Op dit moment krijgt bijna 60 procent van de mensen met hiv geen medicijnen; dat zijn maar liefst 21 miljoen mensen.
Elke dag overlijden hierdoor onnodig duizenden mensen.
In aanloop naar de speciale VN-top over hiv/aids in juni, start het Aids Fonds vandaag een campagne waarin zij wereldleiders oproept om medicijnen tegen hiv/aids betaalbaar en beschikbaar te maken voor iedereen.
Speciale aandacht vraagt het Aids Fonds in de campagne voor de positie van jongeren. Geen medicijnen is doodzonde.
Portretten van jongeren
Voor de campagne portretteerde fotografe Sacha de Boer jongeren met hiv in Zuid-Afrika, Oekraïne en Myanmar. Sacha De Boer vertelt over haar ontmoeting met Cho, een vijftienjarige jongen met hiv uit Myanmar.
In dit land krijgt 60% van de mensen met hiv geen medicatie: 'Cho’s vader en moeder zijn overleden aan aids. Zijn ouders hadden niet genoeg medicijnen voor alle drie. Zijn moeder koos ervoor om haar medicijnen aan Cho te geven. Om hem te redden'.
Klik hier voor het reisdagboek van Sacha de Boer.
Klik hier voor alle verhalen uit de campagne.
Het Aids Fonds brengt de portretten en verhalen in de campagne onder de slogan: ‘Ik wil blijven leven’.
Omdat dit precies de strijd aanduidt waar heel veel mensen met hiv wereldwijd elke dag mee geconfronteerd worden.
Jongeren
Het Aids Fonds wil dat in New York op de 'High Level Meeting on HIV/AIDS' in juni heldere doelen worden gesteld en afspraken worden gemaakt die zorgen voor het einde van aids in 2030.
Jongeren worden onevenredig hard geraakt door de hiv-epidemie. Onder jongeren in Afrika is aids doodsoorzaak nummer 1. Meisjes worden het vaakst getroffen door hiv; elk uur komen er wereldwijd 50 jonge vrouwen met hiv bij.
Voor jongeren is het van levensbelang dat er medicijnen zijn, maar ook dat ze goede voorlichting krijgen en naar gezondheidscentra kunnen om zich te laten testen.
Nu is dat laatste voor jongeren vaak niet mogelijk; het bieden van seksuele voorlichting en het opkomen voor seksuele rechten wordt nog steeds tegengewerkt door conservatieve landen en organisaties.
Petitie
De internationale afspraken die in juni in New York worden gemaakt, zijn cruciaal voor de effectieve aanpak van de hiv-epidemie. Daarom roept het Aids Fonds de wereldleiders op om:
Medicijnen tegen hiv/aids betaalbaar en beschikbaar te maken in alle landen.
Aandacht te hebben voor de positie van jongeren, met name meisjes en te investeren in de zorg voor jongeren.
Maatregelen te nemen om hiv-infecties onder jongeren te voorkomen, zoals goede seksuele voorlichting en het bestrijden van stigma en discriminatie.
Met de campagne ‘Geen medicijnen is doodzonde’ roept het Aids Fonds iedereen op om deze petitie te ondertekenen. Wij willen met zoveel mogelijk handtekeningen tot uitdrukking brengen dat we mensen met hiv een toekomst kunnen geven als we medicijnen beschikbaar maken, in het bijzonder voor jongeren.
De handtekeningen zullen op 4 juni worden aangeboden aan minister Ploumen, zodat de Nederlandse delegatie deze mee kan nemen naar New York. De petitie kan hier getekend worden.
VN-top in juni van groot belang
In 2030 moet aids de wereld uit zijn. Dat is in 2015 door de VN afgesproken. In de bestrijding van hiv/aids is al het nodige bereikt, maar nog lang niet genoeg. Internationale afspraken spelen hierin een cruciale rol.
Bij de laatste High Level Meeting in 2011 was als doel gesteld om in 2015, 15 miljoen mensen met hiv te behandelen. Dat doel is gehaald, maar nog steeds hebben maar liefst 21 miljoen mensen geen toegang tot levensreddende medicijnen.
In juni moeten de wereldleiders de volgende cruciale stappen zetten naar het einde van aids.
Helaas is het zo dat er in Nederland jaarlijks tussen de 30.000 en 35.000 kinderen in opvanglocaties verblijven.
Vergeten kinderen die mishandeld, misbruikt, verwaarloosd, verstoten en gevlucht zijn en opgroeien op een plek met minimale speelmogelijkheden en traumabegeleiding.
Dit is niet hoe een kinderleven moet beginnen. Wij vinden dat deze kinderen dezelfde kansen verdienen als een kind dat thuis opgroeit en daarom zetten wij ons breed in om het welzijn van deze kinderen te verbeteren.
De Week van het Vergeten Kind 2016 loopt van 29 januari t/m 4 februari. Deze week staat in het teken van ‘vergeten’ kinderen in opvanglocaties. Nederland telt 38.000 kinderen in opvanglocaties.
Vergeten kinderen die mishandeld, misbruikt, verwaarloosd, verstoten of gevlucht zijn en opgroeien in sobere instellingen met minimale speelmogelijkheden en specialistische begeleiding.
Tijdens de Week van het Vergeten Kind organiseert de stichting elke dag een activiteit om deze kinderen ‘zichtbaar’ te maken en om ze zelf te laten spreken in plaats van dat er over hen gesproken wordt.
Zoals de première van Het Vergeten Kind Filmfestival in Pathé Tuschinski, de talkshow ‘Vergeten Kind Talks’ in de setting van RTL Late Night en de Junior Persconferentie in Madurodam.
Het volledige programma is te vinden op de website Stichting Het Vergeten Kind. Steun de organistie om deze kinderen niet te vergeten en plak mee, plaats hartje met post-its op je raam en doneren kun je via de website
Er zijn omstandigheden waardoor je contacten hebt verloren.
Het kan zijn dat er geen familie meer is of dat je even niet 'on speaking turns' bent.
Het kan zoveel redenen hebben. Ieder mens heeft behoefte aan contact met anderen.
Ook nu met de Kerst…
Ben je in een isolement geraakt? En wil je toch even dat luisterend oor?
Even babbelen via de chat van Humanitas
Het is soms ook moeilijk om je verhaal te vertellen aan de mensen om je heen. Misschien is het te pijnlijk of te privé.
Deze website is bedoeld voor iedereen die zich op één of andere manier geïsoleerd voelt en behoefte heeft aan contact. Ongeacht levensverhaal, achtergrond, leeftijd of leefomstandigheid.
Je kunt hier je verhaal kwijt. Door online, vertrouwelijk en anoniem te chatten met een vrijwilliger van Humanitas. Deze biedt een luisterend ‘oog’ en denkt met je mee. Vrijwilligers zijn goed voorbereid en worden begeleid bij hun taak.
Op alle dagen van het jaar kun je chatten van 14:00 uur ‘s middags tot 23:00 uur ‘s avonds.
Kerstchat
Tijdens beide kerstdagen, op 25 en 26 december, is 'Het luisterend oor' extra lang bereikbaar. Je kunt dan chatten van 10:00 uur ‘s ochtends tot 24:00 uur ‘s nachts.
Wil jij mensen in isolement ondersteunen door met ze te chatten op internet?
Wil je als vrijwilliger minimaal één keer per week chatten, vanuit je eigen huis?
Zij bieden je een training, begeleiding en deelname aan een nieuw en uitdagend project!
Humanitas chatproject: 'Het Luisterend Oog'
Humanitas biedt al jaren hulp- en dienstverlening aan mensen die persoonlijk of maatschappelijk 'in de knel' zijn gekomen. Deze steun wordt gegeven door vrijwilligers die een luisterend oor bieden in één op één contacten van mens tot mens.
M.A.C Cosmetics heeft € 212.000,- aan
Orange Babies gedoneerd!
Afgelopen maandag 30 november 2015 zijn de pers, sponsoren, relaties van M.A.C Cosmetics en
Orange Babies bijeengekomen (waaronder ook onze redactie) in de Bijenkorf Amsterdam voor een bijzondere Cheque Donatie.
M.A.C Cosmetics doneerde in het kader van World Aids Day 2015 een cheque ter waarde van € 212.000,- aan de stichting Orange Babies Cape Town Tour.
Daarnaast werd aan de genodigden als eerste de film getoond die na aanleiding van de fietstocht in november 2015 is gemaakt. Tijdens de Cape Tour bezocht Ambassadeur Fiona Hering Yabonga, een van de projecten die door het MAF wordt gesponsord.
Het intieme ontbijt bij de Bijenkorf stond in het teken van de aankomende World Aids Day. Zowel de stichting Orange Babies als M.A.C Cosmetics zijn nauw betrokken bij de preventie van Aids.
Viva Glam Lipstick
Eén enkele Viva Glam Lipstick staat voor 10 voedzame maaltijden voor mensen die besmet zijn met HIV/AIDS. Shop Viva Glam vandaag en ondersteun World Aids!
Bestel hem vandaag nog en kijk naar onderstaand filmpje.
Blauwe zee en altijd zon. Met een cocktail onder een palapa zitten. In je bikini paraderen over de stranden.
Paradijs niet waar?
Ik zie je al glunderen en genietend uitkijken naar je vakantiebestemming op Curaçao. Heerlijke salsa muziek en de warmte komen je met een lach tegemoet. Ja Curaçao is een heerlijk eiland en ik wil hier tot aan mijn dood blijven.
Maar Curacao heeft ook een keerzijde die we niet zien in de vakantie brochure. Als het wel gezien wordt dan heeft helaas menig mens dikke vette oogkleppen op.
Curaçao is voor ons mensen een paradijs maar voor de trouwe viervoeter een HEL! En dan bedoel ik echt een HEL. Honden zijn op Curaçao zoiets als een mug die je mag martelen en doodslaan en niemand kijkt er van op.
Ik heb nog nooit een land gezien waarin er geen enkele wet is die de honden in bescherming neemt.
Wist je dat er pups zijn die gewoon levend in dozen in de bosjes gegooid worden?
Wist je dat de eigenaren van deze pups de pootjes dan vastbinden zodat ze niet achter de auto aanrennen?
Wist je dat er zulke uitgemergelde honden zijn en zo zwak als ze zijn, ze alsnog met stenen bekogeld worden?
Wist je dat honden hier vaak aan een riem liggen en de riem vergroeid is met de huid, de riem zo kort is en daardoor niet in staat zijn om op te staan? Gewoon bij mensen thuis.
Wist je dat er vechthonden zijn op Curaçao? Die worden voor de lol ingezet en vervolgens met ernstige verwondingen aan de kant van de weg gedumpt en daar sterven ze.
Wist je dat deze honden ook maar gewoon hier geboren worden en er niet om gevraagd hebben om op deze wereld te komen?
Dit wist je niet hè?
De keiharde werkelijkheid waar vele hondenliefhebbers dagelijks mee te maken hebben. Dweilen met de kraan open hoor ik aan een stuk door. Dagelijks ontvang ik beelden van deze honden. Ik moet er van huilen en kan niet begrijpen dat er mensen zijn die zo omgaan met dieren.
Onlangs werd ik in contact gebracht met Rosanna Kluivert die zich al jaren inzet voor het dierenleed. Een groot hart heeft ze en zij gebruikt elke minuut van haar verblijf op Curaçao om naar alle asiels te gaan. Ze trapt op de rem van haar auto om met gevaar voor eigen leven een hond te redden.
Samen met haar man geeft ze voorlichting op de scholen. Omdat kinderen de toekomst zijn en zij wellicht het tij kunnen keren hier. Met de juiste voorlichting kunnen we deze kinderen leren dat honden een echte vriend kunnen zijn, dat honden ook liefde, eten en zorg nodig hebben.
Dat honden er niet zijn om bekogeld te worden en wreed te behandelen.
Vorige week hebben we met een groep vrouwen een avond met elkaar doorgebracht bij Rosanna thuis om eens te brainstormen hoe we het nu kunnen aanpakken op Curaçao.
Deze avond ontmoette ik Samira. Een Nederlands meisje die hier een aantal jaren geleden is komen wonen en die zich a la minute het lot van de honden aantrok.
Hoewel ik al geruime tijd haar naam had gehoord op het eiland en wist dat ze iets met honden deed, was ik stom verbaasd dat er een dapper, heel dapper meisje voor mij stond van slechts 23 jaar.
Mind you 23 jaar! Zij zet zich 24/7 in voor de honden op het eiland. Gebruikt haar eigen huis als opvang,
betaalt alle dierenartsrekeningen uit eigen zak, als het niet gedoneerd wordt.
Gelukkig zijn er inmiddels verschillende fosters op het eiland. Samira rijdt het hele eiland rond en daar waar ze net weer 1 hondje gered heeft, komt de volgende melding alweer binnen. Rosanna heeft haar in haar hart gesloten en geeft haar alle hulp waar nodig.
Zelf heeft Rosanna al 70 honden mee naar Nederland kunnen nemen en onder kunnen brengen bij liefdevolle gezinnen. Een druppel op een gloeiende plaat, maar elke hond die gered wordt, is er een en dat is een begin!
Samira heeft onlangs haar stichting opgericht Rescue Paws Curaçao Foundation. Bewonderingswaardig en veel moed om dit te doen terwijl er vanuit de regering niets gedaan wordt om het leed tegen te gaan, de mensen gewoon structureel honden mishandelen.
We hebben nu een klein team en een ieder zet zich op zijn eigen manier in. We moeten bij de basis beginnen roepen we steeds, maar hoe pakken we het aan?
1. Steriliseren (zo worden er minder pups geboren).
2. Inenten (hondenziekte en karpattenziekte).
3. Voorlichting aan de bevolking (als je nooit geleerd hebt dat honden lief zijn dan weet je dus ook niet beter).
4. Liefde geven (heel veel liefde geven, gelukkig zijn er vele mensen die zich wel het lot aantrekken).
5. Fosters vinden die deze lieverds opvangen, zowel in Nederland en hier op Curaçao.
6. Uiteindelijk adoptie gezinnen vinden.
Voor de liefde is geen geld nodig, maar voor de andere zaken natuurlijk wel. Op dit moment wordt alles uit eigen zak betaald. Ik vraag niet snel iets, maar ik vraag iedereen die dit leest haar hand eens over het hart te strijken voor de honden op Curaçao.
Steun RESCUE PAWS CURAÇAO FOUNDATION door een donatie te doen. Mail mij als je iets wilt doen op denise@hpv-bv.nl of bel mij op +59995207107.
Wil je doneren om te helpen de honden op Curaçao te redden, dan kan dat op NL50RABO0309263964 ten name van S.baotman.
Stuur haar hondenvoer, stuur haar vangkooien, stuur haar alle support! DONEER! Alle hulp is welkom. Onze dank is groot!
Het Leontienhuis werd geopend door Leontien en H.M. Koningin Máxima.
De zon scheen en de boerderij glom aan alle kanten. Drie motoren kwamen de bocht om gevolgd door de auto met Koningin Máxima. Mooi als altijd, in een taupe-kleurige jurk met rode hoed en bijpassende accessoires, stapte ze uit. Ze was blij met de prachtige bloemen die Indy, dochter van Leontien, haar gaf. Leontien heette de Koningin welkom en vertelde kort over haar eetstoornis en waarom een inloophuis als het Leontienhuis belangrijk is. Hierna volgde de onthulling van een prachtige vlinder: de officiële opening van het Leontienhuis.
Vervolgens hebben Leontien en Fieke(Manager Leontienhuis) de Koningin via een rondgang door de boerderij laten kennismaken met bezoekers en vrijwilligers.
Een verslagje van 2 groepen:
De groep ouders en naasten
De ouder- naastengroep zat boven in de presentatieruimte, in 3 groepjes verdeeld over 3 tafeltjes. Vantevoren was afgesproken dat iedereen familiefoto’s mee zou nemen, juist ook van de periode voor de eetstoornis van ieders kind/naaste. Het mooie en waardevolle van contact met andere ouders, is dat je aan een half woord genoeg hebt. Soms is een blik al voldoende om te begrijpen wat de ander voelt. Het duurde dan ook niet lang of aan alle tafeltjes werden ervaringen uitgewisseld. We gingen zo op in elkaars verhalen en foto's dat we bijna waren vergeten waarom we eigenlijk in het Leontienhuis waren. Het was voor velen een complete verrassing toen de koningin met haar gevolg ineens bij onze tafels stond. Ze gaf onmiddellijk aan graag te willen zitten, op gelijke hoogte met ons. En dat deed ze dan ook, bij elke tafel. Overal stelde ze diepe, warme en belangstellende vragen. Wat een intelligente, betrokken en hartelijke vrouw is onze koningin! Voordat ze vertrok bedankte ze ons voor het delen van onze ervaringe, en wenste ze ons veel sterkte.
Een verslagje van de meidengroep
Wij zaten met z’n twaalven in de creatieve ruimte te wachten op de komst van onze Koningin. Al wachtend hebben we zitten tekenen en kleuren. Klokslag 10.55 uur (precies zoals het op het programma stond) stapte ze de ruimte binnen waar ze tussen ons in kwam zitten aan tafel. Het bijzondere was dat iedereen persoonlijk aandacht kreeg. Ze was serieus geïnteresseerd. Toen het gesprek ging over mooie mannen in pak (ja, we zijn jonge meiden hè?!), vertelde ze een leuke anekdote over haar beveiligers in Argentinië die de belangstelling trokken van een groep vrouwen. Ze is een hele leuke vrouw. Het was een dag om nooit te vergeten!
Samengevat: gesprekken met een lach en een traan. De koningin toonde zich zeer betrokken en warm. Het was een eer en een symbolische kroon op de inspanningen van iedereen die heeft meegeholpen het Leontienhuis te realiseren!
Geschreven door: Wilma en Veroni ( vrijwilligster van het Leontinehuis)
Beauty Pillow steunt het Asante Childrens Home in Naivasha Kenia.
Met de aankoop van een satijnen kussensloop van Beauty Pillow worden kansarme kinderen geholpen die daar een warm thuis hebben gevonden waar ze ook onderwijs krijgen en zicht op een betere toekomst.
Zelfwerkzaamheid en toekomstgericht
Conny Theunissen, mede-eigenaar van Beauty Pillow, gaat met enige regelmaat naar 'haar' kindjes.
Graag geven we je een korte impressie van het dagelijks leven van de Asante kinderen.
'Naast het huiswerk en de normale klusjes in en rondom Asante, gaan de kinderen ook op pad om vrijwilligerswerk in de gemeenschap te doen. Bij een stokoude dame hebben ze de tuin omgeploegd en al het onkruid gewied.
Op een zaterdagochtend hebben ze de hele kerk schoongemaakt en de omliggende tuin van de kerk aangeharkt. Zo wordt er geleerd dat het normaal is om anderen te helpen, zonder er iets voor terug te krijgen. Bovendien leren ze om zelfvoorzienend te zijn.
De kinderen halen op zo’n kilometer loopafstand grote graspollen, die ze in zakken op hun rug mee terugnemen. Die graspollen worden geplant in de achtertuin op een plek waar geen groente groeit vanwege de bomen van de buren. Het gras kan dan later worden verkocht of gebruikt als veevoer voor de eigen schapen.'
Persoonlijke ontwikkeling
'De oudere kinderen beseffen dat ze op Asante wonen en naar een goede school kunnen dankzij sponsoren in Nederland. De jongste kinderen, in de leeftijd van 4 tot 7 jaar, wonen hun hele leven al op Asante en weten niet beter dan dat de Asante-familie ook hun familie is.
Het is mooi om te zien hoe de Asante-familie zich telkens weer ontwikkelt en hoe ieder kind uit de groep van inmiddels 23 kinderen zijn eigen persoonlijkheid heeft! Steeds meer ook zijn er kinderen in arme gezinnen, in de buurt van Asante Children's Home, die vragen of ze door Asante ondersteund kunnen worden in hun school of studie.
Op deze manier kunnen ze hun lagere school op een privéschool doen waardoor ze zich juist in hun jonge jaren goed kunnen ontwikkelen. Het doet me goed dat we met Beauty Pillow een bijdrage kunnen leveren!'
De derde zondag in juni is het weer Vaderdag.
Wat geef jij je vader?
Oxfam Novib Pakt Uit heeft de allerleukste Vaderdagcadeaus waarmee 2 vaders in het zonnetje worden gezet.
Geef bijvoorbeeld gereedschap voor een boer! Jouw vader krijgt dan een prachtige kaart en het echte cadeau gaat naar iemand in een ontwikkelingsland. Dus twee blije vaders!
En over gereedschap gesproken… Doe gelijk even de Vaderdagtest. Kom er nu achter wat voor een type klusser jouw vader is. Beantwoord de vragen, bereken het aantal punten en… tadaa je weet welk type klusser jouw vader is!
Wat voor type klusser is jouw vader?
