbeland. Ik heb de verplichting om elke week te solliciteren. Steeds vaker bevind ik me op assessment trainingen tussen jonge HBO'ers. Wat dóe ik hier vraag ik mezelf herhaaldelijk af.
40+ wat wil ik nu?
Ik ben 40+ en welke werkgever zit er nu nog op mij te wachten? En dan ineens... uit het niets... andersom denken. Wil IK nog wel voor een werkgever werken? Ik hoor mezelf een volmondig NEE roepen. Maar wat dan?
Vraag mij waar ik goed in ben en ik benoem wat beter kan.
Dáár ben ik namelijk goed in, in ramp-reflectie.
Maar om door de Nobco* benoemd te worden tot Senior Practitioner Coach en van twee naar drie sterren te gaan, moet ik vertellen waarom ik die titel verdien.
Ik moet aangeven wat ik doe, waardoor ik een goede coach ben. Succes-reflectie dus. En daar ben ik dan weer niet zo goed in.
Beter
Ik vind het leuk om te leren, dus kijk ik naar wat beter kan. Daar reflecteer ik op en de volgende keer doe ik het anders. Natuurlijk blijft er altijd genoeg over wat beter kan. Vooral als je geleerd hebt dat een negen geen tien is.
Ik heb echter ook geleerd dat je niet naast je schoenen mag lopen. Ik mag dus niet vertellen dat ik goed ben of dat ik iets goed doe. Dilemma.
Goed
Maar nu moet ik aan de succes-reflectie: mijn eigen handelen onder de loep nemen en eventueel anderen vragen wat zij er van vinden. Je schijnt ook te kunnen leren van wat je goed doet. Wat doe ik als ik coach?
O ja, ik stel vragen, die mensen bewustmaken van bijvoorbeeld hun innerlijke drijfveren of van hun belemmerende overtuigingen of van onvervulde behoeftes die hun gedrag sturen in een richting die ze niet willen.
En o ja, ik kan ook doorvragen en goed luisteren. En ik kan snel tot de kern van de coachvraag komen en mensen op hun gemak stellen. Pff, dat viel niet mee, om dat zo maar op te schrijven.
Diploma
Ik heb inmiddels het diploma Senior Practitioner Coach in huis en zelfs opgehangen; er zijn mensen die daar wel waarde aan hechten. Maar misschien moet ik deze column toch maar niet publiceren. Alhoewel?
Social media zijn niet meer weg te denken vandaag de dag.
Linkedin, Facebook, Twitter, Pinterest, YouTube.
Veel kleine ondernemers zijn enthousiast over social media omdat ze gratis zijn én omdat ze je klanten en omzet kunnen opleveren.
Wil je dat ook? Maar heb je geen idee waar te beginnen?
Veel ondernemers gingen je voor. Ze begonnen op een dag zomaar met social media. Maar ze stopten ook weer snel omdat resultaat uitbleef. Wat ging er mis? Ze hadden geen plan en geen doelstelling.
Wil jij wel effectief gebruik maken van social media? Denk dan eerst eens goed na over deze vragen en maak daarmee een beknopt social media plan:
Welke social media zijn er en wat zijn de voordelen?
Welke social media kan ik het beste inzetten voor mijn bedrijf?
Welk resultaat wil ik met social media bereiken bij mijn doelgroep?
Hoe maak ik social media profielen op de juiste manier aan?
Hoe schrijf ik een professionele profieltekst?
Hoe kom ik aan een professionele profielfoto?
Wat moet ik er op mijn social media pagina’s plaatsen en hoe vaak?
Hoe maak ik van ‘likers’ en ‘followers’ ook echte klanten?
Hoe schrijf ik effectieve berichten voor social media?
Hoe kies ik foto’s die mensen laten reageren?
Hoe krijg ik meer ‘likers’ en ‘followers’?
Hoe zorg ik dat mensen mijn berichten ‘delen’ met anderen?
Hoe meet ik het resultaat van mijn social media gebruik?
Hoe ben ik zo min mogelijk tijd kwijt met social media?
Hoe kan ik het beste mijn social media plan in de praktijk uitvoeren?
Weet jij straks het antwoord op deze 15 vragen? Dan ga je goed voorbereid van start en bouw je via social media een band op met je doelgroep, waardoor deze je leert kennen en gaat vertrouwen. Hiermee groeit de kans dat iemand uit je doelgroep klant wordt!
Wil je direct effectief aan de slag met social media en dus nu antwoord op deze vragen? Ga naar de speciale social media pagina van StudioMOOON.
Als je niet kunt kiezen, wordt een keus al snel een dilemma.
Ik kan niet kiezen en heb drie dilemma’s.
Moeten kiezen - Hoofdstuk 24
1. Schrijf ik mijn blog een dag te vroeg, vandaag of een dag te laat, overmorgen? Morgen heb ik namelijk mijn volgende afspraak met Lex Jansen over de aangescherpte en verbeterde versie van mijn manuscript.
2. Zoek ik een grote of een kleine uitgever? Ik had doordacht bedacht dat het een grote zou worden; staat er afgelopen weekend in Trouw een pleidooi voor de kleine uitgever onder de titel: 'Het dappere uitgevertje'.
3. Hoe vul ik de leegte in? Stond mijn leven meer dan twee jaar in het teken van mijn manuscript, werd elk vrij minuutje erdoor opgeslokt, straks houd ik tijd over.
Kiezen moet en niet kiezen is ook kiezen, hoewel de keus dan vaak vóór je wordt gemaakt. Ik heb liever zelf de touwtjes in handen, daar gaat ie dan, mijn keuzes.
Lezers
Mijn blog verschijnt ook deze keer op dezelfde dag als anders, wat betekent dat ik ‘m een dag eerder schreef en klaarzette voor verzending. Een aantal lezers schijnt namelijk op deze dag te wachten op mijn blog en hen wil ik uiteraard niet teleurstellen.
Sommigen van jullie zullen dit lezen op het moment dat ik vol spanning aanschuif bij Lex om te horen wat hij te zeggen heeft over mijn debuutroman. En zo heb ik volgende week ook nog wat te melden.
Lastig
Dan die uitgever, dat vind ik lastig, groot of klein en wie? Gelukkig hoef ik niet alle vragen in mijn eentje te beantwoorden, deze neem ik mee naar Lex om het er samen even over te hebben. Het tweede dilemma schuif ik zo voor me uit, dat is ook een keus.
Leegte
Blijft die leegte over. Wat doe ik met al die uren waarin niets meer valt te schrijven? Het lege schrijf-syndroom? Stilzitten is niet mijn grootste kwaliteit. Wachten ook niet trouwens. En wachten op uitgever(s) die mijn manuscript beoordelen, lijkt me helemaal niks.
Het kan wel drie maanden duren voordat je iets hoort. Drie maanden. Dan is het juli… Dat is ver weg. Wat ga ik doen in die tussentijd, naast mijn coach-werk?
Ik zou deze blogs kunnen gaan bundelen tot mijn volgende blogboekje, het vierde op rij. Maar pas zodra het wachten begint. Wekelijks bloggen over ‘wachten’ kan niet boeiend zijn.
Vorige week nodigde ik je uit om je dromen waar te maken.
Maar wat is jouw droom of wat zijn je dromen? Weet je het al?
Dromen staan niet op zichzelf, ze zijn een uiting van waarden. Heb je een droom die je niet kunt herleiden tot een waarde, dan zal het waarmaken van je droom geen vervulling geven. Dus, wat zijn de waarden die voor jou belangrijk zijn? Als je dat weet, schrijf dan jouw 10 waarden op kaartjes of post-it’s. Je gaat er straks iets mee doen.
Lijst met waarden
Als je niet direct weet wat belangrijke waarden zijn voor jou, dan kun je op internet zoeken naar ‘lijst met waarden’. Kies jouw 10 waarden uit een lijst en schrijf ze op kaartjes of post-it’s. Pak drie willekeurige kaartjes. Begin met de onderste twee. Welke is belangrijker? Voel even goed bij jezelf.
De minst belangrijke plaats je onderaan het rijtje. Richt nu je aandacht op de bovenste twee. Welke is belangrijker voor jou? Plaats de belangrijkste bovenaan. Je hebt nu drie waarden op volgorde van belangrijkheid.
Pak één van de overige kaartjes en leg het onderaan de rij. Richt je aandacht op nr. 3 en nr. 4. Welke is belangrijker? Is nr. 4 belangrijker? Schuif hem op naar nr. 3.
Vergelijk nr. 2 en de nieuwe nr. 3. Welke is belangrijker? Schuif de oude nr. 3 op naar nr. 2, dan vergelijk je de nieuwe nr. 2 met nr. 1. Welke is belangrijker?
Liggen alle vier de waarden op de juiste volgorde, dan pak je kaartje nr. 5 en herhaalt het proces, tot je een rij hebt met 10 waarden op volgorde van belangrijkheid.
Niet je doel voorbijschieten
Je waarden geven je focus, maar heb je teveel waarden, dan schiet het zijn doel voorbij. Kies de bovenste drie tot maximaal vijf waarden als jouw persoonlijke kompas. Schrijf ze op en draag ze bij je, bijvoorbeeld in je portemonnee. Twijfel je ergens over, pak dan je waarden erbij. Past het bij je waarden? Doen. Past het niet bij je waarden? Niet doen.
Zo zorg je dat wat je doet ook echt jouw ding is en niet dat van je vrienden, familie of de algemeen gangbare dromen in de maatschappij.
Volgende week gaat dit blog over groot of klein dromen. Maar eerst ben ik heel benieuwd naar jouw waarden, jouw dromen, jouw ideeën. Deel je ze in het commentaarveld hieronder?
Dat is de titel van een workshop die ik gaf in januari.
Het is ook een statement van FemNa40.
Monique Veenman van FemNa40 vroeg mij iets te schrijven over ‘je dromen waarmaken’.
Er valt een hoop te zeggen over dat simpele zinnetje. Want wat zijn dan je dromen? Waar komen ze vandaan? Waarom zou je ze willen waarmaken? Droom je groot of klein? Ik denk dat grote dromen je helpen, maar er wordt ook wel gezegd dat je vooral realistisch moet zijn. En stel nou dat je je dromen kent en je wilt ze waarmaken, waar begin je dan? Wat doe je bij tegenslag? Wat doe je als niemand in je gelooft?
Daar ga ik de komende maanden wekelijks een blog over schrijven. Ik nodig je uit om deze serie te volgen en om mee te doen met de oefeningen. Om samen met mij je dromen waar te maken. Ik zou het ontzettend leuk vinden als je onderaan dit blog reageert of als je me een mail(tje) stuurt met jouw ideeën en ervaringen.
Ken je meer mensen die dromen koesteren? Dan nodig ik je uit om dit bericht te delen via de social media knoppen bovenaan dit blog. Wie weet is dit ook voor hen het moment om ze waar te maken.
Als kleine ondernemer heb je geen torenhoog budget om aan (marketing)communicatie te besteden.
Maar wil je toch meer klanten aantrekken?
Dat kan. Onlangs kwam ik onderstaand lijstje tegen.
Vijftien tips om klanten te vinden met beperkt budget
1. Kies een pakkende, herkenbare bedrijfsnaam.
2. Formuleer kort en krachtig wat je bedrijf doet.
3. Bied potentiële klanten de kans ervaring met je op te doen.
4. Laat je zien, maak nieuws, trek aandacht.
5. Bouw een netwerk van ambassadeurs op.
6. Gebruik de ervaringen van tevreden klanten.
7. Verras relaties en potentiële klanten met oplossingen.
8. Bedenk dat netwerken tweerichtingsverkeer is.
9. Gebruik online netwerken, ververs regelmatig je profiel.
10. Zet filmpjes, aanbevelingen of tips op je site.
11. Wek vertrouwen en straal professionaliteit uit.
12. Wees niet te gretig, luister eerst en denk mee.
13. Denk in wensklanten of ideale opdrachten.
14. Doe dingen beter dan de opdracht voorschrijft.
15. Stop met verkopen, klanten willen vooral hulp.
Wil je reageren of heb je een vraag? Vond je dit artikel interessant? Wil je jouw idee met mij delen?
Wil je nu al iets vragen over het effectiever maken van jouw communicatie?
De zon schijnt, het strand lonkt, de zee is kalm. Anderen gaan wel. Ik kijk. Ik denk en overweeg.
Als ik ga, kan ik inspiratie opdoen voor die ene alinea die net niet lekker loopt.
Of voor die sleutelscène die nog wat extra diepgang nodig heeft. Ik ga niet. Op dat moment.
Bewust volautomatisch - Hoofdstuk 22
Dat was vorige week, een schrijfretraite op Terschelling, met andere schrijvers. Ik weet dat een strandloopje mij goed doet en de nodige inspiratie op zal leveren (tenminste, dat doet het meestal), maar het voelt als weglopen, als tijdverspilling.
Het is ook de keus tussen goed en snel of beter: tussen het streven naar perfectie en het denken dat je tempo maakt, tussen het ‘gaan voor het hoogst haalbare’ en het ‘niet langer durven zeggen dat mijn boek nog steeds of nog lang niet klaar is’. Dat ook vooral.
Ongeduldige toekomst
Eerdere schrijfweken was ik me daar niet zo sterk van bewust, van die keus tussen kwaliteit en tempo.
Vooraf maakte ik altijd een planning: hoeveel kan ik doen in één week? Of in een midweek?
Nee, ik kan nooit in vijf dagen tijd en al helemaal niet in vier (rekening houdend met reistijd en op de terugweg nog twee te geven workshops), mijn hele manuscript doorwerken.
Het waren planningen die ik overigens nooit haalde, geen enkele keer. Omdat ik (te) lang bleef steken bij die ene pagina, die ene alinea of erger nog, die ene zin die nog mooier kon.
Uren was ik ermee bezig, van de laptop over naar pen en papier want dat stimuleert beide hersenhelften en dus de creativiteit, weer terug naar de laptop, net zolang tot ik tevreden was. Me niet meer bekommerend om tempo en ongeduldige toekomstige lezers.
Stap twee
Zolang ik me niet bewust ben van het feit dat datgene wat ik roep niet in overeenstemming is met dat wat ik doe, zal het nooit anders gaan. Gelukkig heb ik dat stadium nu bereikt, ik zie dat ik niet doe wat ik zeg. Stap één is gezet.
Op naar stap twee: een bewuste keus maken op het moment dat dit dilemma zich weer voordoet. Ik zou namelijk dan kunnen besluiten sneller tevreden te zijn. En ik zou kunnen kijken of ik in het vervolg zo’n keuze bewust volautomatisch kan maken. Zou kunnen. Inderdaad. Zou.
Zijn vriendin vindt dat hij nou toch echt naar een coach moest.
Na heel wat gemopper gaat hij uiteindelijk overstag en maakt een afspraak voor een coachgesprek.
Cirkel van verveling
Nee, hij heeft geen geld. We regelen een ruil, ik coach hem en hij doet mijn website (dat was nog bij de start van mijn bedrijf, een kleine tien jaar terug). Hij vertelt hoe moeilijk hij het vindt om zijn projecten op tijd af te ronden. Gaandeweg het gesprek ontdekt hij de cirkel waarin hij rond draait van verveling afleiding gebrek aan motivatie verveling, enzovoort. Of moet het andersom? Hoe zit het met de kip en het ei: ontstaat het gebrek aan motivatie door verveling, of juist andersom?
Ik vraag door. Hij blijkt behoorlijk perfectionistisch te zijn. Halverwege een project is het in feite al bijna klaar. Maar nog niet perfect. Tijdens het perfectioneren slaat de verveling toe. Dan wil hij weer creatief bezig zijn en nieuwe dingen oppakken. Gevolg: afnemende motivatie, en overal afleiding.
Een onsje minder dan?
'Misschien is het wel mogelijk om met iets minder resultaat tevreden te zijn', vraag ik hem.
'Nee, dat is onmogelijk'.
'Neem eens een project in gedachten. Kun je aangeven hoe lang je daar mee bezig zult zijn?'
'Twee weken.'
'En ben je na een week al bijna klaar?'
'Ja, eigenlijk wel.'
'Als het resultaat ietsje minder mag zijn, kan het dan ook in een kortere tijd?'
'Ja, eigenlijk wel.'
'Dus, na een week ben je bijna klaar. De laatste week is om te perfectioneren. Is dat leuk, perfectioneren?'
'Nee, ik wil nieuwe dingen doen.'
'Hoe zou het voor je zijn om dan nog twee dagen te perfectioneren, zodat je drie dagen eerder met iets nieuws kunt beginnen?'
Dat lijkt hem geweldig. Hij gaat ermee aan de slag. En tevreden gaat hij weer naar huis.
En jij?
Ben jij een perfectionist? Zo ja, bevalt het? Of mag het best een onsje minder zijn?
Dit blog is een van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje
Wat begint als een mooi idee, geboren uit alle ervaringen die ik heb opgedaan in diverse banen, begint langzaamaan vorm krijgen.
Eind 2012 heb ik een idee gelanceerd en ben ik gestart met mijn eigen bedrijf en meteen de stoute schoenen aangetrokken en mijn bedrijf ingeschreven bij de KvK.
Niet geweten dat ik door deze spontane actie niet meer gebruik zou mogen maken van de startersregeling bij het UWV voor startende bedrijven, maar daarover een andere keer meer.
Volle kracht vooruit
Hoe het gaat lopen met mijn bedrijf weet ik nog niet. Hoe ik aan klanten kom nu ook nog even niet, maar dat het een succes wordt, dat staat als een paal boven water. Iedereen die aan mij vraagt: hoe gaat het met je bedrijfje? (ik gruwel van dat woord, alsof het een hobby is in plaats van een serieuze aangelegenheid) die krijgt standaard het antwoord: Het gaat super en wordt nóg beter. Ik heb er zin in en dús wordt het een succes, ik ga volle kracht vooruit.
Crisis?
De critici in mijn omgeving willen mij doen geloven dat er geen markt is voor een nieuw idee en een nieuw bedrijf. Ze zeggen dat ik maar een gewone baan moet zoeken en dat zelfs dat lastig genoeg is. Crisis zeg ik, dat is een tijd vól kansen, je moet ze alleen zien en durven pakken.
Dat is wat ik aan het doen ben. Haren in de wind en vol ervoor gaan. Wie in de crisis zijn kop boven het maaiveld uit durft te steken, gaat het redden, daar ben ik vast van overtuigd. En ik met mijn bedrijf? We gaan het zien.
Stemmetjes
Dan is daar telkens dat stemmetje dat zegt: weet je wel zeker dat dit een goed idee is, zo'n eigen bedrijf? Is daar wel een markt voor? Moet je dat dan niet eerst onderzoeken?
Het initiële idee van een bedrijf is heel erg leuk, maar dan mag het gaan groeien. Het idee krijgt langzaamaan vorm. Het stemmetje is de ene keer luider dan de andere keer, maar het wint niet. Ik ga door en ga met de stroom mee, de bochten in het spoor volg ik, maar verder ga ik mijn eigen koers en laat de meningen van anderen voor wat ze zijn... meningen van anderen.
Het was een spannende week met twee keer een gesprek met Lex Jansen, dus twee keer een reis naar Utrecht en beide keren een euforisch gevoel als ik zijn deur weer uitstapte.
Wat heb ik ervan genoten, van de kennismaking, van onze gesprekken, van zijn commentaren en vooral van zijn complimenten op mijn werk.
Zitvlees en boerentenen - Hoofdstuk 21
‘Hij moet ook zijn geld verdienen’, zei mijn lief, nuchter tot in zijn boerentenen, toen ik vertelde hoe aardig hij is en hoe positief over mijn verhaal. Maar als Lex mij vertelt dat hij het manuscript van een gezamenlijke kennis afwees, realiseer ik me dat ik dus waarschijnlijk misschien toch wel beter schrijf dan die kennis.
En ik verbaas me over het feit dat afwijzing van de één een opsteker kan zijn voor de ander; over hoe diep twijfel kan zitten en hoe groot opluchting kan zijn als die twijfel weggenomen wordt.
Als eindelijk de bevestiging volgt waar je zo lang naar zocht. Het was een terrasje waard, beide keren.
Uitverkoren
Het is tegenwoordig zeer regelmatig op tv te zien, muzikanten die beoogde of vermeende talenten beoordelen of boeren die uitzoeken met welke vrouw ze de klik hebben. Er kan er maar een de beste zijn of de uitverkorene.
Ik dacht dat ik daar niet aan meedeed, maar het overkomt ook mij. Ook ik wil weten of ik goed genoeg ben.
En daarvoor kies ik zelf mijn referentiekader. Je kunt je namelijk meten aan de groten der Aarde en dan zul je waarschijnlijk kleiner blijven.
Je kunt jezelf ook vergelijken met hen die minder presteren en dan kun je je groot voelen. Maar volgens mij is het de kunst om te kijken naar hen die zo groot en goed zijn, dat hun prestaties eigenlijk net buiten jouw bereik liggen, waardoor je uit je comfortzone moet om dát niveau te halen. En daar ben ik mee bezig, vind ik.
Zitvlees
Lex heeft mij dus kunnen overtuigen van mijn schrijfkwaliteiten. Maar ik moet nog wel wat aan mijn zitvlees doen. Dat ontbeer ik nogal, doorzettingsvermogen heb ik echter des te meer. En dan komt het met dat zitvlees ook wel goed.
Want er moet nog veel gebeuren. Maar nu mijn twijfels weg zijn, kan ik sneller schrijven. Twijfelen kost tijd, kostbare tijd. Ik wil mijn boek zo langzamerhand ook wel een keer echt in handen houden. Met een grote uitgever op de omslag.
Ik kijk nog eens naar het prachtige bloemstukje, vorige week gekregen van mijn schoonzus, voor mijn verjaardag.
Wat is het mooi! En wat moet ze er lang mee bezig zijn geweest.
Meteen daarna denk ik: jammer dat ik daar geen tijd voor heb.
O nee?
'Is dat zo,' is mijn eigen reactie. Zij maakt er tijd voor. Maar zij werkt parttime, werp ik in gedachten tegen.
Net als haar man, mijn broer. Hij zegt: ik leef niet om te werken, maar ik werk om te leven. En ik, wat doe ik?
Ik neem nog een slok koffie en kijk weer naar het bloemstukje. Wil ik dat ook kunnen maken? Misschien of toch niet? Het betekent keuzes maken, dan kan ik andere dingen niet meer doen, minder lezen of minder wandelen.
Of ik ga minder werken, net als mijn broer en schoonzus, financieel is dat geen probleem. Maar coachen is mijn passie: ik wil helemaal niet minder uren maken.
O ja?
Tot voor een paar minuten wist ik het wel: werken om te leven, is beter dan leven om te werken. Maar nu weet ik dat zo zeker niet meer, door dat bloemstukje. Als je werkt om te leven, zou je dan je baan opzeggen als het niet meer nodig was?
Ik kan me een leven zonder werk helemaal niet voorstellen en ik wil dat ook niet. Mijn werk is ontzettend leuk, het is mijn passie en ik word er blij van. En andere mensen ook. Wil dat dan zeggen dat ik leef om te werken? Nee, want er zijn ook nog heel veel andere dingen leuk en belangrijk. En die doe ik ook.
Nou en?
Maar waar hebben we het eigenlijk over? Maakt het wat uit, wat ik vind of wat een ander ervan vindt? En mag ieder dat voor zichzelf uitmaken? Van mij inmiddels wel.
Dit blog is een van de 20 in ‘abc z’, waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan. Beide leren je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje en te koop in de boekhandel.
Morgen een nieuw team om te coachen, ik vind het spannend, heb er zelfs hoofdpijn van.
Er schijnt onderling van alles te spelen en de teamleider wil graag dat het morgen boven tafel komt.
Waarom ik daar hoofdpijn van krijg?
Ik weet inmiddels dat het niet de teamcoaching is waar ik last van heb, maar mijn eigen gedachten erover.
Hoe krijg ik alles boven tafel en wat als het niet lukt? Vooral die laatste vraag baart me zorgen. Ik neem 'm mee naar mijn intervisiegroep.
Geen idee
'Hoe kun jij goed voor jezelf zorgen? Hoe houd jij de regie over je eigen veiligheid'? Goede vraag, geen idee,
daar moet ik over nadenken. Wat ik overigens meestal niet doe in vergelijkbare gevallen. Als het eng is of een beetje spannend, moet je vooral niet nadenken, maar gewoon doén.
Het heeft me al veel mooie ervaringen opgeleverd, die ik niet had gehad als ik me zou realiseren waar ik mee bezig was. En dat beetje hoofdpijn neem ik op de koop toe.
Spannend?
Maar nu vraag ik mij af waarom ik deze teamcoaching zo spannend vind. Ik wil het goed doen en ik mag geen fouten maken. Denk ik. En daar durf ik niet bij stil te staan, dus doe ik net of het er niet is. Maar mijn lichaam doet daar dus niet aan mee.
Waarom mag ik geen fouten maken? Mag ik echt geen fouten maken? Moet ik een tien halen of is een acht ook voldoende of zelfs een zeven? Pff, dat is een andere manier van denken.
Ik mag best erkennen dat ik het spannend vind en dat ik geen tien hoef te halen ook. Dat is een bevrijdende gedachte. En zo is teamcoaching ineens lang zo spannend niet meer, gewoon door mijn angst onder ogen te durven komen. En dat viel best mee.
Deze blog is er een van de 20 in ‘abc z’, waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan.
Beide leren je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven.
Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje en te koop in de boekhandel.
Vraag je je regelmatig af of jouw communicatie met je doelgroep wel effectief is?
Denk aan je website, je nieuwsbrief maar ook je elevator pitch of visitekaartje…
Lees snel door. Met deze 3 tips ontdek je zelf of jouw communicatie beter kan.
Ik heb de tips geschreven in vraagvorm en niet voor niets. Het is de bedoeling dat je je communicatiemiddelen in gedachten neemt en jezelf deze 3 vragen stelt. Geef je op de vragen 1 of meerdere keren ‘nee’ als antwoord? Dan is het tijd om je communicatie een voorjaars-opfrisbeurt te geven.
Tip 1
Richt jij je met jouw product of dienst op een specifieke, duidelijk afgebakende, doelgroep? (Schrijf JA als antwoord op). Of heb jij je doelgroep bewust zo breed mogelijk gehouden, omdat je hoopt daarmee geen klant te missen en zo veel mogelijk omzet binnen te halen? (schrijf NEE als antwoord op).
Toelichting: hoe meer focus in je doelgroep, hoe beter je ook je communicatieboodschap kunt afstemmen op die specifieke doelgroep. Dit zorgt er weer voor dat je doelgroep zich écht aangesproken voelt en zal horen wat je te bieden hebt.
Tip 2
Spreek jij in je communicatieboodschap vooral over jouw doelgroep en het probleem (behoefte) waarmee deze kampt? (Schrijf JA als antwoord op). Of ontdek je nu dat jij in je communicatieboodschap vooral praat over jouw bedrijf, jijzelf als ondernemer en jouw producten of diensten? (Schrijf NEE als antwoord op).
Toelichting: Wanneer je de aandacht wilt trekken van je doelgroep (en welke ondernemer wil dat niet?),
dan moet je in je communicatie inspelen op diens behoefte of probleem. Omschrijf het en geef aan op welke manier jouw product of dienst dit probleem kan oplossen/behoefte kan invullen. (praat over voordelen voor de klant: what’s in it for them).
Tip 3
Houd je je teksten kort en krachtig en zorg je voor pakkende tussenkoppen? (Schrijf JA als antwoord op).
Of vind je het maar lastig om dat wat je wilt vertellen, ook beknopt en pakkend op te schrijven? Eindig jij altijd met een lange lap tekst en weet je niet hoe je dat goed kunt inkorten? (Schrijf NEE als antwoord op).
Toelichting: Effectieve communicatie betekent helder schrijven. Kort, duidelijk en overtuigend. Het is ook de kunst van het schrappen, zodat de meest belangrijke boodschap overblijft. Makkelijker gezegd dan gedaan…
Kijk nu naar je antwoorden, heb jij 1 of meer keren NEE opgeschreven? Geef je communicatie dan nu een voorjaars-opfrisbeurt. En maak je communicatiemiddelen wél effectief. Houd deze weblog in de gaten,
de komende weken krijg je meer tips. Je leert welke (vaak GRATIS) communicatiemiddelen je als zzp’er écht nodig hebt en hoe je ze effectief kunt inzetten. Zodat geen klant meer aan je deur voorbij gaat.
Heb je een vraag of wil je reageren?
Wil je nu al iets vragen over het effectiever maken van jouw communicatie? Vond je dit artikel interessant?
Wil je jouw idee met me delen? Reageer hieronder, e-mail me of ga naar www.studiomooon.nl.
Drie weken lang ging het goed. Maar ´t is weer mis. Ik heb verloren van de waan van de dag.
Ik word weer opgeslokt door alle afspraken en verplichtingen. Herken je dat?
Alle goede voornemens ten spijt ben je weer in je oude straatje beland?
Nee, nee, nee
Geen tijd om even stil te staan, geen tijd meer voor een weekplanning. En ik weet hoe goed het is om even stil te staan. Even een weekplanning maken. Met mijn levensmissie in m’n achterhoofd. Zoals Covey mij geleerd heeft in zijn boek Prioriteiten.
Kort samengevat: levensmissie bepalen (heb ik al gedaan), maximaal zeven rollen formuleren die ik in mijn leven vervul (heb ik ook al gedaan) en vervolgens een weekplanning maken. Tja, dat kost me nog geen half uur per week en levert me ontzettend veel voordelen op. Keuzes maken wordt een peulenschil. En toch gaat het mis. Toch doe ik het niet.
Nu wel
Nu sta ik stil. En maak ik twee fundamentele afspraken met mijzelf.
Vanaf nu maak ik op vrijdag een weekplanning voor de komende week. De maandag is daar te vol en te druk voor en dan neem ik blijkbaar niet de tijd om even stil te staan bij wat er écht belangrijk is.
En deze is de allerbelangrijkste: één dag per week heb ik geen afspraken. Dan heb ik tijd om ‘gewoon mijn dingen te doen’. Dingen die ook gedaan moeten worden. En die er zo snel bij inschieten.
Ach, het is zo simpel. Nu nog leren om me aan mijn eigen afspraken te houden.
En jij?
Kun je goed keuzes maken? Of zou je ook willen leren om op deze manier te werken? Ja? Je weet me te vinden…
Deze blog is een van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje
Meestal doe ik dat niet, nu wel, ik lees twee boeken tegelijk.
Nou ja, niet echt natuurlijk, ik ben in twee boeken bezig, me afvragend: waar leer je meer van, van wat je bekoort of van wat je stoort?
Leren en inspireren - Hoofdstuk 19
'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin is mij door meerdere mensen aangeraden. Eerder genoot ik al van zijn 'Maar buiten is het feest', maar in 'De zwarte met het witte hart' kwam ik niet verder dan de eerste pagina’s.