1. Je vraagt of je vader een lijstje wil ophangen, jouw vader:
A. Hangt het lijstje op en repareert gelijk de wasmachine
B. Hangt het lijstje op maar houdt er wel een blauwe duim aan over
C. Hangt het lijstje op
D. Doet een poging en zegt dan dat je het lijstje ook heel leuk op de kast kunt zetten
2. Mijn vader kan:
A. Een lamp verwisselen
B. Alles maken wat kapot is
C. Veel, maar klussen hoort daar niet bij
D. Hobby klussen
3. Jouw vaders gereedschap bestaat uit:
A. Een hamer, wat spijkers, een boor en een schroevendraaier
B. Alles wat je maar kunt bedenken op het gebied van gereedschap, de schuur staat vol
C. Plakband
D. Lampen, plakband en een meetlint
4. De gootsteen is verstopt, jouw vader:
A. Belt in paniek een loodgieter
B. Gaat aan de weer met een ontstopper, maar belt uiteindelijk een loodgieter
C. Ontstopt de gootsteen
D. Ontstopt de gootsteen en besluit gelijk de keuken te renoveren
5. Er is een stroomstoring, jouw vader:
A. Rent rond in paniek
B. Steekt een paar kaarsen aan
C. Kijkt in de stoppenkast, zit aan een paar schakelaars en er is weer licht!
D. Schakelt de reservegenerator in
6. Jouw vader vindt klussen:
A. Iets dat je overlaat aan de professionals
B. Een vervelende noodzaak
C. Een leuke hobby
D. Een levensstijl
7. De tuin moet gesnoeid worden, jouw vader:
A. Pakt zijn elektrische heggenschaar en begint
B. Drinkt eerst een kopje koffie en gaat dan aan de slag met zijn heggenschaar
C. Stelt het uit tot morgen en vraagt of iemand hem helpt
D. Belt een tuinman
Type twee linkerhanden (0 tot 3 punten)
Dit type klusser is niet te vertrouwen met een hamer of een boor of eigenlijk met welk gereedschap dan ook. Oké misschien gaat plakband nog wel goed. Nee, deze vader kan klussen beter aan anderen overlaten. Zelfs een lamp verwisselen kan bij deze klusser nog fout gaan. Gelukkig hebben ze vaak allerlei andere talenten!
Type lampenverwisselaar (4 tot 10 punten)
Het type lampenverwisselaar is eigenlijk precies zoals de naam suggereert; lampen verwisselen kan deze vader wel. Maar voor de zwaardere klussen kun je beter iemand anders vragen. Deze categorie klusser vindt klussen ook niet het allerleukste wat er is maar zal het wel altijd proberen!
Type doe-het-zelver (11 tot 17 punten)
De doe-het-zelver is een echte klusser! Voor alle huis, tuin en keukenklussen kunnen we bij dit type aankloppen. Hij heeft van klussen zijn hobby gemaakt en doet het dan ook met plezier. Ja, klusjes kun je wel aan deze vader overlaten.
Type alleskunner (18 tot 21 punten)
Dan het type alleskunner… die repareert, renoveert en creëert erop los! Klussen is geen hobby meer, maar een echte levensstijl voor deze klusser. Er is geen gereedschap wat deze vader niet in zijn schuurtje heeft staan. Vraag je dit type om iets te repareren? Dan zoekt hij er nog duizend klusjes bij en voor je het weet is je hele huis verbouwd!
En voor alle types heeft Pakt Uit het perfecte cadeau: geef gereedschap voor een boer!
Zie ook onderstaande video.
TOMS is voor de achtste keer de jaarlijkse
One Day Without Shoes campagne gestart die van 5 mei t/m 21 mei 2015 loopt.
Voor elke foto van blote voeten die is gedeeld op Instagram met toevoeging van #withoutshoes zal TOMS een paar nieuwe schoenen aan een kind in nood doneren.
One Day Without Shoes is het initiatief dat ieder jaar door TOMS wordt georganiseerd en maakt mensen ervan bewust wat een impact het op een kinderleven heeft om een paar schoentjes te bezitten.
Je hoeft geen geld te doneren alleen maar een foto te maken van je blote voeten en deze te delen op Instagram met #withoutshoes. TOMS schenkt dan een paar nieuwe schoenen aan een kind in nood.
Je hoeft geen klant te zijn van TOMS om deel te nemen aan dit mooie initiatief. Je kunt dus meedoen met deze actie en ergens ter wereld een kind blij maken met een paar schoenen.
Steun Global Awareness
Miljoenen kinderen in de wereld groeien op zonder schoenen. Het risico op infectie en ziekte is groot.
Kinderen die geen toegang hebben tot onderwijs en geen goede gezondheid hebben, strijden om de armoedecirkel te doorbreken.
Met de complexe problemen rondom armoede is er niet één oplossing. TOMS is van mening dat schoenen een belangrijke rol spelen in het helpen van deze kinderen; naar beter onderwijs, gezondheid en beweging.
Dit biedt perspectieven voor een betere toekomst.
Enkele statistieken:
Podoconiosis is een slopende ziekte die een uiterst pijnlijke zwelling van de voeten en benen veroorzaakt. Podoconiosis treft meer dan 4 miljoen mensen in minstens 15 landen.
Het verstrekken van schooluniformen aan kinderen kan het gaan naar school met 62% verhogen.
Als schoenen zijn geïntegreerd in de programma's van ontwikkelingsdoelen kunnen kinderen en hun families zich bekommeren om de zorg en ondersteuning die ze verder nodig hebben.
Dit zijn een paar voorbeelden van kinderen die al schoenen hebben ontvangen.
Dit jaar op 27 april vieren we Koningsdag nieuwe stijl.
We vieren de verjaardag van Koning Willem-Alexander allemaal mee.
Daarom, ter ere van deze Koningsdag, heeft
Oxfam Novib Pakt Uit een inspirerend ‘sprookje’ voor jullie.
Er was eens…
Er was eens in een land hier ver vandaan, genaamd Mali, een klein meisje… Haar naam is Kady Baby Maiga.
Zij was een heel gewoon meisje, net als alle andere meisjes. Maar, zij zou uitgroeien tot een sterke onafhankelijke vrouw. Doordat zij de kans kreeg om naar school te gaan.
De goede fee
Als volwassene zag Kady Baby Maiga hoe belangrijk onderwijs is. Net als de goede feeën in sprookjes wilde zij het geschenk van onderwijs doorgeven. Met zo’n geschenk zouden alle ‘prinsjes en prinsesjes’ van het land de kans zouden krijgen om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen. Onderwijs is dé kans om uit de armoede te komen.
A dream is a wish the heart makes…
Met deze droom in haar hoofd werd zij uiteindelijk voorzitter van een organisatie voor onderwijs en zet ze zich samen met Oxfam Novib in voor goed onderwijs en goede leerkrachten. Om er zo voor te zorgen dat ieder kind naar school kan en de kansen krijgt die hij/zij verdiend. Kady Baby Maiga inspireert!
Met onderwijs krijgt iedereen de kans op een lang en gelukkig leven! Zo zorg je voor de Kady Baby Maiga’s van de toekomst. Dus zet je ook in voor deze droom en geef juist met Koningsdag 2015 3 schoolboeken cadeau van Oxfam Novib Pakt Uit.
Soms is het goed om jezelf even weg te cijferen en iets voor een ander te doen.
Het gehele jaar door worden er in ziekenhuizen in Nederland Look Good...Feel Better workshops
georganiseerd door de stichjting
Look Good...Feel Better.
De stichting geeft op een positieve manier praktische voorlichting over uiterlijke verzorging bij kanker. Speciaal getrainde schoonheidsspecialistes en visagisten laten met een 12-stappenplan zien hoe de huid het beste verzorgd kan worden en hoe je bijvoorbeeld je huid kunt camouferen, je ogen mooi kunt opmaken en je je uitgevallen wenkbrauwen kunt bijtekenen.
Meelopen met het vaste team
9 Maart heb ik voor het eerst meegelopen met het vaste team om te kijken wat de workshop inhoudt en wat ik kan betekenen voor de deelnemers. Het was een prachtige ochtend en er waren een vijftal dames.
Het enthousiasme was groot en binnen no time vond er een metamorfose plaats. Wat een goede reiniging van de huid, een camouflage en een foundation al niet kan doen om er weer wat fleuriger uit te zien.
Het was wel even slikken toen de pruiken afgingen. Confronterend maar ook mooi om te zien dat er alleen maar positieve en blije gezichten waren op deze prachtige zonnige dag. Een haarwerker nam vervolgens het woord om informatie te verstrekken over pruiken en het onderhoud hiervan. Ook had zij diverse soorten en kleuren mutsjes, shawls en accessoires mee.
Groot geluk
Wat is er toch weinig voor nodig om iemand met een klein beetje aandacht en tijd weer een goede dag te bezorgen. Vanaf april ga ik met een vast team ook groepen begeleiden in het Antonie van Leeuwen ziekenhuis. Kleine moeite... groot geluk.
Met deze boodschap vraagt de Nierstichting de komende weken extra aandacht voor het vele zout in ons eten.
Op 12 maart was het World Kidney Day en die dag staat in het teken van het belang van gezonde nieren en het voorkomen van nierschade. Minder zout eten betekent minder kans op nierfalen. Om zoutarm eten te stimuleren, startte de Nierstichting met de verkoop van speciale bakpakketten om met minder zout koekjes en andere gerechten te bakken.
Bijna iedereen in Nederland (85%) eet teveel zout. Dat gebeurt vaak zonder dat we het weten, want zout zit als smaakmaker in talloze producten. Teveel zout verhoogt de bloeddruk en daarmee het risico op nierschade. Minder zout betekent ook dat minder mensen kans lopen op nierfalen waardoor ze gedialyseerd of mogelijk zelfs getransplanteerd moeten worden.
Elke gram minder zout scheelt jaarlijks minstens 60 patiënten die moeten gaan dialyseren. De Nierstichting weet als geen ander wat het betekent om te leven met nierschade of nieren die helemaal niet meer werken.
Minder zout, net zo lekker
Eten met minder zout, is lekker. Veel mensen willen dat ook en zijn op zoek naar alternatieven voor zout en informatie over lekker zoutarm koken. Daarom verkoopt de Nierstichting speciale bakpakketten die lekker en zoutarm bakken mogelijk maken. Het bakpakket bestaat uit een koekjesuitsteker in de vorm van een nier,
een koekjesrecept en een online kookboekje met volop inspiratie voor zoutarme bakrecepten.
De speciale doos waarin het pakket wordt thuisbezorgd, bevat ook verkoopzakjes en is tevens display. Het is namelijk de bedoeling dat kopers van het pakket hun koekjes aan de man brengen. De opbrengst is bestemd voor de Nierstichting, die daarmee nierschade kan helpen voorkomen.
Bak mee voor nierpatiënten
Help mee om meer mensen bewust te maken van het belang van minder zout én laat iedereen proeven dat bakken met minder zout heerlijk is. Bak zoutarme koekjes voor de Nierstichting!
Bestel het speciale bakpakket inclusief zoutarme bakrecepten voor € 5,00
via actie.nierstichting.nl/koekjesbakken. Verkoop de koekjes op de club, het werk of op school en stort de opbrengst heel gemakkelijk via je eigen actiepagina.
Weleda en Natuurmonumenten creëren samen 100.000 m² bloemrijke natuur.
Sinds begin 2015 zijn Natuurmonumenten,
de grootste particuliere natuurbeschermer van Nederland en Weleda Benelux, producent van natuurcosmetica en geneesmiddelen,
officieel partners.
Op maandag 2 maart jl. ging de eerste gemeenschappelijke actie van start. Het doel: 100.000 m² bloemrijke natuur creëren.
1 product kopen = 1 m² natuur
Door bebouwing, versnippering van natuurgebieden en intensieve veeteelt zijn bloemrijke graslanden vrijwel uit het landschap verdwenen. Daarom zal Weleda van 2 tot 20 maart 2015 voor elk product dat wordt verkocht een bedrag afdragen dat Natuurmonumenten in staat stelt om 1 m² bloemenweide te creëren.
Het streefdoel is om 100.000 m² bloemrijke natuur mogelijk te maken. Dit doet Natuurmonumenten door gebieden aan te kopen, zoals bijvoorbeeld landbouwpercelen die middenin een natuurgebied liggen of eraan grenzen.
Dit zijn cruciale ‘schakels’ die natuurgebieden aan elkaar verbindt waardoor bloemen, planten en dieren die er leven meer ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. Op weleda.nl/nederlandinbloei wordt via een teller bijgehouden hoeveel vierkante meters natuur kunnen worden gecreëerd.
Ook in eigen tuin
Daarnaast wil Weleda via diverse tips zoveel mogelijk mensen stimuleren om ook hun eigen tuin bloemrijk te maken. Aan de deelnemers wordt gevraagd om hun actie online te delen, zodat ook deze vierkante meters kunnen worden meegenomen in de tellerstand.
Maaike Stufkens, marketing manager Weleda Benelux: 'Met deze dubbele actie willen we aantonen dat iedereen op zijn manier een steentje kan bijdragen om de natuur in Nederland te herstellen. Fondsen werven is alvast een eerste logische stap, maar samen kunnen we nog zoveel meer doen'.
Deze campagne wordt extra ondersteund in de Weleda-verkooppunten en via een TV-commercial die van 2 tot en met 22 maart te zien is op o.a. NPO1, 2 en 3 en RTL 4, 5, 7 en 8.
Internationale Vrouwendag is de actiedag van de vrouwenbeweging, jaarlijks op 8 maart.
Aanvankelijk werd de Vrouwendag op verschillende data gehouden, pas in 1922 werd 8 maart gekozen als vaste datum.
Vanaf 1978 wordt in Nederland door veel vrouwengroepen 8 maart gezamenlijk gevierd. De bedoeling van de dag is opnieuw de gemeenschappelijke strijdpunten van de vrouwenbeweging naar voren te brengen,
zoals seksueel geweld, zorg en arbeid, discriminatie en racisme.
Feiten over vrouwen
Vrouwen vormen 50% van de wereldbevolking
Vrouwen doen 66% van al het werk
Vrouwen verdienen 10% van het wereldinkomen
Vrouwen hebben 1% van alle bezittingen
Van alle regeringsleiders op de wereld is 5% vrouw
Van alle armen op de wereld is 75% vrouw
Van alle analfabeten op de wereld is 66% vrouw
Van alle vluchtelingen op de wereld is 75% vrouw
Van de 150 leden van de Tweede Kamer in Nederland is 36% vrouw
Vrouwen in Nederland verdienen gemiddeld 23% minder dan mannen
Je bent op 8 maart vanaf 10.00 uur van harte welkom in het Louwman Museum. Je kan deze dag gratis deelnemen aan inspirerende workshops en andere leuke activiteiten. Ook voor kinderen is er genoeg te doen! Jörgen Raymann, Annemarie van Gaal en Merel Moistra zijn op 8 maart ook aanwezig bij de viering.
Programma
Vanaf 11.00 uur Inloop
11.00 – 11.45 uur Uitreiking Parels van de Stad (besloten)
11.45 – 12.30 uur Centrale opening met o.a. Jörgen Raymann
12.45 – 16.00 uur Diverse workshops (zie onderstaand programma)
16.15 – 17.00 uur Uitreiking Kartiniprijs
17.00 – 18.00 uur Borrel
In 2013 is bij prins Bernhard jr lymfeklierkanker geconstateerd.
Door zijn eigen ervaring met deze ziekte wil de prins geld ophalen voor onderzoek naar lymfeklierkanker.
Het eerste evenement om geld in te zamelen staat gepland voor 8 maart 2015: De Hollandse 100.
Er wordt 10 km geschaatst en 90 km gefietst. Natuurlijk bindt de prins zelf ook de ijzers onder en is intussen wel wat gewend als het gaat om doorzettingsvermogen. Hij geniet extra van de mooie dingen in het leven.
Volgens de prins is er veel onderzoek nodig om nog meer patiënten te kunnen genezen. Stichting Lymph & Co hoopt een half miljoen euro in te zamelen voor een vierjarig kankeronderzoek naar betere behandelingen die uitgevoerd worden door het AMC in Amsterdam.
In Nederland krijgen jaarlijks vierduizend mensen de diagnose lymfeklierkanker. Volgens de stichting overlijden er per jaar duizend mensen aan deze ziekte. Rosanna Kluivert, die 2 jaar geleden ook lymfeklierkanker kreeg en door een intensieve chemotherapie en driemaandelijks preventief onderzoek werd behandeld, kan zij de draad weer oppakken. Zij gaat ook zondag 8 maart de 10 km fietsen in Biddinghuizen.
Ambassadeurs van het fonds zijn: Patrick en Rosanna Kluivert, Simon Keizer, Maarten Hoogstraten,
Monique des Bouvrie en Hubert Deitmers.
Inschrijving
Schrijf je in voor De Hollandse 100! Via deze website kun je een eigen deelnameprofiel aanmaken en wordt iedereen blijvend op de hoogte gehouden. De deelnemers kunnen ook sponsoren werven. Zodat niet alleen persoonlijke energie wordt ingezet om dit sportieve doel te bereiken, maar ook een financiële bijdrage wordt geleverd aan de stichting Lymph & Co.
De Hollandse 100 is op zondag 8 maart 2015 in het FlevOnice in Biddinghuizen.
De Hollandse 100 bestaat uit: 10 km schaatsen en 90 km fietsen.
De Familie 10: bestaat uit 10km schaatsestafette met vier deelnemers.
De Huishoudbeurs viert dit jaar haar 70ste editie. Dit feest wordt mede gevierd door een ludieke, duurzame actie in samenwerking met hulporganisatie Zending over Grenzen.
Op vrijdag 27 februari wordt tijdens de Huishoudbeurs (21 februari – 1 maart) geprobeerd om het wereldrecord van het Guinness Book of Records te verbreken: de grootste kledinginzamelingsactie binnen 24 uur op één locatie.
Volle tassen heen, volle tassen terug
Onder het motto van ‘volle tassen heen, volle tassen terug’ kunnen bezoekers tijdens Huishoudbeurs 2015 (kinder)kleding inleveren bij de grote stand van Zending over Grenzen op het voorterrein van de RAI.
De kleding is bestemd voor kindertehuizen, ouderen, kansarme gezinnen en daklozen in Oost-Europa.
Nicole Mengerink, beursmanager van de Huishoudbeurs licht toe: 'Ik had de wens om gezamenlijk met alle vrouwen die hier naartoe komen, zo’n kwart miljoen, iets goeds te doen. Ik heb verschillende organisaties gevraagd om hierin met me mee te denken. De relatie met Zending over Grenzen bestaat al enkele jaren en zij kwamen met het geweldige idee voor deze recordpoging'.
Hoogtepunt
Het hoogtepunt van de actie vindt plaats op vrijdag 27 februari. Om 10:00 uur wordt het startsein gegeven om het wereldrecord van het Guinness Book of Records te verbreken: de grootste kledinginzamelactie binnen 24 uur op één locatie. Het wereldrecord is momenteel in handen van de hulporganisatie Qatar Charity met ongeveer 30.000 kg.
Daaraan voorafgaand zal de feestelijke start om 09:45 uur verzorgd worden door musicalactrice
Pearl Jozefzoon (bekend van The Voice of Holland). Zij zal zingen en ook zij brengt haar eigen tas kleding mee.
Daarna zal vierentwintig uur achter elkaar kleding in ontvangst worden genomen en het geheel zal worden vastgelegd op camera als bewijsmateriaal voor het Guinness Book of Records.
Peter van der Bijl, directeur van Zending over Grenzen: 'Ik ben blij dat de Huishoudbeurs deze actie ondersteunt. De kleding die wordt opgehaald, komt zeer goed terecht. Een deel gaat naar onze projecten en krijgt zo een tweede leven.
Een ander deel wordt verkocht aan andere hulporganisaties, zodat het ook bij hulpbehoevende mensen in andere delen van de wereld terecht komt. De opbrengst van de verkochte kleding gaat naar vakopleidingen voor kansarme Oost-Europese jongeren'.
Voor projecten van Plan werven 25 vrouwen ruim €100.000 voor Vietnamese meisjes Plan-ambassadeur. Daphne Bunskoek is een van de 25 Nederlandse vrouwen die op 1 februari vertrekt naar Vietnam voor de benefietfietstocht Cycle4Girls, georganiseerd door ontwikkelingsorganisatie Plan Nederland.
De vrouwen fietsen 300 kilometer van Dong Ha naar Hue City in een fietstocht met een bijzondere achtergrond: alle deelnemers wierven meer dan € 3000 euro, een bedrag dat ten goede komt aan programma’s van Plan voor betere levensomstandigheden en toekomstkansen voor Vietnamese meisjes. In totaal brachten de deelneemsters €101.830 bij elkaar. Het Cycle4Girls-team vertrekt zondag 1 februari om 8.00 uur van Schiphol.