Een schitterend gebrek ben ik gaan lezen ter inspiratie om nog mooiere sfeerbeschrijvingen te leren optekenen. Hoewel dat boek mij in eerste instantie niet aansprak, de omslag niet, de achterflaptekst niet en de titel van het eerste hoofdstuk al helemaal niet.
Daarentegen verheugde ik me op het lezen van 'Het huis achter de wilgen' van Mariëtte Haveman. Ik ga naar een lezing van haar hier in de buurt en dan wil ik in elk geval haar nieuwste boek gelezen hebben, spelend in een fictief dorp in Drenthe.
Twee heel verschillende schrijvers en nee, je kunt geen appels met peren vergelijken, maar je kunt er wel van leren en je laten inspireren.
Kritiek
Beide boeken beginnen prachtig en nodigen uit om verder te lezen. Maar al snel na de eerste bladzijden stel ik mijn aanvankelijke mening 180 graden bij. Japin trekt me zijn verhaal in, blijft me boeien, ik vaar mee met de hoofdpersoon door de Amsterdamse grachten.
Haveman moet er wat meer moeite voor doen en ik vraag me af waardoor dat komt. Uiteraard, smaken verschillen, maar ik wil weten waarom het een mij meer bevalt dan het ander. Af en toe raak ik zelfs de draad kwijt in Havemans verhaal.
In mijn ogen springt ze dan te zeer van de hak op de tak, heen en weer in de tijd of ineens naar een ander perspectief. Dat stoort me en tegelijk realiseer ik me dat dat precies de kritiek is die ik zelf ook kreeg van mijn proeflezers en mijn schrijfgroepleden. Herkenbaar dus, daar valt veel van te leren. Boeiend schrijven kan ze overigens wel.
Ingezogen
Maar wat doet Japin waardoor ik meteen zijn verhaal word ingezogen? Daar ga ik me maar eens op focussen de komende tijd. Misschien boeiende passages overschrijven om te zien hoe hij dat doet. Dat schijnt te werken, zeggen ze. Ik heb er zin in.
Opzij, opzij, opzij. Maak plaats, maak plaats,
maak plaats.
Ik heb weer ongelofelijke haast!
Ongelofelijke haast - Hoofdstuk 18
De rust van vorige week bleek van korte duur. Ik wil weer opschieten. Want het idee voor mijn tweede roman is geboren, zomaar spontaan en begint steeds vastere vormen aan te nemen in mijn hoofd. Zo gaat dat blijkbaar.
Gewoon - ongewoon
In eerste instantie lukt het nog om dat nieuwe idee aan de kant te schuiven voor later, als mijn debuutroman af is. Maar door het huiswerk van Johan, voor onze schrijfgroep, wordt dat moeilijker. Hij vraagt ons namelijk om ‘Zo ben ik nu eenmaal’ van Willem van der Does te lezen.
Dat gaat over ‘lastpakken, angsthazen en buitenbeentjes’ en behandelt ‘in woord en cartoons uiteenlopende persoonlijkheidsstijlen en -stoornissen’. Aan de hand daarvan dienen we een of meer van onze personages te beschrijven, bij voorkeur in één woord.
Ik lees het boekje in een adem uit, het is mooi geschreven en prachtig getekend door Peter van Straaten.
Maar sluit niet aan op de personages in mijn manuscript, dat zijn gewone mensen die ongewoon reageren op bijzondere dingen.
De personages die mijn volgende roman gaan bevolken, beginnen echter voor mij te leven. Ik pak een briefje, beschrijf ze in steekwoorden en doe vervolgens mijn uiterste best ze links te laten liggen. Als pionier die graag met iets nieuws begint, valt me dat zwaar. Maar het moet, eerst afmaken waar je mee bezig bent, heb ik geleerd.
Rode lap
Twee dagen later komt Maria Genova voorbij in mijn tijdlijn op Facebook, ook zij heeft haast. Ze vraagt welke van de twee omslagen voor haar volgende boek het mooiste zijn en schrijft: ‘Het boek is nog ver weg, maar de cover moet binnenkort klaar zijn, want het moet in de aanbiedingsfolder voor de boekhandels worden afgedrukt'.
Nu word ik pas echt onrustig. Zal ik dan ook maar eens beginnen aan mijn zoektocht naar een uitgever?
Want als mijn manuscript bij de uitgever ligt, mag ik met de volgende beginnen. Niet eerder. Haar vraag werkt voor mij als een rode lap op een stier. Ik word fanatiek, ga verder met herschrijven en laat me inspireren door
‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin bij het nog mooier verwoorden van wat mijn personages meemaken.
Gaat het lukken, mijn debuutroman in het najaar in de schappen van de boekhandels?
Ik kan daar zo enthousiast over worden. Ben bezig met het maken van een website. Voor mijn eigen business Art of Living Shirley Algera.
Waarom ben ik er zelf aan begonnen? Dat vraag ik me ook regelmatig af, ha ha. Want tjonge… dat valt nog niet mee.
Twitter
De eerste aanzet kreeg ik via een gratis boek wat ik kon downloaden van Jacko Meijaard. Een jongeman van net 24 jaar die veel van zijn kennis gratis deelt met anderen. Een enthousiast mens die inmiddels heel succesvol is! Daar wil ik wel van leren.
Wat een prachtig fenomeen. Je kunt zoveel kennis opdoen via social media wat echt verrijkend is. En wat heerlijk dat al die mooie mensen zoveel willen geven! Ik volg regelmatig webinars over allerlei onderwerpen die mij interesseren of waarvan ik vind dat ik meer moet weten.
Mijn uitdaging om een eigen website te maken zal lukken. Als het nou maar in het Nederlands was, want ook al kan ik me goed redden in het engels, om iets te doen wat je nog nooit hebt gedaan en dan ook nog alle technische termen in het engels te moeten snappen, is een beetje veel voor me.
Maar wacht eens even…waarom gebruik ik #durftevragen op twitter niet? Gisteren mijn noodkreet geplaatst en vandaag antwoord van een aardige jongeman, zomaar… Iemand die de moeite heeft genomen om mijn vraag serieus te nemen en me te helpen. Ik word hier zo blij van! En ja! Het is gelukt, ik heb de taal aangepast. Binnenkort vol goede moed weer verder met mijn eigen website.
WhatsApp
Nog iets waar ik me over blijf verwonderen. Appen met mijn dochter die in Ierland zit. Zelfs haar hele reis er naartoe kon ik helemaal meebeleven. Foto’s vanuit het vliegtuig, foto’s vanuit de bus waar ze drie uren in zat om te komen waar ze moest zijn.
Ik kon met haar meereizen totdat ze op haar plaats van bestemming was. Daar belde ze overigens! Ik word ook hier heel blij van. Ver weg… maar toch zo dichtbij. Ik geniet hiervan.
">
Facebook
Kijk ik ook regelmatig op. Om op de hoogte te zijn van de activiteiten en belevenissen van mijn ‘vrienden’.
Het brengt me dichterbij anderen. En ook Facebook is een prachtig fenomeen om dingen op te vinden die je op dat moment interesseren.
Speciale groepen waar gemeenschappelijke passies worden gedeeld of vacatures als je werk zoekt, delen van je schilderijen ect. Ja echt… ik hou van social media. Heb mezelf wel vrij gegeven in het weekend van Facebook. Wil er niet op moeten kijken en het weekend blijft mijn laptop wat vaker dicht.
LinkedIn
Het zakelijke netwerk. Ja daar ben ik zeker op gesteld. Via dit zakelijke netwerk ben ik menigmaal benaderd n.a.v. mijn profiel door andere partijen. Uitdagingen die op die manier mijn leven binnenwandelen.
Ook FemNa40 heeft mij op deze manier gevonden en benaderd. Als me dat gebeurt, ben ik altijd weer verwonderd dat ik gezien word in deze brei van mensen.
Pinterest
Daar moet Louise maar eens over uitweiden. Ik heb wel een account en geniet van mooie plaatjes.
Hoor anderen er enthousiast over praten. Ook dat je hier heel veel informatie kunt vinden heb ik begrepen.
Maar daar ben ik nog niet genoeg in thuis om er profijt van te hebben.
Ik hou van social media… er is zoveel op dit gebied. Teveel om op te noemen eigenlijk. Maar het komt allemaal op hetzelfde neer. Informatie te vinden over van alles en nog wat. Kennis die rijkelijk gratis wordt gedeeld.
De wereld die eerder zover weg leek, is nu dichtbij. Contacten over de hele wereld zijn binnen handbereik.
Ik weet dat veel mensen een beetje bang zijn om dingen te delen via social media. En ja natuurlijk moet je wel je verstand blijven gebruiken, maar aan de andere kant denk ik altijd… alsof er nog iets geheim is. 'Ze' kunnen van alles over je vinden, weten, lezen. Ik ben niet bang om te delen en met mij gelukkig heel veel anderen ook niet.
Een cursus Zakelijk Flirten heb ik niet nodig, ik doe dat blijkbaar vanzelf.
Niet dat ik dat wil, maar blijkbaar deed ik het altijd wel.
Of het lag aan de mannen?
Zoenen
Zie onderstaande drie situaties die ik jaren geleden meemaakte:
Meteen bij binnenkomst in mijn kantoor zegt hij: ‘Ik kom niet voor zaken, maar voor jou'.
Op een netwerkbijeenkomst komt mijn gesprekspartner steeds dichter bij me staan, ik wijk elke keer verder achteruit, tot ik tegen een tafel aanstoot.
Aan het eind van een kennismakingsgesprek staat de directeur bij de deur van zijn té kleine kantoor,
pakt mijn schouders vast en geeft me drie zoenen op mijn wangen. Ik ben woest.
Patroon dus
Drie voorbeelden van gedrag dat ik blijkbaar oproep, maar beslist niet wíl. Eén keer is een incident, twee keer toeval, drie keer een patroon, heb ik geleerd. Blijkbaar doe ik iets, waardoor mij dit overkomt, maar wat? En hoe voorkom ik het?
Moet ik me anders gaan gedragen, anders voordoen dan ik ben? Nee, dat wil ik niet. Ik wil blijven wie ik ben, maar zonder bovenstaande consequenties.
Zwarte bril graag
Dus ga ik een middag naar Nelleke Mulder, Bureau voor de eerste indruk, in Sneek. Ik heb haar ooit een lezing horen geven over kleding en de eerste indruk, waarbij ze ook liet zien hoe dat werkt. Daar wil ik meer van weten en ik kom met een heleboel tips thuis.
Ik kleed me namelijk nogal lief, zegt ze. Dus vervang ik mijn lenzen door een strenge zwarte bril en volg ook haar andere tips op. Vervolgens ga ik weer netwerken, net als eerder. En het werkt! Mannen lijken me nu te zien in mijn professie als coach en ondernemer, maar vooral als gelijkwaardig.
Daardoor loopt het gesprek voor mij veel prettiger. En hebben de vragen die ik stel een andere lading, ben ik gewoon een coach, die belangstelling toont. Niet meer en niet minder. Precies wat ik wil.
Dit blog is een van de 21 in ‘abc z’ waar maandagse Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje
Zo, ik ga het niet meer doen. Ik breek mijn afspraak met mezelf en mijn belofte aan jullie.
Want het werkt niet. Voor mij althans niet. Dat je het maar weet.
De eerste andere - Hoofdstuk 17
Waar ik dan mee stop? Met wekelijks bloggen over de voltooiing van mijn roman. Daar valt namelijk amper elke week iets leuks of boeiends over te melden. Er gaat dan ook veel tijd mee verloren, tijd die ik beter kan besteden aan diezelfde roman. Mensen beginnen er ook steeds nieuwsgieriger naar te worden en ongeduldig.
Nee, ik stop waarschijnlijk niet met wekelijks bloggen, dat vind ik veel te leuk. Ik ben ook eigenwijs genoeg om te denken dat ik best wat te vertellen heb. Er zijn allerlei interessante onderwerpen die nu niet aan bod komen, omdat ik mezelf zo aan banden leg. Wat overigens vaak best handig is voor een grenzeloos iemand als die ik die alles leuk vind en alles wil doen.
Maar ik ga het loslaten, die restrictie van het onderwerp van mijn blogs. Ik ga weer als vanouds schrijven over alles wat ik tegenkom. Dat kan zijn in mijn coachings, in mijn persoonlijke leven en ontwikkeling en misschien zelfs in het boerenleven waar ik sinds een aantal jaren deel van uitmaak.
Hoe ik daar zo toe kom?
Xandra was de druppel. Nadat al meer mensen mij hadden gevraagd waarom ik mezelf zo’n strak regime opleg, vroeg zij het ook. Haar heb ik ingehuurd om mee te sparren over de zakelijke kant van mijn schrijverij.
En als je iemand inhuurt is het slim om naar haar te luisteren of in elk geval om goed na te denken over de vragen die ze stelt. Dus dat deed ik. Met deze consequentie: ik mag nu weer bloggen over wat ik maar wil. Heerlijk.
Gestructureerde chaoot
Xandra helpt mij ook met structuur aanbrengen, een hele klus voor een chaoot als ik. En ze doet het goed.
Ik heb nu zelfs mijn blogonderwerpen in drie categorieën ondergebracht en jij als lezer bepaalt zelf over welke onderwerpen je blogs wilt ontvangen: alles of je klikt hier om je af te melden voor de blogs over het afronden van mijn roman, over persoonlijke ontwikkeling of over het boerenleven.
Nadeel is natuurlijk wel dat je dan niet elke week meer een blog krijgt. En dit is dan mijn eerste andere.
Een man voorin zegt glimlachend: 'Ik dacht, dit gaat gezellig worden'.
Niet al te best
Ik geef een presentatie. Ze reageren op mijn vraag naar hun eerste indruk. Wat dachten ze toen ik op het toneel verscheen? In een veel te kort, te strak rokje en een te klein truitje, op hoge ordinaire laarzen? De antwoorden zijn duidelijk, ik heb geen al te beste indruk gemaakt.
Omkleden
Ik stel de vraag nadat ik me heb omgekleed; mijn zakelijke outfit, mijn krijtstreep pak en keurige blouse heb aangetrokken. In de hoop die foute eerste indruk recht te zetten. Het lijkt dan ook niet zo'n slimme zet om op deze manier een presentatie te beginnen. Binnen enkele seconden is een eerste indruk gemaakt.
En het is heel moeilijk, kan zelfs jaren kosten, om de ander ervan te overtuigen dat die eerste indruk niet de juiste is. Dat je iemand anders bent dan degene die je in die eerste seconden hebt laten zien. Tja, toch had ik het weloverwogen gedaan.
Foute kleding
De foute kleding diende een hoger doel. Ik wou laten zien hoe mensen, op basis van wat ze zien, ook meestal meteen een oordeel over iemand hebben. En dan menen te weten hoe iemand in elkaar steekt. En jij?
Hoe bewust ben jij je van je eigen eerste indruk en van die van een ander? Houd je je vast aan wat je de eerste keer hebt gezien? Of ben je flexibel genoeg om je mening, indien nodig, bij te stellen?
Maar één keer
Ik hoop maar dat mijn eerste indruk niet is blijven hangen. Een eerste indruk maak je tenslotte maar één keer. En ik wil toch liever worden onthouden als een goede coach, dan als dellerig gezellig.
Dit blog is een van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar maandagse Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in mijn webwinkeltje
Soms is het goed om principes los te laten. Bijvoorbeeld als je merkt dat anderen er nogal wat moeite mee hebben.
Ga je dan dat principe heroverwegen? En zo ja,
in welke mate?