Vakantieland
Vietnam is een populair vakantieland, maar achter de façade van de prachtige natuur en de pittoreske traditionele dorpjes gaat ook grote armoede schuil. In de meer afgelegen gebieden van Vietnam gaat een derde van de kinderen niet naar school, 1/5 van de kinderen onder de 5 jaar is ondervoed en dertien procent van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Met de opbrengst van Cycle4Girls voert Plan projecten uit die Vietnamese kinderen – en in het bijzonder meisjes - toegang geven tot onderwijs, gezonde voeding en veilig drinkwater. Plan werkt sinds 1993 in Vietnam.
De deelnemers aan Cycle4Girls komen uit heel Nederland en zijn tussen de 20 en 75 jaar. In de afgelopen maanden wierven zij fondsen met het organiseren van kerstmarkten, sponsordiners en dansavonden. Daphne Bunskoek en de andere vrouwen ontmoeten tijdens hun fietstocht ook een aantal sponsorkinderen. De reis duurt 10 dagen. Meer informatie over de reis, de deelnemers en sponsoractiviteiten: www.plannederland.nl/cycle
Investeer in meisjes
Wil je ook iets goeds doen, word dan kindsponsor, dat zijn alle dames ook geworden, daar hebben wij en de meisjes in Vietnam het meeste aan. Aanmelden kun je via de website.
Is het jou ook weleens gebeurd dat je tijdens de feestdagen een cadeautje krijgt dat een teleurstelling blijkt te zijn?
En zit je er zelf ook weleens naast als je een cadeautje voor iemand koopt? Dit gebeurt vaker dan je denkt.
Slechts 31% van de Nederlanders geeft aan nog nooit een cadeau te hebben gekregen waar men niet op zat te wachten.
De rest is ervaringsdeskundige op dit gebied. Bij ongeveer 1 op de 10 Nederlanders komt dit elk jaar wel een keer voor. Is het je weleens overkomen dat je tijdens de feestdagen een cadeau kreeg waar je niet op zat te wachten, omdat het bijvoobeeld niet naar je zin of smaak was? Zo ja, hoe vaak?
Eerlijkheid duurt het langst. Toch?
Weinig ontvangers van ‘ongewenste’ cadeaus durven de gever om het bonnetje te vragen om het cadeau te kunnen ruilen (9,4%). Blijkbaar willen we de gulle gever niet kwetsen. Daarom gaan cadeaus niet terug naar de winkel, maar belanden vaak onderin de kast (26,4%).
Ook komt het vaak voor dat de ontvanger het cadeau op een ander moment doorgeeft aan een ander (27,4%). Doe jij alsof je heel blij bent met een cadeau terwijl je dat eigenlijk niet bent? Dan ben je in goed gezelschap. Maar liefst 60,8% laat de gever in die waan. Vooral vrouwen blijken in deze gevallen grote actrices.
De zoektocht naar cadeaus
De meeste gevers letten er bij het kopen van het cadeau op dat het iets is waarvan zij denken dat de ontvanger het graag wil hebben (66%). Of dat het cadeau op het verlanglijstje staat (55%) of nuttig is (56%).
Vooral vrouwen tonen een groot inlevingsvermogen en proberen het goed te doen bij de ontvanger.
Cadeautip voor de feestdagen: de Oxfam Novib collectie
Zoek je een origineel cadeau voor iemand die alles al heeft? Denk eens aan een geit, een paar kippen of een studiebeurs! Oxfam Novib Pakt Uit is een bijzondere cadeaucollectie met meer dan 35 originele cadeaus die mensen in ontwikkelingslanden een betere toekomst bieden.
Een Oxfam Novib Pakt Uit cadeau is een eerlijk cadeau dat het verschil maakt! Jij legt het cadeau onder de kerstboom in de vorm van een mooie cadeaukaart. Het echte kerstcadeau gaat naar mensen in ontwikkelingslanden die het hard kunnen gebruiken: de ultieme kerstgedachte.
Als je een Oxfam Novib Pakt Uit cadeau koopt, wordt jouw donatie ingezet om het leven van anderen te verbeteren. Jouw vriend, familielid of collega krijgt een mooie kaart waarop staat dat zijn of haar cadeau naar iemand anders is gegaan die daar veel meer behoefte aan heeft.
Dit is dé manier om meer mensen tegelijk blij te maken met één cadeau en om op een persoonlijke manier jouw maatschappelijke betrokkenheid te laten zien.
Enkele voorbeelden uit de collectie:
- Geit, 36 euro
- Tien kippen, 17 euro
- Schoolboeken, 9 euro
- Groentetuin, 29 euro
De Oxfam Novib collectie: Fotoshoot
In de webwinkel zijn er meer dan 35 originele cadeaus vanaf 7 euro verkrijgbaar. De cadeaus krijg je in de vorm van een super originele cadeaukaart.
De cadeaukaarten kun je extra mooi laten verpakken zodat je echt een geweldig cadeau onder de kerstboom hebt liggen:
3FM Serious Request 2014 vraagt aandacht voor een stille ramp die miljoenen vrouwen treft en beschadigt.
De DJ’s in het Glazen Huis willen deze vrouwen een stem geven en zoveel mogelijk geld inzamelen voor het Rode Kruis, zodat zij opgevangen worden en een leven kunnen opbouwen.
Het Glazen Huis staat dit jaar van 18 t/m 24 december in Haarlem op de Grote Markt.
De actie van heel Haarlem Holt is 6 x 24 uur marathon estafette op loopbanden
Zodra de 3 DJ’s op 18 december het Glazen Huis ingaan, start de eerste loper op de hardloopband die in de foyer van het Frans Hals Hotel staat. Gedurende de gehele periode dat de DJ’s in het Glazen Huis plaatjes draaien, zal er een hardloper actief zijn tijdens deze 6 x 24 uur marathon estafette op loopbanden.
Onze aansluitende actie is om deze hardlopers, tegen betaling, een massage te geven. Ook deze donaties zijn helemaal voor het goede doel. Mijn vraag is dan ook:
Wil je meedoen als masseur?
In de agenda geef je de datum en tijd aan die jou schikt. Heb je vrienden/collega’s die mee willen doen, share via Facebook, Twitter, LinkedIn. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde!
Datum
18 december t/m 24 december
Tijdstip
Zelf te bepalen tijdstip (Je moet in de agenda even doorbladeren naar de juiste week/datum via de knop rechtsonder. Dan zie je de groene velden van de beschikbaarheid tevoorschijn komen.)
Locatie:
Frans Hals Hotel, Damstraat 10 te Haarlem. Telefoon: 023 518 1818.
Prijs
Massage: euro per minuut. De hele opbrengst gaat naar het goede doel van Serious Request.
Parkeergelegenheid
Onder het hotel.
Massagetafel is aanwezig. Je eigen massagestoel meenemen. Andere benodigdheden zelf meenemen.
Eigen reclame-uitingen zijn minimaal. We doen het tenslotte voor het doel van Serious Request!
Wil je zelf hardlopen/wandelen
Elke hardloper dient minimaal 100 euro aan sponsorgeld in te zamelen om te mogen hollen of wandelen op de hardloopband. Alle inkomsten komen ten goede aan 3FM Serious Request. Wil of kun je niet een uur lang hardlopen of wandelen, zorg dan dat je met meerdere personen dit uur kunt volmaken. Je kunt je inschrijven op de website
Wil je als vereniging, bedrijf of groep iets doen, meld je dan aan via het aparte inschrijfformulier voor groepen om in overleg te kijken wat voor leuks jullie in petto hebben.
Ik was erbij. Jaren geleden alweer. Bij de eerste provinciale beursvloer van Nederland.
Een heel bijzondere beursvloer, namelijk voor gesloten beurzen.
Maatschappelijk Betrokken Ondernemen noemen ze dat.
Ik mag...
Op de beursvloer gingen maatschappelijke organisaties en bedrijven met elkaar (onder)handelen. De eersten dienden een vraag in; bedrijven deden een aanbod. Vervolgens werden op de beursvloer vraag en aanbod bij elkaar gebracht. Ik heb er drie matches gemaakt en geen cent verdiend. En ging meer dan tevreden weer naar huis.
En ik mag nu voor Vluchtelingenwerk Drenthe een aantal coaches nóg wat meer vaardigheden bijbrengen.
Ik mag ook mensen coachen die werkzaam zijn voor Stichting De Hofstede uit Assen. De Hofstede is een ‘sociale onderneming die investeert in mensen met een grote achterstand tot de arbeidsmarkt.’ En in ruil daarvoor mag ik gebruikmaken van hun faciliteiten.
… snoezelen
En ik mag snoezelen. In ruil voor een teamcoaching op een van de buitenlocaties van De Brink uit Vries, mag ik snoezelen. Jazeker, snoezelen. Wat dat is? Geen flauw idee. Ze doen dat voor (of met?) hun bewoners, zintuiglijk en verstandelijk gehandicapten. In een snoezelunit. En ik mag ook. Geen geld, maar snoezelen.
Maatschappelijk Betrokken Ondernemen, handelen met gesloten beurzen. Een geweldige uitvinding, vind ik. Het zou verplicht moeten worden. Elk bedrijf doet minstens een keer per jaar iets gratis en vrijwillig voor een maatschappelijke organisatie. Gewoon, verplicht vrijwilligerswerk voor bedrijven. Een contradictio in terminus? Tja, als de maatschappij er bij gebaat is. Doe jij ook mee? En dan ga ik binnenkort lekker snoezelen...
Deze blog is één van de 21 in ‘leuk? ja! tja…’ waar ook mijn Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in het webwinkeltje
We weten het, maar vaak ongemerkt vergeten wij het. We zijn altijd zo druk met ons eigen gedoetje bezig en onze eigen mantelzorg, vrijwilligerwerk etc.
Daarom zijn dit soort weken geweldig om ons te laten herinneren dat we deze kinderen 'die gewoon nergens wat aan kunnen doen' NIET vergeten.
Het Vergeten Kind zet zich in voor 33.000 kinderen die noodgedwongen opgroeien in sobere opvangcentra. Soms op een geheime locatie - bizar als ik dit opschrijf - en misschien wel bij jou om de hoek. Puur om hun veiligheid te garanderen.
Deze kinderen kunnen niet in hun eigen bedje slapen omdat ze mishandeld, misbruikt, verwaarloosd, verstoten of gevlucht zijn en die ook niet een normaal KIND kunnen zijn… jeetje kippenvel krijg ik hiervan… wat zijn er toch idioten! Nu even verstand op nul anders word ik nog bozer!
In de opvangcentra is vaak weinig bewegingsvrijheid, te weinig speelmogelijkheden en last but not least te weinig specialistische hulp.
Hoe is het mogelijk dat deze kinderen niet geholpen kunnen worden met al hun verdriet, pijn en gebroken ziel. Hun vertrouwen in mensen moet als het lukt toch echt hersteld worden. Want gelukkig zijn er nog wel hele goede mensen. Maar krijg dat maar is aan deze verstoten kinderen hun verstand.
Pure liefde, tijd, geduld, ruimte, professionals, oprechte warmte, warmte en nog eens warmte. DAT hebben ze nodig en natuurlijk is er een hoop geld nodig. Doneren kun je door deze link aan te klikken.
De cijfers liegen er niet om. Laten we met z’n allen gewoon is bedenken wat er gedaan kan worden en als mensen geen geld hebben is dat ook geen probleem want je kunt je op zoveel manieren nuttig maken. Voorlezen, oprechte aandacht, bezoekjes brengen, speelgoed geven waar onze kinderen teveel van hebben etc. etc.
Het Vergeten Kind werkt samen met Jeugdzorg Nederland, Federatie Opvang en COA omdat zij uiteindelijk allemaal hetzelfde willen. Fantastisch dat er zulke stichtingen zijn, deze mensen mogen eens de hoofdprijs winnen en zij weten wat ze ermee moeten doen. Tegenwoordig moet je het zelf doen in Nederland, kijk maar naar onze ouderen... zelfde verhaal. Jammer maar het is zoals het is.
De ambassadeurs voor Het Vergeten Kind zijn: Johnny de Mol, Babette van Veen, Nebahat Albayrak,
Angela Schijf en Saar Koningsberger.
Even een reminder hoe deze stichting ontstaan is
Guusje Nederhorst werd bekend door haar rol in Goede Tijden, Slechte Tijden en later als zangeres in de meidengroep Linda, Roos & Jessica. Ze was een zorgzame jonge vrouw die gek was op kinderen en dieren. Guusjes liefde voor kinderen en dieren vormde de basis van Woezel en Pip, de liefste hondjes van de hele wereld die allerlei avonturen beleven in de Tovertuin. Het vertelt alles over wat voor persoon ze was.
Liefdevol, warm en puur.
Guusje stierf in 2004 op de jonge leeftijd van 34 jaar. Ter nagedachtenis aan zijn vrouw richt Dinand Woesthoff (leadzanger Kane) in 2007 de Guusje Nederhorst Foundation op. Guusje kon slecht tegen onrecht tegen kinderen. Het liefst wilde ze alle hulpbehoevende kinderen een hand toereiken. Een thuis geven.
Haar wens was om kinderen die een moeilijke kindertijd doormaken weer te laten lachen en stralen. Guusje heeft haar wens niet meer zelf kunnen waarmaken. Vanuit de Guusje Nederhorst Foundation werd gestart om haar Tovertuinen te brengen naar kinderen die niet het geluk hebben om in een stabiele gezinssituatie op te groeien.
De stichting kiest er in 2009 voor zich volledig in te zetten voor kinderen in Nederland die door verschillende problematieken niet thuis kunnen opgroeien en moeten verblijven in sobere opvangcentra met geen tot minimale speelvoorzieningen.
Omdat deze kinderen in opvangcentra door het hele land verblijven, soms op geheime locaties om hun veiligheid te garanderen, hoor je ze niet en zie je ze niet. Juist daarom wordt deze groep kinderen zo makkelijk vergeten.
Begin 2014 wordt besloten om de naam van de stichting te veranderen. De associaties met de naamdraagster van de stichting (Guusje Nederhorst) zijn altijd positief, maar zeer regelmatig wordt gedacht dat de stichting zich inzet voor zieke kinderen (kinderen met kanker) of wordt de stichting aangezien voor de Woezel en Pip Foundation.
Door de naam te wijzigen in Het Vergeten Kind ligt al in de naam besloten voor welke kinderen de stichting zich inzet. Het Vergeten Kind zal met trots Guusjes gedachtegoed en creaties Woezel en Pip blijven gebruiken in de activiteiten voor jonge kinderen.
En elk jaar herinneren we Guusje door op haar verjaardag een groots landelijk kinderevenement - slotfeest Week van het Vergeten Kind - te organiseren waar kinderen uit opvangcentra een heerlijke dag op een speellocatie beleven.
Dinand Woesthoff: 'Het is onvoorstelbaar wat voor kinderleed je gewoon ‘om de hoek’ aantreft. Deze kinderen mogen we niet vergeten! Naast onze huidige werkzaamheden is het onze missie om de problemen voor ‘vergeten kinderen’ in Nederland eerder te kunnen signaleren, zodat we er samen iets aan kunnen doen: oplossen of in ieder geval verzachten.
Het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal, dat willen we niet vergeten. Samen maken we het verschil. Daarom Het Vergeten Kind: Ieder kind een lach. Zo moet het toch zijn?'
Vanavond laat RTL 4 om 20:30 uur dromen van honderden vergeten kinderen in vervulling gaan tijdens de twee uur durende live-show ‘RTL 25 jaar: Het Vergeten Kind’ die, geheel in het teken staat van het goede doel.
Met de aankoop van deze bijzondere Pink Ribbon armband doneer je rechtstreeks €7,26 aan weten-schappelijk onderzoek naar borstkanker.
Voor het eerst is er naast een roze armband ook een bruine armband (ook erg leuk voor mannen).
De armband is te koop vanaf 1 oktober.
Hulp uit een onderzoekbuisje De limited edition Pink Ribbon armband is voorzien van messing elementen.
De verpakking is symbolisch: een glazen onderzoekbuisje. Met de aankoop van de armband steun je belangrijk wetenschappelijk onderzoek op het gebied van borstkanker. Van iedere verkochte armband gaat rechtstreeks €7,26 naar wetenschappelijk onderzoek.
Met de code uit het buisje kun je op www.pinkribbon.nl/armband bepalen naar welk onderzoek je donatie gaat:
Een persoonlijk risicoprofiel voor erfelijk belasten - Dr. M. Rookus
Vrouwen met een erfelijke belasting voor borstkanker (BRCA 1/2 mutatiedraagsters) hebben 60 tot 80% kans op borstkanker. Een deel van hen heeft een lager risico op borstkanker. Met deze studie willen we de voorspelling van het risico verbeteren en meer op de persoon afstemmen. Zo kunnen persoonlijke keuzes, bijvoorbeeld een drastische borstverwijdering, beter worden overwogen.
Anti-kankermiddel op maat - Prof. dr. E. Voest
Onderzoek naar de mogelijkheid om, buiten het lichaam van de patiënt, te beoordelen of behandeling met specifieke anti-kankermiddelen bij deze individuele patiënt zinvol kan zijn.
Deze armband is niet alleen een symbool van de handen ineen slaan voor borstkankeronderzoek.
Het staat ook symbool voor een band die je met iemand hebt, want ziek ben je nooit alleen. Het is samen vechten, samen lijden, samen lachen en samen huilen. Dat zorgt voor een bijzondere band. Men draagt deze band om vriendschap uit te dragen en geeft een exemplaar cadeau aan een dierbare waarmee ze die band ervaren. Er hangt een handig kaartje aan het buisje dat gepersonaliseerd kan worden.
De Pink Ribbon armband is vanaf 1 oktober 2014 voor €12,95 te koop bij o.a. DA Drogist, Bruna, Miss Etam, Sandwich en www.pinkribbon.nl/shop. Kijk voor verkoopadressen op www.pinkribbon.nl/armband
Waarom?
Jaarlijks krijgen 16.000 mensen de diagnose borstkanker, waarvan 87 mannen. Dat aantal blijft de komende jaren helaas verder toenemen. De overlevingskansen stijgen gelukkig, echter overlijden er vandaag de dag nog steeds 9 mensen aan borstkanker per dag.
Onderzoek blijft hard nodig. De wetenschap is ervan overtuigd dat borstkanker dankzij onderzoek binnen 15 jaar een chronische ziekte zal zijn. Met drastisch minder sterfgevallen.
Alvast bedankt voor alle donaties en/of armbanden die gekocht worden.
Het Amsterdamse bankje op de Leidsegracht (hoek Herengracht) uit de filmhit 'The Fault in our Stars' is de inspiratiebron voor de fondsenwervings-campagne: Fight from the Bench.
Deze campagne roept mensen op om een
bank-zit-foto te uploaden op de actiewebsite fightfromthebench.nl en hier tevens een bedrag te doneren voor de stichting Fight Cancer.
De # voor de persoonlijke social mediakanalen is #FightFromTheBench. Doelstelling van de fondswerving campagne: aandacht vestigen op kankeronderzoek en –preventie en donaties genereren.
Het concept
In het Fight From The Bench-concept zijn de emoties die mensen hebben op bankjes als uitgangspunt genomen. Of het nu het Amsterdamse The Fault in our Stars-bankje is, je eigen bank thuis of een bankje in Central Park;
op bankjes wordt gezoend, ruzie gemaakt, ontmoet je mensen, wordt geflirt en voer je mooie gesprekken.
Fight From The Bench roept mensen op hun bank-zit-foto te nemen op het wereldberoemde Amsterdamse bankje of op een andere bank, waar ook ter wereld en deze met een persoonlijke boodschap te delen met de rest van de wereld.
Fight Cancer
Fight Cancer is een jonge en eigenzinnige stichting voor jongvolwassenen (18-45) die fondsen werft voor KWF Kankerbestrijding. Onder het motto ‘Love Life. Fight Cancer', laten zij zien dat de strijd tegen kanker resultaat oplevert en inspireren zij mensen om mee te doen.
Fight Cancer wil jonge mensen bewust maken van de noodzaak van kankerbestrijding, ze betrekken bij de strijd tegen kanker en vooral: aansporen tot actie! De opbrengsten van Fight cancer gaan via
KWF Kankerbestrijding naar wetenschappelijk kankeronderzoek en preventie.
Foto: Fight Cancer ambassadrice Jolanda van den Berg
Nadat Annemieke Bakker een keer langs het prachtige pand, in Amsterdam Oud-Zuid, achter het Vondelpark en de Van Baerlestraat gelopen was, was haar nieuwsgierigheid meteen gewekt.
'Annes concept voor Mooi' stond er op de pui.
Thuis ging zij meteen googlen wat dat concept nou precies inhield.
Het huis voor huid, haar en hem: een schoonheids-salon, kapper en massage. Oeh, fijn!
Op de site zag zij dat Anne Los ook wimperextensions zet en dat was precies waar Annemieke naar op zoek was.
Stichting Global Clowning
Annemieke is oprichtster van en clown bij stichting Global Clowning. Clowns voor kinderen in ontwikkelingslanden. Als voormalig advocaat aan de Zuidas heeft zij haar leven totaal omgegooid en werkt zij nu als vrijwilliger voor de stichting.
Fondsen werven, clownsreizen organiseren en plannen maken. Inmiddels zijn er 10 clowns aan de stichting verbonden. Op de bestemmingen clownen zij voor de kinderen en geven zij clownstrainingen aan de begeleiders.
Inmiddels werd er al voor tienduizenden kinderen in achterstandsituaties in Cambodja, Bangladesh, Ghana, Costa Rica, Indonesië, Ethiopië en India gespeeld. De lach die komt om nooit meer weg te gaan.
Clown Plies
Tijdens de clownsreizen speelt Annemieke als clown Plies in weeshuizen, ziekenhuizen, instellingen voor kinderen met een beperking, blinden- en dovenscholen, gevangenissen en sloppenwijken. Omgevingen zonder enige luxe. Dat vindt zij heerlijk.
Wel laat Annemieke voor elke reis wimperextensions zetten, vooral omdat mascara door de tropische warmte en vochtigheid al snel in dikke zwarte straaltjes langs haar wangen loopt! Anne is een kei in het zetten van de wimpers. Stuk voor stuk, met enorme precisie, zodat het goed zit en de mooie oogopslag lang blijft.
En - niet onbelangrijk voor Annemieke - is er helemaal geen mascara meer nodig. Het werkt verslavend!
Geld inzamelen
En dat is hoe Anne en Annemieke elkaar hebben ontmoet… Toen Anne wimpers bij Annemieke zette raakten zij aan de praat over het werk voor de stichting. En met de wimpers voor de laatste reis naar India opperde Anne het plan om voor de stichting geld in te willen zamelen.
Met elke nieuwe set wimpers die Anne bij haar klanten zet, doneert zij tien euro aan stichting Global Clowning. En als jij je dan bedenkt dat er voor elke euro die een clownsreis kost voor meerdere kinderen wordt geclowned en les wordt gegeven, dan is het wel duidelijk dat Anne met haar actie echt iets bijdraagt!
Anne en Annemieke maken de wereld een beetje mooier. Ieder op hun eigen manier én samen. Dat is Mooi!
In het hospice te Wilnis werd een onderzoek gehouden, met de algemene vraag: wat gebeurt er in die laatste momenten voor de dood of overgang.
Het onderzoek werd begeleid door Ineke Koedam (www.Weerschijn.nl). Dit onderzoek werd in samenwerking met Peter Fenwick (neuropsychologist) gehouden.
In Nederland resulteerde dit in een prachtig boek ‘In het licht van het sterven’ (www.ankh-hermes.nl).
Om jullie mee te nemen in de wereld van het hospice lijkt mij deze presentatie een prachtig begin om de sfeer en intensiteit te kunnen proeven.
Vrijwilligers
In het hospice, werken 160 mannen en vrouwen, 70 daarvan zijn direct betrokken bij de zorg aan het bed.
Om deze vrijwilligers betrokken en geïnformeerd te houden, houden hospices veel thema-avonden.
In hospice Wilnis was dit een keer een filmavond van de documentaire van Pim van Lommel
‘Eindeloos bewustzijn’. Bij de nazit vertelde één van de vrijwilligers het stervensproces van haar echtgenoot, meer dan 10 jaar geleden: 'haar man had dat laatste moment steeds zijn handen omhoog gestoken, alsof hij meegenomen wilde worden… ‘
Voor de vrijwilliger was dit een onbegrijpelijk, maar toch eigenlijk ook een ervaring alsof het zo hoorde. In de dagen na het overlijden begreep zij al snel dat de reacties op haar verhaal, hierover, die van onbegrip waren,
dus vertelde niet meer. Nu… bij het zien op die film die avond van de documentaire van Pim, vertelde zij haar verhaal en was zo opgelucht dat dit gewoon kon en geaccepteerd werd.
Waarom mijn betrokkenheid bij die palliatieve zorg?
Mijn vader hoorde 30 jaar geleden dat hij maagkanker had, 63 was hij, werkte zijn leven lang hard maar vergat onderweg zeker niet te genieten! Maar opeens was dat alles over. Het leven stopte daar voor hem, hij kon zijn ziekte of eigenlijk zijn niet gezond zijn, niet accepteren.
Hij liet zich opereren, maar daarna weigerde hij elke behandeling en wachtte af! Na een klein jaar stierf hij, na 2 weken ziekenhuis, in dat ziekenhuisbed. De laatste dagen waakten wij als kinderen met mijn moeder bij hem, niet op zijn kamer maar een kamer ernaast. Zo wilde mijn moeder dat.
Daar... hebben jullie mijn verhaal te pakken, opeens ergens in de jaren 2005 werd ik dus getrokken door het hospice en die wereld! ’Blijf je verwonderen’, was zijn lijfspreuk en kijk met liefde op hem terug. ‘Er gewoon zijn’ zonder oordeel, dat is wat de vrijwilligers bij hospices kunnen maar zeker ook de verpleegkundigen.
Eén vertelde: 'Ik probeer altijd mensen in hun eigen waarde te laten. Dus wat iemand kan, wat iemand aankan en wil. Zonder te sturen of te regelen. Ik probeer er toch bij te blijven. Natuurlijk moet ik soms iets overnemen of iets doen als professional, maar ik probeer er toch meer als mens te zijn. Ja ik laat het proces bij de ander'.
Er was eens een bewoner die al heel ver weg was, maar ik ging wel steeds bij hem zitten, niet omdat ik dat zelf wilde maar gewoon omdat ik voelde dat er iets was waardoor ik daar moest blijven. Ja, dan weet ik dat ik iets doe zonder dat ik iets zie. Soms zeg ik weleens wat of ik probeer de familie erbij te betrekken.
Mensen weten soms niet wat ze moeten of raken vreselijk in paniek. Dan zeg ik bijvoorbeeld: zeg maar dat je van hem houdt of dat het goed is zo... Zodat mensen nog iets meegeven in dat laatste stukje en niet alléen het verdriet.
Pas was er nog een dochter die zei dat ze het heel fijn vond dat ze dát nog gezegd had, dus niet alleen bij de stervende... gaat het erom dat ze dat doen... maar ook voor hen die blijven.
De vrijwilligers in dat hospice, zijn met 160-en zei ik je al... moet je voorstellen om bij ons, een bewoner te zijn en al die gezichten komen bij je voorbij, maar zo is het niet! We zijn verschillend, maar er is een gemene deler, waardoor haast niemand dit als lastig ervaart, maar juist als verrijkend.
Aanwezig zijn
Aanwezig zijn dat is een kunst... hoe doen we dat. Dat kan met respect, empathie, initiatiefrijk, gevoel van afstand en nabijheid en afstemmen. Of met behulpzaam, invullen, bemoeien, verzorgen, overnemen. Wat is dan eigenlijk: echte aanwezigheid?
Verhaal uit ‘Het licht van het sterven’ van een vrijwilligster
Mijn broer nam afscheid van ons maar eigenlijk was het mijn moedër die tegen hem zei: 'Ga maar hoor, het is goed geweest. je hebt je best gedaan’! Na een uur of anderhalf is hij overleden, ik had sterk het gevoel dat hij dat nodig had, ook al was hij niet meer aanspreekbaar, het hielp hem los te laten. Ik ben er... dat is mijn rol!
Weer een stukje van één van de hospice vrijwilligers
Ik was bij een mevrouw; zij was waanzinnig zenuwachtig, meneer lag in bed en ze zei steeds: gaat hij nu sterven, gaat hij nu sterven! Toen zei ik: Jj, dat zou zo kunnen. Er kwam een bepaalde sfeer in die kamer. Ik werd weggeroepen en moest eigenlijk gewoon de kamer uit, maar ik deed dat niet!
Bij dat laatste stukje raakt de paniek groter en ik pakte de meneer vast én zijn vrouw, ik werd eigenlijk een schakel en meneer overleed. Heel bijzonder. Ze vroeg ‘is hij nu dood’? Ja zei ik, hij is overleden.
Het gebeurde gewoon en het was zo bijzonder, ik vergeet dat gevoel en die sfeer nooit meer!
Dus wat denken jullie: Wanneer een stervende één van zijn overleden dierbaren zegt te zien, is dat een hallucinatie of levenseindeervaring?
Uit ‘ Het licht van het sterven’ > vrijwilliger vertelde
Kijk mensen zien soms spinnetjes die je dan moet vangen, dat is dan een hallucinatie en wellicht gevolg van medicatie. Maar wanneer je een glimp meekrijgt van dat contact met die andere dimensie, zo werd door een mevrouw met dementie opeens in een helder moment gezegd: 'ik ga naar Freek, ik steek over'! Dat voelt als spiritueel en in een volkomen rust!
Dan kijk je recht in de ziel… ‘Uit het licht van het sterven’ zegt een vrijwilligster. Ook in dat laatste stukje van het leven kan het verschil liggen. Dit serieus nemen kan het verschil maken.
Nu een blik in die andere wereld, waarvan ik dus een ‘stuk’ mee wil nemen naar het ‘ leven’ buiten het hospice.
Het haalt ook het angstige van doodgaan weg, niet dat stukje ervoor, maar wetende dat het zover is, dat het goed is. Dan is het veilig, dan is er iemand die op mij wacht, ja dat vermindert angst!
Het resultaat van de actie ‘Lock me Up – Free a Girl’, die van 20 t/m 24 mei jl. heeft plaatsgevonden op verschillende locaties in Nederland, heeft
€ 413.764,- opgeleverd.
Tijdens deze actie lieten 144 deelnemers zich op 16 locaties 12 uur lang opsluiten in hokjes van 1 bij 2 meter om aandacht te vragen voor kinderprostitutie in India.
Met de opbrengst kan Free a Girl honderden meisjes uit de prostitutie bevrijden.
Bevrijding van 14 meisjes in India
Maandag 2 juni jl. heeft onze partnerorganisatie in India in totaal 14 meisjes bevrijd uit een bordeel.
Hiervan waren 5 meisjes minderjarig. Ze werden in een wand bij het toilet verborgen gehouden. De daders zijn opgepakt.
Over de actie Lock me Up – Free a Girl
Lock me Up – Free a Girl is het initiatief van Wimmy Hu (algemeen adviseur van Free a Girl) en Free a Girl.
In 2012 is de actie gestart in één van haar voormalige horecazaken in Amsterdam en inmiddels uitgegroeid tot een landelijk evenement. Het initiatief vond plaats in zestien Nederlandse horecazaken in Nederland.
Tijdens de actie, die tot en met zaterdag 24 mei duurde, lieten bekende én onbekende Nederlanders zich vrijwillig - steeds gedurende twaalf uur - opsluiten in een soortgelijk hokje als de slachtoffers van kinder-prostitutie. Met de actie werd aandacht gevraagd voor de meisjes die in India gevangen zitten in bordelen.
Deze meisjes leven onder erbarmelijke omstandigheden en worden dagelijks vele malen misbruikt in kleine hokjes. Met de opbrengst van de actie zal Free a Girl honderden meisjes uit de prostitutie bevrijden en mensenhandelaren en pooiers proberen veroordeeld te krijgen.
BN-ers die zich gedurende de actieperiode 12 uur lang lieten opsluiten waren: Yolanthe Sneijder Cabau,
Jörgen Raymann, Vivian Reijs, Tooske Ragas, Charly Luske, Mathijs Vrieze, Roelof van Laar, Miss World Nederland Tatjana Maul en Miss Universe Nederland Yasmin Verheyen.
Island Bracelets
Dit merk heeft dit WK armbandje speciaal ontworpen voor Free a Girl. Met de opbrengst biedt Free a Girl financiële steun aan partnerorganisaties in Forteleza, Brazilië. Deze organisaties bieden jonge meisjes, die door hun kwetsbare situatie gedwongen in de prostitutie terecht zijn gekomen, een alternatief voor het straatleven.
Je kunt de ‘Free a Girl Brasil Bracelet’ direct bestellen via island-bracelets.
Afgelopen vrijdag 23 mei vond het finale evenement van Wereldverbeteraar van het Jaar plaats.
De finalisten Tim en Ivi Huijsmans (Red de Aarde), Anouk Hopman (Prentenboek over AIDS) en Racheal van Damme (Opvang in Ethiopië) streden hier om de titel Wereldverbeteraar van het Jaar,
een expeditie naar Cambodja én een ontmoeting met minister Ploumen van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Daarnaast maakten alle finalisten kans op financiering voor hun initiatief.
De Goede Doelen
De scores van de finalisten lagen ontzettend dicht bij elkaar en de spanning was dan ook tot het laatste moment te voelen. Tim en Ivi Huijsmans werden met hun organisatie Red de Aarde de Wereldverbeteraars van het Jaar. Zij strijden hard voor het behoud van de bijen. De tweede prijs ging naar Racheal van Damme. Samen met haar klas zet zij zich in voor vrouwenopgang in Ethiopië.
De derde prijs was voor Anouk Hopman, die bezig is met de ontwikkeling van een prentenboek over AIDS waarmee kinderen tussen de zes en tien jaar worden voorgelicht.
De finalisten kwamen ieder met een touringcar vol fans richting Utrecht. Gejoel, gejuich en veel spandoeken;
het Media Plaza stond op zijn kop! Na een kort filmpje ter introductie kregen de finalisten drie minuten om het publiek en de jury nog één keer uit te leggen waarom zij de titel ‘Wereldverbeteraar van het Jaar’ verdienden.
De juryleden, Lynn Zebeda (Dr. Monk, Worldconnector), Eefje van Gorkum (actrice Spangas) en Anne Poorta (Buitenlandse Zaken), waren zeer onder de indruk. Niet alleen hadden alle finalisten al een succesvol initiatief opgezet waarmee ze daadwerkelijk de wereld verbeteren, ze gaven ook inspirerende presentaties en betrokken veel mensen bij hun initiatieven.
Spetterend optreden
Na een spetterend optreden van Yes-R was het aan de jury om een oordeel te vellen. De finalisten hadden al stemmen verzameld via internet en in de zaal, maar de jury moest de doorslag geven. Tim en Ivi wisten uiteindelijk Racheal en Anouk net achter zich te houden en mogen zich daarom ‘Wereldverbeteraar van het Jaar’ noemen.
Vanaf 1 april barst de wedstrijd Wereldverbeteraar van het Jaar los. Samen met minister Lilianne Ploumen van Buitenlandse Handel en Ontwikke-lingssamenwerking roept de Vereniging van Nederlandse Gemeenten International (VNG-I) scholieren uit heel Nederland op hun plan dat helpt om de Millenniumdoelen te behalen in te dienen op www.wereldverbeteraarvanhetjaar.nl.
De winnaar wint een reis naar Cambodja en krijgt een 1 op 1 gesprek met de minister. De wedstrijd geeft op een bijzondere manier aandacht aan de Millenniumdoelen.
Bijzondere ontwikkelingsplannen
VNG-I en de minister zoeken scholieren in heel Nederland die een bijzondere activiteit organiseren over de Millenniumdoelen. Van sponsorlopen tot festivals, van meer zonnecellen tot debatten op school. Door middel van een spannende, leerzame en interactieve wedstrijd worden middelbare scholieren uit alle gemeenten in Nederland uitgedaagd om te laten zien op welke manier zij bijdragen aan de Millenniumdoelen.
Minister zelf roept winnaar uit
Tot 1 april kan iedere scholier, (jouw zoon of dochter) uit Nederland zijn of haar idee indienen op www.wereldverbeteraarvanhetjaar.nl. Tijdens de finalebijeenkomst op 23 mei in Utrecht maakt minister Lilianne Ploumen samen met een vakjury de winnaar bekend. De eerste prijs voor de Wereldverbeteraar van het Jaar is een reis van twee weken naar Cambodja. Daarnaast maken wedstrijddeelnemers kans op financiering van de door hun bedachte acties.
Wedstrijd brengt Millenniumdoelen dichterbij
In 2000 stelden de Verenigde Naties de Millenniumdoelen op. De afspraak is om deze doelen in 2015 te behalen. Voor een aantal zijn we al goed op weg, maar voor een groot deel is er nog volop werk aan de winkel. Nu 2015 nadert is het tijd voor een eindsprint. De wedstrijd geeft zichtbaarheid aan alle activiteiten die jongeren ondernemen op lokaal niveau om de doelen dichterbij te brengen.
Echte campaigners
Tijdens de wedstrijd worden de scholieren uitgedaagd om zo veel mogelijk zichtbaarheid te geven aan hun project. Bijvoorbeeld met een pagina op Facebook en op Twitter. Om echte ambassadeurs te worden, ontvangen ze professionele campagnetraining. Deelname aan de wedstrijd is gratis.
Jouw kind kan meedoen
Iedere scholier op een middelbare school in Nederland kan meedoen aan de wedstrijd. Je zoon of dochter kan zchc aanmelden tot 1 april 2014 op www.wereldverbeteraarvanhetjaar.nl.
De stichting Support4Specials is in 2007 opgericht met als doel kinderen met een verstandelijke beperking dolfijn ondersteunde therapie te kunnen laten volgen op Curaçao.
In 2006 heeft mijn zoon Daniel voor het eerst dolfijn ondersteunde therapie gevolgd bij het CDTC.
Daniel praatte bijna niet en kon zijn concentratie moeilijk vasthouden. Aan het eind van de 2 weekse therapie sprak Daniel meer en duidelijker en ook kon hij zijn aandacht langer vasthouden op een werkje.
Goede vooruitgang
Ik zag ook bij andere kinderen vooruitgang tijdens de therapie. Zo ook een 6-jarig meisje die voor het eerst oogcontact maakte met haar moeder... wat een emotioneel moment! Tijdens de sessies had het meisje geleerd dat als ze iets gedaan wilde krijgen van de dolfijn dat ze eerst oogcontact moest maken en dit vertaalde zich naar het contact met haar moeder.
Het ontstaan van Support4Specials
Ik was meteen zo enthousiast over de therapie, dat ik mezelf ten doel stelde zoveel mogelijk kinderen met een beperking de kans te geven deze bijzondere therapie te laten volgen. Voor veel gezinnen is het niet mogelijk naast reis- en verblijfskosten ook nog eens de kostbare therapie zelf te bekostigen. Samen met mijn schoonvader en schoonzus heb ik de stichting Support4Specials opgericht om zo tegemoet te kunnen komen in de therapiekosten voor deze kinderen.
Dolfijn ondersteunde therapie
De therapie, een programma van 10 dagen, wordt door bevoegde therapeuten in samenwerking met dolfijnen gegeven bij het Curaçao Dolphin Therapy & Research Centre (CDTC). De interactie met dolfijnen helpt de kinderen nieuwe stappen te maken in hun ontwikkeling.
Voor ieder kind wordt een programma op maat gemaakt. De therapie kan leiden tot betere communicatie, meer zelfvertrouwen, fysieke ontwikkeling en meer ontspanning. De combinatie van dagelijkse intensieve therapie en betrokkenheid van het gezin hierbij zorgt voor positieve resultaten. Een vooruitgang in de ontwikkeling kan al een enorm verschil betekenen in het leven van deze kinderen en hun gezinnen.
Meer info
De Stichting draait geheel op vrijwilligers en is afhankelijk van sponsors en donateurs. Alle steun is van harte welkom!
Meer informatie over stichting Support4Specials en dolfijntherapie vind je op: support4specials.nl
Blijf Groep organiseert op 14 februari een dansmanifestatie op de Dam om geweld tegen vrouwen te stoppen.
Blijf Groep heeft het initiatief genomen om ook in Amsterdam aan de wereldwijde actiedag ‘One Billion Rising’ mee te doen om het geweld tegen vrouwen te stoppen.
Ruim 170 landen doen op 14 februari mee. Wij onthullen om 16.30 uur een foto-expositie bij de Stopera en wij organiseren om 18.00 uur op de Dam de Night Dance met muziek, dans en sprekers.
Hoe meer mensen, hoe groter het statement. Kom je ook? Sprekers op de Dam zijn Margriet van der Linden en Ahmed Marcouch. We sluiten om 18.30 uur af met een borrel in ClubNL.
Hoe kun je meedoen?
Kom op Valentijnsdag om 18.00 uur naar de Dam
Deel bovenstaand bericht, de flyer in de bijlage met je collega’s en in jouw media
Jaarlijks 150.000 vrouwelijke slachtoffers in Nederland
Wereldwijd wordt 1 op de 3 vrouwen verkracht of geslagen. In Nederland zijn jaarlijks 150.000 vrouwen slachtoffer van ernstige vormen van huiselijk geweld (factsheet Movisie/politieonderzoek ‘Kijk dan zie je het’).
Daarom roepen wij op om in beweging te komen en vinden wij het belangrijk om geweld tegen vrouwen en meisjes onder de aandacht te brengen. Het blijft noodzaak om huiselijk geweld bespreekbaar te maken en het taboe op dit onderwerp te doorbreken. Praten over huiselijk geweld, het durven delen van de verhalen is een eerste en belangrijke stap naar een oplossing
Als er iets is waar ik zeker van ben in 2014, dan is het dit: we zullen iedere dag worden opgeroepen om lijdende dieren te helpen.