Loslaten, snoeptrommels en structuren - Hoofdstuk 16
Zo verging het mij met de structuur van mijn boek. Niemand snapte het. Behalve ik. Maar ik bleef eraan vasthouden, mijn verhaal moest en zou in die vorm gegoten worden. Inmiddels leer ik los te laten, naarmate ik ouder word en mensen ontmoet die mij wijzen op mijn principes.
Ik durf vertrouwen te hebben dat het wel goed komt. Loslaten, gewoon stapje voor stapje. Dat heb ik nu ook gedaan met de structuur van mijn boek. Stukje bij beetje verander ik het, niet te veel en vooral niet de verpakking, wel de vorm ervan.
Als een snoeptrommel waarop staat dat er 129 verschillende snoepjes inzitten, wat er uiteindelijk slechts 52 blijken te zijn. En dat dat dan goed is. Of zo zoals Lex Jansen schrijft: 'De vragen uit [ ……. ] geven telkens een bepaalde lading mee aan de scènes waar ze boven staan'.
Zo had ik het bedoeld. Wat niemand zag, maar misschien is het ook nu pas te snappen, nu ik durf los te laten.
Stralend huppelen
Maar wat ben ik blij, ik straal en ik huppel. Want Lex schrijft ook dat ik hem heb verrast en dat hij met heel veel plezier de eerste helft van mijn manuscript heeft gelezen. 'Je zet het verhaal van Lysbeth en Pieter overtuigend neer en je tekst boeit me. Je werkt hun karakters goed uit en de voor veel lezers toch wat ongewone omgeving van het boerenleven geeft iets extra’s aan de tekst, een decor waarin je de onzekerheid, voortkomend uit sluimerende geheimen, langzaam laat groeien'. Jaja, een hele berg complimenten. Heerlijk!
Hoge lat
Uiteraard valt er nog van alles te verbeteren, maar dit is wel het soort erkenning waar ik lang naar heb gezocht. Me telkens weer afvragend: ben ik goed genoeg of leg ik de lat te hoog? Langzamerhand raak ik ervan overtuigd dat de lat echt zo hoog mag liggen, dat ik het wellicht kan.
Hoewel Lex ook zegt dat we het nog over de architectuur van mijn boek moeten hebben. Dat dan weer wel.
De architectuur, dat is natuurlijk weer die structuur. Nou ja, ik durf los te laten, dus kom maar op.
‘Ik ben vooral nieuwsgierig naar je roman'.
Xandra kijkt me indringend aan.
‘Hmm.’ Ik knik. Leuk om te horen, dat wel. Maar de tijd die ik besteed aan bloggen gaat natuurlijk ten koste van het redigeren van mijn manuscript.
‘Waarom moet je elke week bloggen?’ Die vraag stel ik mijzelf nooit.
Zo kies ik - Hoofdstuk 15
Maar door de manier waarop zij die gevreesde vraag stelt, ga ik er als vanzelf over nadenken. Ooit heb ik besloten wekelijks te bloggen. Omdat ik het leuk vind en denk dat ik iets te melden heb. Mensen verheugen zich op mijn blogs, hoor ik. Ik wil hen natuurlijk niet teleurstellen.
Aan de andere kant zijn er steeds meer mensen die vinden dat ze wel heel erg lang op mijn roman moeten wachten. En die wil ik ook niet teleurstellen. Dus ga ik harder werken. En efficiënter. Want kiezen, daar houd ik niet van.
Overdenken
Dan ontmoet ik Xandra. Die mij dus vraagt waarom ik niet al mijn energie in mijn roman steek. Zodat het een beetje opschiet. Tja…
De avond ervoor. Mijn leesgroep hier in het dorp. We bespreken ‘Vele hemels boven de zevende’, van
Griet op de Beek. En zijn unaniem van mening dat dit niet echt literatuur is, wel knap geschreven, maar er mist iets. Vinden wij.
En de avond erna. Ik overdenk de leesgroep en vraag me af wat ik zelf wil schrijven: een makkelijk leesbaar boek met een niet al te moeilijk verhaal of meer diepgang en gelaagdheid? Zodat mensen wat moeite moeten doen om het te begrijpen en de boodschap wellicht beter blijft hangen? Dat ze er iets van leren en gaan nadenken over hoe ze zelf in het leven staan?
De vraag stellen is hem beantwoorden. Ik ga voor de diepgang en de gelaagdheid, ik wil literatuur. En dan schiet mij een schrijfweek te binnen met Lex Jansen (eerder van de Arbeiderspers) inclusief een Masterclass van Arthur Japin.
Zijn boek ‘Maar buiten is het feest’ is een van mijn grote voorbeelden. Ik check mijn agenda en meld me aan. Vanmiddag had ik al het eerste telefoongesprek met Lex. Helemaal blij.
Doen
Nu nog een blogje versturen, deze dus. En wie weet komt er straks een keer een week zonder blog. Omdat mijn manuscript belangrijker wordt/is. Dat dat maar even gezegd is.
O ja en er kunnen nog meer mensen mee, eind februari, naar Frankrijk.
Was een van jouw voornemens om in het nieuwe jaar op zoek te gaan naar ander werk?
Of aarzel je omdat je al blij bent dat je werk hébt en je bang bent dat je je baanzekerheid op het spel zet?
De generatie van 60 jaar en ouder kent het soms nog. Je eerste baan bij een bedrijf dicht in de buurt en als alles meezat haalde je daar ook je pensioen. Maar zo is dat al heel lang niet meer.
Op de huidige arbeidsmarkt is het fenomeen van flexibele arbeid niet meer weg te denken. Voor wie niet van vastigheid houdt en ondernemend is, een zegen. Voor anderen een bron van onrust en zorg.
Ondernemen met eigen talenten is hét motto van de huidige arbeidsmarkt
Je niet afhankelijk maken van bedrijven en organisaties, maar zelf aan zet blijven. Nadenken over je eigen ambities en in kaart brengen wat jouw bijzondere talenten zijn.
Tip 1 Weet wat je talenten zijn en wat jij voor werkgevers en hun klanten kunt betekenen
Ook jij bent talentvol en met zelfinzicht en eerlijkheid kun je een lijstje maken van jouw talenten en kwaliteiten. Wat maakt jou talentvol, waarin maak jij het verschil? Vraag ook aan vriendinnen en/of collega’s wat zij zien als jouw kwaliteiten. Vraag het je partner, een studiegenoot of je kinderen. Maar vraag het alleen aan mensen die eerlijk durven zijn en je niet naar de mond praten.
Tip 2 Denk na over waar je over 5 jaar wilt zijn
Bepaal wat je ambitie voor de toekomst is. Wil je blijven doen wat je nu doet of wordt het tijd om van je droom een doel te maken? Wil je een stap hoger op de carrièreladder of wil je liever een expert op jouw vakgebied worden? Wil je fulltime of parttime werken? Wil je je hart volgen of een pragmatische keuze maken.
Tip 3 Maak een plan voor het komend half jaar en zet nog deze week de eerste stap
Heb je je ambitie vastgesteld en weet je dat je de talenten hebt die daarvoor nodig zijn? Dan is het tijd om je doel te bepalen, een plan op te stellen en stappen te gaan zetten. Niet straks, maar nog deze week. Op de huidige arbeidsmarkt is het onverstandig om je loopbaan van toevalligheden af te laten hangen.
Kies bewust en trek je eigen plan. Zie voor je wat het je oplevert als je je ambitie hebt waargemaakt: het plezier dat het je oplevert als je het werk doet dat je het allerliefste doet, de energie die je ervan krijgt en de voldoening die het zal geven. Zie het voor je en ervaar het.
Tip 4 Maak jezelf zichtbaar op je werk
Begin zo snel mogelijk om je ambities zichtbaar te maken in je huidige baan. Bekijk wat je nu al in je huidige baan of situatie kunt doen om jezelf zichtbaar te maken. Heb je ambitie om leiding te gaan geven? Gedraag je dan als een leider, ook al ben je niet de manager, maar neem een initiatief en pak verantwoordelijkheid. Wil je als projectleider gaan werken? Verzin een project en ga aan de slag. Zo kun je nieuwe vaardigheden oefenen die je vooruit helpen.
Tip 5 Geef eerst
Het is een universele wet dat alles wat je geeft bij jou terugkeert. Wil je dat je manager je helpt met de realisering van je plannen? Kijk dan ook eens wat jij voor je manager kunt doen. Misschien heb je een goed idee om de afdeling efficiënter te laten werken of om meer omzet te maken. Wil je privé meer tijd om aan je plan te werken? Betrek je gezin bij je plannen. Vraag wat jij voor hen kunt doen om tijd voor zichzelf te krijgen.
Tip 6 Open je smoezenboek
Veel ambities stranden in goede bedoelingen omdat er altijd wel een reden is om niet in actie te komen: te moe, te druk, geen tijd, eerst dit eerst dat, ja maar de kinderen… enzovoorts. We kennen ze allemaal en we weten dat het smoezen zijn.
Ze houden je waar je bent en brengen je niet waar je wilt komen. Wees eerlijk, neem ze onder de loep. Vind een oplossing voor wat werkelijk een probleem is en geef je zelf een schop onder je je-weet-wel voor je smoesjes. Maar doe het met mildheid.
Tip 7 Kom uit je comfortzone
Je ambitie waarmaken vraagt om moed en doorzettingsvermogen. Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt. De ervaring leert dat wie afwacht en denkt dat de onrust in het bedrijf wel over zal waaien, komt vaak van een koude kermis thuis.
Weet je vrijwel zeker dat er een reorganisatie gaat aankomen die jou of jouw afdeling zal treffen? Kom dan in actie en wacht niet af. Vraag een goede vriend(in) om je buddy te worden en met je mee te denken, twee weten meer dan een. Trek de stoute schoenen aan en ga op onderzoek uit: onderzoek jezelf, je ambities en je mogelijkheden op de arbeidsmarkt en ga ervoor.
Doe de wereld een plezier en kom tevoorschijn met je talenten. Er wordt op je gewacht!
Daar staat hij dan. Een beetje onwennig, voor de spiegel.
En ineens is zijn stropdas te kort.
Te kort? Ja, te kort.
Benjamin
We hebben inmiddels een paar gesprekken gevoerd. Deze ondernemer en ik. En hij heeft al flinke vorderingen gemaakt. Maar af en toe voelt hij zich nog steeds de Benjamin tussen zijn compagnons. Ik besluit het over een andere boeg te gooien. Ik ga met zijn houding aan de slag. En daarom staat er op de eerstvolgende afspraak een grote spiegel op hem te wachten.
Groter
Verbaasd doet hij wat ik vraag. ‘Ga maar voor de spiegel staan en kijk eens goed naar jezelf. Naar je houding. Naar je manier van lopen. Probeer je schouders eens wat verder naar achteren te trekken en wat meer rechtop te lopen. Voel je dat het anders is? Voel je je sterker nu? En groter? En kijk eens hoe het er uit ziet. Hoe zou je nu overkomen bij anderen?’
Simpel en doeltreffend
Hij is verbaasd. Dat zoiets simpels zo doeltreffend kan zijn. Dat had hij nooit verwacht. Hij neemt zich voor om eerst zijn stropdas opnieuw te strikken. En vervolgens altijd rechtop te blijven lopen. Het voelt veel prettiger en zo hij is geen Benjamin meer. Hij maakte zichzelf de Benjamin. Maar nu niet meer. Dat is nu voorbij.
En jij?
Hoe sta en loop jij? En welke indruk maak je daarmee? Is het tijd om zelf eens te ervaren hoe het anders kan?
En te zien welk effect dat op anderen heeft? Misschien is jouw stropdas dan straks ook te kort. Maar dat is simpel te verhelpen.
En stemt het beeld dat anderen van jou hebben overeen met je eigen beeld?
Of heb jij ook blinde vlekken? Net als Lysbeth?
Vergelijkingen maken - Hoofdstuk 14
Lysbeth is de hoofdpersoon uit mijn boek. En door het herschrijven van mijn manuscript leer ik haar steeds beter kennen. Grappig is dat. Ik verzin een hoofdpersoon die ik vervolgens van alles laat doen en meemaken en toch ken ik haar niet zo goed.
Maar door het huiswerk van Johan, de begeleider van onze schrijfgroep, ontdek ik wie ze werkelijk is. Ik word me bewust van haar diepere angsten en drijfveren. Dat had ik natuurlijk van tevoren kunnen uitwerken maar zo zit ik niet in elkaar; ik hou van ‘gaandeweg ontdekken’ en vind dat een boeiend proces.
Net als in het echte leven, je leert iemand pas goed kennen als je de tijd neemt hem of haar te observeren en te bevragen.
Huiswerk
Terug naar dat huiswerk. Johan heeft ons gevraagd om een van onze hoofdpersonages of een setting te beschrijven aan de hand van een twintigtal categorieën, bijvoorbeeld alle zintuigen, een bloem, landschap, voertuig, sieraad, politicus, woning, muziekgenre enzovoorts.
Een paar daarvan moeten we ook daadwerkelijk toepassen in onze verhalen. Hierdoor gaat je tekst leven en zo kun je clichés wegwerken, legt Johan uit.
Welke?
Leuke opdracht, dacht ik. Maar het bleek knap lastig toen ik probeerde om Lysbeth in één beeld te vangen, want ze ontwikkelt zich in de loop van het boek. Daarnaast ziet ze zichzelf anders dan dat haar omgeving haar waarneemt.
Dus, welke Lysbeth gebruik ik voor mijn huiswerk? Of pak ik een scene en kijk hoe ik het kan aanscherpen met behulp van zo’n vergelijking? En toen werd het pas echt leuk.
Een tipje dan
Hier een paar voorbeelden en - op veler verzoek - een tipje van de sluier van mijn boek: Lysbeth is best competitief ingesteld, maar wordt al jarenlang derde, waar Joop Zoetemelk tenminste nog tweede werd
(nee, ze doet niet aan wielrennen). En het briefje, waar alle ellende mee begint, is als een olifant, als een kudde olifanten die door de porseleinkast van haar huwelijk walst.
Oké, nog eentje dan: de ontwikkeling die ze doormaakt, voelt zoals Rotterdam het gevoeld moet hebben:
plat gebombardeerd en weer opgebouwd. O nee, Rotterdam kan niet voelen. Nou ja, zoiets dus.
Om te beginnen met Instagram is het belangrijk dat je het leuk vindt om te doen.
Het kost tijd en je moet er aan denken.
Het is behalve een fotobewerker ook een sociaal netwerk.
Het sociale netwerk draait om likes want je wilt toch dat mensen zien wat je fotografeert, dus het is likes verzamelen! Daar kun je heel druk mee zijn en het wordt een soort koorts.
Wij leggen uit hoe je met een paar fotografische trucjes de meest aansprekende foto's maakt. Volg deze gids en de likes stromen binnen! Het is leuk om mooie foto’s van een hobby te maken en te delen.
We hebben een site gevonden met downloads die goed uitlegt hoe je te werk moet gaan, zie onder.
Wat is je onderwerp?
De meest voorkomende fout is om niet duidelijk te maken wat het exacte onderwerp van je foto is. Lukt dat niet, dan is het eindresultaat nietszeggend en blijft het oog van je publiek niet lang op jouw foto rusten.
Wie is de hoofdpersoon?
Het kan je beste vriend of vriendin, een mooie bloem, een mooi kledingstuk of uiteraard jezelf zijn, als het maar duidelijk is. Er zijn verschillende methodes om je onderwerp de ster van het shot te maken.
Bijvoorbeeld door te fotograferen voor een neutrale achtergrond, door het hele beeld te vullen met het onderwerp via een close-up of te werken met scherptediepte, waarbij het onderwerp scherp is en de omgeving onscherp.
Yes, het is gelukt. Eens in de twee weken neem ik drie dagen vrij om te schrijven, de andere twee en de tussenliggende week zijn voor het coachen.