Betrokken leden van PETA spelen een belangrijke rol bij ons baanbrekende werk. Daarom hoop ik dat jij je betrokkenheid versterkt, om ervoor te zorgen dat alle dieren op een dag het recht hebben om vrij van mishandeling en verwaarlozing te leven.
Word vandaag nog PETA-donateur!
Aansluiten bij PETA is gemakkelijk en met jouw donatie vanaf slechts €10 heb je al recht op alle lidmaat-schapsvoordelen. En het is ook een geweldige manier om dit nieuwe jaar te beginnen!
Ik deel graag enkele voorbeelden met je van hoe PETA-leden het afgelopen jaar hebben geholpen bij het redden van dieren:
Duizenden konijnen zullen niet op pijnlijke wijze geplukt worden, omdat Gaastra, C&A, WE Fashion en andere retailers angora hebben verboden, na de onthulling van de schokkende undercovervideo van PETA Azië, waarin te zien is hoe angorakonijnen gemarteld worden voor hun wol.
Apen werden uit de handen van onderzoekers gehouden, toen PETA en onze internationale zusterorganisaties met succes Air China, China Eastern Airlines en Philippine Airlines overhaalde om te stoppen met het vervoer van primaten naar laboratoria, waar de dieren gebruikt zouden worden in wrede en dodelijke experimenten.
Honderdduizenden muizen en ratten zullen marteling en doding in laboratoria bespaard worden, doordat de Europese Unie ingestemd heeft met een verbod op alle dierproeven voor cosmetica binnen de EU en een verbod op de verkoop van alle cosmetica dat getest is op dieren buiten de EU.
PETA heeft steun verzameld voor een verbod op het gebruik van wilde dieren in het circus en hoewel de overheid wetgeving heeft beloofd om dit te bewerkstelligen, moeten we blijven werken om er zeker van te zijn dat het verbod ook wordt ingesteld.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden hoe PETA dieren geholpen heeft in 2013. Maar tot geen enkel dier meer lijdt, moet ons werk in hun naam door blijven gaan. Versterk alstublieft PETA's baanbrekende inspanningen voor dieren, door vandaag nog lid te worden!
Ik ben trots op wat we samen bereikt hebben in het afgelopen jaar en ik hoop dat je dat ook bent. Maar ik weet ook dat we niet stil kunnen zitten. Zolang retailers angora blijven verkopen dat van de huid van konijnen is gerukt, zolang enkele luchtvaartmaatschappijen doorgaan met het vervoeren van primaten naar hun dood in laboratoria en zolang harteloze bedrijven door blijven gaan met mishandeling van eenden en ganzen te ondersteunen door foie gras te verkopen, moet we ons werk voortzetten.
Elke nieuwe opvallende advertentie, elke video die ziekmakende wreedheid blootlegt en elk protest dat we organiseren, onthult hoe dieren nog steeds mishandeld, verwaarloosd en verlaten worden in heel Nederland en de rest van de wereld. Maar samen kunnen we deze mishandeling en wreedheid stoppen!
PETA is vastbesloten alles te doen wat in onze macht ligt om ervoor te zorgen dat alle dieren de zorg en bescherming tegen leed ontvangen die ze verdienen. Deel alsjeblieft deze toewijding om dieren te helpen, door vandaag nog PETA-donateur voor 2014 te worden?
Met vriendelijke groet,
Ingrid E. Newkirk
Oprichter
PS: Bij PETA zien we ons vaak gedwongen om hartverscheurende wreedheid vast te leggen. Maar we kunnen deze mishandeling niet de rug toekeren, want dieren hebben ons nodig om hen te beschermen.
Ondersteun alsjeblieft ons levensreddende werk door vandaag nog online PETA-donateur te worden.
Van woensdag 29 januari t/m dinsdag 4 februari 2014 is het weer de 'Week van het Vergeten Kind'.
Het Vergeten Kind zet zich in voor 32.000 kinderen die noodgedwongen opgroeien in sobere opvang-centra.
Om hun veiligheid te garanderen kunnen de (geheime) locaties bij je om de hoek zijn, zonder dat je dit weet.
Er zitten 'Vergeten Kinderen' met soms heftige geestelijke littekens, die niet thuis in hun eigen bedje kunnen slapen omdat ze mishandeld, misbruikt, verwaarloosd, verstoten of gevlucht zijn en dus niet gewoon kind kunnen zijn. In de opvangcentra is veelal te weinig bewegingsvrijheid, te weinig speelmogelijkheden en te weinig specialistische hulp.
Hoe kunnen we verwachten dat een kind emotioneel benaderbaar en behandelbaar is als we ze blijven opvangen in kale, met linoleum bepleisterde onderkomens? Hoe kan het dat kinderen met geestelijke littekens niet altijd de pedagogische begeleiding krijgen die ze zo hard nodig hebben om hun trauma’s te verwerken?
Dit is niet hoe een kinderleven zou moeten starten.
De Stichting
De Guusje Nederhorst Foundation' zal vanaf nu verder gaan onder de naam Stichting Het Vergeten Kind, met als 'founding father' Dinand Woesthoff.
De ambassadeurs zijn: Johnny de Mol, Babette van Veen, Saar Koningsberger en Nebahat Albayrat.
Babette van Veen en Johnny de Mol waren goede vrienden van Guusje Nederhorst. Doordat ze haar persoonlijk gekend hebben, weten ze hoe groot haar passie was voor jonge kinderen en wat Guusje’s dromen waren over het helpen van kansarme en beschadigde kinderen. Vanaf het prille begin zijn ze als ambassadeur betrokken bij de stichting en juist omdat ze Guusje zo goed gekend hebben, kunnen ze haar gedachtegoed als geen ander uitdragen. Zij zijn er trots op dat zij ambassadeurs voor het leven zijn!
Kom voor ze op
Kinderen in opvanglocaties kunnen niet hun eigen stem laten horen. Wie komt er voor hun op? Met jouw hulp willen we de verantwoordelijken instanties oproepen om hun hart te openen voor deze kinderen. Ze hebben al genoeg meegemaakt. Zij hebben net als elk ander kind hun dromen en zij verdienen net zo goed een toekomst met een lach. Daarom organiseert de stichting de vrolijkste handtekeningenactie van Nederland.
Maximale inzet
De aanstaande transitie van de provinciale jeugdzorg naar de gemeente (per 1 januari 2015) inclusief een forse bezuiningsslag, gaat naar onze mening en die van de Kinderombudsman, Jeugdzorg Nederland, Federatie Opvang en veel bestuurders opvanginstellingen veel te snel en te onzorgvuldig. Wij maken ons grote zorgen over het welzijn van een groep kinderen dat niet voor zichzelf op kan komen.
Tezamen willen we dat de overheid zich maximaal inzet dat kinderen niet de dupe worden van de herziening van het zorgstelsel en elke gemeente een minimum kwaliteit van de jeugdzorg kan bieden.
Bewustwording
Kinderen in sobere opvangcentra zie je niet en hoor je niet. Daarom worden ze zo makkelijk vergeten. Tijdens de Week van het Vergeten Kind wordt een bewustwordingscampagne gevoerd om het verhaal van kinderen in opvangcentra invoelbaar te maken in Nederland. En daarmee de grootte van het probleem. De verhalen van de kinderen zijn confronterend, maar de werkelijkheid. De werkelijkheid waarvan we willen dat Nederland dat weet.
Schrijf daarom jouw wens op óf knutsel, kleur, plak en knip een prachtige wensvlag. Elke vlag is 1 handteke-
ning. Een handtekening voor een vergeten kind. Deze kun je downloaden op de pagina www.vergetenkind.nl.
Met alle ingestuurde vlaggen maakt de foundation een gigantische slinger, waarmee zij bij de aftrap van de Week van het Vergeten Kind, op woensdag 29 januari, het Binnenhof gaan versieren om ervoor te zorgen dat deze kinderen niet langer vergeten worden.
Voor uitgebreidere info of over de handtekeningenactie ga je naar www.vergetenkind.nl
Laten we er met z'n allen nu voor zorgen dat het niet nóg meer kinderen worden!
Eén op de drie Nederlanders krijgt in de loop van zijn of haar leven kanker. De confrontatie met een levensbedreigende ziekte maakt veel emoties los en roept veel vragen op.
Of je nu zelf ziek bent, meeleeft met iemand in je omgeving of een dierbare aan kanker hebt verloren: je staat er niet alleen voor. Kanker heb je samen.
In Nederland staan op ruim 80 plekken de deuren van inloophuizen en psycho-oncologische centra open voor iedereen die, op welke manier dan ook, met kanker te maken heeft (gehad). Je bent er welkom voor een luisterend oor en ondersteuning bij het verwerken van wat je is overkomen.
Omdat ieder mens andere behoeften heeft, is deze ondersteuning in vele vormen beschikbaar. Je kunt ervaringen delen met mensen die hetzelfde meemaken of ontspannen tijdens een creatieve of sportieve activiteit. Maar ook psychologische begeleiding en hulp bij werkhervatting behoort tot de mogelijkheden.
Op veel plekken is tevens specialistische ondersteuning voor kinderen, jongeren en gezinnen beschikbaar.
Wat heb jíj nodig?
Nieuwsgierig? Je kunt zonder afspraak binnenlopen bij één van de inloophuizen, of vrijblijvend contact opnemen met een psycho-oncologisch centrum om eens kennis te maken.
In de dagen rond Wereldkankerdag worden extra activiteiten en open dagen georganiseerd. Maar ook na 4 februari staan de deuren voor je open!
De doorgeefroos
In de dagen voorafgaand aan Wereldkankerdag delen vrijwilligers door heel Nederland Wereldkankerdag-rozen uit aan voorbijgangers. De Wereldkankerdag-roos symboliseert liefde, kracht, erkenning en respect en is bedoeld om mensen die met kanker geconfronteerd zijn een hart onder de riem te steken.
Mensen die zelf ziek zijn of zijn geweest of die verdriet hebben om een overleden dierbare. De roos kan ook worden gegeven als teken van dank en respect voor mensen die zorgen voor een familielid, vriend of kennis met kanker.
Wat doe je met de doorgeefroos?
Ben je zelf ziek (geweest) of ben je in je omgeving geconfronteerd met kanker? Dan is de roos voor jou.
We hopen dat je er kracht uit kunt putten en dat je weet dat je er niet alleen voor staat. Wanneer je behoefte hebt aan een arm om je schouder, contact met lotgenoten of begeleiding door een therapeut, neem dan contact op met een inloophuis of psycho-oncologisch centrum en vertel wat je nodig hebt. Je vindt adressen en andere info op www.wereldkankerdag.nl.
Het is allemaal begonnen met de wens van iemand die aan bed gekluisterd was en niet lang meer te leven had.
Hij wilde graag nog één keer aan de waterkant staan en varen door de Rotterdamse haven.
Stichting Ambulance Wens startte in april 2007 met het vervullen van de laatste wens van mensen die nog maar heel kort te leven hebben. Een wens zoals: ‘nog één keer de zee zien’ of ‘afscheid nemen van mijn huis’, wanneer je in een hospice verblijft of ‘dat nieuwe huis van mijn kind of kleinkind bekijken’.
Het zijn maar enkele voorbeelden van de talloze hartenwensen die de Stichting inmiddels al heeft vervuld.
Elke wens wordt kosteloos volbracht door vrijwilligers met een medische achtergrond.
Voor het vervoer van de wensen zijn vier speciaal ontworpen ambulances beschikbaar. Ze zijn rondom voorzien van ramen, zodat de patiënt comfortabel zittend of liggend alles kan zien wat er buiten gebeurd.
Van buiten naar binnen kijken kan niet! Ook is er een speciale brancard met een luxe matras, zodat de patiënten heel comfortabel kunnen liggen.
Verbaasd en ontroerd
De reacties van mensen die met onze vrijwilligers ‘op pad’ zijn geweest, zijn altijd vol lof. Zo is er veel waardering voor de deskundigheid en de rustige en snelle manier van optreden door de vrijwilligers op de speciale wensambulances. Daarnaast zijn veel mensen verbaasd en ontroerd over het feit dat zo’n wens zo maar in vervulling is gegaan.
De Stichting Ambulance Wens is trots op zijn vrijwilligers. Zij gebruiken hun vrije tijd om een beetje geluk te brengen bij mensen die in de laatste fase van hun leven zijn. Dankzij hun inzet kunnen elke dag twee à drie wensen vervuld worden.
Meer weten?
De Stichting kan haar werk alleen doen dankzij de financiële ondersteuning van particulieren, instellingen en bedrijven. Wil je meer weten over onze Stichting of het persoonlijke verhaal van onze wensers lezen, kijk dan op www.ambulancewens.nl. Je kunt ook bellen naar 010 226 5516. Elke gift is uiteraard welkom!
De typfoon Haiyan heeft afgelopen maandag de Filipijnen tot een groot rampgebied van ongekende orde gemaakt.
Op de Filipijnen is deze monstertypfoon gedoopt met de naam 'Yolanda'.
18 november werd de Nationale Actiedag voor de Filipijnen met Giro 555 gehouden. Sinds het begin van de actie is er al meer dan 20 miljoen op Giro 555 gestort.
Radio- en tv-uitzendingen
De SHO (samenwerkende Hulporganisaties) en de commerciële en publieke radio- en tv-stations zijn afgelopen maandag 18 november massaal aan de slag gegaan om de 11 miljoen mensen te helpen die getroffen zijn door de ramp. Vanaf 06.00 uur ‘s ochtends tot middernacht waren er allerlei uitzendingen.
Unicef, Oxfam Novib en vele andere hulporganisaties zijn druk bezig om allerhande hulpgoederen en noodhulppakketten te leveren. Oxfam Novib zal dit weekend en komende week rijst distribueren aan 50.000 mensen en tenten zeilen en bouwmaterialen verdelen.
Unicef is samen met de Filipijnse autoriteiten bezig om alle alleenstaande kinderen te registreren en in veiligheid te brengen.
Vrijwilligers gezocht
Er worden nog vrijwilligers gezocht voor het belpanel, met name voor de avonduren. Ga dan naar www.belmeemet.snt.nl.
De callcentra zijn in Ede, Groningen, Tilburg en Zoetermeer.
Je kunt natuurlijk altijd een donatie storten op Giro 555. Meer informatie vind je op www.giro555.nl.
Stichting Oppepper4All maakt dromen waar voor de chronisch zieke mens.
Ieder maakt een droom op zijn manier waar; soms door het maken van mooie tassen of andere prachtige zaken, dan weer door het realiseren van schitterende exotische reizen.
Oppepper4all handelt in - soms laatste - wensen voor zieke mensen. Dat is onze missie in dit leven.
Gerard en Lineke Berentsen zijn als echtpaar de drijvende kracht achter deze wensstichting, die ultieme wensen van chronisch zieke mensen in vervulling laat gaan. Tot nu toe 240 stuks!
Wij (beiden 66 jaar) zijn redelijk gezond en willen de kracht in ons doorgeven aan hen die even een zetje nodig hebben.
Onbezoldigd werk
Wat bezielt deze gepensioneerde mensen, waarom deze inzet nog op een latere leeftijd?
Ze zijn de droom van iedere WMO-ambtenaar (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) en ieder MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) onderneming.
Onbezoldigd en zonder dat er een cent subsidie bij gaat, geven zij samen met zo’n honderd vrijwilligers invulling aan prestatieveld 5 van de WMO.
‘Bevordering van deelname aan het maatschappelijk verkeer, met name voor kwetsbare groepen,' zoals chronisch zieken van alle leeftijden, waar Stichting Oppepper4all zich voor inzet. Een soort Doe-een-Wens/Make a Wish Stichting, maar dan voor alle leeftijden. Ieder mens zijn - soms laatste - wens in vervulling zien gaan.
Andere organisaties stoppen bij 18 jaar, maar je zult maar 19 of 81 jaar zijn! Wij zijn er voor alle leeftijden en alle soorten van ziektes, zoals: MS, kanker, astma, reuma, NAH (niet aangeboren hersenletsel), genenziekten etc.
Het onstaan van de stichting
Oppepper4All is ontstaan uit onvrede over het te weinig ‘emotionele’ beleid in de gezondheidszorg. Je leeft niet op brood alleen, is ons motto.
Een burgerinitiatief van renteniers, gepensioneerden en net afgestudeerde jongelui zonder baan, die de noodzaak van dit goede doel van harte onderschrijven. ‘Gewoon beginnen en laten zien dat praktisch idealisme werkt,' zeiden beide oprichters in 2006.
Praktijkvoorbeelden
Jarenlang werkte Lineke als verpleegkundige in ziekenhuizen en later als wijkverpleegkundige. In die laatste baan werd ze de ‘stopwatch cultuur’ spuugzat.‘Tien minuten voor een insuline-injectie, vijf minuten voor het aantrekken van steunkousen.
Je belt aan, iemand moet met de rollator naar de deur komen, terwijl jij al met een half oog op de klok kijkt. Voor een praatje was nauwelijks tijd en het lijkt me sterk dat het nu verminderd is.
Die cultuur, daar voelde ik me zó door gekrenkt. Dat je in je beroepspraktijk door alle protocollen niet meer zelf je tijd kunt indelen. Of uren lang achter je bureau zit om formulieren in te vullen in plaats van aan het bed te staan.
Geef de mensen in de zorg hun ‘liefde’-werk terug, daarvoor heb je je ingezet en ben je gaan studeren! Soms maak je vreselijk schrijnende dingen mee.
Geldkwestie
Op vrijdagmiddag een telefoontje uit het ziekenhuis: een terminale patiënt wilde thuis sterven en was al onderweg.
De thuiszorgorganisatie voelde zich financieel voor het blok gezet en meneer moest per kerende ambulance terug naar het ziekenhuis.
Later is hij gelukkig tóch nog thuis gekomen. Alles moet gehaast, alles is een geldkwestie. Daar kan ik me boos over maken;
waar blijft het gevoel, het menselijke gezicht, de persoonlijke aandacht en de menselijke maat?
Beleidsmakers en bestuurders hebben toch zelf ook familie? Laat ze eens gaan praten en een dagje meelopen met de mensen op de vloer en dit vertalen naar een humaan beleid met oprechte aandacht voor de minderbedeelde mens.
Achter 'tralies' zitten
Nieuw onbehagen over de zorg bekroop Gerard en Lineke, toen ze in hun eigen omgeving te maken kregen met demente familieleden in het verpleegtehuis.
Het is zo erg als mensen gedwongen achter de 'tralies' zitten. In een gevangenis heb je het soms nog beter met vertier en persoonlijke begeleiding. Zeker chronisch zieken kunnen wel een Oppepper gebruiken, om de moed erin te houden.
Samen bedachten Gerard, die werkzaam was als vervoerkundige en organisator en Lineke toen deze Stichting. Daarin draait alles om persoonlijke aandacht.
Hen even alle sores te laten vergeten en net als ieder ander met het gezin één dagje onbekommerd laten genieten. Kracht laten opdoen voor een vaak onzekere toekomst!
Het lijkt eenvoudig
Zo eenvoudig als het klinkt was het niet, want Lineke en haar echtgenoot moesten het wiel grotendeels opnieuw uitvinden. Maar ze lieten zich niet uit het veld slaan.
En zo gingen in de afgelopen zeven jaar dankzij hun Stichting zo'n 240 wensen in vervulling. Een ziek kind was een dag brandweerman, een ander ging vliegen boven zijn school.
Een hoogbejaarde pianiste ging nog één keer naar het Concertgebouw en werd in de artiestenfoyer door orkestleden onthaald. Dionysia, een jonge vrouw van 16 jaar, die 1 dag een glamorous leven wilde lijden.
En wat te denken van Nils van 10 jaar, die samen met zijn broertje en zieke zusje pannenkoeken bakt in Grand Hotel Huis ter Duin in Noordwijk? Ferrari-rijder en voetballer Nico was deze hele dag chauffeur van Nils. Ieder draagt met plezier zijn steentje bij!
Oppepperdagen
Alle dagen worden, naast de ultieme wens, aangekleed met cadeautjes, speciaal limovervoer, een privé fotoalbum en een afsluitend etentje. De ene keer is het een patatje met frikandel en de andere keer een 5-gangen diner in Krasnapolsky.
Er zijn geen kosten of bijdrage voor het gezin aan verbonden. Het geld is afkomstig van donateurs, acties georganiseerd door vrijwilligers, giften van particulieren, bedrijven en organisaties.
Fondsenwerving
De Stichting draait iedere cent tweemaal om, niemand wordt betaald en men doet zelf de fondsenwerving en dat maakt dat beiden en hun hulptroepen dag in dag uit lopen te bedelen.
Vaak praat Gerard zich de blaren op de tong om fondsen - lees geld - binnen te halen en zaken om niet gedaan te krijgen.
‘We kunnen wensen alleen laten uitkomen door ze te laten sponsoren, want erg veel middelen hebben we zelf niet meer.