Mijn coachees komen namelijk meestal om de veertien dagen.
Doen
Ik zet ‘boek schrijven’ in mijn agenda. Heerlijk, ik heb er zin in. Mijn boek, dat ik al van kindsbeen af wil schrijven, gaat er komen. Gewoon efficiënter werken en beter plannen, dat moet lukken, toch?
Vol
En dan gebeurt het: mijn agenda stroomt vol, heel vol. Op deze manier kan ik geen drie dagen vrij nemen om te schrijven. Hmmm, ik kom in de knel met mijn eigen voornemen. Had ik het zo mooi bedacht, eindelijk zou het gaan gebeuren en dan werkt het dus niet zoals ik graag wil.
Wat nu? Mijn afspraak met mezelf laten vallen? Niet drie maar slechts twee dagen schrijven? Ik kan ook vier gesprekken op een dag plannen… Nee, dat kan niet, denk ik meteen, ik wil me houden aan mijn maximum van drie gesprekken per dag. Ik wil elke coachee de volle aandacht geven en na drie gesprekken is dat moeilijker dan aan het begin van de dag. Bovendien kan een gesprek uitlopen en dat moet kunnen.
Wachten?
Een wachtlijst instellen dan? En toen bleef het stil in mijn hoofd… Eventjes maar. Geen nieuwe coachees meer aannemen? Omdat ik zo nodig een boek moet schrijven? Pfff, dat kan helemaal niet. Geen acquisitie meer doen dan? Ha, da’s een goeie. En mensen die spontaan voor een intake komen, plan ik uiteraard gewoon in.
Geduld
Dat is echter nog geen oplossing voor mijn huidige probleem. Dan besluit ik mijn afspraak met mezelf op te schorten, dat boek komt er wel, het duurt even wat langer. Geduld schijnt een schone zaak te zijn.
Je kunt overal lachen toepassen, op je werk,
tijdens het douchen, in de auto, tijdens het koken, thuis.
Er zijn zat momenten dat je kunt lachen. Om meer te lachen kun je het doktersrecept volgen.
Hoe meer je lacht hoe meer geluk in je leven.
Je hebt een keer een lachworkshop gedaan. Je komt enthousiast thuis. Daar snappen ze er niets van natuurlijk. Hoe grappig is dat nou, zomaar lachen? Leuk. Je bent een positief ingesteld mens. Je houdt gewoon van lachen. Je hebt vaak de lachers op de hand. En je wil er wel eens mee spelen. Met die lach.
10 maal daags, direct toe te passen
Deze oefeningen geef ik vaak aan de deelnemers mee na een lachworkshop. We hebben dan goed geoefend en het is fijn om een tip te hebben voor thuis. Hiermee kun je de hele dag lachen. Just what the doctor orders.
Lachen in bed
Rek je eens stevig en languit uit en zeg 'whoeaaaaa' en 'aaahhaaaa' en 'hahahahaha'.
Lachen onder de douche
Doe de operalach. Tijdens de lachworkshop geef ik de instructie om elkaar de lach toe te zingen, met grootse gebaren en groots geluid. Dit doen we na een aantal andere oefeningen natuurlijk, anders is het wel heel gek. Maar thuis kun je dit gewoon onder de douche doen. Laat de buren meegenieten. En geniet zelf ook.
Lachen bij het aankleden
Lachwinkel - Blije sokken. Kleed je aan en wordt met ieder kledingstuk vrolijker en vrolijker. Grinnik bij je sokken, lach bij je trui en doe een dijenkletser bij je broek. Doe een showtje voor de spiegel. Draai rond en bewonder jezelf. Meneer Cactus zong 'laat je handen zien, laat je tanden zien'. Daar zou ik aan toe willen voegen 'laat je tenen zien'.
Lachen in de badkamer
Maak een grote grijns als je je tanden poetst. Wist je dat je na ca 2 minuten echt al endorfine aan gaat maken, ook als je je grijns ‘faked’. Daarom moesten we natuurlijk altijd 2 minuten tandenpoetsen!
Als je dagcrème opsmeert, verander dit dan door lachcrème. Wrijf de lachrimpeltjes eens goed in, strijk de rimpel in je voorhoofd glad en duw je mondhoeken omhoog richting je oren.
Lachen aan de keukentafel
Klop ritmisch op de tafel. Zeg 'hoho' en 'haha'. Klop niet alleen op tafel maar ook op de bordjes, de kopjes en de theepot. Stamp met je voeten.
Lachen in de auto
In de auto ben je helemaal alleen. Of met je kind of man of vrouw samen. Doe alsof je een auto bestuurt. Dit kun je heel goed samen doen. Mensen buiten kunnen je in ieder geval niet horen.
Wanneer je voor het stoplicht staat dan kan het zijn dat je ongeduldig wordt. Vervang dat door lekker hardop 'hahahahaha' te zeggen. En wanneer je dan mag rijden is het heerlijk om 'brrrrrrrmmmm' te zeggen. Je weet wel, net als vroeger toen je met autootjes speelde. 'Brrrrmmmm' maakt je lippen losser, je maakt meer speeksel aan en je wordt er vrolijk van.
Lachen op kantoor
Lach naar iedere collega die je tegenkomt. Van een glimlach tot grote grijns. Als zij zich afvragen wat jij in je schild voert dan doe je het uitstekend. Lach ook tegen die ene waarbij je dit normaal niet zo de neiging hebt.
Het is tenslotte voor je eigen lol.
Lachen in de winkel
Een van de 40 lachyoga basisoefeningen is de creditcardlach. Je mag elkaar dan niet vertellen wat erop staat, maar je laat zien wat erop staat. Je wijst naar elkaars briefje en zegt 'ooooohhh' en 'aaaahhh' en 'hahahaha'.
Je kunt dit ook doen in de winkel. Je kijkt naar je bonnetje en je stelt je voor dat je maar de helft hoeft af te rekenen. 'Whahahahaha'.
Lachen bij het eten koken
Lach terwijl je in de pan staat te roeren, lach tijdens het wachten of bij het snijden van de groente. Snij leuke figuurtjes en maak vrolijke gezichtjes met eten op het bord. Zorg voor dikke pret aan tafel. Dat eet leuker en nog gezonder.
Lach altijd
Lachen is een keuze. Zelfs als er niets in je omgeving is om mee te lachen of om te lachen dan kun je lachen. Omdat jij ervoor kiest. Trek je mondhoeken naar je oren, zorg dat je dit zeker twee minuten doet, laat je tanden zien en zeg 'hahahahahahaha'.
Heb jij nog een leuke tip hieraan toe te voegen? Deel het met ons in het reactieveld hieronder en laat ons nog meer lachen!
Zo schrijf ik. Afgelopen zaterdag genoten Marian en ik in Hilversum van Schrijf! 2015, een dag vol boeiende lezingen georganiseerd door boekschrijven.nl.
In de ochtend gingen we onder andere, onder begeleiding van schrijfcoach Inez Risseeuw, aan de slag met het verzinnen van een personage.
Lastig in een zaal met 400 mensen en ik vond mijn personage dan ook maar niks.
Badjas - Hoofdstuk 13
In een van de middaglezingen vroeg schrijver/schrijfcoach David Mulder ons een eigen vervolg te schrijven op de eerste zin uit zijn net verschenen boek. Mijn pen vloog over het papier zonder me te storen aan die 400 mensen en trots las ik even later mijn verhaaltje voor aan Marian: ‘Marcus stond naakt in de gang, druipend van het douchewater (dit is dus nog van David, nu kom ik).
'Twee vrouwelijke agenten deden hem handboeien aan, waarna zijn moeder nog snel een badjas over zijn blote lijf drapeerde. Ze knoopte de ceintuur opzij vast, als was het een dwangbuis. De lege mouwen hingen er slapjes bij. Marcus sloeg zijn ogen neer en keek naar de groeiende plas op de smetteloos witte vloertegels die nu langzaam geel kleurden. Hij deed een pas naar voren, waardoor de plas zich uitstrekte. De vloer van de gang liep af naar de keuken, net als het vocht.'
En toen was de tijd om. Ik was best tevreden.
Genieten
Beide opdrachten staan voor twee verschillende manieren van schrijven. Je kunt eerst nadenken over personages, plot en structuur, maar je kunt ook meteen beginnen met de eerste zin, mijn voorkeur dus.
Ik schrijf liever spontaan en organisch dan logisch en weldoordacht.
Ik begin gewoon, impulsief en vanuit mijn gevoel en zie wel hoe het verhaal loopt. Dat betekent veel nawerk (klopt alles en past de structuur?) in plaats van veel voorwerk. Is dat handig? Ach, het is zo het is, zo schrijf ik en dat is soms lastig en ploeteren en meestal leuk en genieten.
Bijpassende tegeltjeswijsheid
‘Wie in zichzelf gelooft, hoeft zich nooit te bewijzen. Olaf Hoenson'. Deze tekst, gepost door Marian Palsgraaf van justbeyou.nl, zag ik maandagmorgen voorbijkomen op Facebook. Die houden we erin, dacht ik. Want ik ben d’r zo klaar mee, met mijn geneuzel dat ik en mijn schrijfsels niet goed genoeg zouden zijn.
Zo schrijf ik, spontaan en impulsief. Punt. Heerlijk. En ik ga lekker nog even door tot ik helemaal tevreden ben met mijn manuscript.
Vaak hoor ik de uitspraak: 'Ik heb iets met steen'.
Bezoekers van mijn atelier zijn op een of andere manier gefascineerd door stenen en komen vaak met mooie steentjes thuis van vakantie of een wandeling.
Ook ik heb ‘iets met stenen’…
Na jaren ‘voor de klas te hebben gestaan, kon ik in 2008 mijn hobby, beeldhouwen, combineren met lesgeven in Atelier van Steen tot Beeld in Mijdrecht: Een ruimte waar steen en mens elkaar ontmoeten.
In dit sfeervolle atelier komen kinderen en volwassenen die ‘iets met stenen’ hebben of het gewoon fijn vinden om met een steen bezig te zijn. Ik blijf het bijzonder vinden dat ik mensen mag begeleiden in het proces van ruwe steen tot persoonlijk beeld.
Naast het technische gedeelte is er ook de verdieping: De gevoelens of emoties die opkomen als je aan het beeldhouwen bent. Op een speelse manier blijkt beeldhouwen ook therapeutisch te zijn. De uitspraak
’Om jouw gezicht te zien, gebruik je een spiegel. Om jouw ziel te zien, een kunstwerk’ (George Bernard Shaw) spreekt mij daarom aan.
In de zomermaanden is er meer tijd om zelf te gaan beeldhouwen. Dan ga ik regelmatig op les bij andere, bekende of minder bekende, beeldhouwers. Fijn om de nieuwe kennis het volgende seizoen weer door te kunnen geven in het atelier.
Familie
Mijn opleiding ‘Systemische Pedagogiek’ bij het Hellinger instituut te Groningen heeft mij veel inzicht gegeven in de dynamiek van familiesystemen. Ieder familielid, jong of oud, is deel van een familiesysteem en dit heeft mooie kanten, maar kan ook lastig zijn.
Tijdens een Familie workshop werken gezinnen of familieleden apart of gezamenlijk aan een steen. Op speelse wijze wordt gezocht naar de verbinding, naar de eigen identiteit en plek in het systeem. Je kunt je als gezin of familie aanmelden voor een workshop op maat.
Deelnemers
Vanuit mijn professie blijft het werken met kinderen mij boeien. Tijdens de schoolvakanties blijft het mij iedere keer verrassen wat het werken met een steen bij hen doet. De puurheid van het kind weerspiegelt zich in zijn/haar beeld.
Ook volwassenen laten die puurheid van zichzelf zien. De dynamiek tijdens deze lessen is anders. Het kijken naar en bespreken van elkaars werk geeft vaak nieuwe en waardevolle inzichten.
Informatie:
Wil jij meer weten over dit atelier of eens een kijkje komen nemen? Je bent van harte welkom bij Atelier van Steen tot Beeld, Genieweg 45 te Mijdrecht of kijk eens op mijn website: www.vansteentotbeeld.nl
Foto's: Titel: 'Tears in Heaven'. Combinatie van brons en Braziliaans speksteen.
Beyond the door, there's peace, I am sure. And I know there'll be no more tears in heaven ( Eric Clapton).
Foto frontpage: Titel: 'Borstkanker',
Chinees speksteen.
Een bewogen periode in mijn leven.
Zo af en toe stuur ik een aansprekende brief naar een bedrijf om wederzijds kennis te maken. En als ik vervolgens langs mag komen, wil ik een onvergetelijke indruk achterlaten.
Kort geleden had ik weer zo’n gesprek. Ik vermoed dat ik daar zeker een onvergetelijke indruk heb gemaakt.
Gniffelen
Ik trek de bewuste ochtend een keurig mantelpakje aan, lievelingsbloesje erbij en vertrek. Ik krijg koffie aangeboden en trek mijn bloesje nog even recht. Dan gaat het mis. Ik kijk naar beneden, ‘Oeps’ en begin te gniffelen: ja hoor, heb ik weer! Een scheur van wel 15cm.
Ik maak er een opmerking over die echter verloren gaat in een opmerking van mijn (mannelijke) gesprekspartner. En vervolgens vergeet ik het voorval.
Vervelend
Als ik een tijdje later nog eens aan mijn bloesje trek (oh, ergerlijke gewoonte), herinner ik me de scheur weer.
Te laat: er verschijnt een tweede! Allerlei gedachten schieten door me heen. ‘Als hij het ziet, moet hij zich wel heel erg opgelaten voelen. Dat wil ik niet. Hoe los ik dit op?’ Ik moet er wel iets van zeggen.
Als ik net doe of er niets aan de hand is, dwing ik hem dat ook te doen. En dan wordt het pas echt vervelend. Dus, wijzend naar mijn bloesje, zeg ik, verontschuldigend: ’Oh jee, ik trek mijn hele bloes aan flarden.’
Om vervolgens mijn armen stijf over elkaar te slaan, waar de schade achter verdwijnt.
Tweede kopje
Je begrijpt, het tweede kopje koffie heb ik afgeslagen om zo snel mogelijk met mijn bloesje huiswaarts te keren. Soms hoef je niet eens zo veel te doen om een onvergetelijke indruk achter te laten… Nietwaar?
Dit artikel is een steuntje in de rug voor degenen die hier niet of nauwelijks mee omgaan of gewoon niet willen, dat kan ook natuurlijk.
Ik heb het een en ander voor jullie uitgezocht.
Zelf was ik heel erg anti computer... dat is zo’n 5 jaar geleden. Ik wist alleen hoe hij aanging en raakte echt in paniek als ik op het verkeerde knopje drukte en dan riep ik HELP! Maar mijn kinderen zeiden dan: alles zelf uitzoeken mam anders leer je het nooit.
Woest werd ik dan want o jee als zij iets niet kunnen. De rest kunnen jullie zelf invullen, want het is overal hetzelfde. De telefoon dat vond ik leuk maar ook weer niet. Je moet dan maar overal bereikbaar zijn! Je kunt wel zeggen dat je zo’n beetje je vrijheid kwijt bent.
Maar zoals alles… alles went. Nu is het ook wel weer heel erg leuk en gemakkelijk.
Wat heb je nu allemaal aan dat Social Media en wat is de toevoeging voor de 40+ vrouw. De meest bekende zijn Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest en Google+.
Facebook
Dit is wel de meest bekende van allemaal. Als je je Facebookpagina hebt aangemaakt en je bent 'vrienden' geworden met jouw vrienden en/of vrienden geworden van bijvoorbeeld je bridgeclub of tennisvrienden, dan is het leuk en makkelijk om gebeurtenissen en/of foto’s te delen als je dat wilt.