Veel giften voor een wensvervulling zijn in natura. Een etentje, het vervoer, een bloemetje e.d. Als het kan schakelen we mensen uit de lokale gemeenschap en uit de regio in. Als je mensen bij een verwenmoment betrekt, zien ze hoe dankbaar het is en wat een Oppepper betekent voor de persoon die hem krijgt.
Uiteindelijk vinden alle betrokkenen het leuk om mee te doen. Ook de verkeerspolitiemensen, die ons begeleiden als we met een heel gezelschap dwars door Den Haag rijden en alle stoplichten op groen lijken te springen.We staan nog iedere dag verbaasd over zoveel liefdadigheid en medewerking van personen en bedrijven. Ook dit kan nog steeds anno 2013.
ANBI erkend
Inmiddels heeft Oppepper4all zoveel bekendheid en geloofwaardigheid gekregen, dat de stichting erkend is als ANBI, een door de Belastingdienst erkende Algemeen Nut Beogende Instelling. Jouw royale gebaar en jouw gulle gift is daardoor fiscaal aftrekbaar voor de gever en de Stichting hoeft geen successierecht of schenkingsrecht te betalen over schenkingen.
Zo hopen wij aan meer fondsen te komen, want in het ‘bedelen’ gaat veel tijd zitten. Fondsen mogen dan moeilijk aan te boren zijn en vrijwilligers niet altijd eenvoudig te charteren, waardering krijgen zij wel van hun initiatief. Renate Dorrestein,
Job Cohen, Aleid Wolfsen, Violet Falkenburg en nog wat Bekende Nederlanders zitten in het Comité van aanbeveling.
Hebben jullie zelf eigenlijk een allerliefste wens?
Ja, we willen de honderden - vaak aangrijpende - aanvragen uit het hele land vervullen en willen ontzettend graag alle ernstig chronisch zieke mensen helpen en in 2014 een landelijke uitrol mogelijk maken.
Wat hebben we daarvoor nodig? Vrijwilligers bieden zich met veel enthousiasme aan, maar niet alles is om niet te verkrijgen!
Wij zoeken enkele sponsors die ons jaarlijks met een bepaald bedrag willen sponsoren en op die manier Oppepper4all helpen hun missie in dit leven te verrichten. Uiteraard zijn alle bijdragen welkom, iedere euro draagt bij aan het doel. Fijn om te geven, fijn om te krijgen.
‘Dat wordt dan onze Oppepper,' aldus Gerard en Lineke Berentsen. Kijk op www.oppepper4all.nl en druk op de knop adoptie of donatie; allen zijn je zeer dankbaar!
Word vriend of donateur en je ontvangt een wensbeer thuis.
Het Hospice in Wilnis. Wat is er niet mooier dan hier aan mee te mogen werken. Recht vanuit je HART Het bestaat! Even niet aan de economie, de crisis, je huidige werk en vooral ook even NIET aan JEZELF denken.
Je kunt het hele team dat daar werkt, ongeacht wat ze doen, als één grote puzzel zien. Ze werken op kantoor, als verpleegkundige, tuinman, interieurverzorgster, gastvrouw, zorgvrijwilliger, bloemenvrouw, psychosociaal werkster, enzovoort.
De één kan niet buiten de ander, iedereen is een puzzelstukje dat prachtig in elkaar past.
Teamspirit
We kunnen niet buiten elkaar, het respect voor elkaar, het vaste personeel en de vrijwilligers samen, is zo mooi en dat werkt ook naar de bewoners en familieleden/vrienden toe.
In het huis zijn er evengoed momenten waarop we lol en plezier met elkaar kunnen hebben, als de situatie dit toestaat.
En om even niet te vergeten, wat heel belangrijk is, zijn de trainingen in de zorg, die wij allemaal krijgen van een fantastisch team verpleegkundigen, die regelmatig herhaald worden.
Natuurlijk heb je ook hier wel eens dat het niet altijd perfect loopt, wij blijven natuurlijk mensen.
Onderstaand filmpje geeft een impressie van de dagelijkse bezigheden in ons huis.
Elk jaar hoor je mij wel een of 2 keer zeggen dat dit jaar echt het laatste jaar is in India. Maar elke keer zie ik mijzelf toch weer vol spanning bij de ambassade van India zitten voor een verlenging van mijn visum.
Een karwei op zich, dat altijd gepaard gaat met spanning en hartkloppingen, maar elke keer is het nog gelukt en verleng ik mijn verblijf in India met een jaar.
Zo ook nu weer, een visum voor India: check, tot september 2014.
Downsyndroom
Afgelopen maand kreeg ons tehuis bezoek van Heidi van Ginkel, een moeder van 3 kinderen, waarvan de jongste, Indy, geboren is met Downsyndroom. Zij werkt sinds Indy 2 jaar is met de methode Leespraat, ontwikkeld door Hedianne Bosch en Indy kon lezen toen hij 6 was.
Ik heb haar een tijdje geleden gemaild met de vraag of ze mij kon helpen. We hadden namelijk net een nieuw kindje in het tehuis, Saurap en het was een jongetje van 5 met Downsyndroom.
Leespraat
Ik had het gevoel dat als ik nu niet echt gericht ging zoeken naar een goede lesmethode voor Saurap, hij nooit echt iets zou leren, waar hij iets mee kon. Zo kwam ik bij leespraat terecht en Heidi bood, zonder lang na te denken, aan om te komen. Fantastisch voor ons en voor de kinderen.
Het was een week van keihard werken. Het brainstormen begon al om 8 uur en eindigde als Heidi ’s avonds weer terug naar haar kleine hotelletje ging.
Voor mij was het een openbaring om te zien wat het met de kinderen deed. Ze werden geprikkeld, uitgedaagd om na te denken en je zag ze opbloeien.
Hoe mooi was het om Gowri, een meisje van 17 met Downsyndroom, voor het eerst te zien lezen en dat Chitra, ook en meisje met Downsyndroom, door had dat er na de 3 een 4 kwam, allemaal 'ahah' momentjes, die ons ontroerde omdat ze zo puur waren. En daar doen we het allemaal voor.
Hulp op afstand
Het is nu aan mij om dit voort te zetten in Koni, zonder Heidi, maar wel met haar hulp op afstand. Ik heb er ongelooflijk veel zin in. Na 6 jaar heb ik eindelijk een methode gevonden die perfect aansluit bij ons tehuis en ook nog eens toepasbaar is. We zijn er nog lang niet, maar als je een weeshuis runt in India, ben je nooit!
Welke vorm vrijwilligerswerk je ook gaat doen of al doet, het maakt allemaal niet uit.
Of je nu iets op een sportclub doet of op de school van je kinderen, in een verzorgingstehuis of bij de brandweer.
Geven en ontvangen
Als je besloten hebt vrijwilligerswerk te gaan doen, dan geef je iets aan een ander, bijvoorbeeld:
je energie
je tijd
je talent
je aandacht
je oprechtheid! (want je doet het in jouw overtuiging)
je aanwezigheid, of het je nu uitkomt op dat moment of niet
je kennis (ervaring of professionaliteit) willen delen
je liefde, want dát is het
Geven
Je wilt je tijd graag geven in alle punten die hierboven staan, daar hoef je geen moeite voor te doen. Het kan best een keer gebeuren dat je denkt: hm… nu even niet en dat mág ook, maar 98% van de keren dat je opgeroepen wordt dan ga je of je bent gewoon al ingedeeld.
Je hebt zelf (vrijwillig) deze keuze gemaakt. Het lijkt een hele lijst, maar het kost je geen moeite, omdat je het heel graag wilt doen. Het is niets, je vindt het leuk.
Ontvangen
Wat brengt het jou:
energie… meer als dat je gegeven hebt
eventueel opleidingen
oprechte dankbaarheid
saamhorigheid
collega’s
jezelf kunnen zijn (niet de vrouw van of moeder van)
oprechte waardering
samen ergens voor staan/vechten
voldoening en trots mogen zijn op jezelf wat jij mede gecreëerd/bereikt hebt
Uit ervaring mag en kan ik spreken, het er zijn voor elkaar. Jouw tijd en energie geven, het is echt heerlijk… en natuurlijk komt het niet altijd uit en ook dát mag je uitspreken.
Er komt een moment dat je denkt: ja nu wil ik of ik ben er nu aan toe. En veel mensen doen het ook niet, ook dat is goed,
want alles is vrijwillig.
De een beter dan de ander
Het is natuurlijk niet zo dat als je vrijwilligerswerk doet en een ander niet, dat de een beter is dan de ander. Nee, zo is het niet. Gelukkig mogen we allemaal zelf beslissen wat we gaan doen in ons leven, dat is de bedoeling. Dat we zelf gelukkig zijn in wat we doen. Dit is alleen een idee.
Sommige mensen doen het al onbewust, denk aan zorg voor een familielid die ziek is of die boodschap doen voor een ander, even je vriend/vriendin naar de dokter brengen. De Mantelzorgers etc.
Het kleine stukje wat wij elkaar geven maakt alles (de wereld) een stukje mooier. Het mooie is dat we ook mogen ontvangen.
Mijn vriend, die in 1993 in een garage werkte, nam mij een keer op een zondag mee om te barbecuen met zijn collega's. Hij was zo'n grote stoere met zwarte klauwen, ik was net een paar weken op een cursus lassen. Een uurtje per week bij het EWP
(Experimentele werkplaats) in Amsterdam Noord.
De leraren waren gepensioneerde vaklui,
die mensen zoals ik het vak probeerde bij te brengen. Elke les zei mijn leraar, met een shaggie in de hoek van zijn mond: 'Een lasser legt en een lasser is lui'.
Al vrij snel had ik de smaak en de geur van metaal flink te pakken.
Luistervink spelen
Je weet hoe dat gaat op zo'n bbq, de eerste uren wordt er amper gesproken, maar als de huistap half leeg is,
komt de sfeer er goed in. De mannen waren verhalen aan het ophalen over de werkvloer en wij vrouwen spraken over de kinderen.
Met één oor was ik aan het meeluisteren met de mannen. Techniek ligt mij nou eenmaal aan het hart.
Langzaam schoof ik mijn stoel naar de mannen. De eigenaar van de garage vertelde dat hij door een bodem was gelast, de halve auto was afgefikt. Quasi nonchalant was ik aan het luisteren en tijdens het draaien van een shaggie zei ik: 'Tja, dan moet je maar een echte lasser in dienst nemen.'
Mijn vriend keek mij verschrikt aan en voordat hij wat kon zeggen zei zijn baas: 'Oh, ja wie dan?' 'Ik, zei ik overmoedig.' 'Kun jij lassen dan,' reageerde hij verbaasd. 'Ja,' antwoordde ik. Ik hield achterwege dat ik pas zes lesjes had gevolgd en keek mijn vriend streng aan. 'Dan kun jij maandag beginnen, ik heb nog een oude Mercedes staan, die gelast moet worden.'
Lascursus
De volgende dag kwam ik in mijn werkkleding de garage binnen en ik kon direct aan de slag. Al snel volgde de ene na de andere klus. Als ik onder een brug aan een auto stond te lassen, zagen de bezoekers aan mijn kont dat ik een vrouw was. Ik werd de lasseuse van de garage genoemd.
Na negen maanden was ik zo verrukt van het gloeiend metaal, dat ik een echte opleiding wilde volgen. Ik had tien lessen bij het EWP afgerond en hongerde naar meer. Met behoud van een bijstandsuitkering kon men een opleiding lassen volgen bij het Centrum vakopleidingen voor volwassenen: CVV. Ik schreef me in.
De test
Voordat de opleiding begon, moest ik eerst een praktijkoefening doen. Een test of je geschikt was. Lassen scheen niet voor iedereen te zijn weggelegd.
Die opleiding kostte een vermogen en duurde anderhalf jaar, vier dagen per week. Ik had al de nodige ervaring, dus vol van appeltje eitje stapte ik het CCV binnen. Ik had mijn werkschoenen alvast aangedaan. Ik dacht, ik zeg niet dat ik kan lassen. Ik zal die examinator even van zijn kruk laten vallen. En als hij dan verbaasd zou vragen: 'Jezus, waar heb jij dat geleerd?', dan zou ik hem de waarheid vertellen.
Bij de receptie gaf ik mijn naam en kon in een wachtruimte plaatsnemen tot ik werd geroepen. Ik stond netjes op de lijst. Na vijf minuten kwam er een man aan en hij vroeg of ik met hem meeliep. Hij stelde zich voor als de meneer de Wit. Ik grinnikte in mijn vuistje.
We kwamen aan bij het theorielokaal. Ik mocht een tafeltje uitzoeken. Ik snapte er niets van. Ik dacht dat ik in een praktijkruimte mijn kunstje kon laten zien. Misschien moet ik een formulier invullen, dacht ik. Even later kwam hij met een vel papier, een potlood, een liniaal en een gummetje aanzetten.
In zijn andere hand hield hij een blokje hout met een rond figuur eraan vast. Hij zei: 'Je gaat een technische tekening maken. Wil jij van dit houten object het vooraanzicht, het onderaanzicht, het rechterzijaanzicht en het linkerzijaanzicht tekenen? Het is niet op schaal. De vragen staan ook op het vel. Je krijgt een uur de tijd, succes!'
Help!
Ik keek hem lodderig aan en kon alleen maar zeggen: 'Een technische tekening, oké....' Alle triomf, hoogmoed en blijheid zakte als een plumpudding in elkaar. Aanzicht, aanzicht wat bedoelen ze in Jezusnaam met al die aanzichten, dacht ik paniekerig.
Ik wist mij geen houding te geven en voelde mij per minuut onzekerder worden. Ik kon alleen maar met mijn handen onder mijn kin naar het papier staren.
Keer op keer las ik de vragen, ik snapte er geen jota van! Om te redden wat er te redden viel, ging ik maar een beetje schetsen en hoopte op het beste. Na een half uur kwam de examinator aan mijn tafeltje staan en ging door zijn knieën. Hij legde zijn hand op mijn rug en vroeg met een diepe zachte stem: 'Als je niet kunt lezen of schrijven, kun je op het CVV een speciale opleiding volgen, we hebben meer analfabeten hier.'
'Ja, nee, stotterde ik. Ik kan wel lezen en schrijven en ik kan ook al lassen, ik las al negen maanden auto's in een garage en ik heb een cursus lassen bij het EWP gedaan.'
Ik struikelde over mijn woorden. 'Ik dacht dat ik moest komen lassen en niet om een blokkie te tekenen. Ik snap niet wat jullie bedoelen met al die aanzichten.' 'Als je niet kunt technisch tekenen, tja... meisje, dan wordt het moeilijk om deze opleiding te volgen. Elke lasser moet kunnen tekening lezen,' gaf hij als antwoord.
Soebatten
Ik ging zowat op mijn knieën en smeekte of ik de opleiding kon volgen. Ik wist dat ze op het EWP cursussen technisch tekenen gaven. Ik beloofde hem dat ik die zou gaan volgen. Ik vroeg of hij nog wat laswerk van mij wilde zien. Hij knikte ja. Ik kreeg een overall, een lashelm en een lascabine om een stukje te lassen.
Met dichtgeknepen billen, uit angst dat ik door alle commotie geen rups meer kon leggen (vaktaal...), ging ik aan het metalen tafeltje zitten. Het te lassen werkstuk had ik al vaker gedaan en kon de bilspieren loslaten. Het ging prima, toen hij mijn werk zag zei hij: 'Als jij mij een cursus technisch tekenen belooft, krijg jij van mij toestemming om de opleiding lassen te volgen.'
Chimpansee Fiffy zat 28 jaar lang in een kleine, dichtgelaste kooi op een zolder nabij Parijs. Ze zag nooit daglicht en trok uit verveling diepe groeven in de muur met haar nagels.
Stichting AAP redde Fiffy uit haar ellende. Nu leeft ze in een groep chimpansees bij AAP in Almere.
Heel veel mensen sparen Airmiles maar doen hier eigenlijk niets mee. Het geeft een goed gevoel om deze aan te wenden voor een goed doel zoals bijvoorbeeld Stichting AAP. Het sparen van Air Miles kost je helemaal niets, maar helpt AAP bij het opvangen van mishandelde en verwaarloosde dieren zoals Fiffy.
Hoe kun je helpen?
Help je Fiffy en vele andere dieren met je Air Miles? Heb je nog geen Airmiles? Vul dan het formulier in.
Spaar je al Airmiles, dan kun je deze aanwenden om te schenken via het volgende formulier Airmiles fomulier of Airmiles direct via de stichting AAP.
Of kies voor een van de andere manieren om te helpen, zoals direct via de site van Stichting AAP.
Wil je eenmalig doneren, dat kan ook via airmiles.nl.
Stichting AAP is een Europees opvangcentrum voor dieren die bij hen terecht komen, omdat ze afkomstig zijn van de illegale handel, proefdierlaboratoria, circussen, louche dierentuinen of rechtstreeks van particulieren.
AAP is gespecialiseerd in de opvang van apen en kleine uitheemse zoogdieren, zoals wasberen, stinkdieren en prairiehondjes. Vaak zijn de dieren ernstig mishandeld of verwaarloosd.
Bij AAP krijgen zij de professionele verzorging die ze nodig hebben om weer op verhaal te komen.
Het uiteindelijke doel is om de dieren geestelijk en lichamelijk weer gezond te maken en ze daarna te herplaatsen in een meer natuurlijke omgeving, in de vorm van een reservaat of gerenommeerde dierentuin.
Namens de dieren en Stichting AAP heel hartelijk dank!
Het niet hebben van kinderen is nooit echt een issue voor mij geweest, ik had ze genoeg om me heen van broers en zusters. Het is er gewoon niet van gekomen. Nooit echt een partner/relatie gehad waarmee ik dat had gewild. Of de relaties waren daar te kort voor, of de partner was toch niet echt degeen waarmee ik een kind op de wereld wilde zetten.
Maar soms als ik weer ergens onderweg een baby, peuter of kleutertje zie, dan schiet er wel eens door m'n hoofd: het had toch wel leuk geweest als ik er toch aan begonnen was. Ik heb nog een tijdje het plan gehad om dan maar een 'bom' moeder te worden, maar heb dit toch maar niet doorgezet. De meest ideale gezinsvorm is nu eenmaal met een moeder èn een vader.
Tussenschoolse opvang
Wat wil nu het geval? Ik ben alweer bijna 4 jaar werkloos en heb me rot gesolliciteerd, maar nada! Te oud en te duur, ook al zeggen ze dat niet. Niet getreurd, ik kreeg een folder in de bus van de Stichting LOS, waarop stond dat ze medewerksters, op vrijwillige basis, zochten voor de tussenschoolse opvang. Ik dacht waarom niet en heb een mail gestuurd om me aan te melden. Je kon aangeven op welke school je dat het liefst zou willen en ik kon de school opgeven die tegenover mij, op 2 minuten loopafstand, ligt.
Na een paar dagen kreeg ik antwoord en ik kon me melden op school voor een oriënterend gesprek. Uiteraard was ik niet de enige die hierop had gereageerd. Er zaten nog drie vrouwen, jonger dan ik. Oeps ging er door m'n hoofd, als ik hier nu ook maar niet te oud voor ben. Dit was gelukkig niet het geval en ik kon de week erna beginnen. Weliswaar eerst als oproepkracht, maar gezien de bezetting werd ik evengoed 3x per week opgeroepen, dus was het bijna als volledige kracht. Ik heb hier 5 maanden gewerkt, maar door bezuinigingen van de stichting werd ik helaas niet meer opgeroepen.
Oud collega
Wederom niet getreurd. Ik kom op een gegeven moment een vrouwtje tegen die ook op die school had gewerkt en inmiddels op een andere school werkzaam was. We stonden wat te babbelen over 't een en ander en ik vroeg haar hoe de nieuwe school beviel. Ze was er zo over te spreken, dat ik vroeg of ze misschien nog meer mensen nodig hadden. Ze noteerde mijn telefoonnummer en zou gaan informeren. Een week later gaat de telefoon en gaf ze me het nummer van de coördinator van die school. Ik belde direct voor een afspraak en kon 2 dagen later komen voor een gesprek en ben inmiddels aangenomen voor 4 dagen per week, 1 uur per dag.
De moraal van het verhaal
Ondanks dat ik zelf geen kinderen heb, zit ik nu dus wel tussen de kinderen. Kinderen houden je jong en bij de tijd en zijn op heel veel gebied (voornamelijk wat gadgets aangaat) slimmer dan dat ik ooit nog zal worden! Zij steken iets op van mij, maar ik ook andersom van hen!
Ik kijk alweer uit naar de start van het nieuwe schooljaar.
Greenpeace vraagt je aandacht voor het volgende:
De bij is in nood en heeft jouw hulp nodig. Zonder bijen geen tomaten, boontjes en aardbeien.
Onder andere door landbouwgif sterven er de laatste jaren zóveel bijenvolken, dat wetenschappers wereldwijd de noodklok luiden.