Je kunt je vrienden afschermen zodat niemand dat voor de rest kan zien. Van over de hele wereld kun je plaatsen en iedereen ziet het dan meteen, als je natuurlijk internetverbinding hebt. Vaak in hotels is dat tegenwoordig wel aanwezig, je moet er soms wel voor betalen.
De wereld is gewoon enorm klein geworden
Facebook is ook uitermate geschikt voor mensen die alleen zijn, om contacten te onderhouden en om groepen aan te maken van eventuele hobby’s. Je kunt meedoen met je mening ergens over te geven of bijvoorbeeld een boek te bespreken.
Onderstaand een filmpje hoe je een Facebookpagina aanmaakt.
Volgende week ga ik het over Instagram hebben.
Laat me even weten of je dit nuttige informatie vindt en laat je commentaar hieronder achter.
‘Komt het wel goed met jouw boek', vroeg mijn moeder bezorgd, de dag voor Kerst.
Ze hadden mijn laatste, uitgeprinte blogs meegenomen, mijn ouders en thuis op hun gemak doorgelezen.
Ze twijfelen. Want steeds schrijf ik over de commentaren van anderen op mijn manuscript. Zo haal ik dat en mezelf onderuit nog voordat het boek er ligt en straks wil niemand het lezen. Vrezen zij.
In de verdediging schieten - Hoofdstuk 12
Misschien kun je dat niet, een goed boek schrijven, misschien ben je niet goed genoeg. Dat is wat ik mijn moeder hoor zeggen. En als mijn ouders dat vinden, dan mijn blog abonnees wellicht ook. Ik begin mezelf te verdedigen: ‘Jullie vonden mijn blogs mooi en goed, toch?’
‘Ja, daar genieten we enorm van, elke keer weer. Maar blijkbaar is een boek schrijven toch wat anders'.
‘Maar aan die blogs moet ik ook elke keer schaven, hoor, tot ze goed genoeg zijn, die staan er ook niet in een keer. Dat werkt trouwens bij andere schrijvers ook zo, dat is normaal. En mijn blogs zijn maar vierhonderd woorden lang, terwijl mijn boek bijna tweehonderd keer zoveel woorden bevat. Dus dat is veel ingewikkelder.’
Ik voel de moed in mijn schoenen zinken. Zou het echt nooit wat worden? Aan de andere kant: schrijven is worstelen, schrijven is zoeken, is passen en meten, is hardop lezen en heel goed luisteren, is ritme, is nog veel meer.
Ramp of succes?
Ja, ik ben goed in rampreflectie, in het mezelf aanpakken. En daar wil ik graag bergen waardering voor:
Kijk eens hoe kwetsbaar ik mezelf durf op te stellen en kijk eens hoe goed ik mezelf verbeter? Zie je dat wel?
Succesreflectie is veel lastiger. Voor mij. Ik kan wel zelf vinden dat ik goed genoeg ben of iets goed kan, maar...
Op dat moment stokt mijn adem in mijn keel, ik krijg het Spaans benauwd. Het lukt me niet om de zin af te maken. Dan maar op papier, met de moed der wanhoop: Ik kan zelf wel vinden dat ik goed genoeg ben of iets goed kan, maar stel dat jij of iemand anders die er verstand van heeft het helemaal niks vindt? Poeh, dat staat er en ik denk: nou en?
Blijkbaar kan ik in mijn hoofd de boel op slot zetten, maar op papier niet. Dat lucht op. Ben ik blij dat ik schrijver ben. Of word.
Productief werken is goed voor je zelfvertrouwen. Wie zijn dagen productief doorbrengt, is meestal meer tevreden over zichzelf dan iemand die treuzelt en uitstelgedrag vertoont.
Productiviteit is goed voor je zelfvertrouwen omdat je iedere dag opnieuw trots kunt zijn op wat je hebt bereikt.
Je verlaat je werk met een gevoel van accomplishment. Je hebt iets voor elkaar gekregen, je bent vooruitgegaan.
Hoewel veel mensen productiever proberen te worden door complexe projectmanagement systemen te gebruiken, is productiviteit eigenlijk iets heel eenvoudigs. Je bent productief als je ongestoord kunt werken aan een taak. Als je je voor een langere periode compleet kunt focussen op één taak. De onderstaande eenvoudige tips helpen je deze focus te verkrijgen en zo productiever te werken.
Werk met een kleine, eenvoudige takenlijst
Stop met enorm lange takenlijsten. Schrijf kort op wat je vandaag wilt bereiken. Welke drie dingen moet jij vandaag bereiken om met een tevreden gevoel naar huis te gaan?
Wees realistisch en maak de lijst niet te lang. Je kunt beter minder taken opschrijven en ze allemaal wegwerken dan een lange lijst slechts voor de helft afstrepen. Het gevoel van voltooiing is veel waard, dus vraag niet teveel van jezelf.
Lange takenlijsten verlammen en schrikken af. Als je ziet dat je nog een hele berg werk hebt liggen voor vandaag dan wordt het aantrekkelijk om te treuzelen. Houd het behapbaar voor jezelf en werk met een hele korte takenlijst.
Scheid communicatie en creatie van elkaar
Onze moderne samenleving draait voor een groot deel om communiceren en consumeren. Als je niet oppast kun je je hele dag vullen met Twitter, Facebook, Instagram, Vine, YouTube en natuurlijk alle interessante websites met nieuws en leerzame artikelen.
Verlies jezelf niet met communicatie bezigheden. Je werk draait vaak namelijk om creatie. Creatie is datgene dat waarde toevoegt aan de wereld en datgene waarmee je uiteindelijk je doelen en dromen zult bereiken. Creatie is bovendien vaak datgene waarvoor je betaald krijgt en op basis waarvan je beoordeeld wordt.
Doe dus je best om communicatie te scheiden van creatie. Als je bezig bent met creëren, schakel dan alle afleidende diensten uit. Geen Twitter updates, geen mailbox open, geen Whatsapp etc. Schakel desnoods het internet uit op je computer en je mobiel. Geef jezelf de ruimte om te creëren.
Vergeet niet te genieten van je werk
Werk is leuker als je ervan kunt genieten. Het draait niet alleen om het eindresultaat, je kunt ook genieten van de reis richting je doel. Wanneer je bijvoorbeeld een stuk tekst moet schrijven, kun je hiervan balen en zo hard mogelijk werken om het snel af te krijgen.
Je kunt ook proberen om te genieten van het schrijven. Maak de omgeving fijn voor jezelf, zet een kop thee, werk met lekkere muziek, beloof jezelf een fijne beloning wanneer je de taak hebt afgerond.
Praat tegen jezelf om jezelf aan te moedigen. Zeg dingen als: 'Zo, dan ga ik nu even lekker schrijven'. Adem een paar keer diep in en uit, ontspan jezelf. Wees je bewust van het schrijfproces en geniet van het moment.
Je werk draait niet alleen om de resultaten. Het wordt veel makkelijker om productief te werken als je niet vergeet om ervan te genieten. Werk kan leuk zijn, maar jij moet die keuze zelf maken!
Beloon jezelf na een periode van productief werken
Heb je een periode productief gewerkt? Beloon jezelf dan met iets wat je leuk vindt. Geef jezelf toestemming om tien minuten rond te hangen op Facebook of om een kop koffie te halen.
De boog kan niet altijd gespannen zijn. Door tussen de productieve periodes momenten van ontspanning toe te laten, neem je wat druk van de ketel. Je voorkomt dat je tijdens het werk plotseling gaat verlangen naar al die leuke dingen op internet. Geef jezelf even de ruimte om te consumeren en communiceren en ga daarna weer verder met creëren.
Je kunt zelf bepalen met welke tussenposes je dit doet. Kies bijvoorbeeld voor een halfuur werken en vijf minuten ontspannen of ieder uur tien minuten achter elkaar ontspannen.
In het kader van de goede voornemens ga ik mijn efficiency verbeteren. 2015 lijkt me daar een uitstekend jaar voor.
Maar waar moet je beginnen? Uitstelgedrag, mail en andere post, social media? Ik besluit met de mail te beginnen.
Eerst een kopje koffie en wat koffiebonen,
dat maakt een goede start.
Geen scrollbalk meer
Ik heb mij daartoe een nieuw doel gesteld: mijn mailbox mag niet meer dan dertig berichtjes bevatten! Ik ging er eens goed voor zitten en sloeg voortvarend aan het werk. Ik dwong mezelf om over elk mailtje een beslissing te nemen: meteen weggooien, eerst nog een actie uitvoeren en dan weggooien of archiveren.
Het ging super. Tot ik ineens nog maar elf berichtjes in mijn postbus had. Een mooi gezicht vond ik het:
geen scrollbalk meer. Ik stelde mijn doel bij, het werd: elke dag een postbus zonder scrollbalk. Ach, waar een mens niet allemaal blij van kan worden.
Streng
’s Ochtends begin ik nu mijn werkdag door eerst met de mail aan de slag te gaan, tot de scrollbalk verdwenen is. Ik ben heel streng voor mezelf: ik mag alleen de post doen als ik daadwerkelijk tijd heb om het weg te werken.
Meestal lukt dat. Maar het is net als met het huishouden: je bent nooit klaar. Heb je net gedweild, komt er iemand met vieze schoenen binnen. Is je mailbox leeg, komen er weer nieuwe binnen.
Nieuwsgierig
Ik heb echter ook geleerd dat de aanhouder wint! Dus elke dag begin ik, wederom met frisse moed, aan mijn mail en ga ik door tot de scrollbalk verdwenen is. Gelukkig ben ik nogal doelgericht, dit doel streef ik dagelijks met veel plezier na.
De eerste en tevens lastigste stap blijft echter ook de grootste uitdaging: ik mag alleen met de post aan de slag als ik tijd heb om het echt weg te werken.
Door mijn nieuwsgierige aard wil ik nog weleens snel even mijn mail checken, terwijl ik er eigenlijk geen tijd voor heb. Maar ja, je moet ook niet al te streng zijn, toch?
‘Vind je dat niet erg? Ze zien precies wat jij doet en hoe. Dat laat je toch niet zien aan je concurrenten?’
‘Het zijn collega’s.’
‘Concullega’s dan toch zeker?’
‘Nee hoor, gewoon collega-coaches.’
Vol ongeloof kijken ze me aan, nadat ze me die middag hebben geholpen tijdens de Open Praktijk Route van www.bewusthoogeveen.nl. Ik zie ze denken: die is gek.
Schaarste
Tja, vroeger dacht ik in termen van schaarste, bang dat er te weinig werk zou zijn voor alle coaches en dat ze allemaal veel beter zouden zijn dan ik. Bang dat er een strijd zou losbarsten tussen coaches onderling. En ik wil helemaal niet strijden, daar houd ik niet van.
Overvloed
Gelukkig kijk ik er nu anders tegenaan. Ik heb geleerd om te denken in termen van overvloed: er is werk zat,
ik ben goed genoeg (dat durf ik inmiddels te zeggen) en bovendien zijn er voldoende mensen die graag met een coach in zee gaan.
En, inderdaad, er zijn ook coaches bij de vleet. Maar ik hoef niet iederéén te coachen, er moet wel een klik zijn tussen coach en coachee. Als die er niet is, is het fijn om te kunnen doorverwijzen naar een collega-coach en ben ik blij dat ik collega’s heb.
Zo te denken leeft een stuk prettiger. Het aantal coaches en opdrachtgevers verandert er niet door.
Toch maakt het een wereld van verschil: denken in termen van schaarste of van overvloed.
Coach in werkplezier
Aan de andere kant, het zou natuurlijk prachtig zijn als we allemaal lachend naar ons werk gaan, dan heb ik geen werk meer. Wat ik dan ga doen? Misschien heb ik een coach nodig om dat uit te zoeken.
Dit blog is een van de 20 in ‘abc z’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan. Beide leren je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in mijn webwinkeltje en te koop in de boekhandel.
Ze hebben allemaal gelijk. Allemaal, behalve ik.
En daar hou ik niet zo van.
Ik ben namelijk behept met een bijna onuitroeibare behoefte om gelijk te willen hebben.
Daar kan ik overigens niets aan doen, dat zit in de familie. Zo, dat dat maar even duidelijk is.
Overtuigend gelijk – Hoofdstuk 11
Maar goed, soms moet ik toegeven dat wat ik wil – mijn roman klaar in mei 2015, zie 09 Ik saboteer - echt niet kan. Dat duurt wel even trouwens, voor ik daarvan overtuigd ben. Het drammerige stemmetje achter in mijn hoofd bleef maar zeggen dat het wel kon, maar dat stemmetje is nu het zwijgen opgelegd.
Ik ben inmiddels overtuigd van mijn eigen ongelijk en van andermans gelijk. Dat begon eigenlijk al met Johan. Op de eerste maandelijkse bijeenkomst van onze schrijfgroep had ik voorgesteld om Johan Bordewijk,
schrijver en redacteur, te vragen om ons te begeleiden. Iedereen ging akkoord.
Op de tweede bijeenkomst, de eerste met Johan, bleek hij ons huiswerk mee te geven. Naast een opdracht voor een van onze personages vroeg hij ons om voor elke bijeenkomst ongeveer 5000 woorden te schrijven of schaven en herschrijven als de woorden er al zijn.
Rekenen
In een boek staan gemiddeld 300 woorden op een pagina, dus 5000 woorden beslaat ongeveer 17 boekpagina’s of 11 volle A4-tjes. Uitgaande van mijn manuscript met 73.306 woorden, dus zo’n 250 boekpagina’s is, betekent dat ruim 14 maanden werk. En toen viel het kwartje. Eindelijk.
Die hoeveelheid werk had ik dus in mei 2015 af willen hebben. Inclusief correctierondes van redacteuren bij een echte uitgever. Ik was om. Zelfs in eigen beheer gaat me dat niet lukken. Ik zou elke week 10.000 woorden moeten herschrijven, maar er zijn ook nog andere verplichtingen. Dus het gaat niet. Punt.
Acht maanden
Maar later in 2015 dan, mijn stemmetje doet nog een laatste poging. Vorige week op de schrijfretraite op Terschelling vertelde een van mijn schrijfmaatjes, Inge van der Krabben, dat haar boek wordt uitgegeven bij Ambo Anthos, een echte uitgever.
Het contract is getekend (zie foto) en het boek zal eind augustus 2015 uitkomen. En dat schijnt supersnel te zijn, aldus de uitgever. Ik kan goed rekenen: dat is over acht maanden. Is je manuscript klaar, duurt het nog bijna een jaar voor het boek er is.
Inderdaad, ze hebben allemaal gelijk. Allemaal, behalve ik.
Maart 2013. De aftrap van Beauty Pillow op de Beautytrade Beurs in Utrecht is een feit.
Uit nieuwsgierigheid wisten vele huid- en schoonheidsspecialisten de weg naar onze stand te vinden en velen stelden de vraag waar zo’n satijnen kussensloop nu eigenlijk goed voor was.
Ook kregen we de gekste verhalen te horen.
Vrouwen die ons vertelden dat ze ’s morgens met een ontploft kapsel wakker worden en van lieverlee maar met een pantykous op het hoofd slapen. Vrouwen die zich getraind hadden op hun rug te slapen zodat ze geen slaapvouwen in het gezicht zouden krijgen. En als klap op de vuurpijl was er een handjevol vrouwen die rechtop slapen zodat het haar enigszins in model zou blijven en het gezicht in vorm.