Geen enkel dier werkt zo hard voor ons als de bij: alle appels, boontjes en tomaten liggen in het schap dankzij het bestuifwerk van dit diertje. Maar hoe lang nog?
Teken voor gezonde, ecologische landbouw
Om de bij te redden, zijn een paar dingen nodig: een Europees verbod op de meest giftige bestrijdingsmiddelen, meer biodiversiteit rondom de akkers en een gezonde, ecologische landbouw. Een eerste succesje is al binnen, namelijk een Europees deelverbod op drie landbouwgiffen. Maar dat is niet genoeg. Je kunt daarom nu twee dingen doen:
Teken onze oproep aan staatsecretaris Dijksma en de Europese leiders voor gifvrije, ecologische landbouw.
Bestel het gratis pakket en creëer daarmee een veilige en aantrekkelijke plek voor bijen.
Gratis bijenpakket
Bijen hebben gevarieerd voedsel nodig en een rustige plek om te nestelen. Daarom vind je in dit bijenpakket bloemzaadjes, een handleiding voor het bouwen van een bijenhotel en tips om plagen in je tuin of op het balkon gifvrij te bestrijden.
Bestel snel want OP=OP! Wil je meer informatie over bijen en de bijensterfte, ga dan naar www.reddebijen.nl.
Stichting Pink Ribbon vraagt aandacht voor borstkanker. En niet voor niets. 1 op de 8 vrouwen krijgt borstkanker en het is zelfs doodsoorzaak nummer 1 voor vrouwen tussen de 35 en 55 jaar. Jaarlijks krijgen 15.000 mensen de diagnose borstkanker (dit zijn er 41 per dag!) waarvan 3.200 het niet overleven.
Help jij mee?
Bij het werven van fondsen voor onze onderzoeken kunnen we jouw inzet en creativiteit goed gebruiken. Want, wat uit jezelf komt levert het meeste op. Jouw betrokkenheid kan het verschil maken.
Onderstaande evenementen vinden in de maand juni plaats:
Ladies Run Rotterdam
Zondag 9 juni 2013 vindt de Ladies Run Rotterdam plaats. Startlocatie is Ahoy Rotterdam. Bij dit jaarlijks terugkerend loopevenement voor vrouwen kun je kiezen uit twee afstanden: 5 en 10 km.
Meer info: www.ladiesrun.nl
GasTerra Ladies Run Groningen
De 6e editie van de GasTerra Ladies Run staat gepland op zondag 9 juni 2013. Deelnemers lopen in ronden van 2,5 km door de binnenstad met start en finish op de Grote Markt. Er kan gekozen worden voor de afstanden 5 km, 10 km en de Moeder-dochterloop van 2,5 km. Alle vrouwen van 12 jaar en ouder kunnen meedoen! Bij de Moeder-dochterloop mogen moeder met dochters meedoen in de leeftijd van 6 t/m 13 jaar.
Meer info: www.ladiesrungroningen.nl
Maastrichts Mooiste
Maastrichts Mooiste (5, 10 en 15 km) heeft als doel om het hardlopen meer betekenis te geven door aandacht te creëren en geld in te zamelen voor onderzoek naar borstkanker. Hierbij willen we niet alleen de ervaren hardlopers bereiken, maar juist de niet ervaren lopers.
Meer info: www.maastrichtsmooiste.nl
Durea Wandeltocht
De Durea Wandeltocht is een jaarlijkse wandeling door de Loonse en Drunense duinen. Op zaterdag 22 juni 2013 lopen enthousiaste wandelaars 15 of 25 km ten behoeve van Stichting Pink Ribbon.
Meer info: www.durea.nl
Het Johannes Hospitium in Wilnis bestaat dit jaar 15 jaar!! Met hart en ziel werk ik wekelijks 1 dagdeel als vrijwilligster in het hospitium. Van het inschenken van een kopje thee of koffie tot het wassen van één van onze bewoners. Het is zo speciaal! Wat dit voor mij betekent is bijna met geen pen te beschrijven…
Toch wil ik met jullie delen dat het idee van de website FemNa40 is ontstaan door mijn ervaringen als vrijwilligster in dit hospitium… Ik draag de vaste medewerkers en de ruim 100 vrijwilligers een warm hart toe.
15 Sterren sponsorloop
Om die reden breng ik jullie in het kader van het stimuleren van vrijwilligerswerk, als lezeressen van FemNa40, de door het Johannes Hospitium georganiseerde ’15 sterren sponsorloop’ graag onder de aandacht. Deze sponsorloop wordt gehouden op donderdag 30 mei aanstaande.
Het is een sportieve wandeling (7 kilometer) met als doel de onderlinge saamhorigheid van alle betrokkenen bij het Johannes Hospitium te stimuleren en de naamsbekendheid van het hospitium nog verder te vergroten.
Met de geldelijke opbrengst van de sponsorloop hopen we met elkaar een mooie herinnering aan het hospitium te kunnen overhandigen.
Sponsoren
Het sponsorbedrag is vastgesteld op € 5,- per sponsor.
Wilt u een hoger sponsorbedrag bieden, dan is dat uiteraard van harte welkom.
Bezoek de website van het Johanneshospitium om te lezen hoe u uw sponsorbedrag kunt overmaken.
Het is toch fantastisch als we met elkaar en voor elkaar iets kunnen betekenen.
Dat is waar FemNa40 voor staat! Uw donatie aan de Stichting Vrienden van het Johannes Hospitium stelt het hospitium in staat om palliatieve zorg op hoog niveau te kunnen blijven verlenen.
Ben je een hardloper en wil je een goed doel steunen dan is dit je kans om ontspanning of sport te combineren met het steunen van een goed doel. Loop een van de afstanden en steun hiermee het vrijwilligerswerk in het ziekenhuis in Afrika.
Er is een kidsrun van 2,5 km, hardlopen 5 of 10 km, wandelen 5 of 10 km.
Aanvangstijden
13 april 2013
2.5 km (kidsrun): 13.30 uur
5 km hardlopen: 14.00 uur
10 km hardlopen: 14.00 uur
5 km wandelen: 14.30 uur
10 km wandelen: 14.30 uur
Prijzen
Inschrijfgeld: 5 euro per afstand
Inschrijven kan via de mail: m_vd_ploeg@hotmail.com
Bezoekersinformatie
Fitnesscentrum Get in Shape Boerfinne 9, 9064 DG Aldtsjerk
Dat vrijwilligerswerk alleen bestemd is voor jongeren is een misverstand. Of je nu net achttien bent of ruim in de vijftig, vrijwilligerswerk is er voor iedereen. Zelfs voor gezinnen met kinderen!
Omschrijving
Het vrijwilligerswerk team van Travel Active heeft al jaren ervaring met het organiseren van vrijwilligerswerk voor het hele gezin. Er zijn mogelijkheden in Sri Lanka, Ghana, Nepal, Zambia, Thailand, India en op Bali. Dit is voor zowel Nederlandse als Belgische gezinnen mogelijk.
De feedback van zowel de deelnemers, de buitenlandse partners als de lokale bevolking is zeer positief! Vele handen maken licht werk en er wordt veel interesse getoond in de omgangsvormen binnen een 'Westers' gezin, die natuurlijk anders zijn dan de eigen omgangsvormen. Zo wordt de vader van een gezin in veel landen als het absolute gezinshoofd beschouwd en ook zo behandeld. Na terugkomst zijn jullie een persoonlijke ervaring rijker, maar ook als gezin hebben jullie iets gedeeld wat niemand jullie meer afneemt.
Herstellende van een flinke burnout werd mijn moeder eind oktober 2009 opgenomen in het ziekenhuis. Ze stond midden in het leven, werkte graag, ging er graag op uit en genoot van ons en onze kinderen.
De onderzoeken wezen uit dat bij mijn moeder darmkanker was geconstateerd. Darmkanker. De wereld op zijn kop. Mijn moeder: ongeneeslijk ziek! Het kon niet waar zijn…
Hospitium
Voor we het wisten kon mijn moeder, na een bevestigend gesprek met haar huisarts, als bewoonster worden opgenomen in het hospitium. Het hospitium bij ons ‘om de hoek’.
In een liefdevolle omgeving werden wij ontvangen alsof we familie waren. Alsof er een warme deken om ons heen werd geslagen. Het huis was van binnen licht en er hing een hemelse energie, als ik het zo mag noemen. Het was alsof we gedragen werden… Heel bijzonder. In het hospitium werden de basisbehoeften vervuld: Liefde, Aandacht, Voeding en Verzorging. Mijn moeder, met haar opvoeding, haar verleden, die zelfstandig en midden in het leven stond, had zo nu en dan veel moeite met het ontvangen van de liefdevolle zorg en de oprechte interesse. Dat kende zij niet…
Lieveheersbeestjes
De verpleegkundigen en de vrijwilligers waren zo betrokken, net of zij ons al jaren kenden. Ik was er kind aan huis. Ik voelde mij altijd welkom, al was het ’s nachts om even in de stilte ruimte te zitten met een kopje thee. En was ik verdrietig, dan was daar even de hand van een vrijwilligster of verpleegkundige die mijn hand vast hield zonder er woorden aan te geven. Dat was voldoende. Er zijn. Samen zijn. Heel mooi.
Mijn moeder sliep slecht door de lichamelijke klachten die zij had. De nachtverpleegkundige was aan het begin van de nacht dan ook vaak op haar kamer te vinden en maakte met liefde een bordje Brinta voor haar klaar. Aan het eind van de nacht, als mijn moeder weer eens wakker werd, rookten ze dan graag nog even een sigaretje samen. Zij had op dat moment een luisterend oor voor mijn moeder. Ze haalden samen verhalen op van vroeger. Een lach en een traan. Ook kwam er natuurlijk wel eens een onderwerp aan de orde wat nog te gevoelig lag en te ‘dichtbij’ kwam… Daarop zweeg ze dan of gaf het gesprek een geheel andere ‘grappige’ wending. Zo was ze…
Voor iedere taak is er wel een vrijwillig(st)er: van plantjes water geven, tot koken, van het ontvangen van bezoek, tot het schoonmaken van de badkamer, van het helpen verzorgen van de bewoners tot het steunen van de naaste familie en vrienden… Er ging een wereld voor mij open. Alles is liefde!
Kloppen of zomaar even binnen lopen?
Mijn moeder was altijd al erg op haar privacy gesteld. Dat er in het hospitium zomaar even iemand binnen komt lopen om plantjes water te geven of om te vragen wat zij wilde drinken, was ook zoiets waar mijn moeder op een gegeven moment moeite mee kreeg. Dit had niet met de vrijwilligster zelf te maken. Niets persoonlijk, integendeel. Maar als ze even ‘niets’ wilde, wilde ze ook niet dat er ‘zomaar even werd binnen gelopen’. In haar ogen was het toch ‘haar’ kamer, waar zij zichzelf mocht, en kon zijn. Blijkbaar voelde het al zo vertrouwd dat ze zich in ‘haar’ kamer thuisvoelde dat ze zelf heeft aangegeven of ze iets meer privacy kon krijgen. Vanaf die tijd werd er eerst even aangeklopt voor er iemand binnen kwam lopen. De verpleegkundigen en vrijwillig(st)ers hadden respect voor de bewoners. Het was uit respect voor de bewoner die zelf mag bepalen hoe hij/zij het wil hebben in de laatste fase van het leven. Als niets meer mogelijk is, is er altijd nog liefde. Dat is wat er uitgedragen wordt door iedereen die werkzaam is bij het hospitium. Prachtig en leerzaam.
De ‘ander’ staat voorop
In het leven van mijn moeder heeft het altijd om ‘de ander’ gedraaid. Van haar toenmalige man, haar dochter, haar schoonzoon, haar kleinzoon en kleindochter, haar broers en zussen, haar collega’s, van haar vriendinnen tot buren en overburen. Ze was er voor je. Dat heb ik zelf ook altijd zo ervaren. Als je haar nodig had, dan was ze er…
Mijn moeder heeft na 4½ maand in het hospitium, wonder boven wonder, nog bijna een jaar thuis kunnen wonen en werd eind april 2011, de dag voordat we nog een weekje met haar naar Terschelling zouden gaan, toch weer opgenomen. Dat jaar thuis werd ook wel een speelkwartiertje genoemd… Toen we haar de 2e keer naar het hospitium brachten en aankwamen, had mijn moeder het gevoel dat ze welkom was… al was het zo confronterend, want we wisten dat er geen 2e speelkwartiertje meer zou komen. Na een kleine 4 weken is mijn moeder, omringd door veel liefde en in ons bijzijn, overleden.
Wat ben ik mijn moeder dankbaar dat ik de onvoorwaardelijke liefde die ik in mijn leven van haar heb mogen ontvangen ook aan haar heb mogen teruggeven in de laatste fase van haar leven…
Zo heb ik in deze periode bewust mogen ervaren dat we blijven leren van elkaar. In het hospitium staat ‘de ander’ ook voorop! Al is het voor sommige mensen niet altijd makkelijk om deze pure liefde te ontvangen als je gewend bent om in het leven meer te geven dan te nemen.
En wat een prachtige ‘lieveheersbeestjes’ heb ik leren kennen!
Als je tien vrouwen op een rij zet en je vraagt om daar eens de coördinatrice van het Hospitium tussenuit te halen dan wordt dat ongetwijfeld Lyda ten Hove.
Typisch “ een met hart en ziel mensenmens ”, zo iemand die je voor een interview geen vragen hoeft te stellen. Zij brandt vanzelf wel los voortgedreven door een enthousiasme, dat ik helaas moet temperen tot één pagina tekst.
Zij komt helemaal niet uit de zorg maar was altijd zakelijk bezig maar gaf haar leven op een gegeven moment een andere wending. Zij ging o.a. als vrijwilligerster koken in het Hospitium en toen daar de vacature van coördinator ontstond mailde zij naar Anneline en viel zij in het warme bad van het Hospitium. Alles wat ze hier aanpakt doet er echt wat toe en samenwerken met een geweldig gemotiveerde groep medewerkers en vrijwilligers, dat is haar drijfveer.
Haar motivatie om juist in een Hospitium te werken ontstond via een bewustwordingsproces. “Zo door de jaren heen maak je van alles mee in je leventje, ” legt zij uit. “ En zo rond je 50ste, dat was dan in mijn geval, stel je jezelf de levensvragen zoals het hoe, wat en waarom. Eén van die onderwerpen is maatschappelijke betrokkenheid, daar is in het zakenleven weinig tijd voor, gelukkig wordt hier steeds meer in het bedrijfsleven, aandacht aan gegeven. De drijfveren zijn daar immers anders.. Een beetje nederigheid zou bij velen niet misstaan.”
De wereld van het Hospitium spreekt haar dus zeer aan. Met z’n allen bezig zijn voor die bewoner, heel intiem en met gevoel en gerichtheid, zonder de autonomie van de persoon uit het oog te verliezen.
120 Vrijwilligers is zelfs af en toe niet genoeg
Lyda vindt het geweldig om met een grote groep met een enorme diversiteit te werken. Dat gaat van huismoeder tot politieagent en van een ondernemer tot gepensioneerde. En er moet heel wat gebeuren binnen het Hospitium, naast de taken direct aan het bed. Tuinmannen, koks, administratieve krachten, bloemendames, hulp in de huishouding, technische mannen allerlei talenten heb je broodnodig. En dan is het aantal van 120 vrijwilligers dat nu beschikbaar is af en toe nog niet eens genoeg.
Want lang niet iedereen kan zich elke week of eens in de 14 dagen een dagdeel vrijmaken, zelfs niet de vele gepensioneerden die hier hun steentje bijdragen.
Die werken dan wel niet meer, maar hebben het zeer druk met veel vrijwilligerswerk, reizen, sporten, hun kinderen en kleinkinderen noem maar op. Dus deze groep is wat langer.
Lyda merkt nog wel eens, dat men zich niet als vrijwilligers wil melden, omdat men bang is van z’n vrijheid beroofd te worden. Juist om dat te voorkomen zouden wij graag de groep vrijwilligers groter willen hebben, dat bevordert de rust in huis.
Alle talenten zijn welkom
Iedereen heeft talenten en is volgens Lyda welkom. Je hoeft alleen je hart maar op de goede plaats te hebben en goed te kunnen luisteren. Vanzelfsprekend helpen wij de vrijwilligers met hun eventuele onzekerheden doormiddel van trainingen en het bijwonen van themavonden en vele gesprekken, soms is het al voldoende om even met elkaar te overleggen en anders gaan we wat dieper met elkaar in gesprek . ” Vrijwilliger bij het hospitium zijn is heel bijzonder, maar toch ook weer heel gewoon,” lacht Lyda.
Onderlinge band
Het kan dan wel heel gewoon zijn, maar ook Lyda heeft het weer over onderlinge band, die iedere vrijwilliger voelt op het moment dat hij/zij de eerste keer binnenkomt. Dat komt volgens haar door het gemeenschappelijke doel; de bewoner met zijn of haar familie in rust te begeleiden in het sterven en dat is heel intiem.
Misschien komt die onderlinge band er ook wel doordat constant alles met iedereen moet worden afgestemd. Bij wijze van spreken verandert elk uur hier de situatie, dus bij het wisselen van de ochtend en de middagbezetting moeten alle disciplines betrokken zijn bij de overdracht.
Niemand kan dus zonder elkaar, de arts, de verpleegkundigen, de vrijwilligers, de specialisten op een bepaald terrein; ze hebben elkaar allemaal nodig.
Lyda heeft zonder het in de gaten te hebben een gloedvol betoog gehouden naar iedereen die wel eens aan dit soort vrijwilligerswerk heeft gedacht.
Lyda laat zich in haar verhaal gewoon leiden door haar enthousiasme en misschien doet u dat ook nog eens wat het Hospitium betreft.
Wat zijn de meest gestelde vragen als je vrijwilligerswerk wilt gaan doen? Mag ik vrijwilligerswerk doen als ik een uitkering heb?
voorwaarden vrijwilligerswerk
Je mag onder voorwaarden vrijwilligerswerk doen. Hiervoor kan je het beste contact opnemen met de instantie waar je een uitkering van ontvangt, die vertelt je over je rechten en plichten.
Je vrijwilligerswerk mag niet betaald werk in de weg staan
Vrijwilligerswerk mag ook niet je kansen voor betaald werk in de weg staan
Je mag ook geen vrijwilligers werk doen waarvoor een ander betaald zou moeten worden
Vrijwilligers werk en WW uitkering
Als vrijwilligerswerk je kans op een baan vergroot, kan je ontheffing krijgen van sollicitatieplicht
Ontheffing sollicitatieplicht bij vrijwilligerswerk en Mantelzorg
Als vrijwilliger of mantelzorger hoeft u 6 maanden niet te solliciteren: Hiervoor gelden de volgende voorwaarden:
Je hebt minstens 1 jaar een WW Uitkering
Je besteedt tenminste 20 uur aan vrijwilligerswerk of mantelzorg
Je vrijwilligerswerk of mantelzorg duurt tenminste 3 maanden
Je ontvangt geen loon voor dit werk
Je zit niet in een re-integratietraject
Voor vrijwilligers gelden ook de volgende voorwaarden
Het vrijwilligerswerk vergroot uw kans op een betaalde baan
Je bent al geruime tijd aan het zoeken voor een bepaalde tijd
Het UWV kan je ontheffing verlengen met 6 maandeen. Na 1 jaar bekijkt het UWV je situatie per maand opnieuw.
Ben ik vezekerd als ik vrijwilligerswerk doe
Je bent niet autmatisch verzekerd als je aan het werk bent en bijv. een ongeluk of schade krijgt.
Je kunt dat het beste vragen bij de organisatie waar je vrijwilligerswerkt doet. Je kan bij de gemeente vragen of ze een collectieve verzekering hebben voor vrijwilligerswerk.
Krijg je onkosten bij Vrijwilligerswerk?
De organisatie waarvoor je vrijwilligerswerk doet is niet verplicht om je een onkostenvergoeding te geven. Maar het mag wel. Als je onkostenvergoeding krijgt kan dit gevolgen hebben voor je belastingaangifte.
Beleef het hoe fijn het is het om er voor elkaar te ZIJN. Hoe heerlijk het is om je eigen grenzen te verleggen en hoe fantasties het is om de lach van een ander te zien alleen maar omdat JIJ er bent.
Waarom vrijwilligerswerk
Vier miljoen vrijwilligers hebben enorm veel plezier in hun werk. Hieronder tref je een aantal redenen aan waarom het vrijwilligerswerk en vrijwilligers waardering verdienen.
Vrijwilligerswerk zorgt ervoor:
Dat sporters kunnen sporten,
De ouden van dagen komen buiten, er is vervoer voor de ouderen
We hebben een veilig gevoel op straat, bijvoorbeeld met buurtvaders en straatcoaches
Er is een veilig gevoel doordat er een goede EHBO is, dat er vrijwillige brandweer is
Dat we een hoop gezelligheid hebben in sportkantines, bij studentenverenigingen en poppodia
Dat we de natuur in kunnen
en nog veel meer!