Hoe doeltreffend was het om te vertellen over de eigenschappen en de werking van de satijnen kussenslopen van Beauty Pillow. En hoe geweldig was het om een paar weken later de positieve ervaringen van deze vrouwen te vernemen na het slapen op ons satijn!
Life is Beautiful
Kers op de taart van deze beursdagen was toch wel het interview met Mariëlle Bastiaansen van het RTL4 programma Life is Beautiful. De crew van dit lifestyle programma was op zoek naar noviteiten en wij vielen met onze neus in de boter. Dat was nog eens een leuke kick off voor ons!
Nu, ruim anderhalf jaar later is 'Slaap je mooi met Beauty Pillow' een begrip geworden in Beautyland en is Beauty Pillow als merk volop aanwezig in de media alsook met talloze verkooppunten vertegenwoordigd in Nederland en België. Maar het allerleukste is natuurlijk dat Beauty Pillow veelal op de bedden ligt van zowel vrouwen als mannen. Van jong tot oud.
Dit alles ging niet geheel ongemerkt voorbij aan de redactie van Life is Beautiful. Wederom zijn wij met elkaar in contact gekomen en dit keer hebben we een item van 3 minuten opgenomen in samenwerking met kapsalon People Behind The Mirror uit Ede van topkapper Bert de Zeeuw en gebruikmakend van een prachtig bed van de Edese beddenspeciaalzaak Veluwsch Slapen van Clement Lammerts van Bueren.
De zenuwen van het tv-debuut in maart 2013 speelden ons dit keer geen parten en we konden vrijwel alles in
1 take opnemen. Voordeel was ook wel dat we met dezelfde crew als toen de opname deden waardoor enigszins een vertrouwd gevoel ontstond. De nodige humor en zelfspot deden hun werk en na een ontspannen en gezellige ochtend zat het er weer op.
Het resultaat is te zien op zondag 21 december om 16:30 uur bij RTL4 Life is Beautiful. Wij zijn erg benieuwd!
Groei
Dat het leven mooi is, valt en staat natuurlijk niet met dit gelijknamige televisieprogramma, maar voor ons is het afgelopen jaar er een geweest om door een ringetje te halen. Vorig jaar sprongen we in het diepe met een nieuw product in een voor ons onbekende branche.
Veel contacten zijn gemaakt met kappers/haarstylisten, haarwerkspecialisten, PMU-specialisten, huid- en schoonheidsspecialisten, visagisten, cosmetisch artsen, ondernemers, bloggers, media, BN’ers etc.
Velen daarvan zijn hardwerkende professionals die met passie hun vak uitoefenen en open staan voor vernieuwing.
Groei en ontwikkeling staan voor menigeen hoog op de agenda. Hoewel de economische crisis nog niet voorbij is, kunnen we vaststellen dat we in een groeimarkt zitten. Tegen de verdrukking in hebben we een product en een merk op de markt gezet dat met open armen is ontvangen.
Onze grote wens is dat iedereen op satijn gaat slapen en gaat ervaren hoe weldadig dit is voor huid en haar. Man, vrouw, jong, oud. In binnen- en buitenland. Dit zou toch mogelijk moeten zijn? Betaalbare luxe op elk bed. Thuis, op ons vakantieadres en zelfs in ziekenhuizen.
Utopie of werkelijkheid? We gaan ons er in ieder geval voor inzetten. Eind volgend jaar nemen we de stand weer met elkaar op. Beloofd!
Kinderen wordt vaak gevraagd wat ze later willen worden. Voor mij was dat kleuterjuffrouw. Ik werd geen kleuterjuf, maar groepsleidster voor kinderen met ontwikkelingsproblemen.
'Wat wil je later worden' is nog steeds een klassieke vraag aan kinderen. Het suggereert dat je iets moet worden dat je niet bent, dat het niet genoeg is om te zijn wie je bent en dát te ontwikkelen.
Na mijn eerste baan werd ik gemiddeld elke 5 jaar 'iets anders': gezinsbegeleidster, coördinator, directeur en HRM-manager. Als ik direct met mensen kon werken was ik in mijn element, maar in de banen waarin ik vooral leiding moest geven had ik veel minder plezier.
Een enkele loopbaanstap pakte echt verkeerd uit en leidde tot een burn-out. Zoals veel mensen stelde ik me nooit de vraag waar ik nou eigenlijk écht goed in was en wat werkelijk bij me paste. Tot ik in 2002 de tijd nam om mijzelf eens goed onder de loep te nemen.
Onderneem met je talenten
Bij dit proces liet ik me begeleiden door een coach van een loopbaanbureau met als motto ‘onderneem met je talenten en vind je bestemming.’ Dat klonk goed. Mijn coach hielp me om steeds meer te ontdekken over wie ik was als persoon. Er ontstond een innerlijk weten dat anderen verder helpen in hun loopbaan ‘mijn bestemming’ was.
Omdat ik bleef aarzelen, stimuleerde mijn coach me om aan een aantal dierbaren te vragen wat ik voor hen betekend had toen zij in een moeilijke fase van hun leven verkeerden. Hun feedback was verrassend.
Wat voor mij de meest natuurlijke manier van doen was, werd door hen als bijzonder ervaren. Dat raakte me en bevestigde dat ik anderen iets te bieden had, niet door iets te worden, maar door te zijn wie ik al was en te doen wat ik van nature doe.
Ook veel van de cliënten van mijn loopbaanpraktijk verbazen zich als ze ontdekken dat de manier waarop zij de dingen doen zo ánders is dan zoals anderen dat doen. Maar als het erop aankomt doet iedereen zijn werk het liefst op haar manier - zoals het vogeltje gebekt is - want in vrijheid doe je de dingen zoals je bent, vanuit je natuurlijke talenten en drijfveren.
Talentenspelcoaching
Ook mijn cliënten voor Talentenspelcoaching ervaren vaak dit proces. Eerst komt het herkennen van hun bijzondere talenten, dan het steeds intenser ervaren daarvan in werk- en privéleven, om vervolgens te ontdekken dat dit dus blijkbaar is waar het om gaat. Je natuurlijke talenten ontwikkelen en naar buiten brengen. Ook de talenten die je pas net ontdekt hebt of een tijd was vergeten.
Een van mijn cliënten verwoordde het als volgt: 'Ik had steeds het idee dat ik iemand moest zijn die ik niet was, probeerde me aan te passen, te worden zoals mijn collega’s. Het is erg fijn om te ontdekken dat ik mag zijn wie ik ben. Maar ook dat ik niet hoef te worden zoals de anderen. Ieder zijn eigen talenten, in zijn eigen kracht,
dan vullen we elkaar goed aan'.
Spiegelen aan anderen
We zijn vaak geneigd om ons te spiegelen en aan te passen aan anderen, terwijl we ons zelden realiseren hoezeer anderen zich aan ons kunnen spiegelen. We kunnen allemaal het verschil maken eenvoudig door ons zelf te zijn. Je bent al een volledig mens, met een innerlijke schat aan talenten en met een persoonlijk ideaal waarmee je de wereld een beetje mooier maakt.
Als wat je op werkgebied doet van binnenuit komt dan ben je jezelf. Je werkt met plezier en wordt een spiegel voor anderen. Niet door hen uit te nodigen om te worden zoals jij, maar door te laten zien dat we het allemaal in ons hebben om boven ons zelf uit te stijgen.
Het zou jammer zijn als je aan het eind van je leven bij de hemelpoort moet zeggen: 'Het spijt me dat ik geen Einstein ben geworden' want Petrus zal als antwoord geven: 'Einstein hebben we hier al, maar waarom ben jij niet jezelf geworden'?
Reageren? Ik lees graag hoe jij hier over denkt. Ben jij jezelf op je werk of ben je vooral je functie? Stel jij jezelf weleens de vraag waar jij goed in bent? En zo ja, wat maakt jou talentvol? Wanneer ben jij in je element?
Een boek schrijven is één, het aan de man/vrouw brengen is iets heel anders, zelfs als alles via een uitgever loopt. Die je trouwens eerst moet overtuigen van je schrijfkwaliteiten.
En er zijn uitgevers die je manuscript alleen in behandeling nemen met een deugdelijk marketingplan erbij. Ik moet derhalve reclame maken voor mezelf en voor mijn boek.
Ik moet laten weten dat ik een boek heb geschreven dat anderen beslist zouden moeten lezen. Dus.
Doorzettingsvermogen en durven vragen - Hoofdstuk 8
Inmiddels heb ik al een heel klein beetje verkoopervaring, maar ik ben nog niet die veelgelezen succesvolle, overal gevraagde, graag geziene en goed uitziende bestsellerauteur. Hoewel dat nogal eens van het toeval kan afhangen, mocht je dat willen. En van je doorzettingsvermogen.
J.K. Rowling is met Harry Potter eerst door meerdere uitgevers afgewezen. Maar ook dat heb ik tot nu toe niet bereikt, ik heb nog geen uitgever durven benaderen. Met mijn roman ga ik dat zeker doen. Is de bedoeling.
Hulpvraag
Oefening baart kunst. Zeggen ze. Mijn drie eerder zelf uitgegeven blogboekjes kan ik hier mooi voor gebruiken, in deze tijd met Sint en Kerst op komst. Oefenen voor het grote werk, mijn roman aan de man/vrouw brengen. Maar dat kan ik niet alleen.
Dus stap ik maar weer eens uit mijn comfortzone - heb er zelfs wakker van gelegen - en doe wat ik eigenlijk niet durf: ik vraag jullie om hulp. Bij dezen [diepe ademhaling]: Willen jullie mij helpen mijn boekjes in alle boekwinkels van Nederland en België te krijgen? Zodat ook onbekenden ze kunnen kopen? Pfff, dat is er uit, hèhè.
Winnen
O ja, hoe je dat kunt doen? Bestel één of meer van mijn boekjes bij de plaatselijke boekhandel. Dat is alles, niet meer en niet minder. In Assen, Emmen en Meppel liggen ze er al, nu de rest van Nederland nog. En België.
Ilona verzekerde mij ervan dat mijn boekjes, ook als je alle blogs al eens hebt gelezen, nog steeds leuk en zeer lezenswaardig zijn.
Natuurlijk doe ik iets terug: je kunt een gesigneerd exemplaar van dít boekje, mijn vierde dus, winnen. Mail mij een selfie met of een foto van het door jou gekochte boekje in of voor de boekhandel of zet het op mijn tijdlijn op Facebook of Twitter.
Onder de inzendingen verloot ik tot aan de Kerst wekelijks dat boekje, dat in mei 2015 uitkomt. In eigen beheer uitgegeven, dat dan weer wel.
Wat gaat de tijd toch snel, nu is het bijna weer december. Ik zie de kerstbomen in de etalages staan, mooie lichtjes, kaarsen.
Hier hou ik zo van, van al de ideeën in de woonbladen. Ik word hier zo blij van en krijg zoveel inspiratie.
Vooral nu ik samen met Rianne onze eigen mondzorgpraktijk gezellig kan maken voor de decembermaand.
Dit is zo onze droom geweest…
Dit jaar is snel voorbijgegaan. Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven. Er is zoveel gebeurd afgelopen jaar. Eerst onze gesprekken samen, dan de ideeën om een eigen praktijk te beginnen, de verbouwing, de opening en dan het opstarten van onze eigen onderneming.
Wij lopen nog steeds rond en kunnen dat eigenlijk nog steeds niet geloven. Het is zo onwerkelijk allemaal,
maar het is toch echt waar!
Oprecht
We hebben zoveel positieve energie gekregen van mensen om ons heen. Familie, vrienden, kennissen, bedrijven, tandartsen en een tandtechnicus. Mensen die oprecht blij zijn voor ons en die het geweldig vinden wat we doen. Heerlijk om met deze mensen om te gaan en samen te werken. Je moet je omringen met positieve mensen!
Nieuwe patiënten
Het voelt zo goed als de telefoon gaat en er een nieuwe patiënt belt voor een afspraak. En als die patiënt komt en weer weggaat met een glimlach op zijn/haar gezicht. Dat is een gevoel dat je niet kunt omschrijven, maar dat ervaren Rianne en ik als heel bijzonder.
Het is erg prettig om samen te werken met tandartsen/bedrijven die enthousiast zijn. Je kunt zoveel voor elkaar betekenen, met name voor de patiënt.
Praktijk runnen
Het is gewoon GEWELDIG! Wat een jaar is dit geweest en wat krijgen we nog… Vol positieve energie gaan we onze mondzorgpraktijk runnen. Wij gaan onze praktijk nu gezellig maken voor de kerst. Ik denk aan een mooie kerstklok in XL van sloophout, lichtjes, verse bloemen en natuurlijk kaarsen…
Voel je thuis in onze mondzorgpraktijk aan de Bozenhoven 99-a in Mijdrecht.
Het lukt niet. De inmiddels sterk ingekorte eerste hoofdstukken zijn niet spannend genoeg.
De boel moet omgegooid. Twee experts hadden mij al verteld dat ik de lezer direct bij de lurven moet pakken.
Zal ik luisteren?
Knippen en plakken – Hoofdstuk 7
Ik denk terug aan de Masterclass Schrijven van Judith Koelemeijer. Voor de tweede dag daarvan had ik als huiswerk een paar blogs ingestuurd. ‘Je maakt ze spannender door meteen in de eerste zinnen iets op het spel te zetten en niet pas in de derde alinea,’ zei ze. ‘Wat je overigens vrij consequent doet in deze blogs.’
Ik luisterde, knikte en worstelde mij vervolgens zeer geduldig door die blogs heen, met passen en meten en opnieuw aanvoelen, herschrijven en verplaatsen. De clou uit de derde alinea werd inderdaad de eerste zin. Spannend, ik schreef er eerder over.
Het maakt mijn blogs boeiender en leesbaarder, kreeg ik terug. Judith had gelijk. Het was moeilijk, bleek echter niet onmogelijk. Maar wat voor blogs geldt, hoeft niet voor een roman te gelden. Dacht ik.
Mijn comfortzone
Tot ik vorige week Marelle Boersma (thrillerauteur en naar later blijkt ook schrijfdocent) spreek op het seminar Boeklanceringen van VakerInDeMedia.nl. Ik luister naar de boeiende inleiding van Janneke en praat met journalisten en uitgevers.
Tenslotte spreek ik met Marelle, als laatste, nog net voor ik weer naar het Noorden afreis. Dan hoor ik mezelf dé vraag stellen: ‘Ik kan mijn boek toch niet met dat briefje starten?’ ‘ Ja,’ zegt ze, ‘ja! Daar moet je mee openen.’
Ik slik. Dat betekent weer opnieuw beginnen, weer uit mijn comfortzone. ‘Maar hoeven mijn lezers Lysbeth niet te kennen om te begrijpen waarom ze zo buitenproportioneel reageert?’ ‘Nee hoor,’ zegt ze, ‘nergens voor nodig. Ik hoef niet eerst een cv te lezen voor er iets gebeurt. Trek de lezer meteen je verhaal in.’
Lood in de schoenen
De volgende dag ga ik aan de slag. Ik gooi een paar overtuigingen overboord (doet wel een beetje pijn) en met lood in mijn schoenen begin ik te knippen en plakken, opnieuw te lezen, nuances aan te brengen, verschuif nog eens wat tekst en dan stáát het er. Vind ik. Hoop ik.
Nee, het ellendige briefje is niet de eerste zin geworden, wel is het verhuisd van pagina 17 naar pagina 2. Ik hoef natuurlijk ook niet elk advies letterlijk op te volgen.
Nee, mijn hele manuscript hoeft niet gehalveerd, het overgrote deel heeft vaart genoeg. Maar het begin niet.
Ook Mariël schreef dat het even duurde voor ze in het verhaal zat (maar dat had ik tussen de complimenten door over het hoofd gezien).
Kill your darlings - Hoofdstuk 6
Ik besluit de eerste twintig bladzijden terug te brengen tot tien. Binnen die pagina’s vindt hoofdpersoon Lysbeth dan het onnozele doch noodlottige briefje waar alle ellende mee begint.
Dat betekent schrappen en ‘kill your darlings’: datgene waar je zeer tevreden over bent maar dat er eigenlijk in feite misschien niet zo toe doet, weggooien. En om die pijn wat te verzachten maak ik een speciaal documentje: killyourdarlings.docx.
Verdwijnen
Twee jaar geleden, Zuid-Frankrijk, mijn eerste schrijfweek met Geert Kimpen en Christine Pannebakker,
met veel schrijfcoaching ook. Ik zit tegenover Henriëtte Faas van Uitgeverij De Brouwerij aan tafel, mijn uitgeprinte tekst over dat bewuste briefje tussen ons in. Henriëtte is lovend en enthousiast. Ik glunder en geniet.
Tot het woord ‘streekroman’ valt.
Ik schrik. Ik schiet uit mijn slof. Ik schrijf geen streekromans. Ik streef naar literatuur. Ja, ik leg de lat graag hoog. Hoe maak je van een streekroman literatuur? En is dat niet veel te hoog gegrepen? Ik worstel, schrijf door zoals ik schreef en langzaam verdwijnt het woord streekroman uit beeld.
Schrappen
Vorige week, hier in mijn mooie dorp, met tien lezers rondom de tafel voor de literatuurgroep van de bieb Drenthe. We bespreken Ventoux van Bert Wagendorp. Een mooi, makkelijk en toegankelijk boek, de schrijver neemt ons bij de hand in zijn gedetailleerde beschrijvingen. Het grote nadeel daarvan echter is dat er weinig overblijft om zelf in te vullen.
Dan valt het kwartje. Eerst wilde ik dat mijn lezers mijn boek zouden lezen precies zoals ik het bedoeld had,
ik liet ze geen ruimte voor eigen interpretatie. Maar ik wil ook dat mensen nadenken over hoe ze in het leven staan. Het zou mooi zijn als mijn verhaal daartoe aanleiding geeft, maar dan moet ik niet alles dichttimmeren.
En pas nu ben ik in staat om te schrappen. Bij elke alinea, elke zin en bij vele woorden vraag ik mij af of ze het verhaal dienen of slechts mijn behoefte aan controle over hoe ik gelezen zal worden. En zo verdwijnen hele stukken tekst in de prullenbak.
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Benut je niet al je talenten? Heb je goede ideeën maar vind je het lastig ze gerealiseerd te krijgen? Wil je een volgende stap maken in je carrière? Behoefte aan steun in je managementambitie? Lees verder om te zien hoe ik je daarbij kan ondersteunen.
Inmiddels beschik ik over zo’n 10 jaar ervaring als business coach. Ik ben ...
Lieve FemNa40 lezers, mijn naam is Cindy Pergens, ik ben geboren in 1974 en woon met mijn drie kinderen in Hilversum. Daarnaast werk ik al bijna 20 jaar op het hoofdkantoor van Heineken International in Amsterdam. Sinds september 2015 heb ik een eigen praktijk voor Klassieke Homeopathie in Hilversum waarvan ik graag, via mijn blog, het ...
Benut je niet al je talenten? Heb je goede ideeën maar vind je het lastig ze gerealiseerd te krijgen? Wil je een volgende stap maken in je carrière? Behoefte aan steun in je managementambitie? Lees verder om te zien hoe ik je daarbij kan ondersteunen.
Inmiddels beschik ik over zo’n 10 jaar ervaring als business coach. Ik ben ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Mijn naam is Saïda El Boutayibi, maar ik noem mezelf, Zaïda, dat zal ik jullie ooit nog vertellen in een blog.
Mijn beroep is Netwerker en Business Developper. Ik ben naast dat ook moeder. Om met mijn authenticiteit in contact te blijven, schilder, dans en maak ik muziek.
Mijn passie zijn mensen, en vooral de kleintjes ...
Benut je niet al je talenten? Heb je goede ideeën maar vind je het lastig ze gerealiseerd te krijgen? Wil je een volgende stap maken in je carrière? Behoefte aan steun in je managementambitie? Lees verder om te zien hoe ik je daarbij kan ondersteunen.
Inmiddels beschik ik over zo’n 10 jaar ervaring als business coach. Ik ben ...
Hallo, wat leuk dat je over mij leest. Mijn naam is Saskia van Velzen. Het belangrijkste voor mij is vertaald in mijn visie:
To create a happier world by helping people to create their own happiness.
Als kind lachte ik veel. Achterin de klas, de slappe lach met vriendinnen, wie kent dat niet? Toch was er ook een tijd dat de lach ...
Ik ben auteur van 'Alles wat je moet weten over de overgang' en coach voor hoogopgeleide vrouwen (vanaf 45 jaar).
Sinds 2006 doe ik (journalistieke) research naar deze levensfase en help ik met workshops, trainingen en lezingen letterlijk duizenden vrouwen in Nederland. Ik leer hen hoe ze meer kracht, meer energie en meer vrijheid in ...
Mijn naam is Frederika Hansen en woon met mijn 2 katten in Amsterdam. Op dit moment ben ik op zoek naar een vaste baan, maar wilde graag als vrijwilligster meewerken aan deze site. Ik heb altijd op kantoor als secretaresse in de accountants-branche gewerkt. De katten zijn mijn hobby, maar ik zit en werk ook graag in de tuin. ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Mijn naam is Angela Becker en ik ben Gelukscoach. Ik geef gelukswork-shops gecombineerd met Aura Reading en Healing en individuele gelukscoaching trajecten.
Mijn streven naar groei en verbetering van mens en omgeving en mijn passie voor persoonlijke ontwikkeling hebben me gebracht waar ik nu ben: anderen helpen dichter bij hun geluk ...
Ik ben expert in empowerment en help met name vrouwen de stap te zetten van dromen naar DOEN. Alles kan, want waar ik je bij help, is opruimen wat je tegenhoudt en de weg vrijmaken naar die droom (afvallen, die andere baan, meer zelfvertrouwen, voor jezelf beginnen, die reis maken, minder vaak boos worden…) door je te leren in jezelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
44 jaar, gescheiden, gelukkig hertrouwd en moeder van 2 heerlijke kinderen. Wonend in het altijd gezellige Noord-Brabant.
Na jarenlange passie en interesse voor het uiterlijk en de mode, ben ik twee jaar geleden een opleiding gaan volgen tot imago styliste en een eigen bedrijf begonnen: Stijlcompleet. Met mijn passie en kennis help ik ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
44 jaar, gescheiden, gelukkig hertrouwd en moeder van 2 heerlijke kinderen. Wonend in het altijd gezellige Noord-Brabant.
Na jarenlange passie en interesse voor het uiterlijk en de mode, ben ik twee jaar geleden een opleiding gaan volgen tot imago styliste en een eigen bedrijf begonnen: Stijlcompleet. Met mijn passie en kennis help ik ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Leuk je hier te ontmoeten.
Na mama te zijn geworden van een lief klein zoontje, ging ik eind 2011 voor het eerst weer aan de slag. Want mama zijn is geweldig, maar af en toe lekker werken is ook fijn. Ik startte mijn eigen bedrijf, StudioMOOON. In 2014 maakte een lief meisje het gezin compleet.
Speciaal voor zzp’ers
Als ...
Ik ben geboren in Amsterdam en werkzaam geweest in de Marketing en Communicatie, met name op het gebied van de organisatie van evenementen.
Mijn interesse gaat heel erg uit naar interieur en mode. FemNa40 is aangesloten bij het perscentrum wonen en mode, waardoor alle trends gevolgd worden.
Verder vind ik het uitzoeken van wat er het ...
Hallo, wat leuk dat je over mij leest. Mijn naam is Saskia van Velzen. Het belangrijkste voor mij is vertaald in mijn visie:
To create a happier world by helping people to create their own happiness.
Als kind lachte ik veel. Achterin de klas, de slappe lach met vriendinnen, wie kent dat niet? Toch was er ook een tijd dat de lach ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Hallo, wat leuk dat je over mij leest. Mijn naam is Saskia van Velzen. Het belangrijkste voor mij is vertaald in mijn visie:
To create a happier world by helping people to create their own happiness.
Als kind lachte ik veel. Achterin de klas, de slappe lach met vriendinnen, wie kent dat niet? Toch was er ook een tijd dat de lach ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben expert in empowerment en help met name vrouwen de stap te zetten van dromen naar DOEN. Alles kan, want waar ik je bij help, is opruimen wat je tegenhoudt en de weg vrijmaken naar die droom (afvallen, die andere baan, meer zelfvertrouwen, voor jezelf beginnen, die reis maken, minder vaak boos worden…) door je te leren in jezelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Mijn naam is Leontien. Samen met mijn man Michael en dochtertje Indy wonen we in Nieuwerkerk aan den IJssel.
Mijn wielercarrière ligt al weer een poosje achter me, sinds 2005 ben ik gestopt met sporten op topniveau, maar heb ik zeker niet stil gezeten. In mijn vrije tijd sport ik nog graag, maar op een andere manier dan voorheen. De ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Welkom op mijn blog op FemNa40! Mijn naam is Myra Lok, 41 jaar, getrouwd en moeder van drie jongens. Ik woon en werk in Mijdrecht.
In deze blog schrijf ik iedere twee weken over mijn werk als coach op het gebied van persoonlijke
leiderschap, over de regie nemen over je eigen geluk. Waar mensen leven en werken vanuit authenticiteit, ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Leuk je hier te ontmoeten.
Na mama te zijn geworden van een lief klein zoontje, ging ik eind 2011 voor het eerst weer aan de slag. Want mama zijn is geweldig, maar af en toe lekker werken is ook fijn. Ik startte mijn eigen bedrijf, StudioMOOON. In 2014 maakte een lief meisje het gezin compleet.
Speciaal voor zzp’ers
Als ...
Ik ben auteur van 'Alles wat je moet weten over de overgang' en coach voor hoogopgeleide vrouwen (vanaf 45 jaar).
Sinds 2006 doe ik (journalistieke) research naar deze levensfase en help ik met workshops, trainingen en lezingen letterlijk duizenden vrouwen in Nederland. Ik leer hen hoe ze meer kracht, meer energie en meer vrijheid in ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Leuk je hier te ontmoeten.
Na mama te zijn geworden van een lief klein zoontje, ging ik eind 2011 voor het eerst weer aan de slag. Want mama zijn is geweldig, maar af en toe lekker werken is ook fijn. Ik startte mijn eigen bedrijf, StudioMOOON. In 2014 maakte een lief meisje het gezin compleet.
Speciaal voor zzp’ers
Als ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Welkom op mijn blog op FemNa40! Mijn naam is Myra Lok, 41 jaar, getrouwd en moeder van drie jongens. Ik woon en werk in Mijdrecht.
In deze blog schrijf ik iedere twee weken over mijn werk als coach op het gebied van persoonlijke
leiderschap, over de regie nemen over je eigen geluk. Waar mensen leven en werken vanuit authenticiteit, ...
Welkom op mijn blog op FemNa40! Mijn naam is Myra Lok, 41 jaar, getrouwd en moeder van drie jongens. Ik woon en werk in Mijdrecht.
In deze blog schrijf ik iedere twee weken over mijn werk als coach op het gebied van persoonlijke
leiderschap, over de regie nemen over je eigen geluk. Waar mensen leven en werken vanuit authenticiteit, ...
Leuk je hier te ontmoeten.
Na mama te zijn geworden van een lief klein zoontje, ging ik eind 2011 voor het eerst weer aan de slag. Want mama zijn is geweldig, maar af en toe lekker werken is ook fijn. Ik startte mijn eigen bedrijf, StudioMOOON. In 2014 maakte een lief meisje het gezin compleet.
Speciaal voor zzp’ers
Als ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
In mijn hart ben ik een schrijfster en vind dat het nu de hoogste tijd is geworden om mijn hart te gaan volgen en meer te gaan schrijven. Alle boeken in mijn hoofd willen er graag uit. Maar om dan meteen met boeken te beginnen? Misschien beter om eerst wat "kilometers" te maken met bloggen.
Sinds een paar jaar ben ik ontwikkelaar van ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Leuk je hier te ontmoeten.
Na mama te zijn geworden van een lief klein zoontje, ging ik eind 2011 voor het eerst weer aan de slag. Want mama zijn is geweldig, maar af en toe lekker werken is ook fijn. Ik startte mijn eigen bedrijf, StudioMOOON. In 2014 maakte een lief meisje het gezin compleet.
Speciaal voor zzp’ers
Als ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben geboren in 1960 dus ja ik mag schrijven voor 40 plus! Mijn leven is rijk aan veel ervaringen die me hebben gemaakt tot wie ik nu ben. En daar ben ik heel blij mee.
We hebben een rijkdom aan kinderen om ons heen. Omdat Lammert mijn man drie zoons heeft, ikzelf 1 zoon en 2 dochters en dan heb ik nog 1 bonus dochter en 2 bonus ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben loopbaanbegeleider en coach/trainer van het Talentenspel.
Ik help professionals om hun talenten de ruimte te geven voor een bezield en voldoening gevend leven. Ik bied coaching met speelsheid én diepgang en is er altijd op uit om haar cliënten te helpen om het beste in zichzelf naar boven te halen. Ik heb sinds 2003 een eigen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Hallo, wat leuk dat je over mij leest. Mijn naam is Saskia van Velzen. Het belangrijkste voor mij is vertaald in mijn visie:
To create a happier world by helping people to create their own happiness.
Als kind lachte ik veel. Achterin de klas, de slappe lach met vriendinnen, wie kent dat niet? Toch was er ook een tijd dat de lach ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Op mijn leeftijd (dit jaar hoop ik zestig te worden) mag je van ‘terugkijken’ spreken.
Terugkijken op veel bewogen jaren. Het eerste bewogen feit was het overlijden van mijn vader toen ik 3 jaar was. Nog groter was het verdriet toen mijn moeder een half jaar later overleed. Dit gemis heeft als een rode draad door mijn leven gelopen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben moeder van 2 puberkinderen, heb sinds een paar jaar een nieuwe relatie na een moeilijke scheiding en ben vanaf 1998 zelfstandig ondernemer. Met mijn compagnon Conny Theunissen ben ik Beauty Pillow gestart.
Wij verkopen sinds het voorjaar 2013 satijnen kussenslopen aan de beauty- en hairbranche en hebben de ambitie een mooi merk ...
Ik ben loopbaanbegeleider en coach/trainer van het Talentenspel.
Ik help professionals om hun talenten de ruimte te geven voor een bezield en voldoening gevend leven. Ik bied coaching met speelsheid én diepgang en is er altijd op uit om haar cliënten te helpen om het beste in zichzelf naar boven te halen. Ik heb sinds 2003 een eigen ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Mijn naam is Petra de Boer-Lakerveld en ik ben sinds 1992 mondhygiënist.
Sinds 2011 heb ik een eigen webwinkel met mondverzorgingsproducten: www.allemondengezond.nl.
Ik verkoop alleen producten waar ik zelf mee werk en waar ik achter sta als mondhygiënist. De producten heb ik al geselecteerd, die u kunt gebruiken bij een bepaald ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
_vriendelijke_omgang_....jpg)
.jpg)
_1.jpg)
.jpg)
.jpg)
.png)
_-_De_derde_uitgever.jpg)
.png)
_-_Ganzen,_zevenblad_en_ik.jpg)
.jpg)