Overal zijn vrijwilligers nodig in wat voor een branch ook, je kan zo gek niet bedenken.De economie leeft op vrijwilligers.
Het geeft de hele maatschappij kleur. Veel mensen weten niet dat ze vrijwilliger zijn en veel mensen weten niet van hun buurvrouw of neef dat zij of hij vrijwilligerswerk doen. Mensen kunnen door vrijwilligerswerk te doen… integreren, inburgeren, re-integreren in het arbeidsproces.
Hoeveel vrijwilligers in welke sector?
Het gaat om bijvoorbeeld 1.5 miljoen vrijwilligers in de sport, 1.2 miljoen in onderwijs en educatie, 1.1 miljoen in religieuze instituten, 1 miljoen in de zorg, 650.000 in wijk of buurt, 630.000 in kunst- en cultuur, 580.000 in hobby- of gezelligheidsverenigingen, 550.000 voor de jeugd.
Vrijwilligers maken het verschil!
42% van de Nederlanders is vrijwilliger
5.4 miljoen vrijwilligers
2 miljoen vrijwilligers doen meer dan 1 soort vrijwilligerswerk
1 op de 3 doet meer dan 1 soort vrijwilligerswerk
70% heeft altijd plezier in zijn vrijwilligerswerk
4 miljoen hebben altijd plezier in hun vrijwilligerswerk
43 % van de mannen doet vrijwilligerswerk
41% van de vrouwen doet vrijwilligerswerk
35-44 jarigen aan kop in het vrijwilligerswerk
1 miljoen mannen actief in de sport.
700.000 moeders actief voor de school van hun kinderen
Gezocht vrijwilligers voor Vrienden zoeken Vrienden. Vind je het leuk om met mensen die een lichte verstandelijke beperking hebben een Vrienden groep te begeleiden met een andere vrijwilliger????
Met elkaar voor Elkaar
Dolgraag willen mensen met een lichte verstandelijke beperking ook leuke activiteiten ondernemen maar voor deze groep is het niet zo vanzelfsprekend om vrienden te zoeken/hebben.
Deze groep vind het ook leuk om op een terrasje te zitten, de geur van de zee te ruiken, weekendje weg te gaan met Vrienden
In een aantal gemeentes kunnen deze groepen terecht bij Vriendenkringen, groepjes van maximaal 5 personen die samen leuke dingen gaan doen.
De Wilg en Handjeshelpen zoeken voor deze groep vrijwilligers.
Informatieavond 2 MEI
Heb je affiniteit met deze mensen?
Vind je het leuk om met andere vrijwilligers leuke activiteiten te ondernemen?
Ben je sociaalvaardig?
Voor mensen die geinterresseerd zijn organiseert Vriendenkringen
Woensdag 2 Mei van 19.30 tot 21.00 (inloop vanaf 19.15) een informatie bijeenkomst.
Dit is bij de Wilg ( Mecklenburglaan 3-5 )
Meld je aan bij Jurre Schieveen via j.schieveen@dewilg.nl of 030-2513672
Beleef het hoe fijn het is het om er voor elkaar te ZIJN. Hoe heerlijk het is om je eigen grenzen te verleggen en hoe fantastisch is het om de lach van een ander te zien alleen maar omdat JIJ er bent.
Ik heb een geweldige baan. Ik werk met leuke mensen en leer heel veel. Elke dag is weer anders, geeft voldoening en is erg dankbaar werk. Geweldig mooi gebouw (Hundertwassergebouw, het enige in Nederland!).
Heel goed te combineren met mijn gezin en andere werkzaamheden. Als er een vacature zou komen, zou ik meteen solliciteren. Het is namelijk vrijwilligerswerk wat ik doe.
Ronald McDonald Kindervallei
Twee ochtenden in de week werk ik bij de Ronald McDonald Kindervallei, als receptioniste.
Bij de kindervallei kunnen gezinnen waarvan het kind een geestelijk of lichamelijke beperking heeft op vakantie komen. Het appartement is helemaal aangepast. Plafondlift, hoog-laagbed, douchbrancard etc. Ook is er een internetruimte, speelkamer met een wii, bibliotheek en een hele mooie snoezelruimte. Kortom genieten!
Taak
Mijn werk taak is om de gasten te woord te staan als ze vragen hebben en eventueel het oplossen van het probleem, maar ook de telefoon bantwoorden, de post, de mail.
Ik werk er nu ongeveer twee jaar en krijg er steeds meer vaste taken bij. Voor mij een teken dat ik het kan en dat ze vertrouwen in me hebben.
Elke keer als ik om half één weer naar huis ga, dan is dat met een voldaan gevoel.
Op 1 april jl, een mooie zonnige zondagmorgen, stonden er twee glimmende ambulances voor de deur van het Johannes Hospitium in Wilnis.
Dit keer niet om bewoners naar het hospice te brengen, maar de vrijwillige chauffeurs en verpleegkundigen van de Stichting Ambulancewens kwamen twee bewoners ophalen.
Stichting Ambulancewens
Deze Stichting bestaat dit jaar 5 jaar. Zij zet zich sinds april 2007 in om de laatste wensen van terminaal zieken in vervulling te laten gaan: nog één keer naar zee, een bruiloft bijwonen of afscheid nemen van het eigen huis. Dit doet de stichting met hulp van inmiddels 190 vrijwilligers, allen gediplomeerd verpleegkundigen en ambulancechauffeurs, en de inzet van vijf professioneel uitgeruste ambulances. De afgelopen vijf jaar zijn ruim 2500 wensen vervuld van kinderen en volwassenen en hun naasten in binnen- en buitenland. De stichting draait volledig op giften en donaties. Ziekenhuizen, hospices en anderen verwijzen patiënten aan de Ambulance Wens door als die een korte levensverwachting hebben en medische begeleiding nodig hebben om op pad te gaan.
Cruiseschip
En omdat zondag 1 april dat vijfjarig bestaan gevierd werd op het cruiseschip SS Rotterdam, dat in de Rotterdamse haven ligt, kwamen twee van onze terminaal zieke bewoners met hun begeleiders in aanmerking dit eerste lustrum mee vieren.
Het Johannes Hospitium in Wilnis (een van de 8 kernen van de gemeente De Ronde Venen tussen Amsterdam en Utrecht) biedt professionele, palliatieve, terminale zorg aan zieke mensen met een relatief korte levensverwachting in een veilige en gastvrije omgeving.
Het Johannes Hospitium spant zich tot het uiterste in om het welbevinden van de zieke (en zijn omgeving) te bevorderen en om lichamelijk en geestelijk lijden te verzachten, zonder daarbij het leven te willen bekorten of te willen verlengen. Voor meer informatie www.johanneshospitium.nl
Vrijwilligerswerk is heel hard nodig, want zonder vrijwilligerswerk ligt alles stil. Sportclubs, de zorg, scholen, mantelzorg, dierenleed, tafeltje dekje, enz, enz. Wij hebben elkaar nodig.
Alleen al in de zorg zitten in Nederland 450.000 geregistreerde mensen, verdeeld onder verschillende categorieën. En dat is nog niet genoeg. Het mooie is dat je het niet alleen doet voor een ander maar dat je er zelf veel voor terugkrijgt. Zoals voldoening, nieuwe vriendschappen, collega’s, heel veel dankbaarheid en niet te vergeten energie. En als je weinig tijd hebt kan je ook nog vanachter je computer verbazend veel vrijwilligerswerk doen. Je moet alleen weten hoe of op welke wijze. En die inspiratie kan FemNa40 je geven.
Hier in het kort volgt mijn eigen verhaal
Mijn moeder werd ziek en moesten wekelijks naar het ziekenhuis voor chemo en iedereen weet hoe verschrikkelijk dat is. Wij gingen dus altijd mee voor een gesprekje, een lach of om er gewoon voor haar te zijn.
Sommige patiënten kwamen zonder begeleiding en zaten dus uren alleen met al hun onzekerheid en ongemakken. Toen ik dat zag, zei ik tegen mijn moeder dat als de tijd daar is, ik hier iets mee wil doen en dat vond ze heel fijn. Een half jaar na haar overlijden kwam door een tip het Hospice op mijn pad en ben ik gaan solliciteren. Ik was heel zenuwachtig, omdat ik niet wist wat mij te wachten stond en wat ik aan moest trekken. Zwart, zakelijk of toch iets met kleuren????
Het werd iets kleurigs en ben aangenomen. Ik heb gemerkt dat ik in een warm bad terecht ben gekomen, rust en lieve warme mensen om me heen heb gekregen. Niets in het zwart; alles is licht en het voelde meteen goed aan. Het is als een warme deken voor iedereen die binnenkomt en dus ook voor mij.
Zorginstelling
Ik heb gekozen voor de zorg, terwijl ik daar totaal geen ervaring mee had. Maar dat was geen probleem want ik kreeg allerlei cursussen door de verpleegkundigen. Ik heb met collega’s meelopen, die mij alles uitlegde en werd ondanks mijn gebrek aan ervaring goed ingewerkt. De beginfase is een hele leuke, spannende en grensverleggende tijd geweest. Ik heb geen spijt van deze beslissing en heb veel geleerd, wat de moeite waard is. Ik kan het iedereen aanraden.
Wat heeft het mij gebracht? Ik kom mensen tegen die wat voor elkaar over hebben, die de bewoners een prachtige laatste tijd bezorgen. Ik ben niet meer de vrouw van of moeder van maar ben weer eens mezelf. Ik heb hele fijne collega’s gekregen en dat had ik best wel gemist toen mijn man en ik besloten hadden dat ik voor de kinderen zou gaan zorgen.
Door dit werk kreeg ik weer een positie terug in de maatschappij en dat voelt enorm goed!
Monique van FemNa40 is mijn collega op de dinsdagen in het Johannes Hospitium. We hebben zo’n fijne ploeg met elkaar dat we zelfs uitstapjes maken met elkaar.
Op een van deze vroeg ze mij voor Femna40 te willen vertellen over mijn andere vrijwilligerswerk. Toen ik tijd over had wilde ik een andere uitdaging, maar alleen in de vorm van vrijwilligerswerk, geen betaald werk meer. Alweer 4 jaar doe ik onderstaand werk, 1 dag per week.
Hour of Power
In de Nieuwsbrief van Hour of Power uit Laren(NH), een wereldwijde organisatie, werden vrijwilligers gevraagd o.a. als receptioniste/telefoniste.
Het is een stichting die missionair in de media is, met uitzendingen op zondagmorgen op RTL5 tussen 8 en 10 uur.
We beogen met de uitzendingen de positieve boodschap van liefde en hoop te verspreiden en het leed in de wereld te verzachten.
Vooral de toespraken van Henri Nouwen met als thema ‘Je bent geliefd’ raken ontzettend veel mensen. Dat merken wij aan de bestellingen van zijn boeken en van de dvd’s van de uitzendingen. Hoe belangrijk is het voor ieder mens zich geliefd te weten. Als meer mensen hiervan doordrongen zouden zijn, zou er veel minder leed zijn in de wereld. De data-invoer voor deze bestellingen behoort ook tot een van mijn taken, wat ik erg leuk vind, want werken met de computer heeft mijn hart.
Werk als resecptioniste/telefoniste
Naast onze taak als receptioniste/telefoniste verzorgen we als vrijwilliger verjaardagskaarten voor de donateurs, waarvan we vaak bijzondere reacties krijgen. Soms is het de enige felicitatie die iemand krijgt.
Ook organiseert de stichting jaarlijks één of meerdere grote concerten, waarvoor wij als vrijwilliger worden gevraagd te assisteren.
Tevens wordt er door de dochterorganisatie Hart voor Kinderen daadwerkelijk hulp verleend in o.a. Haïti en Afrika. Hiervoor nemen wij ook telefoon aan en assisteren bij mailings.
Zoals je ziet, heel gevarieerd en samen met heel fijne collega’s proberen we ons steentje bij te dragen voor een betere wereld.
Een hospice zonder vrijwilligers is geen hospice. Palliatieve zorg zonder vrijwilligers is geen palliatieve zorg. Niet alleen stonden groepen vrijwilligers aan de basis van de ontwikkeling van palliatieve zorg in Nederland.
Voor de dagelijkse zorg thuis en in hospices spelen vrijwilligers een belangrijke rol. Vrijwilligers zijn betrokken bij één op de zes ‘thuis-sterfbedden’. En het gros van de hospices/ bijna-thuis-huizen draait op hen.
Wat doe je als vrijwilliger in een hospice?
Dat is een vaak gestelde vraag. Het antwoord is: veel. Heel veel zelfs! Ze nemen deel aan de zorg direct aan het bed. En samen met de professionals verrichten ze alle handelingen die nodig zijn. Ze ‘voelen’ wat er nodig is op een kamer. Misschien is het even rustig zitten naast een bewoner. Of de krant samen doornemen. Of juist een diepgaand gesprek hebben over het leven, de dood en het loslaten. ‘Fingerspitzen’ gevoel met bescheidenheid is dáár juist nodig. Ook de humor is overal in ons hospice aanwezig, zelfs in die laatste momenten.
Verzorging
Een grote groep gastvrouwen is verbonden aan ons huis, elke dag weer. Zij geven ons huis letterlijk een gezicht. Ze bedienen de telefoon en ontvangen en verzorgen de gasten. Maar ze staan ook nog eens klaar voor alle ‘werkenden’ in ons hospice. En zorgen voor een dusdanige sfeer, orde en regelmaat dat iedereen zich prettig en welkom voelt. Dan hebben we ook nog de koks die elke dag in de weer zijn. Zij overleggen met onze bewoners wat er gegeten zal worden. Van een lievelings-liflafje tot boerenkool met worst of alleen dat heerlijke toetje! En soms ook niets. Maar altijd is er die grote pan soep, voor iedereen in huis. Heerlijk vers, heel smakelijk en goed verzorgd!
Huishouding
Dan hebben we de dames in de huishouding, die dagelijks met elkaar het huis schoon, netjes en gezellig houden. Ze zijn zo onmisbaar! Evenals de bloemendames die prachtige boeketten maken en de bloemen en planten op de kamers verzorgen. ‘Zeg het met bloemen’! Maar er is nog een ‘dreamteam’.
Tuin
Dat zijn de mannen die voor de tuin en het onderhoud zorgen. U begrijpt dat er in een huis als het onze veel onderhouden moet worden, inclusief de tuin.
Het uiterlijk
Het uiterlijk blijft belangrijk. Daarom beschikken we over een pedicure, kapster en schoonheidsspecialiste. En de voeding van het innerlijk wordt verzorgd door een dominee, pastor, humanistisch raadsman/vrouw en een muziektherapeute. Daarnaast heeft iedereen nog wel een extra taakje, al naar gelang zijn of haar talent.
Dus nogmaals: wat is nu palliatieve zorg? De liefdevolle aandacht die vrijwilligers durven, mogen en willen geven, misschien?
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Schrijven is mijn grote passie. Ik schrijf over het alledaagse. Soms met een scherp randje, soms met een knipoog. Fabulous 40+ en happy met mijn leven in alle opzichten. Ik heb maar één motto: Living the good life!
Dus lieve FemNa40 bezoekers, maak van elke dag een feestje en blijf mijn blogs volgen.
Cheers!
...
Mijn naam is Leontien. Samen met mijn man Michael en dochtertje Indy wonen we in Nieuwerkerk aan den IJssel.
Mijn wielercarrière ligt al weer een poosje achter me, sinds 2005 ben ik gestopt met sporten op topniveau, maar heb ik zeker niet stil gezeten. In mijn vrije tijd sport ik nog graag, maar op een andere manier dan voorheen. De ...
Ik ben moeder van 2 puberkinderen, heb sinds een paar jaar een nieuwe relatie na een moeilijke scheiding en ben vanaf 1998 zelfstandig ondernemer. Met mijn compagnon Conny Theunissen ben ik Beauty Pillow gestart.
Wij verkopen sinds het voorjaar 2013 satijnen kussenslopen aan de beauty- en hairbranche en hebben de ambitie een mooi merk ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben 56 jaar, 31 jaar getrouwd met John en moeder van een zoon van 23 en een dochter van 20. Mijn leven bestond uit het opvoeden van de kinderen, een secretaressebaan en in mijn vrije tijd het verzorgen van mijn ouders, en genieten met mijn gezin.
Als vrouw van 56 jaar heb ik het eerste deel van mijn leven achter de rug. Er is heel ...
Ik ben geboren in Amsterdam en werkzaam geweest in de Marketing en Communicatie, met name op het gebied van de organisatie van evenementen.
Mijn interesse gaat heel erg uit naar interieur en mode. FemNa40 is aangesloten bij het perscentrum wonen en mode, waardoor alle trends gevolgd worden.
Verder vind ik het uitzoeken van wat er het ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Mijn naam is Debbie van Beek. Massage en coaching zijn een rode draad in mijn leven. Als ik terugkijk, zie ik dat zij mijn passies en talenten zijn. Ik ben afgestudeerd klassiek- en energetisch masseur aan Holos Academie in Utrecht. Daarna heb ik bij Esoterra in Utrecht de cursus stoelmassage gevolgd. Ik heb in 2010 de opleiding Omega ...
Drs. Paula Laning (1960)
Als socioloog ben ik zeer geïnteresseerd in de verhalen achter de mens. Wat maakt ons tot wie we zijn? Dat onderzoek ik in mijn coachgesprekken en in wat ik schrijf, daarbij mijn kwetsbaarheid combinerend met mijn kracht. En dat alles met een lach en een flinke dosis relativeringsvermogen: Want wie om zichzelf ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben geboren in Amsterdam en werkzaam geweest in de Marketing en Communicatie, met name op het gebied van de organisatie van evenementen.
Mijn interesse gaat heel erg uit naar interieur en mode. FemNa40 is aangesloten bij het perscentrum wonen en mode, waardoor alle trends gevolgd worden.
Verder vind ik het uitzoeken van wat er het ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
Ik ben geboren op 3 maart 1965. Mijn zoon Dane is 28 jaar. Ik ben een single femna40. Ik kom uit Amsterdam en verblijf in Portugal. Om precies te zijn in de Algarve, waar de zon bijna elke dag lijkt te schijnen.
Ik schrijf wekelijks een column over het wel en wee van mijn bewogen leven van toen en nu.
Cigana Azul
Sinds oktober 2013 woon ...
Ik ben geboren in Amsterdam en werkzaam geweest in de Marketing en Communicatie, met name op het gebied van de organisatie van evenementen.
Mijn interesse gaat heel erg uit naar interieur en mode. FemNa40 is aangesloten bij het perscentrum wonen en mode, waardoor alle trends gevolgd worden.
Verder vind ik het uitzoeken van wat er het ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
Mijn naam is Frederika Hansen en woon met mijn 2 katten in Amsterdam. Op dit moment ben ik op zoek naar een vaste baan, maar wilde graag als vrijwilligster meewerken aan deze site. Ik heb altijd op kantoor als secretaresse in de accountants-branche gewerkt. De katten zijn mijn hobby, maar ik zit en werk ook graag in de tuin. ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
Ik ben geboren in warm Suriname, maar opgegroeid in Amsterdam. Daar heb ik ook mijn studie Pedagogiek aan de Vrije Universiteit afgerond. Ik woon nu in een kleine gemeente. Mijn passies zijn zingen en dansen. Ook lees ik graag mooie en inspirerende boeken waar ik helaas de laatste tijd niet genoeg tijd voor heb.
Ik ben een vrouw van ...
Ik ben geboren in warm Suriname, maar opgegroeid in Amsterdam. Daar heb ik ook mijn studie Pedagogiek aan de Vrije Universiteit afgerond. Ik woon nu in een kleine gemeente. Mijn passies zijn zingen en dansen. Ook lees ik graag mooie en inspirerende boeken waar ik helaas de laatste tijd niet genoeg tijd voor heb.
Ik ben een vrouw van ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan in het Hospice in Wilnis en dat is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. De collega’s en de saamhorigheid die daar heerste was uniek en paste helemaal bij mij.
Ik heb vanaf mijn 18e in de Bijenkorf (Amsterdam) als 1ste verkoopster gewerkt.
Na Amsterdam ben ik naar de ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
FemNa40 is een lifestyle magazine dat vrouwen bij elkaar brengt. FemNa40 leden bezitten veel levenservaring en willen die graag met andere vrouwen delen. Je krijgt informatie op deze site, maar je kunt ook zelf actief deelnemen.
In een eigen blog kun je al jouw persoonlijke ervaringen en kennis delen door te schrijven over onderwerpen ...
De naam Raymonde Weening hebben wij 'terug' in het leven geroepen. De initiatiefneemsters van FemNa40.nl hebben persoonlijke herinneringen aan deze vrouw. De artikelen van enkele bloggers die anoniem willen blijven zullen wij plaatsen onder de naam Raymonde Weening. De blogs van deze vrouwen zijn prachtig om te lezen en willen de ...
